Απόλαυσε στο έπακρο την θριαμβευτική του νίκη έναντι της επαναστάτριας σειρήνας όπως αποδεικνύονταν η οποία δεν δίσταζε να θέσει τον εαυτό της σε κίνδυνο προκειμένου να ελευθερωθεί .

Το φιλι του αν και επιθετικό στην αρχή σταδιακά γλύκανε κατω από την πίεση των απαλών χειλιών της οπου έκλειναν γύρω από τα δικά του γαντζωμένα επάνω του , δίνοντας και περνώντας αχόρταγα .

Η γλώσσα του διαπέρασε τις εναπομείναντες άμυνες της συναντώντας την δική της σε μια εκρηκτική ένωση οπου τον ερέθισε στον μέγιστο βαθμό πράγμα το οποίο δεν θα δύναται να κρύψει για πολύ ακόμη , η αγρία υφή των χειλιών του οπου τρίβονταν παθιασμένα επάνω στα γεμάτα δικά της φάνταζε παραδεισένια .

Το χερι της με μια απότομη σπρωξιά απομάκρυνε τον ξαναμμένο παραγωγό από πάνω της ενώ η ξαφνιασμένη έκφραση στο πρόσωπο του επαλήθευε πως τον είχε αιφνιδιάσει για τα καλα .

« Μμ.. Ώστε η μικρή χορεύτρια εξελίσσεται σε επαναστάτρια δίχως αίτια !» σχολιασε μορφάζοντας ενοχλημένος η ιδέα και μόνο πως μια γυναικά κατάφερε να τον ταπεινώσει ενώ την κατακτούσε τον εξόργιζε .

Τύλιξε τα χερια γύρω από το λαβωμένο σώμα της με την ελπίδα να μετριάσει κάπως τους φρικτούς πόνους οπου συγκλόνιζαν όλο της είναι , λες και κάθε χιλιοστό του σκελετού της είχε ραγίσει ανεπανόρθωτα .

Ξαπλωμένη στα λευκά σεντόνια δεν μπήκε καν στον κόπο να διαπληκτιστεί μαζί με τον εγωκεντρικό συνάμα νάρκισσο δυνάστη της , ο ιδρώτας έλουζε το μέτωπο της λεπτό το λεπτό το πρόσωπο της είχε ασπρίσει ενώ πάσχιζε να συγκρατήσει επιφωνήματα πόνου οπου απειλούσαν να σηκώσουν στο πόδι ολόκληρο το τετράγωνο .

« Εάν υπάρχει κάποιος γιατρός εδώ μεσά απαιτώ να εμφανισθεί ..οι πόνοι γίνονται ανυπόφοροι οσο περνά η ωρα..!» ψέλλισε ασθμαίνοντας ενώ τυλιγόταν κουβάρι σφίγγοντας το σεντόνι με όλη την δύναμη της .

« Να σου υπενθυμίσω πως δεν είσαι σε θέση να απαιτείς τίποτα απολύτως ! Δεν είσαι κυριά αυτού σπιτιού κι εγώ ο πιστός υπηρέτης σου ! Απορώ όταν επιχειρούσες να το σκάσεις διακινδυνεύοντας να σκοτωθείς ..δεν πονούσες ?» έμοιαζε να διασκεδάζει οσο εκείνη υπέφερε στεκομενος σαν βράχος λίγα εκατοστά από εκείνη με τα χερια σταυρωμένα στο στερνό του λες και απολάμβανε το θέαμα .

« Τόσο κτήνος λοιπόν ..δεν έχεις ίχνος ανθρωπιάς μεσά σου έτσι ? Θεωρείς πως προσποιούμε ..ορκίζομαι θα σε κάνω να πληρώσεις για το κακό ..οπου μου προξένησες !» στρίγκλισε αδιαφορώντας για τους αγνώστους κάτοικους της αριστοκρατικής φυλακής οπου την είχαν καταδικάσει .

Το γέλιο οπου πάσχισε να καταπνίξει έφθασε στα αυτιά της μοχθηρό την ωρα οπου εκείνη με ματιά δακρυσμένα και σώμα κομματιασμένο προσευχόταν να διατηρήσει την υπομονή της μερικά δευτερόλεπτα που θα ευχόταν να έβρισκε παρηγοριά στην αγκαλιά της Σολέδαδ .

