Την ώρα που προχωρούσαμε ένιωσα κάποιον να μας ακολουθεί. Σταμάτησα και κοίταξα πίσω μου... Κανένας, ιδέα μου θα είναι. Σε λίγο άκουσα έναν θάμνο να κουνιέται ξανακοίταξα, κανένας.

Fernando- Συμβαίνει κάτι;

Εγώ- Όχι, όλα καλά.... νομίζω

Συνέχισα να περπατάω όταν  κάτι με έσπρωξε και έπεσα στο έδαφος. Ήταν ένα λυκάκι, αμέσως άρχισε να με γλύφει. Είχε πολύ μαλακή γούνα. Ένα μικρό λυκάκι, που να είναι η μαμά του; Σηκώθηκα κρατώντας το  στην αγκαλιά μου. Μετά από λίγο ένας λύκος βγήκε από τους θάμνους.

Εγώ- Ιιιι θα μας φάει

Fernando- ΧΑ ΧΑ μην φοβάσαι, ο λύκος σου είναι

Εγώ- Μου;; Εγώ δεν έχω λύκο

Fernando-  Έχεις, και μάλιστα είστε πολύ καλοί φίλοι

Εγώ- Καλά... Λύκε μήπως αυτό είναι δικό σου;

Είπα δείχνοντας του το λυκάκι. Εκείνος ήρθε κοντά μου και ακούμπησε την μουσούδα πάνω στο πόδι μου. Είχα μείνει ακίνητη.  Ούτε ανάσα δεν πήρα.

Fernando- Δεν νομίζω να είναι δικό του. Δεν τον έχω δει ποτέ  μαζί με λύκαινα

Μετά από λίγο μια λύκαινα ξεπρόβαλε από τους θάμνους. Πρώτη φορά βλέπω τόσο όμορφη λύκαινα.

Fernando-  Βρε άτιμε ποτέ πρόλαβες να κάνεις παιδί

Άννα- Fernando..

Fernando- Τι;; Δεν είπα κάτι κακό

Εγώ- Τι θα κάνουμε τώρα;

Άννα- Τι εννοείς ;

Εγώ- Οι λύκοι θα μας ακολουθούν όπου πάμε;

Fernando- Μόνο ο λύκος, δεν ξέρω αν θα μας ακολουθήσει η οικογένεια του

Συνεχίσαμε έχοντας τους λύκους στο πλευρό μας. Ήταν ευχάριστη η διαδρομή.

Μετά από αρκετή ώρα καθίσαμε να ξεκουραστούμε σε ένα μέρος γεμάτο πράσινο και λουλούδια. Το λυκάκι άρχισε να τρέχει και η μητέρα του το ακολούθησε.

Εγώ- Προς τα πού πάμε;

Fernando- Το είχα ξεχάσει τελείως. Λοιπόν Ιωάννα...

Άννα- Σιγά σιγά μην της έρθει απότομα

Fernando- Είμαι ειδικός σε κάτι τέτοια. Λοιπόν... όπως ξέρεις η Άννα είναι η δίδυμη αδελφή σου, και πως κάποια άτομα θέλουν να σας σκοτώσουν. Έτσι εμείς ψάχνουμε μια γυναίκα που θα μας βοηθήσει να σωθείτε. Εεε;κατάλαβες;

Εγώ- Ναι αλλά.. πόσο μακριά πρέπει να πάμε;

Fernando- Στο είχα πει πιο παλιά αλλά φυσικά δεν το θυμάσαι, πρέπει να πάμε στην θάλασσα των δελφινιών και για να μας αφήσουν να πάμε επειδή είναι προστατευόμενη περιοχή πρέπει να τους δείξεις το κολιέ της μητέρας σου

Εγώ- Τώρα ναι, κατάλαβα

Fernando- Ωραία, πάμε;

Καθώς συνεχίζαμε την διαδρομή μας άντρες με κουκούλες μας περικύκλωσαν. Το τέλος μόλις είχε έρθει. Ευτυχώς για εμάς ο λύκος  ήταν ατρόμητος. Με μια κίνηση πήδηξε στον αέρα και έριξε κάτω τρεις μασκοφόρους. Απίστευτο!! Ο Fernando τον ακολούθησε και ακινητοποίησε τον αρχηγό τους.

Fernando- Ποιοι είστε μιλήστε!!!

" Νομίζω πως όλοι ξέρετε ποιοι είμαστε, ειδικά εσύ "

Είπε και με έδειξε με το τόξο του.

Εγώ- Μα τι λέτε πρώτη φορά σας βλέπω

" Σκάσε εμείς μιλάμε τώρα"

Fernando- Μην τολμήσεις να της ξαναμιλήσεις έτσι γιατί...

Είπε και τον έσπρωξε μακριά

" Γιατί, γιατί τι θα μου κάνεις "

Fernando- Γιατί θα σε σκοτώσω με τα ίδια μου τα χέρια ρε

Το πρόσωπο του Fernando  είχε  αλλάξει. Είχε πάρει μια έκφραση θυμού και άνχους μαζί. Ήρθε και στάθηκε ακριβώς μπροστά από εμένα και την Άννα. Μας έκρυβε με το σώμα του. Κατά την διάρκεια της εχθρικής αυτής κουβέντας κάποιος πέταξε βελάκια και εξουδετέρωσε όλους τους μασκοφόρους. Γύρισα και είδα μια γυναίκα πάνω σε ένα δέντρο. Ξαφνικά όμως ένιωσα αδιαθεσία . Άρχισα να ζαλίζομαι, ήμουν έτοιμη να πέσω κάτω. Προσπάθησα να κρατηθώ από τον Fernando, δεν τα κατάφερα.

Fernando- ΙΩΑΝΝΑ ΙΩΑΝΝΑ  Απαντά μου είσαι....

Δεν πρόλαβα να ακούσω την κουβέντα του Fernando, τα βλέφαρα μου βάραιναν και πονούσε το κεφάλι μου. Με αποτέλεσμα να κλείσω τα μάτια μου...

~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~

Παιδιά καλό μήνα να έχουμε...

Καλή συνέχεια 😊😘