Επιτέλους έπειτα από αρκετές άγρυπνες ώρες ο Χορχε κατόρθωσε να κλείσει μια ευνοϊκή συμφωνία με κάποιο προμηθευτικό όμιλο οπου συνεργαζόταν πολλά χρόνια .

Τα μηχανήματα δίχως καθυστέρηση μεταφέρονταν στην έπαυλη του εκατομμυριούχου παραγωγού σε λίγη ώρα  .

Το μοναδικό μέλημα του προς στιγμήν αποτελούσε να καταφέρει να κερδίσει το μεγάλο στοίχημα με το χρόνο και την επιδείνωση της κατάστασης καθώς οι αναπνευστικές λειτουργίες όπως και οι καρδιακοί παλμοί παρουσίαζαν συνεχώς αυξομειώσεις δυσχεραίνοντας το έργο του .

Οι ελπίδες ολοένα και λιγοστεύαν για την άτυχη κοπέλα οπου βρέθηκε στο λάθος σημείο την χειρότερη στιγμή .

Βέβαια εάν ο Ρικάρντο την μετέφερε εγκαίρως σε μια κλινική όλα θα φάνταζαν παιχνίδι για τους θεράποντες ιατρούς .

Όμως η υστεροφημία υπερίσχυσε βυθίζοντας μια ζωή σε ένα φρικτό σκοτεινό τούνελ οπου η ψυχή της θα αναζητούσε απεγνωσμένα μια διέξοδο .

Αναρωτήθηκε έαν υπήρχαν κάπου εκεί εξω συγγενείς και φίλοι οι οποίοι πρέπει να περνούσαν τις χειρότερες στιγμές τους δίχως να έχουν λάβει καμία ενημέρωση για την τύχη του δικού τους ανθρώπου.
Δεν θα επιθυμούσε να βρεθεί ποτέ στην θέση τους λάτρευε τους δικούς του ανθρώπους σαν την ζωή του αναλογίστικε .

Η πόρτα του ιατρείου άνοιξε με φόρα όπως συνήθως ο Ρικάρντο με μαύρους κύκλους κατω από τα γαλανά του μάτια από την αϋπνία εφόσον επέλεξε να περάσει την νύχτα εξω από το ιατρείο του σε έναν καναπέ με ένα ποτήρι δυνατό καφέ ανά χείρας .
« Κατάφερες να εξασφαλίσεις τον εξοπλισμό ?» ρώτησε ξέπνοος πλησιάζοντας το σώμα της  παρατηρώντας την εξεταστικά με βλέμμα βλοσυρό.

Μια απορία τον ταλάνιζε ολόκληρη την βραδιά ποια μοίρα επέλεξε να εμπλακεί στις τακτοποιημένες ζωές τους φέρνοντας τα πάνω κατω ?

Ένα χασμουρητό ξέφυγε από τα χείλη του Χορχε οπου για πολλοστή φορά τσέκαρε τον παλμογράφο την ίδια ώρα  ένας συναγερμός ανήγγειλε τον επερχόμενο κίνδυνο οπου έκανε τους δυο άνδρες να ανατριχιάσουν !

« Τι συμβαίνει ?
Κάνε κατι να την βοηθήσεις !
Κράτησε ολόκληρη την βραδιά δεν γίνεται να παραιτηθεί τώρα ! »

« Έχει πέσει μάλλον σε κώμα ..δεν γνωρίζω εάν θα επανέλθει !» έσκουξε πανικόβλητος πασχίζοντας με νυχιά και με δόντια να σταθεροποιήσει την καρδιακή αρρυθμία οπου δεν έλεγε να ξεπεραστεί .

« Τι εννοείς ?
Δεν γίνεται νέα κοπέλα να την αφήσουμε να χαθεί !
Κάνε τα αδύνατα δυνατά !»

« Οι σφυγμοί πέφτουν ! ΦΕΥΓΕΙ !» στρίγκλισε δυνατά ο Χορχε αρχίζοντας επειγόντως  ανανήψεις !
Απο την άλλη  ο Ρικάρντο έχανε την γη κατω από τα πόδια του και αισθανόταν τα άκρα του να μουδιάζουν λες και τα τοποθετούσε στον πάγο επι ώρες !

Το καλλίγραμμο σώμα της τρανταζόταν κατω από την πίεση των χεριών του γιατρού στο στήθος της με σκοπό να μην παγώσει μια για πάντα η πράσινη γραμμούλα οπου τρεμόπαιζε στην οθόνη .