« Θεέ μου ...λίγο κουράγιο να είχα θα σηκωνόμουν και θα φρόντιζα το χαμόγελο.. να παγώσει στα σιχαμερά χείλη σου !» συνέχισε απτόητη πασχίζοντας να σταθεί εκ νέου όρθια ώστε να χαράξει με τα νυχιά της το αλαζονικό πρόσωπο του .

Κατάφερε να γυρίσει ανάσκελα με πνιχτούς αναστεναγμούς ενώ σιωπή τύλιξε το δωμάτιο ουτε ανάσα , ουτε βήματα μα η παρουσία του στο χώρο παρέμενε ισχυρή η σκοτεινή αύρα του κατάπινε την δική της σε δευτερόλεπτα αφήνοντας πισω μονάχα απελπισία να περιβάλει .

Τα δυο του χερια τοποθετήθηκαν δεξιά και αριστερά της ενώ η ανάσα του καυτή και απειλητική φιγουράριζε στο πρόσωπο της , ενώ προς στιγμήν η καρδιά της σκίρτησε από φόβο πως θα επιχειρούσε να της επιβληθεί δια της βίας .

« Οι απειλές μιας τυφλής θεωρείς πως πρόκειται να με θορυβήσουν στο ελάχιστο ? Δεν είσαι σε θέση να πράξεις τίποτα απολύτως ..είσαι αιχμάλωτη των εντολών μου ! Οπότε συνεργάσου για το καλό σου ..ειδάλλως θα κανεις καιρό να ξαναβγείς από αυτό το δωμάτιο !» ψιθύρισε τραχιά στο αυτί της με μια δόση ερωτισμού να πλανιέται γύρω από την απειλή οπου εκτόξευε.

« Αν έχεις κατά νου να με σκοτώσεις καλυτέρα να συντομεύεις! Εσυ ευθύνεσαι για την φρικτή μου κατάντια . Δεν αντέχω να σε αισθάνομαι την ανάσα σου επάνω στην σάρκα μου ..με μολύνεις ! »

« Συνέχισε να με προκαλείς ..δεν έχεις ιδέα τι είμαι ικανός να σου κάνω ! Εφόσον δεν συνεργάζεσαι για να τελειώνουμε οσο το δυνατόν πιο γρηγορά αυτήν την παρωδία ετοιμάσου να υποστείς τις συνέπειες !»

Ύψωσε ελαφρά το πρόσωπο της φέρνοντας το πιο κοντά στο δικο του πασχίζοντας να τον ξεγελάσει προς όφελος της ίσως ένα τελικά έπαιζε το παιχνίδι του να κατάφερνε να δραπετεύσει .

« Μμ.. Τι σκοπεύεις να μου κανεις..?» συλλάβισε λάγνα μεταμορφώνοντας την χροιά της ξυπνώντας τις αισθήσεις προκαλώντας αστραπιαία αντίδραση του κορμιού του οπου φλεγόταν ολόκληρο σε μια πυρά όμοια με της κολάσεως .

« Δεν έχεις ιδέα τι είμαι ικανός ..εάν ήσουν πιο έξυπνη θα χρησιμοποιούσες τα θέλγητρα σου ώστε να με εξευμενίσεις !» ψιθύρισε χαϊδεύοντας την καμπύλη του ζουμερού στήθους της οπου αποκάλυπτε πως μοιράζονταν την ιδιά επιθυμία κατω από την παγερή επιφάνεια .

« Πονάω ..»

« Κι εγώ το ίδιο..» ψιθύρισε ξέπνοος ποθώντας οσο τίποτα να κανει ερωτά στην πλανεύτρα χορεύτρια με το θείο κορμί οπου έφερνε ζάλη στους άνδρες στην όψη , έφερε στο νου του τον τρόπο οπου αγκάλιαζε με τα λεπτά δάκτυλα της τον στυλό ενώ τύλιγε τα μακρια της ποδιά γύρω από την κρύα επιφάνεια του με τον ίδιο τρόπο ονειρευόταν να περιστρέφονται ετούτη την στιγμή γύρω από την μέση του .

Το στόμα της ξεράθηκε οι αισθήσεις οξυνθήκαν ευχόταν να μπορούσε να αντικρύσει τον πόθο οπου σιγοκαίγε στις κόρες των ματιών του , η καρδιά της χτυπούσε γοργά τρελαμένη ποτέ δεν είχε αισθανθεί παρόμοια έξαψη για έναν ανδρα .

