Ξημερώνοντας η επόμενη ημέρα προτού ο ήλιος ανατείλει φωτοδοτοντας την πλάση στο αεροδρόμιο του Λος Αντζελες ένα αεροπλάνο οπου μόλις ακουμπούσε το έδαφος μεταφέροντας μια ωρολογιακή βομβά οπου θα συντάραζε ακόμη περισσότερο τις ήδη ανταριασμένες ζωές όλων , ένα ζευγάρι μαύρες γυαλιστερές γόβες χτυπήσαν βάναυσα το έδαφος ενώ ένα σατανικό χαμόγελο χαράσσονταν στα έντονα βαμμένα σαρκώδη χείλη της .

« Ήρθε η ώρα μας να βγάλουμε από την μέση μια για πάντα την ενοχλητική χορεύτρια !» σιγοψιθύρισε αποφασισμένη να σπείρει τον όλεθρο στις ζωές όλων μα κυρίως της Σελινα για την οποία έτρεφε μέσα της εξαρχής μια ανεξέλεγκτη ζήλεια ενώ η μανία της να την κατατροπώσει ολοένα και θέριευε .

Η ζωή της έδωσε μια μοναδική ευκαιρία να κατακτήσει όλα όσα επιθυμούσε μα κυρίως τον άνδρα οπου είχε ριζώσει εμμονικα πλέον στον εγκέφαλο της περνωντας εφιαλτικές διαστάσεις , κατέστρωνε προσεχτικά εδώ και μήνες το σχέδιο της δίχως να την διαφεύγει ουδεμιά λεπτομέρεια δίχως αμφιβολία η ώρα της να το θέσει σε εφαρμογή είχε καταφθάσει .

Έσυρε την βαλίτσα της στον υγρό διάδρομο έτοιμη πλέον να συναντήσει τον στόχο της οπου όλα τα βήματα την οδηγούσαν άπλωσε το χέρι της με τα φρεσκοβαμμένα κόκκινα νυχιά της σταματώντας ενα ταξί η καρδιά στο στήθος της χτυπούσε ακανόνιστα ενώ ένα μίξ συναισθημάτων εναλλάσσοντας εσωτερικά , ψήγματα αγωνίας αναμεμιγμένη με απύθμενη χαρά και ικανοποίηση .

« Στην εταιρεία του Ρικάρντο Στόουν παρακαλω» ανήγγειλε σε άπταιστα αγγλικά στον νεαρό ταξιτζή που της απάντησε με ένα νεύμα δυναμώνοντας το ραδιόφωνο την ώρα που μετέδιδε πρωινές ειδήσεις.
« Μια έκτακτη είδηση της τελευταίας στιγμής κυρίες και κύριοι ..Συνέλαβαν πριν από λίγο μέσα στην εταιρεία του τον διάσημο κινηματογραφικό παραγωγό Ρικάρντο Στόουν έπειτα από καταγγελία οπου κατέθεσε εις βάρος του ο δίδυμος αδερφός του ..για περισσότερες λεπτομέρειες θα σας ενημερώσουμε εκ νέου στην συνέχεια του δελτίου μας» το αίμα πάγωσε στις φλέβες της στο άκουσμα των νέων .

« Τι σύμπτωση κυριά μου ο διευθυντής της εταιρείας οπου κατευθυνόμαστε συνελήφθη !»

« Δεν είχα ιδέα τι συνέβη ήρθα εκτάκτως να συναντήσω τον ίδιο μα ..ο αδερφός του για ποιο λόγο να τον κατήγγειλε άραγε ..?»

« Ο λόγος είναι η γυναικά σκάνδαλο μια εκθαμβωτική παρουσία το πρόσωπο της κοσμεί τις φυλλάδες εδώ και μέρες μιλάμε για μεγάλο σκάνδαλο !»

« Μμ. Ίσως σκάσει ένα μεγαλύτερο τις επόμενες ώρες !!»

« Γνωρίζετε κάτι ?» αναρωτήθηκε πονηρά ο οδηγός του ταξί δίχως να λάβει απάντηση καθως η Ντομίνγκα συγκεντρωνε όλες τις σκόρπιες σκέψεις δημιουργώντας καινούργια γραμμή πλεύσης έναντι των συνθήκων , δεν θα άφηνε την ανίδεη χορεύτρια να κλέβει τις εντυπώσεις .

« Καλημέρα σας ..θέλω να δω τον Ρικάρντο !»απαίτησε επίμονα ταραγμένη η Σελινα που δεν είχε κλείσει μάτι όλη νύχτα στριφογυρνούσε αγχωμένη στο στρώμα δίχως να βρίσκει γαληνή όσο με την φαντασία της έπλαθε την εικόνα του στο κελί να αναμένει την τύχη του .

Όσο κι αν ο εγωισμός την πολεμούσε βάναυσα υπενθυμίζοντας την τελευταία διένεξη μεταξύ τους στα παρασκήνια του θέατρου όσο κι αν την πονέσαν όμως η αγάπη της υπερνικούσε , ο νους της δεν άλλαξε τροχεία και πλεύση σε μια στιγμή ότι αισθάνθηκε μαζι του ίσως να μην τα βιωνε ποτέ ξανά .

Ο αστυνομικός πλησίασε παρατηρώντας την με αναίδεια από πάνω μέχρι κάτω βαστώντας ένα λευκό χαρτάκι ανά χείρας που προφανώς προορίζονταν για την ιδιά , όπως πολύ σωστά μάντεψε το χαρτάκι παραδόθηκε στα δικα της χεριά « Είναι από τον Στόουν δεν επιθυμεί να σας συναντήσει ..» πρόφερε κοφτά το όργανο της τάξης αποχωρώντας .

Έμεινε μοναχή στον αχανή διάδρομο του αστυνομικού τμήματος με αρκετές σφραγισμένες πόρτες να την πλαισιώνουν τριγύρω δημιουργώντας πνιγηρή ατμόσφαιρα ενώ τα πόδια της δεν έλεγαν να προχωρήσουν προς την έξοδο , το λευκό τσαλακωμένο χαρτάκι αναμεσά στα ιδρωμένα δάκτυλα της γνώριζε πως θα μάτωνε εκ νέου την πληγή που δεν έλεγε να κλείσει .