Ταυτόχρονα η ψυχή της εδινε την ύστατη μάχη να κρατηθεί στην ζωή να μην εγκαταλείψει την άρρωστη μητέρα της εκτοξεύοντας μια για πάντα την χαριστική βολή .

Εμπρός της ένας νέος ορίζοντας ανέτειλε αισθανόταν να εξυψώνεται αποχωρίζομενη το σώμα της ενώ ξαφνικά οι οφθαλμοί της ανοίγονταν αντικρύζοντας από ψηλά τον εαυτό της όπως δεν τον είχε ξαναδεί ποτέ της .

Ενας τρόμος την τύλιξε ακαριαία καθώς ο αποχωρισμός έμοιαζε εφιαλτικός ενω είχε απολυτή συναίσθηση του τόπου και του χρόνου .

Απέναντι της αναγνώρισε αμέσως το πρόσωπο του μυστηριώδη σωτήρα της από το προηγούμενο βραδύ ηταν αναστατωμένος τα χαρακτηριστικά του προσώπου του ήταν τραβηγμένα από αγωνιά ίσως και φόβο.

Παράλληλα ένας άγνωστος γιατρός εδινε μάχη να την επαναφέρει στην ζωή καθώς ιδρώτας κυλούσε στο μέτωπο του κι οι ελπίδες αρχίσαν να σβήνουν σαν άστρα την ανατολή .

« Δεν ανταποκρίνεται ..θεέ μου πεθανε !» συλλάβισε εγκαταλείποντας το άψυχο φαινομενικά σώμα οπου υπέκυψε στα τραύματα του προτού προλάβουν να αντιδράσουν με θεραπευτική αγωγή .

« Μην τολμήσεις να τα παρατήσεις ! Συνέχισε αλλιώς ο θάνατος της θα σου στοιχίσει ακριβά πίστεψε με ! » απείλησε με απίστευτη σκληρότητα σφίγγοντας την γροθιά του με όλη του την δύναμη λες και θα της μετέδιδε έστω και λίγη από την ζωτικότητα οπου κατέκλυζε το κορμί του την δεδομένη στιγμή.

Ο Χορχε ετοίμασε μια ένεση αδρεναλίνης  οπου έμπηξε δίχως δεύτερες σκέψεις στο μέρος της καρδίας παίζοντας αυτόματα το τελευταίο άσσο οπου έκρυβε στο μανίκι του .

Περίμενε για μερικά παγερά δευτερόλεπτα δίχως ανταπόκριση .
Η ψυχή της απο ψηλά παρατηρούσε με θλίψη την ύστατη προσπάθεια να την σώσουν από ένα προδιαγεγραμμένο φινάλε.

  Ούρλιαζε μα η φωνή της δεν έφθανε στα αυτιά τους  πάσχιζε να τους αγγίξει μα το χερι της διαπερνούσε την σάρκα τους .

Η σκέψη της αγαπημένης της μητέρας έσκισε την μοναξιά της στα δυο η ανάγκη της να πολεμήσει ξάφνου δυνάμωσε μεσά της αποτελώντας επιτακτική ανάγκη .

Αγγιξε ανεπαίσθητα το ξαπλωμένο σώμα της παρατηρώντας με τρόμο πως μπορούσε να εισχωρήσει στο εσωτερικό του με απίστευτη ευκολία .

Ένας ψίθυρος σαν προσευχή έφθασε στα αυτιά της ενώ οι αύρες των δυο ανδρών την μαγνήτιζαν με απίστευτη δύναμη δίχως να την αφήνουν να ανοίξει τα δυο ολόλευκα φτερά οπου ξάφνου ζωγραφίστηκαν στην πλάτη της.

Ενώ ένα εκτυφλωτικό φως στην ακρη ενος σκοτεινού τούνελ την καλούσε να το ακολουθήσει κόβοντας αιωνία τα επίγεια δεσμά .

Το δίλημμα ήταν τεράστιο έμοιαζε σαν να την διαχώριζαν στα δυο η μια της πλευρά επιθυμούσε αβάσταχτα να ακολουθήσει την άγνωστη φωνή οπου καλούσε το όνομα της ενώ αντίθετα η άλλη ενωμένη ακόμη με το κορμί αντιμαχόταν σθεναρά .

« Έλα πάλεψε είσαι γενναιά θα τα καταφέρεις ...! » ο ψίθυρος από τα χείλη του Ρικάρντο έδωσε την λύση του γρίφου .
Δεν επιθυμούσε πλεον να ακολουθήσει το φως οπου την τύφλωνε είχε όνειρα να εκπληρώσει και μια αποστολή να φέρει εις πέρας !