Η κολόνια του διαπερνούσε τα ρουθούνια της αρρενωπή και έντονη όπως ακριβως η προσωπικότητα του , τα χερια του εξερευνούσαν αργα κάθε σπιθαμή του σώματος της κατηφορίζοντας επάνω από το λεπτό ύφασμα της λευκής νοσοκομειακής ρόμπας οπου κάλυπτε την γύμνια της .

Πέρασε την γλώσσα της επάνω από τα στεγνά χείλη οπου αποζητούσαν το στόμα του να προσφέρει την όαση στην έρημο της , δεν μπορούσε να συγκρατήσει το ξέσπασμα του σώματος της ηδονή την κατέκλυζε τα επιδεξιά χερια του κουρσεύαν τον θησαυρό της οπου δεν είχε προσφέρει σε κανέναν στον παρελθόν .

« Μια νύχτα μαζί μου και είσαι ελεύθερη ! » ψιθύρισε τρελαμένος καθώς αναζητούσε το φιλι της διψασμένος , ζαλισμένος από το μεθυστικό της τραγούδι αν και γνώριζε πως εάν ακουμπούσε την σάρκα της κατω από την επιφάνεια δεν θα υπήρχε γυρισμός !

Πάγωσε στο άκουσμα της ανήθικης πρότασης η λογική επανήλθε την πιο καίρια στιγμή μα πως τολμούσε να διαπραγματεύεται την ελευθέρια της με αντάλλαγμα το κορμί της ?
Τελικά διέθετε θράσος !
Κατέληξε θυμωμένη σπρώχνοντας βίαια το σώμα του μακρια για άλλη μια φορά μετανιώνοντας οικτρά για την στιγμιαία αδυναμία της .

« Παίζεις βρώμικα το ξέρεις ..!
Μην προσποιείσαι πως δεν θέλεις ..δεν έχεις να κερδίσεις τίποτε παραπάνω αν δεν περάσεις μια παθιασμένη νύχτα στο κρεββάτι μου ! » αναφώνησε εξοργισμένος κλείνοντας πισω του την πόρτα οσο πιο δυνατά μπορούσε γυρνώντας το κλειδί στην κλειδαριά πραγματοποιώντας την απειλή του.

Απόγνωση πλημμύρισε την καρδιά της μονομιάς έκλεισε τα βλέφαρα της αφήνοντας τα ζεστά δάκρυα να κυλήσουν στις κόγχες των ματιών της , η σκέψη της άρρωστης μητέρας , η ξαφνική αιχμαλωσία υπό την κατοχή ενός ισχυρού ανδρα σε συνδυασμό με τα συναισθήματα οπου ξυπνούσε μεσά της πάσχιζαν να την τρελάνουν .

Διασχίζοντας το σκοτεινό διάδρομο οπου οδηγούσε στο υπνοδωμάτιο του πάσχιζε να καθησυχάσει την πρωτόγονη επιθυμία οπου συνέχισε να τον καταδυναστεύει , οργισμένος προσπερνούσε τις σφαλισμένες πόρτες των υπολοίπων δωμάτιων οπου διέθετε το οίκημα .

Η ανάσα του γοργή και ακανόνιστη αντηχούσε απόηχος της τεστοστερόνης οπου κυλούσε γοργή στις φλέβες του , η προσμονή του είχε φθάσει στο ζενίθ εάν έμενε για μερικά δευτερόλεπτα κοντά της θα την έκανε δική του δίχως αναστολές .

Μια αίσθηση ανικανοποίητου τον είχε εγκλωβίσει προκαλώντας του θυμό έπρεπε πάση θυσία να κανει ένα κρύο ντους αν ήθελε να διατηρήσει την αυτοκυριαρχία του αλώβητη ώστε να μην επιστρέψει στον ξενώνα πραγματοποιώντας την σκοτεινή φαντασίωση οπου έπλαθε το μυαλο του .

Το δρόμο του έφραξε η αναπηρική καρεκλά οπου η αυστηρή μορφή του κάτοχου της δεν του άφηνε περιθώρια για υπεκφυγές , μόνο αυτό μου έλειπε την δεδομένη στιγμή αναλογιστικέ ξεχειλίζοντας ανυπομονησία .

