Κία- Δηλαδή θέλετε να συνεχίσετε την αποστολή της μητέρας σας;

Άννα- Ναι, αυτός είναι ο αρχικός στόχος

Εγώ- Είναι μια αποστολή που πρέπει να έχει αρχή και τέλος για να ζήσουμε σε έναν ασφαλή κόσμο

Κία- Συμφωνώ μαζί σας παιδιά, θα σας βοηθήσω και μόνο ο θάνατος θα μπορέσει να μας χωρίσει

Έτσι λοιπόν ξεκινάμε για τρίτη φορά για την αποστολή μας με ένα καινούριο μέλος. Η ομάδα μας μεγαλώνει προς το καλύτερο. Τώρα πια δεν μπορεί να μας χωρίσει κανένας. Πλέον είχαμε βγει από το δάσος. Ο επόμενος προορισμός μας είναι η θάλασσα τον δελφινιών. Τώρα βρισκόμαστε σε μια νεκρή περιοχή. Όλα τα δέντρα ξεραμένα, λουλούδι ούτε για δείγμα και κανένα ίχνος ζωής. Η Κία μας ανέφερε διάφορες ιστορίες με τον πατέρα μου, δεν τον γνώρισα ποτέ, έτσι θέλω να μάθω κάποια πράγματα για εκείνον. Η ώρα περνούσε ευχάριστα με ένα χαρούμενο κλίμα. Το γέλιο  όμως μας κόπηκε. Ο λύκος άρχισε να γρυλίζει και να μετακινείται νευρικά γύρο μας σαν να θέλει κάτι να μας πει. Αμέσως ο Fernando ανέβηκε στα βράχια που ήταν δίπλα μας για να δει τι "έβλεπε" ο λύκος που εμείς δεν μπορούσαμε να δούμε. 

Fernando- Ωχ όχι

Κία- Τι βλέπεις;

Fernando- Μια μεγάλη ομάδα μασκοφόρων έρχεται προς το μέρος μας

Κία- Γρήγορα κορίτσια, μπείτε πίσω από τον βράχο

Περιμέναμε να έρθουν για να τους επιτεθούμε τώρα που δεν θα είναι προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο. Τους βγάλαμε νοκ- άουτ σε λίγα δεύτερα. Δυστυχώς όμως δεν τελειώσαμε εκεί. Από πίσω ακολουθούσαν και άλλες  μικρές ομάδες μασκοφόρων. Μας είδαν και επιτάχυναν το βήμα τους. Ο λαιμός μου πάγωσε ήμουν έτοιμη για όλα. Ο ουρανός σκοτείνιασε, η βροχή δεν άργησε να έρθει. Αρχίσαμε να πολεμάμε μέσα στη βροχή. Η Άννα είχε βρει προστασία στον βράχο, δεν είχαμε προλάβει να της μάθουμε πώς να πολεμά.

Ξαφνικά βλέπω έναν  από τους εχθρούς μας να πλησιάζει την Άννα και να την αρπάζει. Ένα μαχαίρι ήταν στην περιοχή της μέσης της έτοιμο για τα πάντα.  Τρέχοντας κατευθύνθηκα προς τα εκείνη.

Εγώ- Μην τολμήσεις να της κάνεις κακό

" Κάποια στιγμή το τέλος θα ερχόταν έτσι και αλλιώς"

Εγώ- Δεν θα μας πεις εσύ ποτέ θα πεθάνουμε

Με γρήγορο Ρυθμό  άρπαξα ένα πεσμένο τόξο, πήδηξα στον αέρα  και στάθηκα πάνω στον βράχο στοχεύοντας τον εχθρικό μασκοφόρο.

" Μην είσαι τόσο σίγουρη ότι θα νικήσεις μικρή "

Ένιωσα ένα κοφτερό αντικείμενο στον ώμο μου, άρχιζε να με κόβει. Γύρισα ελαφρά το κεφάλι μου και αντίκρισα έναν άλλον μασκοφόρο. Ο ένας σημάδευε τον άλλον. Η Άννα όμως ήταν εκείνη που βρισκόταν στον απόλυτο κίνδυνο. Η Κία μας είδε και έτρεξε προς το μέρος μας αγνοώντας τους υπόλοιπους μασκοφόρους.  Πήρε ένα κοντάρι με αιχμηρή μύτη και επιτέθηκε στον άνθρωπο που με απειλούσε. Από την πίεση που άντλησε κούνησε τον μασκοφόρο και  με έκοψε ακόμα πιο πολύ με αποτέλεσμα ο πόνος να με έχει κυριεύσει και η αιμορραγία να ξεκινά. Δεν έφυγα όμως από την θέση μου, έμεινα εκεί να προστατεύσω την Άννα.

Ο άντρας ήταν γεροδεμένος και δεν πόνεσε πολύ με το κοντάρι. Το έπιασε, της το τράβηξε από τα χέρια και το πέταξε με δύναμη στο έδαφος με αποτέλεσμα να σπάσει. Η Κία ήταν απροστάτευτη.  Ήταν έτοιμος να της επιτεθεί όταν ο λύκος πήδηξε στον αέρα και μπήκε στην μέση προστατεύοντας την. Ο Fernando  μόλις εξουδετέρωσε τους υπολοίπους και έσπευσε να βοηθήσει.

Με μια κίνηση  σκότωσε τον γεροδεμένο άντρα και έτρεξε στον λύκο. Είχε τραυματιστεί σοβαρά και έδειχνε να πονάει. Τώρα ο μόνος κίνδυνος ήταν μόνο ένας.

Εγώ-  FERNANDO

Φώναξα με όση δύναμη μου είχε μείνει. Το τραύμα μου με πονούσε απίστευτα πολύ. Ένιωθα το χέρι μου να βαραίνει, δεν ήξερα πόσο θα αντέξω.

~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°

Ευχαριστώ για τα σχόλια και τους ψήφους

Τι θα γίνει λοιπόν; Ο λύκος θα ζήσει; Η Άννα θα επιβιώσει;  Γράψτε μου στα σχόλια!!!!