Δίχως δεύτερη σκέψη ένωσε τα δυο ημισφαίρια της διχασμένης της ψυχής και εισήλθε με φορά στο τραυματισμένο της κορμί οπου τινάχθηκε σαν ηλεκτρισμός να το είχε χτυπήσει καθώς οι λειτουργίες του σώματος της αυτόματα επανήλθαν στο φυσιολογικό !

« Δεν το πιστεύω !
Επέστρεψε !» αναφώνησε έκπληκτος ο Χορχε οπου κατέθετε τα όπλα οσο περνούσε η ωρα από την άλλη μεριά ένα τεράστιο χαμόγελο ικανοποίησης χαράχθηκε στα χείλη του Ρικάρντο .

« Το ήξερα ..διαθέτει τσαγανό η πλανεύτρα ! » μουρμούρισε αναμεσά από τα δόντια του γνέφοντας στον αποσβολωμένο ανδρα απέναντι του οπου ακόμη δεν δύναται να αφομοιώσει το θαύμα οπου έλαβε χωρά εμπρός στα μάτια του .

« Σε ενδιαφέρει τελικά ..δεν αποτελεί απλα καθήκον για εσένα . Μμ..ομολογώ το είχα ψυλλιαστεί όμως δεν φανταζόμουν πως την ήξερες ! »

« Έτυχε να την θαυμάσω να χορεύει στο στύλο στο πάρτι για την επιτυχία της ταινίας .
Δεν τολμούσα ουτε στα πιο τρελά όνειρα μου να φανταστώ πως θα την συναντούσα σε μια τέτοια συγκυρία !»

« Μμ... Περίεργα παιχνίδια σας παίζει η μοίρα ..ίσως είναι το γραφτό σας να αγαπηθείτε !»

« Σε παρακαλώ Χορχε ..μην ξεστομίζεις τέτοιου είδους ανέκδοτα!
Δεν ζούμε στην χωρά των παραμυθιών οπου ο πρίγκηπας έσωσε την απροστάτευτη κοπέλα από την φρικτή της μοίρα ,την έκανε σύζυγο του και έζησαν αυτοί καλα .Δεν είμαι το είδος ανδρα οπου θα έμπλεκα ποτέ συναισθηματικά με μια του σιναφιού της ! »
πρόφερε υποτιμητικά ατενίζοντας από την τζαμαρία την πόλη οπου ξυπνούσε σταδιακά καθώς η πλάση γέμιζε με χρώματα .

Ο ήλιος έπαιζε ακόμη κρυφτούλι αναμεσά στα βουνά και τα δέντρα προτού ξεπροβάλει θριαμβευτής αναγελώντας την έλευση μιας νέας μέρας .

« Λίγη θα σου έπεφτε με όλες εκείνες που χαριεντίζεσαι κατά καιρούς !
Αχ Ρικάρντο περνάνε τα χρόνια κάποια μερα δεν θα είσαι ο γόης του κινηματογραφικού λόμπι όταν θα σβήσουν τα φωτά θα έχεις ανάγκη μια αγκαλιά για να κουρνιάσεις ! »

« Τι λες ?
Πο πο δεν το είχα σκεφθεί ! Και πως είσαι τόσο σίγουρος πως εγώ ο πανίσχυρος θα έχω την ανάγκη κανενός ;
Πίστεψε με οι έρωτες και όλα τα συναφή είναι κατασκευασμένα από ανθρωπάκια ανασφαλή οπου κρύβονται πισω από παρωπίδες ευτυχίας μια ζωή μονάχα από φόβο μην γνωρίσουν τον εαυτό τους καλυτέρα ! »

« Δυστυχώς η ζωή αναλαμβάνει να παιδαγωγήσει ..εκείνη πρέπει να φοβάσαι ..κι όχι τον εαυτό σου !
Με τις θεωρίες σου σε περιμένει στο τέρμα του δρόμου φρικτή μοναξιά !»

« Τι καλύτερο από το νανούρισμα της μοναξιάς να με συντροφεύει στα γεράματα μου !
Μπορεί να ζω στα φωτά μα δεν αρέσκομαι στις κοινωνικότητες ! Φρόντισε να μεταφερθεί το συντομότερο είναι η ωρα να ξεκινήσω για το στούντιο ! » πρόσταξε αυστηρά ρίχνοντας μια πρόχειρη ματιά στο πανάκριβο γνωστού οίκου ρολόι οπου κοσμούσε τον καρπό του .

« Δεν θα μείνεις να επιβλέπεις τις διαδικασίες ?
Μην ξεχνάς πως ο κίνδυνος ελλοχεύει ακόμη !»