« Καλώς τον άσωτο ..βρήκες τον δρόμο προς το δωμάτιο της αλλα για τον άρρωστο πατερά σου η απολυτή αδιαφορία συνεχίζει !
Με την ευκαιρία να σου υπενθυμίσω πως το αυτό σπίτι συνεχίζει να μου ανήκει έχω λογο για το ποιος μπαινοβγαίνει δεν νομίζεις ? » τον επέπληξε αυστηρά με τον γνώριμο αυταρχισμό του οπου παρέμεινε αναλλοίωτος από την ημέρα οπου θυμόταν τον εαυτό του .

« Καλησπέρα πατερά !
Πως είσαι ?
Δεν σου κρύβω πως ήμουν σίγουρος πως δεν θα έμενες για πολύ στο σκοτάδι σχετικά με την παρουσία μιας τραυματισμένης κοπέλας στο σπίτι σου !
Μην ανησυχείς θα φροντίσω να μην έρθει σε επαφή μαζί σου διαταράσσοντας τις λεπτές ισορροπίες σου ! » αποφάσισε να μην ασχοληθεί με τα παράπονα ενός αρρώστου ανθρώπου είχε πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθεί από τα καπρίτσια του Ρόμπερτο Γκουτιερεζ οπου τύχαινε να μοιράζονται δεσμούς αίματος .

« Μου χρωστούσες μια ενημέρωση τι έχει συμβεί στην εκθαμβωτική νεαρή ? Γιατί την κουβάλησες εδώ μεσά ?
Δεν κανεις κουμάντο εδώ μεσά εσύ Ρικάρντο Στόουν ..μπορεί να ανέχθηκα ότι άλλαξες το επίθετο σου ακολουθώντας το δρόμο της δόξας ! Μα να φιλοξενείς εδώ μεσά οποιαδήποτε πόρνη βρεθεί στον δρόμο σου δεν πρόκειται να το δεχθώ ! » αναφώνησε ο ασπρομάλλης εξηνταχρονος ανδρας οπου ανέβαινε το δικο του γολγοθά καταδικασμένος να περάσει σε αναπηρικό καροτσάκι το υπόλοιπο της ζωής του , παρόλα αυτά η δυναμική του δεν είχε καμφθεί έπειτα από τον μοιραίο ατύχημα οπου παραλίγο να του αφαιρέσει την ζωή .

Ξεφύσησέ περνώντας το χερι του μεσά από τα πυκνά καλοχτενισμένα μαλλιά του γνώριζε πως δεν υπήρχαν περιθώρια για ανούσια ξεσπάσματα άλλωστε οι φιλονικίες με τον πάτερα του ως συνηθώς δεν οδηγούσανε πουθενά παρέμενε ο ανεγκέφαλος νεόπλουτος στα ματιά του .

« Εσυ τι θα έπραττες στην θέση μου ? Έτυχε να χτυπήσω με το αυτοκίνητο την συγκεκριμένη κοπέλα οπου βρίζεις δίχως να έχεις αντικρύσει το πρόσωπο της καν !
Μολις βεβαιωθώ πως δεν αποτελεί κίνδυνο για την φήμη μου θα την ελευθερώσω μέχρι τότε θα μένει κλειδωμένη στον ξενώνα !» απάντησε προσπερνώντας αδιάφορα το ανακριτικό βλέμμα οπου ερχόταν αντιμέτωπος ουκ ολίγες φορες .

Το χερι του άδραξε τον καρπό του σφικτά εμποδίζοντας τον να ξεφύγει με μισολογα « Πολύ καλή η ιστορία σου αλλα δεν με πείθεις ! Μάλλον από κάποια ταινία σου την έκλεψες ..απαιτώ αληθινές εξηγήσεις Ρικι όχι αλλα ψέματα !
Η όμορφη είναι ερωμένη σου έτσι δεν είναι ?»

« Λυπάμαι εάν δεν δέχεσαι την αλήθεια ! Αυτή η δυσπιστία σου καταντάει εκνευριστική !
Μάλλον η επιστροφή μου στο Λος Αντζελες θα επισπευστεί λόγω συνθήκων !
Το κλίμα σε αυτό το καταραμένο μέρος δεν με σήκωνε από την μερα που γεννήθηκα !» ξέσπασε καθώς η ανοχή έφτασε στα όρια της δεν κυβερνούσε όλο τον κοσμο ο Ρόμπερτ έπρεπε να χαλιναγωγήσει την υπεροψία του , η απουσία φαίνεται δεν αρκούσε να μεταδώσει το μήνυμα πως είχε μπουχτίσει .

