Όταν φτάσαμε είχε ήδη βραδιάσει, το σπίτι ήταν χάλια, έπρεπε όμως κάτι να κάνουμε.Ξεκινησαμε αμέσως δουλειά. Ο Fernando συνέχεια χαμογέλουσε, τι τον έπιασε; Τέλος πάντων, όλα μετά από λίγο ήταν έτοιμα, το μόνο μας πρόβλημα ήταν η πόρτα, είχε διαλυθεί τελείως. Την βγάλαμε όλη( όση είχε μείνει τουλάχιστον) και βάλαμε ένα χοντρό σεντόνι στην θέση της. Αύριο θα καλούσαμε ένα μάστορα. Καθίσαμε στον καναπέ και πήραμε μια ανάσα, εκείνος ξαφνικά γύρισε, χαμογέλασε γλυκά και με κοίταξε επίμονα.

Fernando- Χρόνια πολλά Ιωάννα

Εγώ- Εμμ.. Ευχαριστώ πολύ, είσαι ο πρώτος που μου είπε χρόνια πολλά εδώ και πέντε χρόνια

Fernando- Λοιπόν....., χαίρομαι που είμαι ο πρώτος

Μετά από λίγο μπήκε η Σταυρούλα στο σπίτι, άρχισε να κοιτάει το σεντόνι από πάνω μέχρι κάτω.

Σταυρούλα- Τι έγινε εδώ, έχασα κάτι

Εγώ- Θα σου εξηγήσω αργότερα

Σταυρούλα- Fernando πώς και από εδώ; Σε κάλεσε η Ιωάννα να έρθεις, παιδιά σαν να μην είμαι εδώ

Εγώ- Μην λες βλακείες τον κάλεσα γιατί... γιατί...

Fernando- Γιατί έχει τα γενέθλιά της

Σταυρούλα- Κοπελιά, γιατί δεν μου το είπες, χρόνια πολλά

Εγώ- Ευχαριστώ απλά.....

Σταυρούλα- Τι κάθεστε παιδιά, πάμε να κόψουμε την τούρτα

Εγώ- Η αλήθεια είναι ότι δεν πρόλαβα να φτιάξω μια

Σταυρούλα- Δεν πειράζει, θα πάρουμε μια από το κοντινό ζαχαροπλαστείο

Μετά από λίγο είχαμε την τούρτα στα χέρια μας. Η Σταυρούλα κάλεσε μερικούς φίλους, βγήκαμε στην αυλή του σπιτιού και ακούμπησα την τούρτα στο τραπέζι. Το κλίμα ήταν πολύ εύθυμο, είχα ξεχάσει τις δυσκολίες που πέρασα σήμερα. Ήρθε η ώρα για τα κεράκια. Η Σταυρούλα έβαλε ένα κεράκι στην τούρτα, το άναψε και ήμουν έτοιμη να το σβήσω.

Fernando- Κάνε μια ευχή πρώτα

Έκλεισα τα μάτια μου και κατευθείαν θυμήθηκα την μητέρα μου. Εύχομαι να μπορέσω να ολοκληρώσω την αποστολή που η μητέρα μου ήθελε τόσο να ολοκληρώσει για υπάρξει ειρήνη στις δύο φυλές.

Έσβησα το κεράκι και ένιωσα ένα βάρος να φεύγει από πάνω μου. Κοίταξα τον Fernando που καθόταν δίπλα μου και του χαμογέλασα. Άμα δεν ήταν εκείνος δεν ξέρω άμα θα ήμουν εδώ αυτή τη στιγμή, εκείνος ήταν που με προστάτεψε εκείνη την μέρα στο δάσος, εκείνος με προστάτευε στο σχολείο της δύσκολες μέρες. Μόνο εκείνος μπορεί να νιώσει τον πόνο μου για τον χαμό της μητέρας μου, έχασε και εκείνος δικό του άνθρωπο.

Μετά την γιορτή ήμουνα πολύ κουρασμένη, όλοι είχαν φύγει εκτός από τον Fernando, έμεινε εδώ απόψε γιατί φοβόταν μην επιστρέψουν οι τυπάδες που ήταν εδώ το πρωί. Όταν η Σταυρούλα πήγε για ύπνο, χωρίς δεύτερη σκέψη έτρεξα προς το μέρος του Fernando και τον αγκάλιασα. Ήθελα να τον ευχαριστήσω για όλα. Αυτός ήταν ο καλύτερος τρόπος. Εκείνος με την σειρά του με αγκάλιασε με τα χέρια του και μου χτύπησε απαλά την πλάτη, σαν να με παρηγορεί για την σημερινή μέρα.

Εγώ- Ευχαριστώ πολύ για σήμερα

Fernando- Δεν χρειάζεται να με ευχαριστήσεις, είναι δουλειά μου να σε προστατεύω

Εγώ- Και πάλι σε ευχαριστώ, είσαι πραγματικός φίλος

Είπαμε καληνύχτα ο ένας στον άλλο και πήγαμε να ξεκουραστούμε από τη κουραστική αυτή μέρα.

---------------------------------------------------------------------------------

Ευχαριστώ για την υποστήριξη
                                              
                                                   jgirl🖤