Δειλά δειλά ξετύλιξε τις πτυχές του τρέμοντας διαβάζοντας όσα είχε να της πει με ένα ραβασάκι '' Δεν έχεις θέση στο πλευρό μου οφείλεις να στηρίξεις τον μέλλων σύζυγο σου και πατερά του παιδιού σου ! Δεν θέλω να σε ξαναδώ !'' μανία την πλημμύρισε διαβάζοντας την τελευταία πρόταση άμεσα αντέδρασε κομματιάζοντας και πετώντας τα κομμάτια προς όλες τις κατευθύνσεις .

« Να σε παρει Ρικάρντο !» ψέλλισε οργισμένη τρέχοντας προς την έξοδο αδιαφορώντας για τα αδιάκριτα βλέμματα που την περικύκλωναν , εξήλθε αλαφιασμένη περνωντας φουριόζα την κεντρική λεωφόρο φέρνοντας στο νου την μέρα οπου άλλαξε τις ζωές τους όταν έπεσε επάνω της με το αυτοκίνητο .

Στράφηκε προς τα πίσω στην πλευρά του μουντού γκριζωπού κτιρίου οπου τον φιλοξενούσε προσωρινά σαν από διαίσθηση ένιωθε το βλέμμα του καρφωμένο επάνω της ψάχνοντας βιαστικά ένα ένα τα παράθυρα που έβλεπαν προς το δρόμο δίχως αποτέλεσμα .

Βρισκόταν εκεί στο τελευταίο παράθυρο δεξιά κρυμμένος πισω από την κιτρινη παλιά φθαρμενη κουρτίνα την παρατηρούσε πεπεισμένος πως είχε πράξει το σωστό εφόσον οι επιλογές της καρδίας της δεν μπορούσαν να τον χωρέσουν.
« Ελπίζω να γίνεις ευτυχισμένη τουλάχιστον σειρήνα ..» ψέλλισε βλέποντας με την άκρη του ματιού τον δικηγόρο του να πλησιάζει προβληματισμένος .

« Έχω δυσάρεστα νέα αγαπητέ ..η καταγγελία έχει ισχύ μέχρις ότου επιβεβαιώσει η ιδιά η Σελινα πως ουδεμιά περίπτωση να απηχθει από εσένα υφίστανται !» ανακοίνωσε φουριόζος βγάζοντας ένα μαντήλι από το σακάκι του σκουπίζοντας παράλληλα τον ιδρώτα από το μέτωπο του που λόγω της αραιώσεις των μαλλιών του φάνταζε μεγαλύτερο .

« Είναι παράλογο πλέον αυτό που ζω !
Η κατηγορία που εφηύρε μοναχα γέλιο μπορεί να μου προκαλέσει από που και ως που να έχω την διάθεση να απαγάγω μια ενήλικη γυναικά ?
Με κίνδυνο να σπιλωθεί η δημοσιά εικόνα μου ! Αλλά βέβαια έψαχνε το έναυσμα να με βγάλει από την μέση ώστε να έχει όλο το πεδίο δράσης ελεύθερο ! Αύριο το αργότερο πρέπει να έχω γυρίσει σπίτι μου έχουμε τα πρώτα γυρίσματα δεν γίνεται να είμαι απών !»

« Θα κάνω ότι μπορώ μα ειδοποίησε τέλος πάντων αυτήν την κοπέλα είναι η μοναδική σου σωτήρια ..!»

« Το αναθέτω σε εσένα αυτό Χαβιέ..»

Αφότου χάζεψε για ώρες βιτρίνες περιπλανώμενη στην πολύβουη πόλη κάθισε σε ένα παγκάκι του κοντινότερου πάρκου να μαζέψει δυνάμεις πίνοντας παράλληλα τον φυσικό χυμό πορτοκάλι που είχε αγοράσει από έναν πλανόδιο χαμογελαστό γεράκο .

Παρατηρούσε τριγύρω της ανθρώπους σε διάφορες φάσεις ζωής και ηλικίες να περνοδιαβαίνουν άλλοτε χαλαροί κάνοντας βόλτα στο πάρκο άλλοτε πάλι φουριόζοι σκεπτικοί μιλώντας έκνευρισμενοι στο κινητό λογομαχώντας αντιμετωπίζοντας διαφορά προβλήματα όπως όλοι κατέληξε στο συμπέρασμα πως η ζωή σε οποία φάση κι αν βρίσκεσαι δεν παύει να σε γοητεύει .

Ένα ζευγάρι τράβηξε την προσοχη της αστραπιαία είχαν το νεογέννητο μωράκι τους στο καρότσι ενώ οι ίδιοι λαμποκοπούσαν από ευτυχία και ομορφιά στα ματιά τους φώλιαζε η αγάπη και η στοργή , χαμογέλασε αφηρημένη ευχόμενη ενδόμυχα να βίωνε μετα την έλευση του παιδιού της τόσο όμορφες στιγμές .

Ο διαπεραστικός ήχος του κινητού χάλασε την ονειροπόληση της μονομιάς επαναφέροντας την στην ωμή πραγματικότητα ψαχουλεύοντας ολίγον στην τσάντα της το βρήκε δίχως να αναγνωρίζει τον κληθέντα αριθμό απάντησε « Παρακαλω ..» έμεινε μετέωρη για μερικά δευτερόλεπτα στην γραμμή ακούγοντας μοναχα μια ανάσα από την άλλη άκρη η οποία της προκαλούσε ανατριχιλα .

« Άκου με καλά μικρή αυτή την στιγμή είμαι κάπου γύρω σου ..!
Η ζωή σου βρίσκεται εδώ και καιρό σε κίνδυνο το ίδιο και του εραστή σου ..έχεις αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς πίσω στην πατρίδα ..θα κάνεις ότι σου πούμε και δεν θα αγγίξουμε ούτε τρίχα σου ! Μην ανακατέψεις αστυνομία αν δεν θέλεις να θάψεις σύντομα κάποιον που αγαπάς πολύ!» ψιθύριζε μια βαριά αντρική φωνή που στην φαντασία της έπαιρνε διαβολική μορφή .

« Τι ακριβώς ζητάς ? Ποιος με θέλει νεκρή τέλος πάντων ? Να αφήσεις τους δικούς μου ήσυχους !»

« Ήρεμα ..μην ξεχνάς είμαι κάπου κοντά σου ίσως και μπροστά στα ιδιά σου τα ματιά μην με αναγκάσεις να προβώ σε άλλες ενέργειες ! Έχεις μπλέξει άσχημα αυτό κρατά για την ώρα και ...απέφυγε τα πολλά με τον Ρικάρντο αν θες να ζήσει..»

« Περίμενε μην κλείνεις πες μου τι ζητάς χρήματα ?» φώναξε απελπισμένη μιλώντας σε μια νεκρή γραμμή ενώ παρατηρούσε εξεταστικά τρομοκρατημένη οποιονδήποτε περνούσε σχημάτισε βιαστικά έναν αριθμό που δεν περίμενε πως θα καλούσε .

« Σελίνα αγάπη μου τι έκπληξη καλημέρα !»

« Λεονάρντο κινδυνεύω !»

« Τι πράγμα ; Που βρίσκεσαι πες μου να έρθω αυτή την στιγμή !»

« Είμαι σε ένα πάρκο στο κέντρο της πόλης αλλά δεν γίνεται να παραμείνω για πολύ εδώ θα πάρω αμέσως ένα ταξί και θα έρθω εγώ να σε βρω δώσε μου διεύθυνση !»

« Διαμένω στο ξενοδοχείο στο Dream Hollywood Hotel θα σε περιμένω στο λόμπι μοναχα σε παρακαλω πολύ να είσαι προσεκτική !»

« Έγινε ..» απάντησε κοφτά κοιτώντας φοβισμένη συνεχώς τριγύρω ενώ κατευθυνόταν προς τον αυτοκινητόδρομο ελπίζοντας να εισβάλει στο πρώτο ταξί που θα έβρισκε μπροστά της , για καλή της τύχη περνούσε μόλις ένα άδραξε την ευκαιρία και το ακινητοποίησε ξεφυσώντας από ανακούφιση καθως βολευόταν στην θέση του συνοδηγού .

Σε λιγότερο από είκοσι λεπτά διέσχιζε την εκθαμβωτική είσοδο του τετραστερου καταλυματος καταλύματος χτενίζοντας το λόμπι αναζητώντας τον καθόταν φανερά ανήσυχος σε έναν μαύρο δερμάτινο καναπέ προτού τα βλέμματα τους συναντηθούν και τρέξει κοντά της .

« Γλυκιά μου ποσο χαίρομαι που είσαι ασφαλής μετρούσα και τα δευτερόλεπτα ακόμη !»

« Είμαι πολύ ταραγμένη μπορούμε να πάμε κάπου ήσυχα είναι ανάγκη να σου μιλήσω !»

« Μα εσύ τρέμεις κορίτσι μου έλα πάμε στην σουίτα μου εκεί δεν θα μας διακόψει κάνεις !»

« Ελπίζω να μην επωφελείσαι της ευκαιρίας ώστε να με ξεμοναχιάσεις ε !» αστειεύτηκε ακολουθώντας τον στο ασανσέρ παραξενευμένη που δεν έλαβε απάντηση στο πείραγμα όμως προς το παρών προείχαν αλλά ίσως αυτός ο άνδρας να γινόταν η σκιά της με εφιαλτικά αποτελέσματα.

Κάθισε αναπαυτικά στον καναπέ τραβώντας τον ανυπόμονα από το χέρι ώστε να τον αναγκάσει να την ακούσει μια κίνηση που γέννησε ηλεκτρισμό αναμεσά τους , τα βλέμματα τους ενωθήκαν ενώ για πρώτη φορά αισθάνθηκε ένα παράξενο σκίρτημα στα σωθικά της στην όψη του .
« Με συγχωρεις ..δεν έλεγχο τι κάνω από την ταραχή !»

« Μα τι στο καλό συμβαίνει κορίτσι μου ?»

« Κάποιος με άγνωστος με απειλεί ! Μου τηλεφώνησε με αυτήν την ανατριχιαστική χροιά της φωνής του έλεγε ότι έχω μπλέξει άσχημα χάρις όμως να μου διευκρινίζει ποιο ήταν το κίνητρο του ..είπε πως βρισκόταν στο ίδιο μέρος με εμένα ...θεέ μου είναι φρικτό ..ποιος θέλει να με βλάψει ?» έσπασε στην αγκαλιά του χωρίς να το αντιληφθεί καλύπτοντας το πρόσωπο και με τα δυο της χεριά κρύβοντας την απελπισία που την είχε κατακλύσει .

« Είναι σοβαρά τα πράγματα Μωρό μου !
Για σκέψου καλά έχεις ανοιχτούς λογαριασμούς με ανθρώπους της νύχτας ?» τινάχτηκε επάνω σαν ελατήριο έχοντας προφανώς ξεχάσει τον Χουάν πίσω στο άθλιο καταγωγι του την βραδιά οπου αποχώρησε αφηνοντας του αμανάτι ολόκληρο τον μισθό της . « Μια στιγμή ..παλαιοτέρα εργαζόμουν σε μπαρ ..όμως δεν νομίζω έφυγα από εκεί ειρηνικά !»

« Μμ. Για χαζούς τους έχεις έμαθαν για εσένα και τον αδερφό μου και προφανώς κοιτάζουν να επωφεληθούν !»

« Ω θεέ μου ..ίσως ..ίσως έχεις δίκιο !»

« Λυπάμαι μα έτσι μου φαίνεται ..όμως μην ανησυχείς κοντά μου δεν διατρέχεις κανένα απολύτως κίνδυνο . Θα βάλω έναν από τους άνδρες μου να σε προσέχει συνεχώς !»

« Σε ευχαριστώ πολύ ομολογώ δεν ήξερα ποιον άλλο να καλέσω είσαι ο μονός που γνωρίζω σε αυτό το ξένο μέρος ..δηλαδή όχι απλά ο αδερφός σου βρίσκεται στο τμήμα !»

« Πληρώνει για ότι σου έκανε άφησε τον απέξω ..από εδώ και πέρα είμαι εγώ εδώ για εσένα και το παιδι μας !»

« Σε παρακαλω Λεονάρντο πάρε πίσω την καταγγελία που του έκανες αρκετό μίσος γεννήθηκε αναμεσά σας ! Μην ρίχνεις άλλο λάδι στην φωτιά ορίστε βγήκε από την μέση του ανακοίνωσες πως με παντρεύεσαι σύντομα ας μην τεντώνουμε άλλο το σχοινί .»

« Λυπάμαι αγάπη μου η πράξη του να σε αρπάξει με ένα αεροπλάνο δια της βίας είναι καταδικαστέα !»

« Μην γίνεσαι τόσο σκληρός μαζι του είναι αίμα σου ..για όνομα του θεού !» ξάφνου εμπρός της έπειτα από καιρό σαν οπτασία εμφανίστηκε η βασανισμένη μορφή της Ζηνοβίας στεκόταν σαν αέρας ακριβώς πίσω από τον γιο της δίχως τα πόδια της να ακουμπούν στο έδαφος η όψη της όπως πάντοτε θλιμμένη .

« Έχεις καιρό να εμφανιστείς ..»

« Σε ποιον μιλάς Σελινα ..?»

« Έρχεται μπόρα δυνατή να είσαι προετοιμασμένη ..το πλοίο σου θα κλυδωνιστεί στα κύματα μα δεν θα βουλιάξει !» πρόφερε σαν σε προφητεία η μελιστάλαχτη φωνή της προτού ένα βρέφος από του πουθενά φωλιάσει αναμεσά στα χεριά της που το κανάκευε σαν δικό της ενώ χανόταν σαν νεφέλη .

Έμεινε να παρατηρεί το σημείο αποσβολωμένη εγείροντας ανησυχία στον άνδρα απέναντι της μήπως είχε αρχίσει να τα χάνει από τις δυνατές συγκινήσεις που δοκίμαζε ? Μήπως παρατάν βαρύ να αποχωριστεί τον ερωτά της για να παντρευτεί εκείνον ? Αναρωτήθηκε μπαίνοντας σε ένα φαύλο κύκλο που ποιος ξέρει που θα τον οδηγούσε .

« Ει αγάπη μου. Τι συμβαίνει ?»

« Τίποτα ! Συνηθίζω να σκέφτομαι φωναχτά μην δίνεις σημασία ! Επιμένω να αποσύρεις την κατηγορία ειδάλλως εγώ η ιδιά θα την διαψεύσω !» το ύφος του αγρίεψε έξαφνα ενώ το σώμα του έδειχνε έτοιμο να της επιτεθεί.

« Θα έκανες τέτοιο πράγμα για χάρη του ? Θα έβγαζες ουσιαστικά τον μέλλων σύζυγο σου τρελό για να σώσεις το τομάρι του ? Τόσο τυφλή λοιπόν είναι η αγάπη σου ? Δεν βλέπεις πως σε εκμεταλλεύεται προς όφελος του ? Μέχρι στους μέτοχους του σε πούλησε ώστε να βγάλει χρήματα από την ομορφιά σου !
Αχ Σελινα αν μπορούσες μοναχα να μπεις για λίγο μόνο στο μυαλό του δεν θα άντεχες στιγμή την παρουσία του !» ξέσπασε οργισμένος μα περισσότερο απογοητευμένος .

« Ίσως είμαι τόσο τυφλή που τον δικαιολογώ κάθε τόσο δίχως να παραδεχτώ πως δεν με αγαπά ούτε εμένα ούτε το παιδι του ..μα δεν αντέχω να τον σκέφτομαι εκεί μεσα !»

« Παιδι του ? Κάνεις μεγάλο λάθος εδώ γλυκιά μου αυτό το μωρό είναι δικό μου δημιούργημα η κακία του δεν μπορει να το αγγίξει!»

« Τι σου έκανε για να τον απεχθάνεσαι τόσο ?»

« Έκλεψε την καρδιά σου ..αυτό με σκοτώνει !» ψιθυρισε με φωνή σπασμένη χαϊδεύοντας στοργικά το μάγουλο της ενώ πέθαινε από την επιθυμία να γευτεί τα μισάνοιχτα χείλη της που τον προκαλούσαν από ώρα κάνοντας τον να πονάει , πλησίασε το πρόσωπο του επιχειρώντας το κι ας ήξερε πως θα προσέκρουε σε βράχο .

Προς στιγμήν μοναχα παρατηρούσε σιωπηλή τα αγριεμένα ματιά του που ανάβλυζαν καταπιεσμένο πόθο ενώ τα χείλη του όμοια με του αδερφού του τρεμοπαίζαν από ηδονή και ανάγκη μαζι , παραλίγο να ζαλιστεί από την μυρωδιά που ενέδιδε το σώμα του ερεθιστική κι αρρενωπή ταυτόχρονα όμως δεν ήταν ..εκείνος .

Ενώ τους χώριζε μοναχα μια αναπνοή όπως και ο ίδιος είχε προβλέψει αποτραβήχθηκε απότομα περπατώντας ως την άλλη πλευρά του δωμάτιου βάζοντας χαοτική απόσταση ανάμεσα τους « Πες μου ως ποτέ ?» αναρωτήθηκε θυμωμένος σφίγγοντας τις γροθιές του συγκρατώντας παράλληλα την ορμή που τον διακατείχε .

« Δεν υποσχέθηκα ποτέ πως θα αποτελέσω το δέλεαρ της κρεβατοκάμαρας σου σαν υπέκυψα στον εκβιασμό σου !» αποκρίθηκε κοφτά πλησιάζοντας την έξοδο « Που νομίζεις ότι πας ? Έξω ένας κακοποιός σε κατατρέχει κι συ προκαλείς την τύχη σου ?»

« Θα βρω την άκρη ..πρέπει να μελετήσω τα κείμενα αύριο πρωί έχω το παρθενικό μου γύρισμα !»

« Σοβαρέψου Σελινα δεν είσαι εσύ για τέτοια ! Είσαι έγκυος πως σου ήρθε να γίνεις σταρ στα καλά του καθουμένου ?»

« Εφόσον κάποιοι άνθρωποι με επέλεξαν δεν θα τους απογοητεύσω ..έχω ανάγκη άλλωστε τα χρήματα δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να ζω πλουσιοπάροχα με τα δικα σου !»

« Θέλεις να βλέπεις τον αδερφό μου γι' αυτό το κάνεις ! Θεωρείς πως έτσι θα τον σαγηνεύσεις τελικά και θα πέσει στην αγκαλιά σου δεν είναι?» μάντεψε κυριευμένος από ζήλεια που τον τύφλωνε σχεδόν

« Παραλογίζεσαι Λεονάρντο είναι ώρα να πηγαίνω ..καλό βραδύ !»

