
Κεφαλαιο 18
Περασα τα χερια μου μεσα απο τα μαλλια μου βγαζοντας τα απο το εσωτερικο της μπλουζας (δεν ξερω αν καταλαβατε τι ηθελα να πω). Κοιταξα το ειδωλο μου στον καθρεφτη...ημουν διαφορετικη για καποιον λογο, το προσωπο μου ελαμπε και στα ματια μου καθρεφτιζοταν η ευτυχια...ισως...αυτο να ειναι η αγαπη.
Μολις εκλεισα την πορτα πισω μου αρχισα να περπαταω στον μακρυ διαδρομο του ξενοδοχειου με προορισμο τον ανελκιστηρα στην αλλη ακρη.
Τοτε επεσα πανω σε καποιον ή μαλλον σε καποια...
«ΕΣΥ?! ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΔΩ!?.»
Χωρις καλα καλα να καταλαβω ποιος ηταν αρχισε να φωναζει ξανα και ξανα γιατι ειμαι εδω. Σηκωσα το βλεμμα μου απο το πατωμα και ειδα την γυναικα μπροστα μου. Θεε μουυυ δεν το πιστευω η ΚΑΜΗΛΑ!
Σηκωνομαι και αφου της ριχνω ενα υποτιμιτικο βλεμμα φευγω κυρια απο εκει...οχι να μου χαλασει και την μερα αυτο το...πραγμα.
«ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ! ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ!? ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΘΑ ΕΠΡΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ!» μου ειπε. Εγω απλα γυρισα και χαμογελωντας της ειπα πως ποτε δεν περνουμε αυτο που θελουμε και εφυγα.
Πραγματικα εχει πολυ θρασος η κοπελα. Δεν φτανει που προκαλεσε οτι προκαλεσε μας ζηταει και τα ρεστα. Με τις σκεψεις μου να τρυγιρνανε κυριως με ποσους διαφορετικους τροπους μπορω να σκοτωσω καποιον εφτασα στο τραπεζι οπου καθοταν ο Στεφανος 💁.
Αυτος μου χαμογελασε γλυκα, ομως την στιγμη που πηγα να ανταποδοσω ειδα την καμηλα να μας πλησιαζει. Ε ΟΧΙ θε της βγαλω το μαλλι...ή μαλλον την τρεσσα τριχα τριχα!
«ΩΩΩ ΣΤΕΦΑΝΟΥΚΟΟΟ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΔΩ?» του λεει ακουμποντας τον ωμο του...ηπουλη οχια... Ομως για κακη της τυχη δεν αφησα τον Στεφανο να απαντησει.
«Οχι καλε ειναι ολογραμα μην τον μπερδευεις. Ο Στεφανος ειναι στις Μαλδιβες με μια ξανθια καμηλα.» της λεω και της χαμογελαω.
Τοτε την ακουω να σκαει στα γελια, τι γελια σαν να πεθεναν εικοσι φωκιες μαζι ακουγοταν και αρχισε να μου λεει πως εχω τρομερο χιουμορ...θεε μου θελει να με βγαλει και την κακια της υποθεσης θα την θαψω ζωντανη!
«Δαφνη μιλα πιο ομορφα σε παρακαλω...δεν χρειαζεται να ζηλευεις εγω ματια μονο για εσενα εχω.»
Μμμμ πολυ συντομα δεν θα εχεις ουτε απο αυτα αν συνεχισεις να της δινεις θαρρος....
«Καλα...παω μια βολτα πειτε τα εσεις...» ειπα και λιγο πριν φυγω ειπα στην καλη μας την καμηλα να προσεχει μην γλιστρισει στα σαλια της και εφυγα. Ε οχι και να μου μιλαει ετσι μπροστα σε αυτην!
Αρχισα να περπαταω γυρω απο το ξενοδοχειο βλεποντας και θαυμαζοντας το πρασινο που απλωνωνταν γυρω μου. Ηταν πραγματικα υπεροχο...μου θυμιζε το σπιτι του Στεφανου στην Ελλαδα.
Καθισα σε ενα παγκακι παρατηροντας κατι κυριες διπλα μου που ταιζαν τα περιστερια. Το μονο πραγμα που συζητουσαν το μισαωρο που ημουν καθισμενη ηταν για την συνταξη τους. Πραγματικα με θλιβει το γεγονος που δινουμε τοση βαριτητα σε κατι τοσο...ασυμαντο.
Υπαρχουν τοσα ωραια θεματα να μιλησει κανεις, τα παιδια του, την αγαπη...και ομως μιλανε για τα χρηματα.
Με αργες κινησεις σηκωθηκα απο το σημειο που καθομουν και πηρα τον δρομο της επιστροφης λιγο πριν φτασω στο εστιατοριο του ξενοδοχειου ειδα την καμηλα να πλησιαζει τον Στεφανο.
Χωρις να χασω χρονο πηγα κοντα τους και μολις ειδα τον σερβητορο να πλησιαζει "γλιστρισα" και επεσε ολος ο καφες πανω στην...Ειρηνη μας...κριμααα...
«Ω θεε μου Ειρηνη εισαι καλα? Αχ δεν το ηθελα γλυκεια μου αλλα ειχε νερα κατω και...γλυστρισα.» της ειπα πλησιαζοντας την. Για να σε δω τωρα τι θα πεις υπουλη σουρικατα.
Η καμηλα εριξε μια ματια στον Στεφανο και αμεσως μου χαμογελασε λεγοντας μου πως δεν πειραζει και πως αυτα συμβαινουν. Αχ θα παρω τιποτα και θα της το φερω στο κεφαλι...δεν την μπορω αλλο...😢
Πλησιασα με αργα βηματα τον Στεφανο αγκαλιαζοντας τον και ψιθυριζοντας του πως θελω να παω να ξαπλωσω, ομως επειδη ειναι πολυ...βλακας απλα μ εδωσε τα κλειδια τ δωματιου και μου ειπε να παω να ξαπλωσω και πως θα ερθει μετα! Καποιος πρεπει να του μαθει τροπους!
Γεματη νευρα σηκωθηκα και εφυγα προς το δωματιο! Τωρα θα δει.
Με βαρια καρδια ανοιξα την πορτα του δωματιου και ξαπλωσα ΜΟΝΗ στο διπλο κρεβατι...πφφφ σημερα ειναι τα γενεθλια μου και δεν το θυμηθηκε καν. Τωρα που το σκεφτομαι ουτε οι γονεις μου το θυμηθηκαν. Εκλεισα τα ματια μου και αφησα τον εαυτο μου να βυθηστει σε ενα "ηρεμο" και "γαλινιο" υπνο.
************************************
Επ επ επ! Οριστε και το επομενο παρτ! Ελπιζω να σας αρεσει! 🙃 Σημερα βρηκα λιγο ελευθερο χρονο και αποφασισα να γραψω αυτο το κεφαλαιο! Ελπιζω να σας αρεσει! 🙃😊
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro