எல்லாவற்றையும் கற்றுக் கொடுத்து விட்டாய் தனிமை எது அறியாமல் இருந்ததால் என்னவோ அதையும் நிரந்தரமாக தந்து விட்டாய்...!   

பட்டு போல அவுள் கையை தொட்டு தடவி பற்றி கொண்டு ஊர்வலமாய் போக ஆசை என் உயிரிருக்கும்வரை, அவளோடு அவளின் அவனாய்...!

எதையும் பின்பற்ற வேண்டிய அவசியம் இல்லை என்று உணரும் தருணம் இவ்வுலகில் குழப்பம் இருக்காது...!  

தேவை தீர்ந்தபின் நம்மை எப்படி நடத்துகிறார்கள் என்பதை பொறுத்து நம்மை உயிராக நினைத்தார்களா இல்லை வெறும் பொருளாக நினைத்தார்களா என்பது தெரியும்...!  

மன இடைவெளிகளை நாம் நிரப்புகின்றோம். இல்லாவிடின் இன்னொருவரால் நிரப்பப்படுகின்றது...!