Την πρόλαβε στον διάδρομο λίγο πιο έξω από το δωμάτιο « Έχεις δίκιο παραφέρθηκα αλλά μην φεύγεις ..δεν θα είμαι ήσυχος ! Κοιτά η σουίτα έχει αρκετό χώρο και δυο ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες θα πω στον σοφέρ μου να σου μεταφέρει εδώ ότι χρειάζεσαι μόνο μείνε !» παρακάλεσε κοιτώντας την κατάματα δίχως να της αφήνει περιθώρια να αρνηθεί ειδικά έπειτα από το τηλεφώνημα . « Εντάξει με έπεισες ..χρειάζομαι τα κείμενα μου και λίγο ησυχία να τα μελετήσω θα τα έχω?»

« Σαφώς αγάπη μου ! Αναφώνησε ενθουσιασμένος σηκώνοντας την ψηλά στον αέρα σαν πούπουλο μεταφέροντας την πίσω στο δωμάτιο παρομοιάζοντας στο νου του την σκηνή με αυτή νιόπαντρου ζευγαριού που σε λίγο καιρό βέβαια σύμφωνα με τα σχέδια του θα γίνονταν .

Τον απέφυγε περίτεχνα σαν τα πόδια της ακούμπησαν το έδαφος φοβούμενη μια πρόσωπο με πρόσωπο επαφή σιγουρά θα πάσχιζε να την φιλήσει « Νυχτώνει έξω σταδιακά ο καιρός βαραίνει ..θα επιθυμούσα να αποσυρθώ για λίγο μόλις θυμήθηκα πως έχω αποθηκευμένα τα κείμενα στο κινητό μου ..»

« Μάταια προσπαθείς..»

« Τι πράγμα ..?»

«Να με αποφύγεις ..αν είχες ιδέα ποσο πολύ σε αγαπάω δεν θα αναζητούσες αφορμές ..θα γίνει κι αυτό με τον καιρό !»

« Πολύ αισιόδοξο σε βρισκω ..με εκβιασμούς δεν κερδίζεις την αγάπη κανενός ! Καλό βραδύ !»

« Ει περίμενε μια στιγμή..» πρόφερε μελιστάλακτα αγγίζοντας φευγαλέα με την άκρη της παλάμης του τον λεπτοκαμωμένο ωμό της « Θέλεις κάτι ?» πρόφερε επιθετικά ενοχλημένη με την απόφαση της να βρεθεί στο στόμα του λύκου προσφέροντας μάταια ελπίδες .

« Ένα φιλί μοναχα ..ζητάω πολλά ..;»

« Δεν θα γίνουμε ποτέ ζευγάρι
Λεονάρντο δέξου το ! Είτε είσαι πατέρας αυτού του παιδιού είτε απλά ένας διακοσμητικός σύζυγος δεν θα μπορέσω να σε αγαπήσω αποδέξου το και προχωρά επιτέλους !» αναφώνησε κλείνοντας βαριά την διαχωριστική ξύλινη πόρτα με την σκέψη ακόμη και να κλειδώσει να πλανιέται στο νου της .

Τελικά δεν το έπραξε ποτέ επέλεξε να αδιαφορήσει τοποθετώντας τα ακουστικά με την απαλή μουσική στα αυτιά της ενώ χανόταν σε μια άλλη διάσταση της ερωτικής ιστορίας που καλούνταν να ενσαρκώσει με στόμφο , με την ώρα ταυτίστηκε πλήρως με την ηρωικά νιώθοντας ακόμη και την παραμικρή φράση που ξεστόμιζε .

Δάκρυα έβρεξαν τα ματιά της στον επίλογο της σκηνής οπου ο αγαπημένος της πλούσιας κακομαθημένης κοπέλας χάνεται μια για πάντα από την ζωή της αφηνοντας πίσω του λογία αδυσώπητα να κοσμούν τους σκοτεινούς διάδρομους της ρημαγμένης ψυχής της .

Την ιδιά ώρα και ενώ σφοδρή καταιγίδα μάστιζε την πόλη με θυελλώδεις ανέμους να πνέουν παρασύροντας σπίτια ακόμη και ανθρώπους σε μια θανατηφόρα δίνη , ο Ρικάρντο παρατηρούσε σιωπηλός τους γκρίζους τοίχους του κελιού που τον είχαν τοποθετήσει προσωρινά σκεπτικός και ανήσυχος παρομοίαζε τον άνεμο με το πάθος που μαινόταν αναμεσά τους και που ο ίδιος είχε επισφραγίσει με ένα απλό σημείωμα .

Έπεισε την αδυσώπητη συνείδηση που τον έβραζε κυριολεκτικά στα καζανιά της κολάσεως του πως έτσι έμελλε να γίνει πως δεν υπήρχαν επιλογές .

Χρησιμοποίησε χιλιάδες άλλες φθηνές δικαιολογίες που ο ανθρώπινος θνητός νους τολμούσε να πλάσει δίχως να ακούει στο ελάχιστο μια μικρή φωνούλα κάπου αναμεσά στους πνεύμονες του που με όλο της το είναι μετέδιδε ένα μήνυμα ακόμη και στο αίμα του που κυλούσε ρυθμικά στις φλέβες .

« Αφήστε τον δεν είναι ένοχος καταδικάστε κάποιον άλλο ..! Όχι όχι είναι αθώος δεν μπορει να έχει διαπράξει κάτι τόσο βαρύ ! Ρικάρντο μίλησε μου αρνήσου τα όλα ! Πες μου πες μου ..τι κάνεις εκεί τι όπλο είναι αυτό θα με σκοτώσεις ; Κάντο ! Ρίξε μου λοιπόν !»παραληρούσε στριφογυρίζοντας σαν δαιμονισμένη στο διπλό κρεββάτι του σκοτεινού δωμάτιου καθώς ο ζοφερός εφιάλτης συνεχιζόταν κανονικά .

Ο Λεονάρντο ευθύς έτρεξε αλαφιασμένος κοντά της ανασήκωσε το ιδρωμένο κορμί της στα χέρια του βοηθώντας την να παρει ανάσα προσπαθώντας παράλληλα να μην την τρομάξει αλλά με την έντονη ανησυχία μήπως η ταραχή της επηρέαζε το έμβρυο .
Πάλι εκείνον ονειρευόταν το όνομα του κραύγαζε ξανά έως πότε ; Αναρωτήθηκε με τον θυμό να βράζει μέσα του ολοένα .

« Να σε παρει καταραμένε ως ποτέ θα κλέβεις ότι αγαπώ ; » ψιθυρισε με μένος σφουγγίζοντας παράλληλα με ένα μαντήλι το μέτωπο της καθως πιο ήσυχη πλέον βολευόταν στην αγκαλιά του αλλάζοντας πλευρό .

« Στόουν έχεις επισκεπτήριο έλα σήκω !»

« Ποιος ζητά να με δει ?»

« Μια όμορφη δεσποινίς έχεις μεγάλη πέραση πάντως !»

« Κόψε τις ειρωνείες αστυνόμε ! Εάν είναι η ιδιά δεσποινίς που της έδωσες το ραβασάκι εχθές μετέφερε της πως δεν θέλω να την δω για πολλοστή φορά ..»

« Πίστεψε με δεν θα έμπαινα στον κόπο έαν ήτανε εκείνη η κούκλαρα ..άλλη είναι ! Έλα κόψε τις φλυαρίες και πάμε να την συναντήσεις !»Πετάχτηκε ενοχλημένος από το σκληρό ντιβάνι που τον κρατούσε άυπνο ολόκληρη την νύχτα ζώντας έναν εφιάλτη δίχως να περάσει απαρατήρητο το βαθύ τσίμπημα της ζήλιας που τον κέντρισε ακούγοντας να την αποκαλεί με τόσο θράσος άλλος άνδρας με υποκοριστικά .

« Εσύ ..!!» αναφώνησε σοκαρισμένος μην πιστεύοντας στα ματιά του παραλίγο να μην την αναγνωρίσει είχε περάσει καιρός από εκείνο το βράδυ που είχε ξαπλώσει στο κρεββάτι του « Δεν με περίμενες καλέ μου έτσι ? Θεώρησες πως ξεμπέρδεψες με μια βραδιά μαζι μου ..όμως έσφαλες αγαπητέ μου καθως τα λάθη πληρώνονται !» σχολίασε ενώ αργά σηκωνόταν από την θέση της φανερώνοντας την φουσκωμένη κοιλιά της .

Έμεινε άφωνος προς στιγμήν καθως ο εγκέφαλος του επεξεργαζόταν την ξαφνική πληροφορία ενώ παράλληλα έφερνε στο φως αναμνήσεις ξεχασμένες σχετικά με την προφύλαξη που είχε παρει στην συγκεκριμένη συνεύρεση μα καμία από αυτές δεν πιστοποιούσε με ακρίβεια τι είχε λάβει χώρα εκείνη την μοιραία βραδιά μεσα στην θαμπή του μνήμη.
«Χα έλα τώρα εντάξει ωραίο το αστείο σου αλλά αποκλείεται να είναι δικό μου αυτό το παιδι ούτε κατά διάνοια ..»

Το γέλιο της αντήχησε σατανικό και χαιρέκακο παράλληλα στα αυτιά του ενώ τα μάτια της φάνταζαν μαχαίρια ακονισμένα έτοιμα να θερίσουν τους πάντες στο πέρασμα της φαίνεται είχε έρθει αποφασισμένη με κάποιο σχέδιο κατά νου αναλογίστηκε . « Γλυκέ μου όσο κι αν προσπαθήσεις να αμφισβητήσεις την πατρότητα του παιδιού μου ..έννοια σου κι έχω προνοήσει η ιδιά γνωρίζοντας με ποιον έχω να κάνω !»

Απορημένος έστρεψε για πρώτη φορά την προσοχη του στο πρόσωπο της κόβοντας μαχαίρι το υποτιμητικό του ύφος.

« Άνοιξε επιτέλους τα χαρτιά σου σιχαίνομαι τους γρίφους !» πλησίασε αμυδρά προς το μέρος του με το ενοχλητικό τακ τακ από τις γοβες της να τεντώνει τα ήδη τεταμένα νευρά του .

« Χα μωρό μου δυστυχώς δεν είναι ένας ο γρίφος που καλείσαι να λύσεις αλλά πολλαπλοί και αλλεπάλληλοι αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης ! Υπάρχουν χαρτιά οπου πιστοποιούν την πατρότητα του παιδιού μάντεψε ποιανού είναι !»

« Αποκλείεται ! Πέρασαν μήνες κοπέλα μου δεν είναι δυνατόν να είναι δικό μου αυτό το παιδι ! Λυπάμαι ..αλλά θα σου ζητήσω ευγενικά να αποχωρήσεις ειδάλλως δεν σου εγγυάμαι πως θα παραμείνω ψύχραιμος για περισσότερο από πέντε λεπτά !»

« Όχι όχι παραβιάζεις τους κανόνες από εδώ και πέρα οι άσσοι κρύβονται στα δικα μου μανίκια ! Θα αναγκαστείς να συμβιβαστείς αν δεν θέλεις να πάθει κακό η πολυαγαπημένη σου χορεύτρια !» αυτό ήταν του έκοψε μονομιάς την φορά σκεπτικέ ευχαριστημένη διακρίνοντας την χλωμάδα που πρόδιδε τον πανικό που κατέκλυζε το είναι του σίγουρη πως εάν τον εξέταζαν με ακτίνες Χ διαπερνώντας το σώμα του θα διαπίστωναν πως το αίμα στις φλέβες του θα είχε κρυσταλοποιηθει ενώ η καρδιά του θα κάλπαζε προς το θάνατο αβοήθητη .

« Κλονίστηκες δεν μιλάς βλέπω ..ψάχνεις κάπου τριγύρω την χαμένη μαγκιά σου ..!» ειρωνεύτηκε γελώντας πανευτυχής που είχε καταφέρει να τον αφοπλίσει προς όφελος της « Βούλωσε το και πες μου τι σκοπεύεις να της κάνεις ?» ακούμπησε το δάκτυλο της καθησυχαστικά στα σφιγμένα του χείλη γνέφοντας του να σωπασει .