« Σε εμπιστεύομαι ..θα είμαστε σε επικοινωνία !
Δεν γίνεται να αφήσω πισω τις δουλείες μου ..τα καστινγκ συνεχίζονται !
Παίζονται εκατομμύρια κι όχι μόνο δικά μου !
Καλή σου μερα !» πρόφερε καθώς έκλεινε την γυάλινη πόρτα πισω του σφυρίζοντας αδιάφορα .

Το απόγευμα της ιδίας ημέρας ο Χορχε μετέφερε με επιτυχία την ασθενή στον ειδικά διαμορφωμένο ξενώνα της τεράστιας έπαυλης του Ρικάρντο .

Φρόντισε να επανδρώσει μια ομάδα νοσηλευτών υπό άκρα μυστικότητα καθώς θα πληρώνονταν όλοι τους αδρά για την συμμετοχή τους .

Έπειτα από τις πρώτες εξετάσεις οπου κρατούσε στα χερια του είχε πλέον σιγουρέψει την προηγουμένη διάγνωση του .
Τα χτυπήματα ήταν βαθιά ενώ από την σφοδρή πτώση δημιουργήθηκε αιμάτωμα και μια παρωδική διάσειση στον εγκέφαλο της .

Σκεπτικός πάσχιζε να κρατήσει τα βλέφαρα του ανοιχτά καθώς η κόπωση είχε αρχίσει να τον καταβάλει έπειτα από ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο αγρυπνίας γεμάτο αγωνίες και φυσικα  την κρίση με την οποία ήρθε αντιμέτωπος λίγες ώρες πριν.

Εν τέλει έχασε την μάχη εναντια στον οργανισμό του που  αποζητόυσε απεγνωσμένα λίγη ξεκούραση έγυρε αποκαμωμένος στην φινετσάτη πολυθρόνα πλαι της και αποκοιμήθηκε.

Η σκοτεινή έπαυλη χτισμένη σε έναν λόφο συντροφιά με την αιθέρια σιωπή οπου κύκλωνε την τρομακτική σιλουέτα του χλιδατου κτιρίου με τους πανάκριβους λίθους να περιβάλλουν προστατευτικά τους τοίχους εξωτερικά .

Δεσποζε επι χρόνια κρυμμένη πισω απο πανυψηλα δέντρα και φυτά οπου δημιουργούσαν μια παραδεισένια αίσθηση .

Το τριώροφο οίκημα φάνταζε παλάτι για την εποχή του ενω η χλιδή κι ο πλουτος ξεχειλίζε από κάθε γωνιά του καποτε και τεράστιοι αστέρες του κινηματογράφου περιδίαβαιναν
στο τεραστιο εσωτερικό του αγέρωχα σήμερα  κυριαρχούσε πλέον σιωπή κι μοναξιά.
Ποικίλα μυστικά έμειναν θαμμένα πισω απο τους καλοβαμμένους τοιχους που κανεις απο οσους έζησαν εκεί δεν τόλμησαν να ξεθάψουν διατηρώντας αλώβητο το ενεργειακό του φορτίο για τον επισκέπτη.

Ο Ρικάρντο ολημερίς χειριζόταν με επιτυχία μέσω τηλεφώνου την διαδικασία μεταφοράς του θύματος του με ασφάλεια μα πάνω από όλα υπό άκρα μυστικότητα .

Πλήρωσε αδρά εμπίστους τραυματιοφορείς νοικιάζοντας ουσιαστικά ένα ασθενοφόρο από κάποια ιδιωτική κλινική υλοποιώντας επιτυχώς τον παραλογισμό του .

Το προσωπικό είχε αναλάβει με ευλάβεια σχεδόν την Σελίνα καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες να περιορίσουν δίχως χειρουργείο την εσωτερική αιμορραγία .

Καθως οι τελευταίες εξετάσεις της έφθασαν στα χερια του Χόρχε προσθέτοντας μια ακόμη σκοτούρα στην ήδη δύσκολη υπόθεση της ίασης .
« Ουφ...τα πράγματα δεν είναι ενθαρρυντικά για την ασθενή μας .
Μονάχα μια τόση δα ελπίδα ζητάω ώστε να πιαστώ για να συνεχίσω !»
ξέσπασε εκτοξεύοντας τα χαρτιά διάσπαρτα στο γραφείο .

Λίγα μέτρα πιο περα έκπληκτη η  βοηθός του παρατηρούσε για πρώτη φορά στα δέκαπεντε ολόκληρα χρόνια που εργαζόταν στο πλευρό του με αυταπάρνηση την απαισιοδοξία να επισκιάζει το θελκτικό πρόσωπο του .

