அந்த சிவப்பு நீல நிற விளக்குகள் எரியும் க்ளப்பிற்குள் இருவரும் புகுந்திட யூசுஃபிர்க்கோ அவன் நாசியை நாசமாக்கும் அந்த மதுவின் வாடை கொஞ்சமும் பிடிக்கவில்லை இதில் கும்பல் கும்பலாக ஆண்களும் பெண்களும் ஒருவர் மேல் ஒருவர் உரசிக்கொண்டு பார்க்கவே...'disgusting... இவங்க எல்லாம் எப்படி இதற்குள்ள நிக்கராங்க? இதுல எத்தனை பேருக்கு என்னென்ன வியாதி எல்லாம் இருக்கோ...no no..no அதை எல்லாம் யோசிக்காத யூசுஃப்...இங்க எல்லாம் நான் வந்தேன்னு தெரிஞ்சா என் அம்மா என்னை..."

"யூசுப் அஸ்லம் சின்ன வயசுல பாக்கரவன் கிட்ட எல்லாம் சண்டை போடறேன்னு உன்னை பாக்ஸிங் ஸ்கூலில் சேர்த்த்து விட்டதற்க்கு நீ காலேஜ் படிக்க மாட்டேன்னு ஏதோ வேலைக்கு போறேன்னு என்கிட்ட சொல்லிட்டு இங்க என்ன பண்ணிட்டு-"

'oh no...please அம்மா மட்டும் வேணாம் என்னால முடியாது' என்ற எண்ணத்தோடு அவன் தலையில் இருந்த கருப்பு தொப்பியை இன்னும் முகத்திற்கு முன்னாள் இறக்கிக் கொண்டு என்னவோ அவனை பெற்றவள் தான் அவனை அங்கு தேடிவந்து விட்டால் என்பதுபோல் ஒளிந்து மறைந்தவாறு உள்ளே சென்ற அவன் முதலாளியை தேடிட ஜீயோ அங்கு வித்தியாசமாய் ஊதானிர நிற பஞ்சு மிட்டாயை தலை கவில்த்தியது போல் ஒருபெண் உதட்டில் ரத்த நிற வண்ணத்தை பூசிக்கொண்டு தனக்கு சம்பளம் தருபவனை தான் பிரியாணியை பார்ப்பது போல ஒரு பார்வையில் பார்த்தவாறு இருவரும் நடனம் என்ற பெயரில் அங்கு நெளிந்து கொண்டிருக்க யூசுஃபிற்க்கோ இன்னும் குடலை பிறட்ட அவனோ அந்த காட்சியிலிருந்து திரும்பி வேறு புறம் திரும்பிக்கொண்டான்...

"hai handsome big baby..." தரையில் தகரத்தை இழுப்பது போல் ஒரு குரல் அவனை நோக்கி கேட்க்க திரும்பி பார்த்தால் முன்னாள் எதுவும் இல்லாமல் போக யூசுஃப் மீண்டும் வேறு புறம் திரும்ப செல்ல "hey hulky.." மீண்டும் அதே குறள் ஆனால் இந்த முறை கீழிருந்து சத்தம் வந்ததை கவனித்த அவன் தலையை குனிந்து பார்த்திட அங்கோ அவன் வயிற்றின் உயரத்திற்கு கண்களிலும் உதட்டிலும் நிறைய கருப்பு வண்ணம் தீட்டப்பட்ட ஒரு....பெண்ணாகத்தான் இருக்கும் என்பது அவன் கணிப்பு...அவன் அவனை பார்த்து உதைட்டை கடித்து கண் அடித்திட சற்று மறந்த புரட்டல் வயிற்றில் மீண்டும் எழுந்திட அவன் அங்கிருந்து வாசலை தேடி ஓடிச்சென்றான்...

அந்த ஊதாநிற பஞ்சு மிட்டாய் தலையும் யூசுஃபின் முதலாளியும் சிறிது நேரம் கழித்து வெளியேறினர்.

உடனே அவன் அங்கிருந்து வெளியேறும் ஆர்வத்தில் தன் முதலாளியிடம் செல்ல ஜீ அவனின் இருசக்கர வாகனத்தில் அமர்ந்தான்.

ஆனால் அந்த பஞ்சு மிட்டாய் பெண்ணும் அவன் பின்னால் அமர்ந்தவுடன் யூசுஃபிற்கு குழப்பத்துடன் கோபமும் வந்தது.

"சார் அது என்னோட இடம்" என்று யூசுஃப் சொல்லிட.