«Άκου με προσεχτικά δεν είμαι εγώ ο εχθρός εάν συνεργαστείς μαζι μου δεν θα πειραχτεί ούτε τρίχα από τα πανέμορφα μαλλάκια της ! Όμως η δικιά σου έχει σοβαρά μπλεξίματα με την μαφία ..από ότι φαίνεται δεν έχει ξεμπλέξει από τα πλοκάμια της νύχτας ! Περίμενε να φέρω αποδείξεις αδιάσειστες !» ανέφερε βαδίζοντας μερικά βήματα μακριά του βγάζοντας από ένα λευκό φάκελο κάποιες φωτογραφίες.
«Ορίστε δες και μονός σου ένας άνδρας έχει γίνει η σκιά της αναμένοντας εντολές από το μεγάλο αφεντικό ενώ ακριβώς επάνω άλλος ένας κρυμμένος ελεύθερος σκοπευτής καρτερεί να πατήσει την σκανδάλη !» η φωτογραφία γλίστρησε από τα χεριά του συναντώντας το κρύο βρώμικο δάπεδο ενώ πάσχιζε να ξαναβρεί την μιλιά του που ίσως τον εγκατέλειπε οριστικά .

Βαριανάσαινε με τα μάτια του στυλωμένα δολοφονικά σχεδον στο πρόσωπο της δοκίμασε να μιλήσει μα η γλώσσα του είχε δεθεί κόμπος ακολούθως η φωνή του σβήστηκε από το λαρύγγι του όμως η ανάγκη του να την προστατέψει ξεπερνούσε τις δυνατότητες του καθως επιτέλους η αδύναμη φωνούλα της καρδίας αντήχησε στερεοφωνικά στα αυτιά του ξεδιπλώνοντας την οδυνηρή του πλάνη .

« Τι θέλεις από εμένα ..?» ψέλλισε ετοιμόρροπος μαντεύοντας την απάντηση από την σιωπή ολόγυρα .

« Είναι απλό ..για να την βοηθήσω να γλιτώσει από την ζοφερή της μοίρα ..απαιτώ να με καταστήσεις νόμιμη σύζυγο σου αναγνωρίζοντας παράλληλα το παιδι σου ! Δεσμεύομαι να μην πάθει κακό εάν τηρήσεις τους ορούς της συμφωνίας ! Πρόσεξε με τώρα υπάρχουν και ψιλά γράμματα στο αόρατο συμφωνητικό αναμεσά μας . Δεν πρέπει να την ξαναδείς !»

Αντέδρασε αστραπιαία χτυπώντας με δύναμη τον τοίχο πλαι του αποφεύγοντας οδυνηρότερες λύσεις « Να παρει δέχομαι τον άθλιο εκβιασμό σου ! Αλλά εάν της συμβει το παραμικρό από εδώ και στο εξής θα σε σκοτώσω με τα ιδιά μου τα χεριά το ακούς ?
Εκτός αυτού ξεχνά ότι θα γίνουμε ποτέ κανονικό ζευγάρι θα είμαστε εικονικά μαζι ούτε την βέρα μου δεν θα φοράω .»

Ένας λυγμός λίγα μετρά πίσω του διέκοψε την διαπραγμάτευση των όρων της ανίερης συμφωνίας μεταξύ των δυο καθως το αντικείμενο της συζήτησης είχε εισβάλει απρόσμενα στην αίθουσα επισκεπτηρίων παρατηρώντας άφωνη με στόμα ανοιχτό τους δυο τους να στέκονται αντικρυστά και τόσο κοντά ο ένας στον άλλο . « Τι κάνεις εσύ εδώ ..?» ρώτησε κι ας ακούστηκε τόσο τραγικά κλισέ .

« Βέρα άκουσα ..εξήγησε μου σκοπεύεις να παντρευτείς μαζι της ;» επιτέθηκε πέφτοντας επάνω του με όλη την φορα της ζητώντας απαντήσεις που ίσως δεν λάμβανε ποτέ.

Ανέλαβε η Ντομιγκα να την σπρώξει με όση περισσότερη δύναμη διέθετε τότε η μαχαιριά καρφώθηκε κατευθείαν στην καρδιά διακρίνοντας την φουσκωμένη κοιλιά της που πάνω στο σοκ της είχε παραβλέψει .

« Μην τολμήσεις να την ακουμπήσεις ξανά περιμένει εξίσου με εσένα παιδι !» στρίγγλισε με αφύσικη δύναμη από μεριάς του καθως την τελευταία στιγμή συγκρατούσε το αδύναμο σώμα της Σελινα προτού αγγίξει το έδαφος με εφιαλτικές συνέπειες .

« Έγκυος από ποιον άραγε ; Μαθέ γλυκέ μου να μην πιστεύεις τυχάρπαστες επιτήδειες πόρνες ! Εγώ τουλάχιστον έχω αποδείξεις πως είμαι έξι μηνών έγκυος στο παιδι σου ενώ αυτή τίποτα απολύτως διότι αναζητά ένα θύμα απλούστατα !»

« Πάψε βρωμερή ύαινα βαρέθηκα τις ηλίθιες ίντριγκες σου ! Εσύ εμφανίστηκες από το πουθενά κουβαλώντας ξαφνικά ένα μωρό στα σωθικά σου ..εσύ είσαι η άθλια επιτήδεια που αναζητάς χρήματα και αναγνώριση ! Ρικάρντο τι θα κάνεις θα αναγνωρίσεις το δικό της μωρό πετώντας αυτό που περιμένω στα σκουπίδια ..;» ψιθυρισε απειλητικά με ματιά που γυάλιζαν από την τρέλα που την διακατείχε χάνοντας τα λογικά της σχεδόν μεσα σε ένα δευτερόλεπτο .

« Πες της αγάπη μου αλλιώς θα απαντήσω εγώ όπως της αρμόζει !»

« Πήγαινε Σελίνα το παιδι σου έχει πατέρα ήδη τον αδερφό μου ! Θα παντρευτώ σύντομα την Ντομίγνκα  μητέρα του δικού μου! » ανακοίνωσε αδυσώπητα ψυχρός εκτελεστής με φωνή που αντήχησε σαν πυροβολισμός στα δικά της αυτιά που δεν της επέτρεψε να αφομοιώσει το περιεχόμενο των λεγομένων του .

Πισωπατησε συγκρατώντας μετα βίας την κραυγή πληγωμένου ζώου που πήγαζε από τα σωθικά της κρατήθηκε από ότι βρήκε μπρος της ενώ η όψη της θύμιζε ασθενή ψυχιατρικής κλινικής .

Οι κόρες των ματιών της κινούνταν με απίστευτη ταχύτητα παρατηρώντας μια εκείνον μια την εξαγριωμένη αντίζηλο της .

