"அருந்ததி! இன்னொரு முறை எனக்கு தெளிவுப்படுத்தி விடு, உன் மனதில் அவ்வித அச்சம் தோன்றுமாறு நடந்துக் கொண்டதை நினைத்தாலே எனக்கு அருவருப்பாக இருக்கிறது. ஒருவனுடைய குணத்தை அவனுடன் பழகும் நண்பர்களை வைத்து தான் கணிப்பார்கள் என்பது எவ்வளவு சத்தியமான வார்த்தைகளாக இங்கு நிரூபணமாகி இருக்கிறது. நீ இனிமேலாவது என்னை குறித்து எந்த பயமும் இல்லாமல் இருப்பாயா?" என்று ஆதங்கத்துடன் வினவினான் ரிச்சர்ட்.

"நான் தான் சொன்னேனே... உங்களை பார்த்து பயந்தது எல்லாம் என்னுடைய வாழ்க்கையில் சந்தித்த மோசமான நபர்கள் மற்றும் அனுபவங்களால் தான் மற்றபடி தனிப்பட்ட முறையில் உங்களை பற்றி நான் என்றும் தவறாக எண்ணியதேயில்லை. என்னுடைய கடந்தகாலம் தெரிந்தும் கொஞ்சம் கூட தயங்காமல் உடனே மனமுவந்து என்னை உங்கள் தங்கையாக ஏற்றுக் கொண்டீர்களே, அதுவே தெளிவாக உங்களின் பெருந்தன்மையை பறைசாற்றுகிறது. இதுபோதாதா? நான் என்றும் உங்களை சந்தேகிக்க மாட்டேன், அதேபோல்... நீங்கள் என்ன கூறினாலும் உங்கள் வார்த்தையின் மீது நம்பிக்கை வைத்து சொல்படி கேட்டு நடப்பேன்!" என்றாள் உறுதியாக.

"இது போதும் எனக்கு..." என அவள் கைகளை வாஞ்சையுடன் பற்றிக் கொண்டவன், "அப்பொழுது சரி... முதல் வேலையாக நான் ஏற்கனவே சொல்லியிருந்தது போல் உனக்கு ஒரு நல்ல ஸ்கூலில் அட்மிஷன் போட்டு விடலாமா?" என்று கேட்க, அருந்ததியின் முகத்தில் லேசான தடுமாற்றம் ஏற்பட்டது.

-Part to be continued on...

http://deepababuforum.com/poojaiketra-poovithu-10-deepababu/

Simply use this link on address bar

(or)

Those who want to get the direct link of this story chapters pls go and like my facebook page deepababu forum. ☺☺☺