« Κάνε ότι θέλεις ..άλλωστε όλη μερα μονός μου την περνάω με τα φαντάσματα του παρελθόντος να με συντροφεύουν !
Εσυ είσαι μονίμως απών !» ψέλλισε απογοητευμένος ελευθερώνοντας τον από την ανεπιθύμητη παρουσία του σέρνοντας τις βαριές του αλυσίδες οπου λίγο λίγο τον οδηγούσανε στην κόλαση .

Έμεινε για μερικά δευτερόλεπτα μετέωρος με το βλέμμα καρφωμένο στην φιγούρα οπου μολις χανόταν από το οπτικό πεδίο του γεμίζοντας τον ενοχές , να πάρει είχε το μαγικό χάρισμα να τον απαξιώνει οτιδήποτε κι αν έπραττε .

Άραγε να συνεχίσω να τον επισκέπτομαι θυσιάζοντας τόσες δουλείες οπου εκκρεμούν πισω στο Χόλυγουντ αφού ότι κι να κάνω χτυπάω πάντοτε σε τοίχο ..ας αναλάβει κάποιος άλλος εγώ έχω κουραστεί !

Κατέληξε μπουχτισμένος από τις έγνοιες εισβάλλοντας στο ευρύχωρο δωμάτιο του χτυπώντας την γροθιά του στον κρεμ τοίχο εμπρός του .

Έπειτα από ένα ευεργετικό μπάνιο κάθισε στην αναπαυτική λευκή πολυθρόνα οπου του χάριζε θεά στην φωταγωγημένη πόλη με σκοπό να μελετήσει τις υποψήφιες κοπέλες για το επερχόμενο μιούζικαλ οπου σκόπευε να χρηματοδοτήσει .

Ο ρόλος της πρωταγωνίστριας έπαιζε κυρίαρχο ρολό στο νου του μα προς στιγμήν φαντάστηκε στην θέση της φτωχής και κατατρεγμένης κοπέλας εκείνη .
Όχι όχι πως μπόρεσε να κανει έναν τέτοιο συνειρμό ο νους του μια τυχάρπαστη χορεύτρια σε ένα από τα κακόφημα στέκια πρωταγωνίστρια στο αριστούργημα του ουτε για πλακά !

Ένας χτύπος στην πόρτα του κατάφερε να αποσπάσει την προσοχή του έπειτα από λίγη ωρα οπου μια μια οι υποψήφιες κρίνονταν ακατάλληλες , καμία δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις οπου απαιτούσε το σενάριο .

Ξεφύλλισε διαφορά βιογραφικά , προσπέρασε πολλές φωτογραφίες οπου τον αφήναν παντελώς αδιάφορο δίχως να εμπνευστεί όλες τους νέες άπειρες ποια από εκείνες να εμπιστευόταν ώστε να απογειώσει τις εισπράξεις ?

Ο επισκέπτης φαινόταν ιδιαίτερα επίμονος χτυπώντας ξανα και ξανα αναγκάζοντας τον να αφήσει στην μέση την εργασία του ώστε να έρθει αντιμέτωπος ποιος ήξερε με τι είδους δοκιμασία το συγκεκριμένο βραδύ
« Περαστέ επιτέλους !» αναφώνησε εκνευρισμένος .

Η ξύλινη πόρτα άνοιξε με έναν ελαφρυ τρίξιμο προαναγγέλλοντας την άφιξη του Χορχε οπου έπαιρνε θεση απέναντι του κοιτώντας τον με ύφος βλοσυρό , ξεφύσησε για άλλη μια φορά αναμένοντας την επόμενη άσχημη είδηση να βγει από τα χείλη του .

« Λοιπόν τι είναι το τόσο επείγον ?»

« Η Σελινα με παρακάλεσε να την βοηθήσω να επικοινωνήσει με τους δικούς της ..είναι ζήτημα ζωής θανάτου μου τόνισε !
Αν κρίνω από την αναστάτωση της δεν ψεύδεται ..Γι αυτό σε ενοχλώ τόσο αργα δεν πράττω τίποτα πισω από την πλάτη σου» τον ενημέρωσε ενώ πάσχιζε να θυμηθεί εάν γνώριζε κάποια με το συγκεκριμένο όνομα , μήπως είχε κοιμηθεί μαζί της και δεν θυμόταν ?