அந்த பஞ்சு மிட்டாய் பெண்ணோ "sorry bigboy இங்க உன் பெயர் எதுவும் எழுதலையே?" என்றிட

முன்னாள் இருந்தவன் சிரிப்பை விழுங்கி விட்டு "அந்த பின்னால இருக்க இடத்தில் உக்காரு யூசுஃப்" என்றிட அவனுக்கோ பேரதிர்ச்சி

"என்ன இங்கையா???" அதை தொடர்ந்து மூளைக்குள்ளோ அவன் தாயின் குரல் 'யூசுஃப்' என்று கோபத்துட அதிர

அவனுக்கோ என்ன செய்வதென்று தெரியாமல் தன் முதலாளியை பார்த்து "ஆனால் சார்-" என்று ஆரம்பித்தவனுக்கு தன் தொழில் பக்தி இடையில் வர ஆரம்பித்தது இது தான் அவனுடைய தொழில்...

அவன் முதலாளியின் பாதுகாப்பே அவன் கையில் தான் உள்ளது இந்த நேரத்தில் அவன் சின்ன சின்ன பயங்களுக்கெல்லாம் அவனுக்கு சம்பளம் கொடுப்பவரை ஆபத்தில் விடுவது தொழில் துரோகம் என்று அவன் மனம் அவனை விலாசி எடுத்தது...
.
.
.
.
.
"ஹாஹா....சமர் உனக்கு மொத்தமா ஆப்போசிட்டா இருக்குற இந்த ஆளை எப்படி நீ friendஅ புடிச்ச...நம்ம வேலைக்கு இவன் சரிப்பட்டு வருவானா? அப்பறம் இவனால மட்டிக்கிட்டோம்னா-" என்று யூசுஃபின் முதுகிற்குப் பின்னால் முதுகை வைத்துக் கொண்டிருக்கும் அந்த பஞ்சுமிட்டாய் பெண் பேசிக் கொண்டு வர யூசுஃபிற்கு அதற்கு மேல் பேசாமல் இருக்க முடியவில்லை

அதான் அவன் தங்கள் வாகனத்திற்கு பின்னால் வரும் பஸ்ஸை நேராய் முறைத்தபடி "என்னால எல்லாம் யாரும் மாட்ட மாட்டாங்க...நான் இங்கே இல்லாத மாதரி பேசுரதை கொஞ்சம் நிறுத்தி கிட்ட கொஞ்சம் peaceful la இருக்கும்னு நினைக்கிறேன்" என்று தான் முதுகின் பின்னால் இருப்பவளுக்கு கூற

அவளோ என்ன செய்தாலும் வாய் மூடும் முடிவிற்கு வருவதாக இல்லை..

"நீ மாட்ட மாட்டேன்னு சொன்ன உடனே நான் அதை நம்பிடனுமா... சைச பாரு நல்ல hulkமாதிரி பச்சை கலர் மட்டும் தான் கொரச்சல் நீ எல்லாம் அரை கிலோமீட்டெர்க்கு அங்குட்டு வந்தாலே எல்லாரும் அண்ணாந்து பாப்பாங்க நீ எப்படி கண்ணுக்கு தெரியா...." அதற்கு மேல் யூசுஃப் இந்த பெண் பேசுவதை காதில் போடுவது வீண் என்று இப்போது அவன் முன்னாள் வரும் வேனின் ஹெட்லைட்டை பார்த்தவனாக பிரயாணத்தை தொடர்ந்தான்...
.
.
.
.
.
"sammy அந்த hulkஐ கொஞ்சம் ஆடாமல் நிக்க சொல்லரியா நான் brink of death ல இருக்கேன்னு அவன் கிட்ட புரியிர மாதிரி சொல்லு அப்பறம் இந்த க்ளிப் எல்லாம் எப்படி பண்ணனுன்னு சொன்னே வயரை கட் பண்ணிட்டு தானே இதை கிளிப் பண்ணனும்?" என்று அவள் யூசுஃபின் தோலின் மீது ஏறி நின்றுக் கொண்டு மேலே உள்ள காம்பவுண்ட் சுவரில் உள்ள மின்சார வேளிக்குள் நேராக கையை விட போவதை பற்றி சொல்ல யூசுஃபிற்கு ஒரு நொடி இதயமே நின்று போனது அந்த அதிர்ச்சியில் அவன் மீண்டும் ஆடி விட அந்த பஞ்சு மிட்டாய் பெண்ணொ அவன் மீதிருந்து கீழே விழ

அருகில் நின்ற ஜீயோ அவள் அவன் ஏதோ ஒரு எண்ணத்தில் கொடுத்த அவன் தமயனின் பெயரை குத்தி கொலை செய்யும் இவளை அவன் கண்டால் எப்படி இருக்கும் என்ற வினோத எண்ணத்தோடு அவளை பிடித்து தூக்கி கீழே இறக்கி வைத்து விட்டு...

