Πλευρά Στέφανου

4 χρόνια πριν

Είχα μετανιώσει για τον τροπο που της είχα μιλήσει αλλά.δεν μπορεί να μιλάει έτσι για την Νεφέλη την ξέρω παρα πολλά χρόνια. Οταν θυμάμαι αυτά τα μάτια της να με κοιτανε γεμάτα τρόμο...κάτι σπάει μέσα μου. Δεν ξέρω τι μου έχει κάμει αυτό το κορίτσι αλλά απο την πρωτη στιγμη που την είδα την αγάπησα...ενω αυτή με μίσησε. Αν ηταν στο χερι μου θα την εστελνα και σε δέκα σχολές χορού μονο και μόνο για να κανει τα όνειρα της πραγματικότητα... Το επόμενο πρωί θα πάω να της τα εξηγήσω όλα...

Με αυτές τις σκέψεις με πήρε αργά και βασανίστηκα ο ύπνος. Το πρωι που σηκωθηκα ετρεξα στο δωμάτιο της. Χτύπησα την πόρτα περιμένοντας την να απαντήσει...καμια απάντηση.

«Δαφνη ξέρω πως είσαι θυμωμένη μαζί μου...όμως πρεπει να σου εξηγήσω κάποια πραγματα και αν...αν θέλεις μετά μπορείς να φύγεις.» της είπα όμως παλι δεν πήρα κάποια απάντηση...

Φόβος μήπως έπαθε κάτι αρχισε να κατακλύζει το σωμα μου άνοιξα την πόρτα και βρήκα το δωμάτιο άδειο και πολλά απο τα πραγματα της να λείπουν. Πανω στο κρεβάτι είχε αφήσει και το δαχτυλίδι του γάμου μας... Εφυγε... Και αυτή ίδια με την Δήμητρα ήταν...με την μόνη διάφορα πως αυτή πήρε κάτι σημαντικότερο. Η Δήμητρα πήρε χρήματα...ενω η Δάφνη την καρδιά μου.

Τώρα  (Βάλτε το τραγούδι)

Εδώ και τεσσερα χρόνια ζω μόνο αναπνεοντας ολες οι δουλειές μου στην εταιρία γίνονται μηχανικά...σαν να λειτουργω σαν ρομπότ...απο τότε που έφυγε η Δάφνη η Νεφέλη με έχει στηρίξει όσο τίποτα...μερικές φορές βρισκόμαστε και...ερωτικά...αλλά μονο για σαρκική απόλαυση...

Τον πρωτο χρονο που έφυγε η Δάφνη τα μέσα είχαν τρελαθεί επλαθαν ιστορίες πως με άφησε για άλλον άντρα ή πως πέθανε. Καμια απο τις δυο εκδοχές δεν μου άρεσε. Το μονο που ήλπιζα και ελπίζω είναι να γυρίσει πίσω η Δάφνη.

Σε λιγες εβδομάδες θα πετάξω για Νέα Υόρκη να κλείσω κάποιες συμφωνίες με έναν αγοραστή. Θα έρθει και η Νεφέλη μαζί μου...λέει πως δεν θέλει να με αφήνει μόνο μου στην κατασταση που με έχει φέρει η απώλεια της Δάφνης...

Το βράδυ όταν μένω μόνος μου δεν μπορω να ηρεμισω το χαμογελο της και τα μάτια της τριγυρνανε παντού μέσα στο κεφάλι μου...θέλω να την σφιξω στην αγκαλιά μου εκεί οπου ανήκει...όμως...δεν νομίζω να την ξανά δω... Δάκρυα αρχισαν να κυλάνε στα μαγουλα μου, νιώθω τόσο πληγωμένος και προδομένος ακόμα και μετα απο ΤΕΣΣΕΡΑ ολόκληρα χρόνια.

Σηκωθηκα απο το κρεβάτι μου και πλησιασα την κάβα και γεμισα ενα ποτήρι με ουίσκι...το είχα αναγκη. Παντα το εχω αναγκη...θέλω να ξεχαστω και να ηρεμησω.

Καθησα στην θέση του καναπέ που τόσο αγαπούσε κρατοντας στα χέρια μου κάποια απο τα ρούχα που είχε αφήσει εδώ. Το δαχτυλιδι του γάμου μας δεν φεύγει ποτε απο πανω μου...το εχω περάσει σε αλισιδα και θα της το δώσω όταν την δω...όταν επιστρέψει στο σπίτι της...εδώ οπου ανήκει. Μαζί μου...με κανέναν άλλον.

Σε μια εβδομαδα πετάω για το εξωτερικο και πραγματικά δεν έχω καμία όρεξη να πάω...δεν με ενδιαφέρουν οι πελάτες ΟΥΤΕ οι συμφωνίες.