« Με συγχωρείς για την αδιακρισία Χόρχε..μα γιατί δεν μεταφέρθηκε στην κλινική ?
Είναι θυμα τροχαίου ! »

« Σε παρακαλώ καλή μου για όνομα του θεού Ντομίνγκα ! Μην ρωτάς περισσότερα βλέπεις σε ποσό δυσχερή θέση βρίσκομαι !»

« Μάλιστα έχεις δίκιο με συγχωρείς για την αδιακρισία μου ..δεν επιθυμώ να ανακατευτώ στα δικά σου χωράφια !»

« Εντάξει δεν φταις εσύ...είμαι ταραγμένος είναι πρωτόγνωρο αυτό οπου βιώνουμε !
Μια κοπέλα βρίσκεται μετέωρη αναμεσά σε ένα λεπτό πλέγμα ζωής θανάτου μια λανθασμένη κίνηση ίσως επιφέρει τον όλεθρο ! » ψέλλισε σαν σε μονόλογο μεσα στο ανταριασμένο του μυαλο .

« Είσαι κάλος γιατρός !
Σε εμπιστεύομαι έχεις σώσει χιλιάδες ζωές όλα θα πάνε καλα !
Εάν κατορθώσει να επανέλθει από το κώμα στο οποίο έχει περιέλθει. Μπορούμε να ελπίζουμε ! »

« Ίσως και όχι !
Έχουμε ήδη χάσει πολύτιμο χρόνο ..ας προσευχηθούμε καθώς εκεί εξω μια μητέρα ίσως θρηνεί την εξαφάνιση του παιδιού της δεν υπάρχει πιο δραματικό σκηνικό από το συγκεκριμένο !»

Ακούμπησε το χερι της στον ωμό του με σκοπό να τον εμψυχώσει « Μην πτοείσαι ...έχουμε μάχες να δώσουμε μα θα νικήσουμε να θυμάσαι !» ψιθύρισε ερωτικά στο αυτί του εραστή της .

« Δεν είναι ωρα για αισθησιασμό πίστεψε με !
Σε παρακαλώ πρόσεχε την ασθενή για μερικά λεπτά .
Εχω ένα σημαντικό τηλεφώνημα να εκτελέσω ! »

Η γοητευτική νοσοκόμα σταύρωσε τα χερια της αναδεικνύοντας το πλούσιο μπούστο της σαν να ήθελε να τον τιμωρήσει για την απόρριψη με το γάντι καθώς η αίσθηση του καθήκοντος δεν εγκατέλειπε ποτέ τον καλό της .
« Σε εκείνη θα τηλεφωνήσεις ?
Στην γυναικά σου ? » παραπονέθηκε μουτρωμένη δίχως να κοιτάζει το πρόσωπο του .

« Είναι αργα θα ανησυχεί .. δεν χρειάζεται να το κάνουμε θέμα μονάχα ένα λεπτό θα μου πάρει ! »

« Τόσο πολύ λοιπόν σε κοφτεί εάν αναστατωθεί η γυναικούλα σου ?
Τι συνέβη αποφάσισες να επιστρέψεις σε εκείνη ?
Εγώ που βρίσκομαι στην ζωή σου ?
Βέβαια ένα παιχνιδακι για την συζυγική ρουτίνα είναι ότι πρέπει !
Αλλα μαζί μου να θυμάσαι δεν διασκέδασε κανένας ! »

« Μην φωνάζεις ..δεν ειμαστε μόνοι στο οίκημά !
Τι ακριβως ζητάς Ντομίνγκα αρκετές σκοτούρες δεν αντιμετωπίζω ;
Η Ανχελικα δεν σταμάτησε να με ενδιαφέρει ένα πρωί ξαφνικά.. είναι ακόμη σύζυγος μου κι σύντομα μητέρα του παιδιού μου ! » αποκάλυψε  εξοργισμένος δίχως να αναλογιστεί τι ξεστόμιζε αποκαλύπτοντας άθελα του ένα μυστικό οπου ίσως πυροδοτούσε κλιμακωτές αντιδράσεις από μεριάς της ερωμένης του .