மீண்டும் விவரிக்க ஆரம்பித்தார் "மிஷா இங்க பாரு அந்த காம்பௌண்ட் கம்பியில் பாயிறது high voltage current நீ அது பக்கத்துல கட்டெரை கொண்டு போன நீ காலி

அதுக்கு முதலில் இந்த எலக்ட்ரிக் ரெசிஸ்டெண்ட் கிளாவுஸை போட்டுக்கோ

அப்பறம் அந்த எலக்ட்ரிக் கம்பியை கட் பண்ணி கர்ரெண்ட் பாஸ் ஆகுறது நின்னு போனா அலாரம் அடிக்க ஆரமிச்சிடும் அப்டினாலும்.... நம்ம எல்லாரும் காலி

அதனால தான் இந்த வயர் அப்பறம் கிலிப்ஸ் கனெக்ட் பண்ணி தான் இருக்கேன் இதை நீ ஒரு ஆள் உள்ள போன்ற அளவிற்கு லேந்த் ல இடம் விட்டு வயரை கீழே தொங்க விட்டு ஒரு எண்டிலிருந்து இன்னொரு எண்டை கிளிப் பண்ணி விட்டென்ன current பாஸ் ஆகிக்கொண்டே இருக்கும் ஆனால் அதே நேரத்தில் இடையில் இருக்குற கம்பியை நம்ம கட் பண்ணிட்டு உள்ள போயிடலாம் புரிஞ்சதா?" என்று ஜீ வார்த்தைக்கு வார்த்தை சுற்றியிலும் பார்த்து விட்டு கேட்க்க...

'ப்ளீஸ் புரிஞ்சுதுன்னு சொல்லிடு இதுக்கு மேல என்னாலேயே முடியல...'

அவளோ இன்னும் குழப்பத்துடன் "ஏதோ புரிஞ்சா மாதிரி தான் இருக்கு அப்போ முதலில் நான் இந்த கிலவ்சை மட்டிக்கிர்றேன்" என்று அவள் கையில் க்ளவுஸை மாட்டிக்கொல்ல அவன் அதற்கு ஒப்புதலுடன் தலையாட்ட

"அப்பறம் கம்பியை கட் பண்ண போறேன்" என்றிட ஜீயோ விரக்தியில் இல்லை என்று தலையாட்ட யூசுஃபோ சுவற்றில் முட்டி கொள்ள...

அவளோ அதை பார்த்து விட்டு "இல்லை இந்த hulk உள்ளே போற அளவிற்கு இடம் விட்டு நம்ம வயரை கனெக்ட் பண்ணிட்டு அப்புறம் காம்பௌண்ட் கம்பியை கட் பண்ணனும்...ஒகேவா ராய்ட்டா..." என்றிட ஜீ ஒரு சந்தேகத்தில் தலையாட்ட

அவளோ ஒரு சிரிப்புடன் "என்னை சந்தேகமா பார்க்காதே sammy நான் எப்பவும் full பட்டேல் அடிச்சாலும் தெளிவாதான் இருப்பேன் ஆனால் இன்னைக்கு வேற நீ pay பண்ணுறேன்னு ஒன்னரை பட்டேல் அடிச்சிட்டேன்னா" என்று அவள் புலம்பிட

இதற்கு மேல் யூசுஃபினால் பொறுக்க முடியவில்லை "இதுக்கு மேல என்னால் முடியல...இவள் எதுக்கு நம்ம கூட வர்றா...

நம்ம எதுக்கு அமீர் வீட்டு காம்பௌண்ட் பின்னாடி ராத்திரி"

கையில் வாச் இல்லாததால் அருகில் இருப்பவரின் கையை இழுத்து பார்த்துவிட்டு

"2.30 மணிக்கு இங்க நின்னு உள்ள இருக்குற அமீரை வெளிய வந்து நம்மள கொன்னுட்டு போக சொல்லி இன்வைட் பண்ணறோம்னு தெரிஞ்சிக்கலாமா?" சார் என்று முடிக்க போனவன் அருகிலிருப்பவள் அவனை வேறு பேறு சொல்லி கூப்பிடுவதால் தானும் அதையே கொண்டு செய்வது தான் நல்ல தென்ற முடிவில் தன் முதலாளியின் இடத்தையே பெயரையோ கூறாமல் அவன் முடித்திட

மற்றவனோ "என்னா இவள் மட்டும் தான் இதுவரைக்கும் இந்த வீட்டுக்குள்ளே போய்ட்டு உயிரோட வெளிய வந்து இன்னும் உயிரோடையே இருக்கவ" என்ற ஜீயை யூசுஃப் வினோதமாய் பார்த்திட

அவனோ பேச்சை தொடர்ந்தான் "இதற்கு முன்னால நான் இவளை பார்த்தப்போ அமீர் ஆளுங்க நாலு பேர் இவளை தோரத்திட்டு இருந்தாங்க அப்போ நான் தான் இவளை என் பின்னால மறச்சி கப்பதினேன்..."

