Μην με αγγίζεις
Μη μου μιλάς
Μην αποπειρασαι να μπεις
στον κόσμο μου

Ξέρω πως θιγεσαι
Ξέρω πως θυμώνεις
Τον εγωισμό σου πληγώνεις,
στα αγκάθια της σιωπής
που σπέρνω στο δρόμο
που οδηγεί προς εμένα.

Γέφυρες καίω,
διόδους εξαλειφω,
εμπόδια βάζω,
τείχη υψώνω
για να μη με βρεις

Δε φταις εσύ,ούτε και εγώ.
Η αφέλεια φταίει
και η ανάγκη για επικοινωνία.
Το ρίσκο που πήρα
και άπλωσα τα χέρια να πιαστώ.
Να δημιουργήσω δεσμό φιλίας
ή και ερωτικό,
χωρίς να κοιτάξω καθαρά
δίνοντας σε ανάξιους
του κόσμου μου τα κλειδιά.

Με πλήγωσαν
Με μολεψαν
Μα να με καταστρέψουν δεν μπόρεσαν.
Για αυτό πλέον στέκομαι
ορθή και δυνατή
πολλάκις προσεκτική,
απόμακρη και σιωπηλή.

Θες να το παλέψεις;
Πάλεψε ,μα ποτέ υπέρμετρα μην επιμένεις.
Μα αν είσαι εγωπαθής
και την οπτική των πραγμάτων αντιστρέψεις
Να το ξέρεις πως δε θα τα καταφέρεις
να με προσεγγίσεις
μειώνοντας μου το ηθικό.

Αποδεικνύεις ότι είσαι σαν τους άλλους
ερπετό κακό.
Με αναγκάζεις πιο πέρα
να απομακρυνθώ