« Τι πράγμα ?
Τι ειπες μολις τωρα ?
Είναι έγκυος ?
Κανεις ακόμη ερωτά μαζί της ?
Μου είχες ορκιστεί πως την σιχαίνεσαι να παρει ! Έλεγες πως το άχαρο κορμί της περνά αδιάφορο πλέον για εσένα Ξέχασες ; Διασκέδασες μαζί μου και τώρα τι ; Γίνεσαι ξαφνικά ευτυχής σύζυγος και πατέρας και για εμένα αδιαφορείς ;»

« Χαμήλωσε τους τόνους σου λέω !
Με υστερίες δεν θα πέτυχεις τίποτα ! Εάν ηρεμήσεις ίσως καταφέρεις να με καταλάβεις ! Οσα σου είπα ισχύουν ! Δεν έχω ιδέα πως ..έγινε ένα βραδύ ..ήμουν μεθυσμένος και χθες μου το ανακοίνωσε ! »

« Ωραία λοιπόν να σου ζήσει !
Με εμένα όμως δεν θα ξεμπερδέψεις έτσι ευκολά !
Μου χρωστάς πολλά είναι ωρα να αρχίσεις να πληρώνεις δεν νομίζεις ; »

Το πρόσωπο έχασε μονομιάς το χρώμα του σαφώς ανέμενε μια αντίδραση από την γυναικά οπου μοιράστηκε παθιασμένες στιγμές του μα σαν ο πελαργός χτύπησε την πόρτα του κατι άλλαξε μεσά του.
Αρχισε να διαπιστώνει ποσό όμορφη γυναικά είχε τοσο καιρό στο πλευρό του αδιαφορώντας πλήρως για τις υπόλοιπες οπου στα μάτια του πλέον  φάνταζαν άχρωμες φιγούρες .

Ένας εκκωφαντικός ήχος έσπασε την σιωπή στα δυο  αυτόματα στράφηκαν και οι δυο προς το σκοτεινο διάδρομο αναζητώντας την προελευση του.
Ισως κάποιος από το προσωπικό να κρυφάκουγε την πικάντικη συνομιλία τους με ιδιαίτερη προσήλωση .

Μια κραυγή τρόμου ξέφυγε από τα χυμώδη χείλη της Ντομίνγκα καθώς στον σκοτεινό διάδρομο οπου απλώνονταν εμπρός της μια μορφή ξεγλιστρούσε αναμεσα στις σκιές
μια ακαθόριστη σιλουέτα που έμοιαζε λες και μπορούσε να μεταλλάσσεται .

« Κάποιος στέκεται εμπρός μου ..θεέ μου μια τρομαχτική φιγούρα σου λέω !» στρίγγλισε προς τον Χόρχε με αποτέλεσμα η μορφη βιαστικά να απομακρύνεται αργόσυρτα προκαλώντας έναν απροσδιόριστο ήχο στο πέρασμα της .

« Έλα μην ανησυχείς δεν είναι κάποιο φάντασμα !
Είναι άνθρωπος του σπιτιού ! » πρόφερε καθησυχαστικά αγγίζοντας ανεπαίσθητα το παγωμένο χερι της προτού η ιδιά το τραβήξει αηδιασμένη φέρνοντας στο νου την εσχάτη προδοσία του .

« Ποτέ ξανα Χορχε !
Μολις απέκτησες εχθρό !
Θέλω να μείνω μονή στείλε άλλον να φυλάει την ωραία κοιμωμένη του Στόουν ! »

Περασμένα μεσάνυχτα επέστρεφε αποκαμωμένος με την σκέψη καρφωμένη μονάχα στο κρεββάτι του οπου δεν έβλεπε την ωρα να απολαύσει .

Στο σαλόνι τον περίμενε ο Χορχε καθισμένος στον μαύρο δερμάτινο καναπέ εξαντλημενος ακουμπωντας το κεφαλι του στην αναπαυτικη πλατη του αναζητουσε λιγη ξεκουραση ωστε να συνεχισει τον ανηφορικο δρομο .
« Αποστολή εξετελεσθη !
Τα πράγματα παραμένουν βέβαια δύσκολα.
Επιμένω να μεταφερθεί σε κάποια κλινική ! Σε περίμενα με την ελπίδα να σε μεταπείσω ! »

Ακούμπησε τα κλειδιά του αυτοκίνητου στο μαρμάρινο τραπεζάκι σκεπτικός καθώς η ειρωνεία ζωγραφιζόταν ολοκάθαρα στο πρόσωπο του .
« Φρούδες ελπίδες τρέφεις ! Νοικιάσαμε ολόκληρο ιατρικό εξοπλισμό ώστε να έχεις τα μεσά να την παρακολουθείς !
Εάν είσαι τόσο άσχετος παραιτήσου !»