"Exactly அப்படி சொல்லிட முடியாது அவள் வந்து தன்னாலே ஒளிந்து கொண்டாள் ஆட்கள் வந்து கேட்க்கும் போது அவன் நல்ல மூடில் இருந்ததால் அவர்கள் கேட்டதற்கு காது கேக்காதது போல் நடித்து விட்டான்.... இருந்தாலும் எல்லாம் ஒண்ணு தானே... "

அப்பறம் ஒரு அரைமணி நேரமும் ஆறு க்ளாஸும் உள்ள போனப்பரம் தான் அவள் இதுக்கு முன்னாள் இந்த வீட்டில் உள்ள சேகுறிட்டி ஜென்ரல் ஓர்த்தனை டேட் பன்னதையும் அப்பறம் லவ் பன்னதையும் அப்பறம் அவன் சீட் பண்ணிடான்னு அவனை விட்டுட்டு ஓடிவந்ததை பற்றி பொலம்பிட்டு இருக்கும்போது தான் இன்னொரு தடவை அவள் இந்த வீட்டுக்குள்ள போய் அவன் கிட்ட f---ff சொல்ல போறேன்னு ஆரமிச்சா" அதுவும் அவள் அரை போதையில் இருந்ததால் அவனே கொடுத்த இடங்களை நிரப்பியது தான்...

வீட்டை விட்டு ஓடியதற்கும் துரோகத்திற்கும் ஏமாற்றத்திற்கும் நடுவிலுள்ள வெற்றிடங்களில் பெரிதாய் என்ன வந்து விட போகிறது என்ற எண்ணத்தோடு அவன் தொடர்ந்தான்..."

அப்போதான் இவகிட்ட இந்த வீட்டுக்குள்ள போறதுக்கு வழி இருக்கானு கேட்டேன் அதுக்குத்தான் அவள் வீட்டுக்குள்ள போறதுக்கு வழித்தெறியும் ஆனால் வேளியே தாண்ட வழி கண்டு புடிக்கணுன்னா...so here we are..." atlease something is better then nothing...

ஜீயின் கதைக்கு கண்களை விரித்த யூசுஃப் "அப்போ இந்த அரை போதையில் இருக்கின்ற லூசு சொல்லற வழியை நம்பி இங்க வந்திருக்கோமா?" என்று யூசுஃப் மீண்டும் ஆரம்பிக்க

ஜீயோ அவனின் தோள்களை பிடித்து சுவற்றோடு ஒட்டியவாறு
"இல்லை....நான் என்னை நம்பி வந்து இருக்கேன் she is just bonus with thrill" என்றிட எதிரில் நின்றவன் கண்களோ இன்னும் பெரிதானது.

"ஹாஹ்... முடிச்சிட்டேம்ப்பா வாங்க போய் ஒரு கை பாக்கலாம் என்றதோடு சுவற்றிலிருந்து குரங்கு போல் அருகில் இருந்த மரத்தின் கிளையில் தொங்கி ஆச்சரியப்படும் நலினத்துடன் அவள் தரை இறங்க யூசுஃபிற்கோ ஆச்சர்யம்...

"சரி சரி உள்ள வாங்க...அந்த hulkகை கொஞ்சம் சத்தம் இல்லாமல் இறங்க சொல்லு sammy..." என்று அவள் லேசான குரலில் கூறிட

யூசுஃபோ கோபத்துடன் முகத்தை சுருட்டிக்கொண்டு பின்னால் ஆடி எடுத்து வைத்த பிறகு ஓடி வந்து சுவற்றின் மேல் கைவைத்து உடலை தூக்கி சுலபமாக வேறு புறம் குதித்து விட்டு அந்த பஞ்சு மிட்டாய் பெண்ணிடம் புருவத்தை தூக்கி ஒரு ஏலனச் சிரிப்புடன் பெருமையில் திலைத்துக் கொண்டிக்க

பின்னால் வந்த ஜீயோ வந்த சத்தமும் இல்லாமல் சுவடும் இல்லாமல் யூசுஃபின் முன்னாள் நடக்க ஆரம்பிக்க யூசுஃபும் வேறு வழி இல்லாமல் முகத்தை தொங்க விட்டுக் கொண்டு பின்னால் நடந்தான்...

-------------
மீண்டும் அந்த உணர்வு...

அவளுக்கு பழக்க படாத உணர்வு அது...

சிறு வயதில் இருந்து தாய் தந்தை அருகில் இல்லாமல் இருந்ததால் அவளுக்கு எப்போது எல்லா நேரத்திலும் ஒரு வித தனிமை கலந்த பயம் இருந்துக் கொண்டே இருக்கும்...

