Ο καθένας μας στη διαδρομή που περπατεί
κουβαλάει κι έναν σταυρό στη πλάτη του.
Αλλος κουβαλάει σταυρο από ελιά.
Αλλος από τριαντάφυλλια.
Άλλος από κυπαρίσσι
κι άλλος από καλάμια.

Μην κοιτάξεις ούτε δεξιά σου ,ούτε αριστερά σου
γιατί θα ζηλέψεις κι θα ποθησεις
την ελαφρότητα του ενός
Την ομορφιά ή και την επιβλητικότητα του αλλου
τόσο,ώστε ο δικός σου σταυρός
να φαντάζει πέτρα βαριά κι ασηκωτη,
γκρίζα κι τραχιά
να σου ξεσκίζει τους ώμους.

Κοίτα μπροστά σου,
τον δύσβατο Γολγοθα σου
Με τις πέτρες τις βρομικες
από χώμα κι αίμα.
Το δρόμο το στενό που μόνο εσύ χώρας να περπατήσεις.
Τα αγκάθια κι τις λακούβες που πάτεις
όπως κι τα γιασεμια κι ολα τα άνθη που τρυφερά θα σου χαϊδεψουν
τα πληγωμένα πόδια για να συνεχίσεις.

Για τους άλλους δείξε σεβασμό.Το βάρος σου με το δικό τους
μη το συγκρίνεις.
Μόνο ανακούφισε τον πόνο τους
κι κωφευσε στο βλοσυρό τους λόγο

Κι συγχώρεσε...