« Πάψε επιτέλους !
Ένα αδαής είσαι και τίποτα παραπάνω δεν θα κρίνεις τις γνώσεις μου !
Εσυ μονάχα να χρηματοδοτείς ανόητες νουβέλες είσαι ικανός !
Εδώ μιλάμε για ανθρώπινες ζωές ! Αλλα βέβαια εσύ έχεις όλο τον κοσμο στα ποδιά σου γιατί να σε νοιάξει το καημένο κορίτσι που χαροπαλεύει ! » ξέσπασε έτοιμος να γρονθοκοπήσει άσχημα τον άλλοτε φίλο του οπου έπαιζε βρώμικα εναντίον του τις τελευταίες ώρες .

Το γέλιο του αντήχησε κατά μήκος του τεράστιου υπερπολυτελούς καθιστικού όπου μονάχη η μητέρα του Ρικάρντο είχε διακοσμήσει με τα πιο εκλεπτυσμένα έπιπλα και υφάσματα της αγοράς .

Ο Χόρχε απέναντι του φάνταζε εξαγριωμένο θεριό κι όμως δεν τον τρόμαζαν στο ελάχιστο κατι τέτοια σκηνικά τα θεωρούσε κωμικά .
« Γιατρουδακο της πεντάρας εάν καταφέρεις να κερδίζεις την μερα οσα χρήματα βγάζω εγώ !
Τότε ίσως καταφέρουμε κάποτε να αναμετρηθούμε επι ισοις οροις !
Μέχρι τότε θυμήσου από που ξεκίνησες και που... θα καταλήξεις εάν αποφασίσω να σε απαλλάξω των καθηκόντων σου !» πρόφερε αργόσυρτα με μάτια σκοτεινά σαν ουρανός δίχως άστρα αναγκάζοντας τον αντίπαλο του σε οπισθοχώρηση .

« Πολύ καλα ..εάν δεν με έχεις ανάγκη διώξε με !
Να δω ποιον θα βρεις να αναλάβει μια ετοιμοθάνατη σε κώμα ! » τα λογία για κάποιο λογο τον ανατρίχιασαν δεν περίμενε πως η κατάσταση εξελισσόταν τόσο ραγδαία για την ατυχή χορεύτρια οπου ξύπνησε τον πόθο μεσά του σαν παλιρροϊκό κύμα που παραλίγο να τον καταπιεί .

« Δεν...υπάρχει η παραμικρή ελπίδα πλέον ;Μιλάμε για τετελεσμένο γεγονός ; » ψιθύρισε σοκαρισμένος εμπρός στα θλιβερά μαντάτα οπου επιφύλασσέ η βραδιά μα δυστυχως το βλοσυρό ύφος του γιατρού δεν άφηνε περιθώρια αμφισβήτησης .

« Η ομάδα επιστημόνων οπου έχω δημιουργήσει ..πράττει ότι είναι ανθρώπινος δυνατό.. από εκεί και πέρα αφήνεται στα χερια του θεού το ζήτημα !
Χάσαμε πολύτιμο χρόνο οπου ευελπιστώ να αντικαταστήσουμε ! »

« Πολύ καλα για οτιδήποτε ενημέρωσε με καλό βραδύ ! »  τράυλισε χλωμός περπατώντας λίγα μετρά έως την κεντρική σκάλα οπου οδηγούσε στον επάνω όροφο με τα πέντε υπνοδωμάτια κάθε σκαλοπάτι φάνταζε βαρύ φορτίο στις πλάτες του .

Τα πόδια του αδυνατούσαν να συμμορφωθούν με τις εντολές του εγκέφαλου η κόπωση είχε κυριεύσει το σώμα και την ψυχή .

Αποκοιμήθηκε με την μορφή της σαγηνευτικής σειρήνας να παίζει παιχνίδια με το μυαλο του να τον μαγνητίζει καθως το κορμί της ξεγλιστρούσε από τα χερια του με απίστευτη ευκολία .

Τα εβένινα μεταξένια μαλλιά της διαπερνούσαν τα ακροδάχτυλα του η αίσθηση απογείωνε τα χείλη της εκλιπαρούσαν για τα δικά του μισάνοιχτα και γεμάτα βαμμένα στο χρώμα του αίματος .

Η ηδονή ξεπερνούσε τις ανθρώπινες αισθήσεις στάθηκε εμπρός του φορώντας μονάχα τα κόκκινα εσώρουχα της οπου αντικατόπτριζαν απολυτά το πάθος οπου σιγοκαίγε αναμεσά τους .

Τα μάτια της πετούσαν σπίθες καθώς συναντούσαν τα δικά του το σφικτό γυμνασμένο κορμί της ακουμπούσε το δικο του ξαναμμένο αργα λίγο προτού το σουτιέν της βρεθεί στο πάτωμα όπως και τα υπολειπόμενα ρούχα οπου κάλυπταν τα κάλλη της .

Στα λευκά σατέν σεντόνια το όνομα της γραφόταν ανεξίτηλα όπως και στο κορμί του οπου γίνονταν ένα μαζί της  καιγόταν κατω από την φλόγα της οπου κόντευε να τον κάψει έως τα βαθύ του κορμιού του .

Την κατακτούσε σε καθε ώθηση  γεύονταν το νέκταρ οπου ανάβλυζε η πηγή της σαν αρχαίος θεός που θυσιαζοταν στο βωμό του σώμα και ψυχή .

Οι κραυγές τους συνέθεταν την μελωδία του ερωτά ενός μεθυστικού κρασιού οπου δοκίμαζε για πρώτη φορά .
Τα κορμιά χορεύαν στον ρυθμό της σαγήνης έως την στιγμή οπου το δικο της έπαψε να κινείται κατω από το δικο του .

Τα χερια της γλίστρησαν από το πάνω του για να καταλήξουν στο κρύο σεντόνι εσπευσε έντρομος να αντικρύσει το πρόσωπο της μα πάγωσε ολόκληρος σαν αναγνώρισε πως ήταν νεκρή !

Η ανάσα της είχε σταματήσει τα μάτια  οπου μέχρι πρότινος φλέρταραν με τα δικά του τώρα ατένιζαν κενά τον μαύρο ορίζοντα !

Πετάχτηκε αλαφιασμένος αναζητώντας το κορμί της πλάι του ζαλισμένος απ την δίνη του ονείρου οπου μονάχα εφιάλτη δεν τολμούσε να χαρακτηρίσει.
Το κορμί του έσταζε ιδρώτα ενώ οι ολοζώντανες σκηνές πάθους αναμεσά τους είχαν επίδραση στο κατω μέρος του κορμού του .

Άναψε το φωτιστικό οπου κοσμούσε το κομοδίνο του από φίνο ξύλο καρυδιάς ακούμπησε το ιδρωμένο μέτωπο του δίχως να μπορεί να πιστέψει πως όλο το αρχέγονο πάθος οπου μοιράστηκε μαζί της βρισκόταν στα πλαίσια μιας νυχτερινής φαντασίας .

Αισθανόταν ακόμη την θέρμη της τα βογγητά της αντηχούσαν στα αυτιά του κι όμως ήταν ψέμα !
Άρπαξε την γεμάτη με παγάκια κανάτα  από διπλά του γεμίζοντας βιαστικά ένα ποτήρι ελπίζοντας το νερό να έσβηνε την φλόγα οπου πυράκτωνε το κορμί του σαν λάβα ηφαίστειου .

Κατάπιε  λαίμαργα σχεδόν το περιεχόμενο του αφήνοντας μερικές σταγόνες να κυλήσουν στο γυμνό του στερνό δροσίζοντας τον προς στιγμήν .
《 Πρέπει να την δω ! » ψέλλισε αποφασιστικά καθώς πετούσε από πάνω του το σεντόνι οπου κάλυπτε την γύμνια του κι με γρήγορες κινήσεις φόρεσε μονάχα το παντελόνι της πιζάμας και κατευθύνθηκε προς τον ξενώνα .

Εισέβαλλε αλαφιασμένος ορμώμενος από ανάγκη να αντικρύσει το χλωμό πρόσωπο της παθιασμένης σειρήνας οπου συντρόφευε τον ύπνο του κάνοντας του ερωτά όπως ποτέ ξανα .

Ηταν μονάχη κανεις δεν βρισκόταν στο πλευρό της μονάχα καλώδια τυλίγαν το κορμί της εκείνη ονειρευόταν άραγε την ιδιά σκηνη αναμεσά τους ;

Πλησίασε κοντά της στο κρεββάτι αγγίζοντας με τα ακροδάχτυλα τα άχρωμα της χείλη η εικόνα της δεν θύμιζε σε τίποτα εκείνη του ονείρου μα δεν έπαυε να είναι όμορφη και νέα .

Αραγε θα έσπαγε ποτέ η κατάρα οπου απλώθηκε γύρω από την κοιμωμένη σειρήνα ;
Η όπως στα παραμυθία θα ξυπνούσε με ένα φιλί ;

Ο πειρασμός να δοκιμάσει εμοιαζε ακατανίκητος έσκυψε κοντά της ακουμπώντας τα χείλη του στα δικά της ..μα το θαύμα δεν έγινε η σειρήνα συνέχιζε την περιπλάνηση στον κοσμο των μύθων ! ..