என்னதான் தாத்தா பாட்டியின் அன்பு கிடைத்தாலும் பாதுகாப்பு என்பது அவள் வாழ்வில் ஒரு கேள்விக்குறிதான் ஆனால் மற்றவர்களுக்கு பலகீனம் காட்டுவது அவளுக்கு பிடித்த விஷயம் இல்லை அதனால் தைரியசாலிப்போல் நடிப்பது தான் அவள் வழக்கம்...

அதுவும் சமீபத்தில் நடந்த விஷயங்களுக்கு பிறகு அவள் ஒவ்வொரு முறையும் பின்னால் திரும்பிப்பார்த்து நடப்பதே அவளின் பழக்கமாக போனது...

மனதில் அன்று அறைந்த அந்த திகில்...

அவள் உடலில் நிரந்தரமாக இருந்து விட்டது...

அதனால் தான் இப்போது அவளால் இந்த உணர்வை புரிந்து கொள்ள முடியவில்லை...

புரியாததால் தான் அவளுக்கு அவன் கைகளுக்குள் இருந்த தருணம் திகில் கொடுக்கிறதுறது...

அவன் அவளை பிடித்து கீழே இறக்கி விடுவதற்கு 5 நொடிகள் கடந்து இருக்காது...

ஆனால் தியாவுக்கு என்னவோ அங்கு வருடக்கணக்கில் செலவிட்டது போல் ஒரு உணர்வு...

ஒரு சில நொடிகள் மூளை தன் வேலைப்பாட்டை நிறுத்திவிட்டு அப்போது அவனின் வெப்பத்திலும் மனத்திலும் மூழ்கி எழுந்திட அந்த உணர்வு மீண்டும் அவளுக்கு வந்தது அன்று அவன் அந்த கட்டிடத்தில் இருந்து கையை பிடித்து இழுத்து வந்த போது வந்த உணர்வு...

அவளை சுற்றி இரும்பு கவசங்கள் போட்ட ஒரு உணர்வு யாராலும் அவனை தாண்டி தன்னிடம் நெருங்க முடியாது என்ற உணர்வு...

இதற்கு அடிமையாகி விடுவோமோ என்று அவள் இப்போது அவனை பார்த்து அதிர்ந்து நிற்கும் அதே உணர்வு...

அவனோ அவளுக்குள் நடப்பது எதுவும் தெரியாமல் அங்கிருந்து கிளம்ப செய்வதறியாது அங்கே நின்றுகொண்டிருக்க அவள் தோழியில் குரல் அவளின் அழகான கனவுக்கு முடிவாக போனது...

"ஹஹ்.. இதோ வர்றேன்" என்றதோடு அவள் தன் தோழியின் புறம் செல்ல இருவரும் ஜேசன் நடந்த வழியே நடந்து சென்றனர் ஓரளவு தூரம் போனதும் அவர்கள்  மயானத்திற்கு வெளியே வர அந்த நேரான சாலையில் தூரத்தில் அவன் நடந்து செல்வதை அவள் பார்த்தவாறு அவள் தன் மறைவிடத்தில் இருந்து தான் ஸ்கூட்டியை எடுத்து ஏறி அமர்ந்து பிறகுதான் ஏதோ வித்தியாசமாக இருக்க அவள் டயர் தரையுடன் தட்டையாய் பொய் இருப்பதை கண்டாள்...

"seriously நைட் ரெண்டு அரை மணிக்கு நான் பஞ்சர் கடையை எங்க போய் தேடுறது" என்று புலம்பிக் கொண்டிருந்தவளை அப்போது தான் தன் முகத்தில் இருந்த ½ கிலோ பவ்டரை துடைத்து முடித்து விட்டு நானி கவனித்தாள்.

முதலில் குழப்பத்துடனும் கவளையுடனும் பைக்கை நோட்டமிட்ட அவளோ அடுத்தநொடி அவள் முகத்தில் விளக்கெறிய அவளோ முன்னாள் நடந்து கொண்டிருந்த ஜேசனை நோக்கி ஓட ஆரம்பித்தாள்...

தியாவின் மனத்திற்குள்ளோ மீண்டும் அந்த பயத்துடன் குதுகலமும் பிறந்திட "why god why... ஏன் இப்படி என்ன சோதிக்கிற?" என்றவாறு அவள் தன் தோழி அவனிடம் கையை ஆட்டி பேசிக் கொண்டிருப்பதையும் அதற்க்கு அவன் முடிகத்தில் அந்த சலித்து போன பார்வையையும் யோசனையில் குவித்திருந்த இதழ்களையும் பார்த்துக் கொண்டிருக்க....

சற்று நேர பேச்சு வார்த்தைக்கு பின் இருவரும் அவளை நோக்கி நடந்து வர அவளுக்கோ பதற்றத்தில் இதயத்துடிப்பு அதிகரிக்க அவள் மனமோ

'இதெல்லாம் நல்லதுக்கே இல்லை இவனை பார்ப்பதை முடிந்த அளவிற்கு தவிர்க்க வேண்டும்' என்று அவள் தனக்குள் சொல்லிக் கொள்ள உள்ளிருந்து வந்த குரலோ

'அதுகாக தான் அந்த சமர்கிட்ட நீ அவனோட மொபைல் நம்பறை காசு கொடுத்து வாங்குனியா?'

என்று கேள்வி கேட்டிட அவளுக்கு லேசாய் சுட்டாலும் அவள் மற்றவழிகள் இல்லாமல் காசு செலவழித்ததற்கு காரணம் சமரின் வாயை அடைப்பதற்கு என்னவோ காசு மட்டும் போது ஆனால் மற்றவர்களின் வாய்களை அடைக்க என்ன செய்தாலும் போதாது,

அதுவும் இந்த விஷயம் அவள் தோழிகளுக்கு தெரிந்தால் அவர்கள் எப்போதும் நினைப்பது போல அவள் இந்த முறையும் அடுத்த உறவிற்கு அடித்தளம் போடுவதாய் நினைக்கலாம்,

அதுவும் அவன் அவளை காப்பாற்றியவுடன் உடனே எப்போதும் போல மெய்சிலிர்த்து குடும்பம் குழந்தைகளுடன் அவள் கனவு காண ஆரம்பித்து விட்டாள் எனவும் அவர்கள் நினைக்கலாம்...

அவர்கள் மீதும் தவறில்லை கடந்த காலத்தில் அவள் செய்த செயல்களும் அதை தான் பேசுகிறது...

ஆனால் ஜேசன் விஷயத்தில் என்னவோ அவ்வாறில்லை...

அவன் மீது அவளுக்கு விவரிக்க முடியாத அளவுக்கு ஒரு மதிப்பு உருவாகி உள்ளது...

அதை அவள் முன்னால் உறவுகளுடன் மற்றவர்கள் ஒப்பிடுவது அவளுக்கு தரக்குறைவாக தோன்றுகிறது...

அவன் மீது அவளுக்கு இருக்கும் உணர்விற்கு பெயர் நன்றி கடனா... மரியாதையா... என்னவென்று அவளுக்கு பெயர் சொல்ல தெரியவில்லை...

ஆனால் அவனை அவளுடன் உறவில் இருப்பது போல அவளால் ஏனோ யோசித்தும் பார்க்க முடியவில்லை...

நடுநிசி கதைகள், கிடைக்கும் சந்தர்ப்பங்களில் திருட்டு முத்தங்கள் எல்லாம் அவள் மனதில் அவனுக்கு இருக்கும் இடத்திலிருந்து தாழ்த்துவது போல அவளுக்கு உணர்வு...

இல்லை அவனை அவ்வாறு யோசித்து அவள் தாழ்த்த தயாராக இல்லை...

அதனால் தான் அவள் அவனை பற்றி பிறகு யாரிடமும் பேச முயலவில்லை...

ஆனால் இன்றோ அவள் முயற்சிக்காமலேயே அவன் அருகில் நிற்கும் சந்தர்ப்பங்கள்...

காலை நேரப்பணியில் போர்வைக்கும் சுற்றி உறங்கும்போது நமக்கு தோன்றுமே ஒரு இதமான வெப்பம் அப்படி இருக்கிறது அவளுக்கு இப்போது....

அவன் அவள் ஸ்கூட்டியில் என்ன பிரச்சனை என்று பார்ப்பதற்கு அவனருகில் நிற்கும்போது...

---------------

ஓரளவு தூரம் பதுங்கி நடந்து ஒரு வழியாக அந்த பறந்து விரிந்து கிடைக்கும் வீட்டை அடைந்திட "so உள்ள கூட்டிட்டு வந்துட்டேன் எப்படி என்னை உள்ளே கூட்டிட்டு போக போற..." என்றிட

வீட்டை கண்கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்த அந்தப் பெண்ணோ "இங்க தான் ஒரு ac வேண்டிலேடர் இருக்கும் ஆனால் அது உள்ள உங்களால் போக முடியாது நான் உள்ள போய் அந்த பால்கேணி கதவை திறந்து விடறேன்" என்று அவன் அந்த வீட்டின் இருந்த ஒரு பால்கேணியை காட்ட

அவர்களோ தலையை ஆட்ட அவளோ உதட்டில் சிரிப்புடன் ஒரே குதிப்பில் அங்கிருந்த ஸ்லாபை பிடித்து அதில் ஊஞ்சல் போல் முன்னும் பின்னுமாக தொங்கி உடலை வளைத்து அதன் மேல் ஏறிட இங்கு ஜீயோ ஆச்சர்யத்தில் தலையாட்ட யூசுஃபோ அவளை பொறாமையுடன் முறைத்துக் கொண்டிருக்க அங்கிருந்து அவன் எஜமானன் சென்றதை கவனிக்காத அவனிடம் அவள் முன்னிருந்த ac வேண்டிலேட்டார் மூடி இருப்பதை பார்த்து விட்டு...