Σηκωθηκα απο την θέση μου και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Δεν έχω καμια σχέση με το άτομο πριν λιγα χρόνια...τα μαλλιά μου ειναι ατημέλητα ενώ απο τότε που έφυγε η Δάφνη έχω αφήσει γενιά.

Πλευρα Δάφνης

Οταν σηκωθηκα το πρωι ενιωσα ενα βάρος πανω στο στήθος μου...ανοιξα τα μάτια και είδα τον Τζαξ να κοιμάται με το στόμα του ελάχιστα ανοιχτό.

Με μεγάλη δυσκολία τον μετέφερα λίγο πιο δίπλα μου ενω εγώ σηκωθηκα για να μας ετοιμασω πρωινό. Σήμερα είχα ρεπό οποτε θα περνουσα ΟΛΗ μου την μέρα με τον Τζαξ.

Συνήθως κάνουμε βόλτες στους δρόμους της Νεας Υόρκης ή καθόμαστε στο σπίτι και βλέπουμε ταινία. Παντα ομως μετά απο όλα αυτά με κανει δικη του.

Ετρωγα τα δημητριακά μου όταν ενιωσα τον Τζαξ να με φίλα στον λαιμό.

«Καλημερα... mon chéri» μου είπε με την αγουροξυπνημενη του φωνή.

«Καλημερα...» του είπα χαμογελώντας.

«Τι θα κάνουμε σήμερα mon chéri?»  με ρώτησε δαγκώνοντας τον λοβό του αυτιού μου...

«Εμ...δεν ξέρω ίσως δουμε καμία ταινία?»

«Μμμμ μ αρέσει mon chéri...θρίλερ αυτή τη φορά!» μου είπε και κάθησε απένατι μου για να φάμε.

Αρχισαμε να συζητάμε για διάφορα θέματα! Αυτό ήταν που μου άρεσε με τον Τζαξ...πάντα μα πάντα μιλουσαμε  οτι και αν γίνονταν... Μου άρεσε να τον ακούω, μερικές φορες μπορεί να παρουσίαζε τον εαυτό του ως...θεό αλλά και έτσι μ αρέσει να μιλάω μαζί του. Αν δεν υπάρχει επικοινωνία σε ενα ζευγαρι δεν υπάρχει μέλλον στην σχέση...

« Mon chéri εγώ πρεπει να φύγω θα τα πουμε το βραδακι. Μίλησα με τον ξάδελφο μου, ανυπομονεί να σε γνωρίσει Έβελιν.» αρχισε να πολυλογει καθώς σηκωνονταν απο το τραπέζι και άρχιζε να ετοιμάζεται.

Αφουου χάρισε ενα γλυκό φιλί στα χείλη έκλεισε την πόρτα πίσω του αφήνοντας με μόνη μου.

Αφού μαζεψα το τραπέζι και επλινα τα πιάτα αποφάσισα να κάνω γενική στο σπίτι για να "σκοτώσω" κάπως τον ελεύθερο μου χρόνο.

Εβαλα τέρμα την μουσική ενω άρχισα να λικνιζομαι στον ρυθμό της. Ποσό μου άρεσε αυτό το τραγούδι.

Μόλις τελειωσα τις δουλειές Μοθ εκανα ενα χαλαροτικο μπάνιο και πήγα στο σουπερ για ψώνια. Σήμερα ηταν η πιο κουραστική μέρα της ζωής μου...όμως επιτέλους θα πηγαινα να ξεκουραστω! Να ξαπλωσω και να σηκωθω όταν θα γυρνούσε ο Τζαξ.

Εκλεισα τα ματια μου και μπροστά Μου είδα τα υπέροχα αυτά γαλανά ματια που στοιχειώνουν κατα καιρους τα όνειρα μου και τον ύπνο μου.

************************************

Ετοιμο και αυτό κεφάλαιο? Είδαμε και μια πολύ ευαίσθητη πλευρα του Στεφανου...άραγε η Δάφνη θα γυρίσει κοντά του ή θα διαλέξει τον τζαξ?

Τζαξ or Στεφανο? 🤔🤔🤔🤔

Εντομεταξυ εψαχνα άντρες με γαλανά ματια και μούσι για να το ταίριαξω με την περιγραφή αλλά δεν βρήκα...οποτε βολευτειται με το παιδι απο εδώ😭😭😭

Θέλω να πω και κάτι άλλο...ΕΧΩ ΤΟΣΕΣ ΜΑ ΤΟΣΕΣ ιδέες για βιβλία ολων των ειδών αλλά...πρεπει να ολοκλήρωσε πρωτα όλα αυτά που εχω ηδη δημοσιεύσει 😢😢😢 άδικο😭