« Εμένα γιατί πρέπει να με απασχολεί αυτή η Σελινα την ξερω κι από χθες ? Δεν έχω χρόνο να αναλώνομαι στα γκομενικα σου !» αντέτεινε νευρικά επιστρέφοντας στα βιογραφικά σαν να βρισκόταν μονός στο δωμάτιο .

« Δεν πρόκειται για κάποια ερωμένη όπως φαντάστηκες !
Μα καλα δεν γνωρίζεις το όνομα της φυλακισμένης σου ?
Διότι σε εκείνη απευθύνομαι ! » το κεφάλι του τινάχτηκε απότομα εστιάζοντας στο πρόσωπο του συνειδητοποιώντας πως ο Χορχε είχε δίκιο δεν γνώριζε ουτε το όνομα της , όχι πως τον ένοιαζε να το μάθει βέβαια .

« Α.. Σελινα ονομάζεται λοιπόν ..πριν από λίγη ωρα προσπάθησε να το σκάσει !
Φαντάζομαι γνωρίζεις πως το δωμάτιο της θα παραμείνει κλειδωμένο από εδώ και πέρα !
Κατόπιν εντολής μου θα κινούνται τα νήματα !
Απορώ πως κατάφερες να την συναντήσεις » σχολιασε δύσπιστα υψώνοντας το δεξί του φρύδι σκεπτικός .

« Παρατήρησα πως η πόρτα ήταν κλειδωμένη ..μα οι φωνές της πισω από αυτήν δεν με αφήσαν αδιάφορο ! Ρικάρντο τι έχεις σκοπό να κανεις ? Δεν γίνεται να την κρατήσεις εσώκλειστη για πάντα είναι ήδη πολύ καλυτέρα εκτός από την προσωρινή τύφλωση οπου δεν έχω καταλήξει από τι προκλήθηκε ..δεν βρισκω λογο να μην επιστρέψει τις επόμενες ημέρες στην οικογένεια της !»

« Κι όμως υπάρχει λογος και πολύ σοβαρός μάλιστα ! Είναι αποφασισμένη να με εκθέσει ανεπανόρθωτα στα μεσά ! Μέχρι να την εξαγοράσω με οποιοδήποτε κόστος θα παραμείνει υπό την κατοχή μου !
Μην νομίζεις πως δεν βιάζομαι να τελειώνω αυτήν την υπόθεση μια για πάντα ..μα η κοπέλα αποτελεί κίνδυνο ! » τόνισε εγκαταλείποντας την πολυθρόνα βηματίζοντας σκεπτικός στο δωμάτιο .

« Μια χάρα κορίτσι είναι που τον βλέπεις τον κίνδυνο ?
Ρικάρντο σε ξερω καλα από εμένα δεν κρύβεσαι σε ενδιαφέρει και πολύ μάλιστα ! Όλα τα αλλα μου ακούγονται φθηνές δικαιολογίες !»

« Ασε τις φιλοσοφίες ..πηγαίνω αυτήν την στιγμή να λύσω το πρόβλημα ! Ακολουθήσε με ώστε να της ρίξεις μια ματιά επι τι ευκαιρία !
Επίσης τα χερια σου μακρια της μην νομίζεις πως ξέχασα τον τρόπο οπου άγγιζες δήθεν παρηγορητικά το σώμα της !» πρόσταξε σκληρά κατευθυνόμενος με γοργά βήματα στον ξενώνα θέτοντας σε κίνδυνο την αυτοκυριαρχία του για δεύτερη βραδιά το ίδιο βραδύ .

Ξεκλείδωσε την πόρτα βιαστικά βρίσκοντας την στην ιδιά θέση χλωμή και ιδρωμένη το όμορφο πρόσωπο της είχε αλλοιωθεί από τον πόνο οπου είχε σβηστεί εντελώς από το νου του ξεχνώντας να ειδοποιήσει τον Χορχε να της κανει παυσίπονη ένεση .

Πλησίασε στο κρεββάτι μετακινώντας το σώμα της ενώ μια κραυγή αντήχησε από ακρη σε ακρη του ξενώνα « Μην με αγγίζεις τόσο αδέξια με πονάς δεν το βλέπεις ..!» ψέλλισε πονεμένα με τις αντοχές να την έχουν εγκαταλείψει από ωρα .