"ஏய் தடியா...உன் கிட்ட சுக்ரீவ் ட்ரைவர் இருக்கா?" என்றிட மற்றவனோ குழப்பம் கலந்த அவ நம்பிக்கையுடன் 'இவளை நம்பி எப்படி ஜீ இந்த மரணக்கினருக்கள் இறங்குனாறு'

என்ற எண்ணத்தோடு அவன் தலையை ஆட்டிவிட்டு அவன் பாக்கெட்டில் இருந்து அவள் கேட்டதை எடுத்து வீசிவிட்டு அவன் முதலாளி பின்னால் போக கிளம்ப அங்கோ அவரை காணாமல் போக திகைத்துப்போனான் யூசுஃப்...
.
.
.
.
பிறகு மரத்தின் சலசலப்பிற்கு கேட்டதும் பிறகு திரும்பி பார்த்த அவன் எஜமானனை கண்ட பிறகு தான் பெருமூச்சே வந்தது...
.
.
.
.
.
.
ஒரு புறம் ஜீ அவளுக்காக காத்திருந்து வெறுத்துப் போக இன்னொரு புறம் யூசுஃபோ "இதுக்கு தான் சார் இந்த மாதிரி குட்டி இருக்குற பொண்ணுங்களை எல்லாம் நம்பக்கூடாது ன்னு முன்னாலேயே சொன்னேன்" என்று நிறுத்தாமல் முணுத்துக் கொண்டிருக்க

அவள் மீது யூசுஃபிற்கு இருக்கும் பொறாமையை நினைத்து பாதி வியந்தும் பாதி வெறுத்தும் கண்ணை உருட்டிக்கொண்டு வேறு வழியின்றி அங்கேயே காத்திருத்தவாறு...

"அவளால் முடியலன்னா நம்ம உள்ள போக வேற யாராலயும் ஹெல்ப் பண்ண முடியாது யூசுஃப் she have nine years of gymnastic practice and not to mention the part of her insane bravery அவன் அவன் அமீரோட பெயரை சொல்ல பயப்படும் போது இவ்வளவு guts இருக்குற ஆளுங்க உடனே கிடக்கிறது for your information ரொம்ப கஷ்டம்" என்றவாறு அவன் கிலவ்சை கழட்டி இன்னொரு கையில் பிடித்தவனாக நகத்தை கடித்துக்கொண்டு இருக்க...

"ஒரு வேளை நம்மள அவள் எமத்திட்டு அவள் நம்மள போட்டு கொடுத்துட்டானா"

"Simple இந்நேரம் நம்ம பேசிட்டு இருந்திருக்க மாட்டோம் ஆறடி குழிக்குள்ள அமீரோட ஆளுங்க நம்மள ரெண்டு பேரையும் ஒண்ணா போதைக்கலாமா இல்லை தனி தனியே புதைக்கலாமான்னு வாக்குவாதம் பண்ணறதை கேட்டுட்டு இருப்போம்" என்றவனை யூசுஃப் திகிளுடன் பார்க்க

மற்றவனோ சிரித்துக் கொண்டே "பயப்படாதே அவள் பேசியதை பார்த்த போது அந்த பொண்ணு உண்மையாகவே அவன் மேள கோபமா இருக்க மாதிரி தான் தெரிஞ்சது" சற்று நிறுத்தி விட்டு

பிறகு "நான் கூட அவளை முதலில் அவள் பண்ணரத பண்ணட்டும்னு விட்டுடலாம் னுதான் நினைச்சேன்...ஆனால் இப்போ தான் ஒரு சின்ன லாஜிக் இடிக்கிது...இப்போ இவள் வீட்டுக்கு வந்தது பெண்ட்ரைவ் காணாமல் போறதும் ஒரே நேரத்தில் நடந்தால் ஒண்ணு இவள் தான் எடுத்தான்னு அவள கொன்னுடுவங்க...

அது ஒண்ணு அவ்ளோவ் பெரிய பிரச்சனை இல்லன்னாலும் அவள் ஏதாவது உளறி அவங்க நம்மள ட்ரேஸ் பண்ண ட்ரை பண்ணதான் பிரச்சனை ஆரம்பிக்கும்...அதனால நீ என்ன பண்ணு நம்ம வேலை முடியிர வரைக்கும் நான் அவளை வைட் பண்ண வைக்கிறேன் அதுக்கு அப்புறம் நீ என்ன பண்ணுறே...அவளோட வாயை மட்டும் பொத்தி அவளை வெளிய கொண்டு வந்து போட்டுடற ஓகேவா"

தன் எஜமானரின் வார்தைகளுக்கு ஆச்சர்யப்பருவதற்கு கூட நேரம் கிடைக்க வில்லை யூசுஃபிற்கு அதற்குள் கதவுக்கு பின்னால் சலசலப்பு வர ஆரம்பிக்க ஜீ கிலவ்சை மாட்டிக்கொண்டு தாக்குவதற்கு தயாராக நிற்க்க யூசுஃபுயும் அதையே நடிக்க ஆரம்பித்தான்...

