Σήμερα ξύπνησα με όρεξη. Σηκώθηκα από το ωραίο μου κρεβάτι, έπλυνα  το πρόσωπο μου και φόρεσα ένα  άνετο τζιν,  ένα ζεστό φουτεράκι και και τα αγαπημένα μου παπούτσια( μου τα έδωσε η Σταυρούλα για τα γενέθλιά μου) Ήταν οχτώ το πρωί ακόμη.  Πήγα στη κουζίνα, ήπια ένα ποτήρι νερό. Είδα τον Fernando να κοιμάται στον καναπέ, ήταν ξεσκέπαστος. Πήγα στο δωμάτιο μου και του έφερα μια κουβέρτα και τον σκέπασα. Μετά βγήκα στην είσοδο του σπιτιού για να ακούσω λίγη μουσική.

Ο καιρός σήμερα ήταν πολύ ωραίος.  Σκέφτηκα να πάω στην παραλία για να σκεφτώ. Δεν έχω ακούσει και λίγα αυτές τις μέρες. Με τα ακουστικά στα αυτιά ξεκίνησα. Σκεφτόμουνα αν είναι σωστό να μένω στο σπίτι της Σταυρούλας. Αν έρθουν ξανά εκείνοι; Μπορεί να της κάνουν κακό. Δεν θέλω να την ανακατέψω σε όλο αυτό. Πρέπει να ψάξω για καινούριο μέρος να μείνω. Που όμως;

Κάπου κοντά στην παραλία αντίκρισα ένα μικρό μαγαζάκι που φτιάχνει φαγητό. Μπήκα μέσα και ρώτησα αν υπάρχει κάποια θέση για υπάλληλο. Δυστυχώς δεν είχαν. Πρέπει να βρω γρήγορα μια δουλειά για να  βγάλω τα δικά μου χρήματα. Να μην ζητάω βοήθεια από τους άλλους. Νιώθω ότι όσοι με ξέρουν μπορεί να κινδυνεύουν. Δεν θέλω να είμαι η αιτία να πάθουν κάτι κακό.  Ξαφνικά άκουσα να χτυπάει το τηλέφωνο μου. Ποιος να είναι;

Εγώ-  Καλημέρα fernando

Fernando- Ιωάννα που είσαι; Είσαι καλά;

Εγώ- Ναι είμαι μια χαρά, απλά ήρθα μια βόλτα στην παραλία. Εσύ όλα καλά;

Fernando- Ανησύχησα, ξύπνησα και δεν σε βρήκα στο σπίτι, νόμιζα ότι κάτι κακό συνέβει

Εγώ- Όλα είναι μια χαρά, σε πέντε λεπτά θα είμαι πίσω

Έκλεισα το τηλέφωνο και ξεκίνησα. Φαίνεται να με σκέφτεται  πολύ ο Fernando, ανησυχεί πραγματικά.
Γύρισα στο σπίτι και είδα ένα φορτηγάκι έξω από το σπίτι " Θα είναι ο μάστορας" σκέφτηκα. Είδα στην είσοδο του σπιτιού την Σταυρούλα, ήρθε προς το μέρος μου.

Σταυρούλα- Καλημέρα κοπελιά, που ήσουν;

Εγώ- Δεν σου είπε ο Fernando;

Σταυρούλα- Ο Fernando; Τι δουλειά έχει αυτός;

Εγώ- Δεν είναι εδώ;

Σταυρούλα- Μήπως τον είδες στον ύπνο σου;

Μου είπε χαμογελαστά. Με πήρε αγκαζέ και μπήκαμε στο σπίτι, από την καινούρια μας πόρτα. Η κουβέρτα είχε εξαφανιστεί από το καναπέ. Μάλλον έφυγε με το που ξύπνησε. Τέλος πάντων στρώσαμε να φάμε και μετά πήγαμε να ξεκουραστούμε. Πρέπει να βρω μια δικαιολογία για να φύγω, δεν  μπορώ άλλο να αγχώνομαι για την Σταυρούλα.

Ξαφνικά μου ήρθε μια  ιδέα. Σκέφτηκα να  της πω, πώς έχω έναν αδερφό και ότι θα μείνω μαζί του , έτσι και αλλιώς δεν της έχω μιλήσει για την οικογένεια μου. Θα στεναχωρηθεί πολύ αλλά είναι για το δικό της καλό.

Την επόμενη κιόλας μέρα της το είπα, όσο πιο σύντομα τόσο το καλύτερο. Με δάκρυα στα μάτια μου έδωσε μια βαλίτσα με διαφορά ρούχα. Δεν ξέρω πως να την ευχαριστήσω, άμα δεν ήταν εκείνη... Δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Αμέσως μετά πέρασα από το σχολείο για να διαγραφώ από αυτό. Είπα στον διευθυντή ότι θα πάω στο εξωτερικό, στον και καλά αδερφό μου. Με λύπη χαιρέτησα το ωραίο μου σχολείο.

Τώρα, αυτό που έχω να κάνω είναι να βρω μια δουλειά και όταν μαζέψω λίγα χρήματα για φαγητό να ξεκινήσω την αποστολή της καλής μου  μητέρας. Για χάρη της τουλάχιστον θα προσπαθήσω. Πρέπει να επαναφέρω την ειρήνη στις δύο  φυλές. Από σήμερα κιόλας θα ξεκινήσω.
Φόρεσα το κολιέ της μητέρας μου και ξεκίνησα.

---------------------------------------------------------------------------------

Γράψτε μου στα σχόλια για τυχόν διαφωνίες, θα τα διαβάσω προσεκτικά

                                  jgirl