Πισωπατησε αποτραβώντας τα χερια του λες και τον είχε χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα ποτέ του δεν είχε αντιμετωπίσει παρόμοια κατάσταση , άλλος ένας λογος οπου σιχαινόταν τις σχέσεις , έγνεψε στον Χορχε να αναλάβει οπου ήδη φορούσε την λευκή ρόμπα του προσεγγίζοντας την .

« Λίγο υπομονή καλή μου μέχρι να δράσει η παυσίπονη ένεση που θα σου κάνω ευθύς αμέσως ! Σε μερικά λεπτά ο πόνος σου θα ελαττωθεί να είσαι σίγουρη !»

« Γιατρέ ω θεέ μου επιτέλους ! Νόμιζα πως θα πέθαινα σε αυτό το άθλιο κρεββάτι !» Αναφώνησε ανακουφισμένη προσφέροντας το χερι της ώστε να διευκολύνει το έργο του .

Ο Ρικάρντο ξερόβηξε εκνευρισμένος διακρίνοντας την ξαφνική οικειότητα οπου είχε αναπτυχθεί αναμεσά τους και για κάποιο παράξενο λογο του καθόταν στον λαιμό , να μην ανέχεται το δικο του άγγιγμα μα του γιατρουδακου να το αποζητάει !

« Σελινα ο αγγελιαφόρος σου με ενημέρωσε για το αίτημα σου. Γι αυτό καλα θα κανεις να μην με αγνοείς για πολύ ακόμη καθώς ο χρόνος μου είναι περιορισμένος !» παραπονέθηκε παγερά παρακολουθώντας την βελόνα να διαπερνά την φλέβα της ενώ τα χερια του αχρείου χάιδευαν τα μαλλιά της αγνοώντας την προειδοποίηση του .

Αφού την βοήθησε να βολευτεί με προσεχτικές κινήσεις εξέτασε για μερικά λεπτά ακόμη την ασθενή του ενώ η πονεμένη έκφραση του προσώπου της σταδιακά άρχισε να σβήνει δίνοντας την θέση στην γαληνή οπου την τύλιγε .

« Μια χάρα πάμε μικρή μου ! Ο οργανισμός σου άρχισε να επανέρχεται θεαματικά γρηγορά εκπλήσσοντας ολους μου τους βοηθούς το ίδιο και εμένα !
Τα κατάγματα σου βέβαια θα χρειαστούν λίγο παραπάνω χρόνο μα σύντομα όλος ο εφιάλτης σου θα μοιάζει παρελθόν !» παρατήρησε ενθουσιασμένος ο Χορχε αγνοώντας τον θυμό οπου διέκρινε στο πρόσωπο του Ρικάρντο απέναντι του .

Ένα χαμόγελο ευγνωμοσύνης χαράχθηκε αχνά στα ωχρά της χείλη « Ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση σου ..όμως ο εφιάλτης δεν σβήνει εδώ οσο το αφεντικό σου με κρατάει κλειδωμένη !»

« Βρίσκομαι ακόμη στο χώρο ..πες ότι θέλεις σε εμένα όχι στο προσωπικό μου !» επενέβη θυμωμένος ο Ρικάρντο .

« Νόμιζα πως ο χρόνος σου είναι περιορισμένος ..κύριε ..με συγχωρείται δεν συγκρατώ το όνομα σας !» απαντησε με μια δοση ειρωνείας

« Ρικάρντο ονομάζομαι σου έλυσα την απορία !
Χορχε μπορείς να μας αφήσεις ένα τέλειωσες ! » απαίτησε πλησιάζοντας ηγετικά στο πλευρό της με ύφος οπου δεν χωρούσε υπεκφυγές.

« Αυτό ήμουν έτοιμος να κάνω κύριε αφού καληνυχτίσω την ασθενή μου ! Σελινα μου θα είμαι στην διάθεση σου για οτιδήποτε χρειαστείς ..καληνύχτα το δικο μου όνομα είναι Χορχε μην διστάσεις να με καλέσεις !»

« Χάρηκα για την γνωριμία Χορχε καλό σου βραδύ !» απάντησε ευγενικά καθώς ένας φόβος διαπερνούσε την καρδιά της οσο εκείνος παρέμεινε στον χώρο , η ανάμνηση από την τελευταία επίσκεψη του έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένη στο μυαλο κι το κορμί της .