ஆனால் வந்து நின்றது மிஷா தான் என்பதால் ஜீ நிதானமானான்...

"ஓகே நம்ம டீல் ஓவர் நீ என்ன காம்பௌண்ட் குள்ள கூட்டி வந்துட்டேன் நான் உன்னை வீட்டுக்குள்ள விட்டுட்டேன் பை..." என்றதோடு அவள் வேறு புறம் நடந்து செல்ல

"ஏய் ஒருவேளை நாங்க உள்ள போன உடனே நீ போட்டு கொடுத்துட்டேன்னா நாங்க எப்படி நம்பறது என் வேலை முடியிர வரைக்கும் நீ எங்கே கூட தான் இருக்கணும்" என்று அவன் கூறிட

அவளோ ஒரு ஏளன சிரிப்புடன் "நீ சொல்லரத நான் எதுக்கு கேப்பேன்னு நினைக்கிற?" என்று அவள் கேட்க்க

ஜீயோ அதே சிரிப்புடன் "ஒருவேளை நீ உன் எக்ஸை கண்டு பிடிக்கிறதுக்கு முன்னால...தெரியாம...கைத்தவரி...அலாரம்....அடிச்சிடலாம்...நீ திரும்பி பார்க்கும் போது நாங்க இல்லாமல் இருக்கலாம்" என்று மிக லேசான பாணியில் கூற

அவளோ முகத்தில் வெறுப்புட "போ...வந்து தொலையிறேன்....என் தலை எழுத்து திருடங்களோட எல்லாம் சவகாசம் வசிக்க வேண்டி இருக்கு..." என்று புலம்பிய வாறு முன்னாள் சென்றவள்

பிறகு மீண்டும் திரும்பி " ஏன் அப்டியே நிக்கிறே கிளம்பு..." ஜீயோ முகத்தில் சிறு வெற்றி சிரிப்புடன் முன்னே சென்றான்...

இந்த வீட்டின் முழுமையான வரைபடம் இன்னும் யாருக்கும் கிடைக்கவில்லை என்பதால் ஜி அவனுக்கு தெரிந்த வழிகளை மட்டும் யூகித்து செல்லலாம் என்று முடிவெடுத்து முன்னாள் பிரம்மாண்டமாய் காட்சி அளிக்கும் அமீரின் அறையை முடிந்தவரை தவிர்த்துக் கொண்டு அவன் அறைக்கு வலது புறம் சத்தம் கேட்பதால் அது அங்கு வேலை யாட்கள் இருக்கும் இடம் என்பது அவனின் யுகம்...

எனவே அதற்கு எதிரில் இருக்கும் வலப்பக்கம் இருக்கும் வளைவுக்குள் செல்ல ஆரம்பித்தான்...

அங்கோ வரிசையாக அறைகள் அடுக்கி இருக்க இதில் எந்த அறையில் அவர்கள் தேடிவந்த பொருள் இருக்கும் என்று யோசனை யோடு அவர்கள் நடந்து செல்ல அறைகளில் ஒருசில அறைகள் உள் பக்கம் தபாலிட்டு மூடி இருக்க மீதமுள்ள அறைகளின் கதவுகள் திறந்தே காணப்பட அவன் முன்னாள் நடக்க ஆரம்பித்தான்...

கடேசியாக ஒரு அறையின் முன் நின்று மேலும் கீழுமாக பார்க்க அருகில் இருந்த யூசுஃப் "இது தான் நீங்க தேடி வந்த ரூமா?" என்றிட

மற்றவனோ தோலை குளுக்கிக் கொண்டு "தெரியல...இதாத்தான் இருக்கும்னு நினைக்கிறேன்..." என்றிட

அருகில் இருந்த மிஷாவு பொழுபோக்கு இல்லாமல் முகத்தில் சலிப்புடன் காதில் கையை விட்டு ஆட்டிக் கொண்டு "எப்படி சொல்லுற?" என்றிட

மற்றவனோ கண்ணை உருட்டி விட்டு "obviously மற்ற கதவுகள் எல்லாம் ஒண்ணு திறந்திருக்கு இல்லனா உள் பக்கம் தால் பால் போட்டு இருக்கு இந்த கதவுக்கு மட்டும் தான் இருக்குரதில்லையே பெரிய லாக் போட்டு வெளிய பூட்டி இருக்கு commen sense..." என்று தலையை தட்டியவாறு கூறினான்