Περίμενε έως ότου να κλείσει η πόρτα πισω τους πασχίζοντας να αφουγκραστεί και την παραμικρό ήχο οπου παρήγαγε κάθε κίνηση του , προς έκπληξη της παρέμεινε στην ιδιά θέση δίχως να προσπαθήσει να την φιλήσει η οτιδήποτε άλλο παρέπεμπε στο πάθος οπου μοιράστηκαν λίγο πριν.

« Είναι ανάγκη να τηλεφωνήσω στην οικογένεια μου ..θα έχουν τρελαθεί από αγωνιά σε ικετεύω !» μπήκε στο θέμα δίχως να χάσει χρόνο κάθε δευτερόλεπτο μετρούσε αντίστροφα για την υγειά της Σολέδαδ .

« Μμμ. Αυτό το γνωρίζω ήδη μα δεν μου φαίνεται καλή ιδέα ! Λογικά έχουν κινητοποιήσει αστυνομική δύναμη θα έχουν ξεκινήσει έρευνες για την ανεύρεση σου δεν μπορώ να το διακινδυνεύσω !» πρόφερε παγερά παρέμενε ασυγκίνητος για την αγωνιά των δικών της ανθρώπων οπου είχαν χάσει τα ίχνη της για τουλάχιστον πέντε ημέρες .

« Τι θέλεις ως αντάλλαγμα για να εισακουσθεί το αίτημα μου !» τον εξέπληξε παίζοντας τα όλα για όλα αρκεί να καταφέρει να δώσει ένα στίγμα πως κάπου βρίσκεται ζωντανή τίποτα άλλο δεν είχε σημασία οσο να κατευνάσει την θλίψη και τον πόνο από την καρδιά της Σολέδαδ .

Τα βήματα του πλησίασαν τους χώριζε πολύ μικρή απόσταση πλέον η καυτή του ανάσα έκαιγε το πρόσωπο της μια έντονη μυρωδιά μέντας εισήλθε στα ρουθούνια της , ενώ η παρόρμηση να ακουμπήσει τα χείλη του να ψηλαφίσει το πρόσωπο του ώστε να αποτυπώσει μεσά της πλήρη την εικόνα του όλο και θέριευε .

Μεμφόταν τον εαυτό της ξανα και ξανα υπενθυμίζοντας του πως αυτός ο ανδρας την κρατούσε αιχμάλωτη του δίχως να γνωρίζει τα κίνητρα του ουτε τι έμελλε να της συμβεί , ίσως να αποτελούσε ένα από τα πιόνια του Χουάν οπου σκόπευε να την βγάλει από την μέση παρόλα αυτά τον ποθούσε !

« Τι μου προσφέρεις ?» ψιθύρισε αργόσυρτα προκαλώντας της ανατριχίλα έκλεισε για μερικά δευτερόλεπτα τα βλέφαρα αναζητώντας στα βαθύ της ψυχής την απάντηση , η οποία δεν άργησε να βρεθεί .
« Ότι θελήσεις !»

« Το κορμί σου !»

« Πολύ καλα !
Άφησε με να τηλεφωνήσω τώρα παρακαλώ !» το σαρδόνιο γέλιο του πλημμύρισε τον χώρο προβάλλοντας την ικανοποίηση και την θριαμβευτική του νίκη !
Πρώτη φορά ένιωθε τόσο φθηνή μα η μητέρα της άξιζε οποιαδήποτε θυσία .

« Πες μου ένα νούμερο ώστε να στείλω το μήνυμα και τι να γράψω έπειτα η κάρτα θα καταστραφεί ώστε να μην αφήσω ίχνη !»

« Θέλω να τους ακούσω μην είσαι τόσο σκληρός !» ικέτευσε για πολλοστή φορά με τα δάκρυα να απειλούν να κυλήσουν η φωνή της Σολέδαδ θα την ενδυνάμωνε ώστε να κρατήσει την υπόσχεση της .

« Η μήνυμα η τίποτα ! Πες μου !»

« Εντάξει ..γράψε νονά είμαι ζωντανή και ασφαλής θα επιστρέψω κοντά σας σύντομα ! Σας αγαπώ Σελινα !» ψέλλισε με φωνή σπασμένη ενώ ένας λυγμός πνίγηκε στα βαθύ του λαιμού της .

« Παραδόθηκε ! Τώρα είσαι δική μου έως ότου κρατήσεις την υπόσχεση σου !»