Δίχως να εξευτελιστεί ξεσπώντας σε λυγμούς μπροστά τους προσφέροντας τους ικανοποίηση μάζεψε από το πάτωμα την κομματιασμένη καρδιά και αξιοπρέπεια πλησίασε κοντά στον άνδρα που θα μισούσε με όλο της το είναι έπειτα από την άθλια προδοσία που την επιφύλασσέ .

Άπλωσε το χέρι της χαστουκίζοντας τον με όλη την δύναμη της στέλνοντας την ιδιά στιγμή ένα ηχηρό μήνυμα στην φαρμακερή οχιά που γελούσε με την καρδιά της σταυρώνοντας τα χεριά στο στήθος .
« Εύχομαι ολόψυχα να δυστυχίσετε διότι με δύο άτομα γλοιώδη σαν εσάς μοναχα αποτυχημένος θα είναι ο γάμος σας ! Όσο για εμένα ανοίγω φτερά και σε αφήνω μια για πάντα Ρικάρντο Στόουν σου αξίζει να σαπίσεις πίσω από τα κάγκελα ! Μην περιμένεις να σε αθωώσω αντιθέτως θα σε πατήσω κάτω θα σε λιώσω μόλις απέκτησες μια ακόμη εχθρό ! Αντίο !» στρίγκλισε βγαίνοντας όσο πιο γρηγορά μπορούσε από την αίθουσα έχοντας εμπρός της πλέον καθαρό τοπίο για τις επόμενες κινήσεις που θα ακολουθούσαν ακούγοντας ολοκάθαρα πίσω της τα τελευταία λόγια της Ντομινγκα « Στα τσακίδια κι ακόμη παραπέρα !»

Πηρέ βιαστικά ένα ταξί εκπλήσσοντας ακόμη και τον εαυτό της η δολοφονική ψυχραιμία που την είχε κατακλύσει λες και ξύπνησε ένα κομμάτι του εαυτού της που ούτε καν γνώριζε πως κρυβόταν κάπου μεσα στο θολωμένο της νου που ξάφνου η διαύγεια του άγγιζε το εκατό τα εκατό δίχως δεύτερη σκέψη πληκτρολόγησε τον αριθμό του .

« Αγάπη μου που στο καλό έχεις χαθεί ;
Ξύπνησα αντικρύζοντας το πλευρό σου αδειανό κι κόντεψε να μου στρίψει ούτε ένα σημείωμα δεν άφησες !»

« Έχεις δίκιο έφυγα βιαστικά είχα ήδη αργήσει ..τώρα πηγαίνω στο γύρισμα ! Πήρα να σου ζητήσω να επισπεύσουμε τις διαδικασίες για τον γάμο μας την επόμενη εβδομάδα παντρευόμαστε !»

« Θεέ μου με κάνεις τόσο ευτυχισμένο αγάπη μου πετάω στα σύννεφα πραγματικά δεν έχεις ιδέα ποσο σε αγαπάω θα σε κάνω την πιο ευτυχισμένη γυναίκα επι γης ! Πως άλλαξες γνώμη όμως τόσο αναπάντεχα ?»

« Έπειτα από ώριμη σκέψη ..είχες δίκιο σε ότι μου είπες για τον Ρικάρντο από εδώ και πέρα δεν θα αναφέρουμε ούτε το όνομα του ξανά ! Για εμένα είναι πλέον νεκρός ! Κράτησε αυτό ..θα σε δω το βραδύ στο ξενοδοχείο ..σε έχω μεγάλη ανάγκη ..» ψιθυρισε δίχως ενδοιασμούς .

« Ησύχασε καρδιά μου δεν θα τον αφήσω να μας πληγώνει άλλο πια αρκετό κακό σου έκανε !»

« Άφησε τον έρχεται η ώρα της πληρωμής ! Σε φιλώ !» πρόφερε κοφτά αφήνοντας το υπονοούμενο να πλανιέται στην ατμόσφαιρα πατώντας με ευκολία το κόκκινο κουμπί τερματίζοντας την κλήση καταλήγοντας πλέον στο συμπέρασμα πως η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται πάντοτε κρύο .  Πως όλες οι κακές μας πράξεις επάνω σε τούτο τον πλανήτη πληρώνονται αργά ή γρήγορα με αίμα όσο για εκείνη η εφιαλτική εκδίκηση που θα την δικαιώνε στο τέλος είχε μόλις ...ξεκινήσει !

Μια εβδομάδα αργότερα ο μεγαλομέτοχος της παραγωγής την είχε προσκαλέσει ως επίτιμη καλεσμένη στο γραφείο του ενθουσιασμένος με την πρόοδο της στα γυρίσματα των πρώτων καθοριστικών σκηνών έπειτα από τα δείγματα που του είχε αποστείλει ο βραβευμένος σκηνοθέτης που κιόλας είχε λατρέψει την νέα του μούσα .

Ανέβαινε ένα ένα τα αμέτρητα σκαλοπάτια μαζεύοντας παράλληλα το μακρύ μαύρο φόρεμα οπου οι στυλίστες είχαν επιλέξει για εκείνη ενώ παράλληλα πάσχιζε να συνηθίσει την απρόσμενη αλλαγή στα μαλλιά που της επιβλήθηκε δίχως δεύτερη σκέψη από τους ειδικούς κομμωτές της παραγωγής .

Τουλάχιστον είχε την επιλογή να μην τα βάψει όμως παρόλα αυτά να παρει αυτές οι μακριές ίσιες αφέλειες την γαργαλούσαν τόσο σπαστικά στο μέτωπο που ολοένα τις φυσούσε απομακρύνοντας τες προσωρινά μοναχα διότι σαν πιστά στρατιωτάκια επέστρεφαν και πάλι στις θέσεις τους καλοχτενισμένες .

Το μακιγιάζ της φάνηκε ξάφνου πολύ βαρύ για το νεαρό της ηλικίας μα δεν τολμούσε να το εκφράσει μη γνωρίζοντας ακόμη τους άγραφους νομούς του Χόλυγουντ της είπαν πως από εδώ και πέρα έπρεπε να κυκλοφορεί σαν σταρ .

Είχε κουραστεί τόσο πολύ τις προηγούμενες ημέρες προετοιμάζοντας τον γάμο το ταχύτερο δίχως φυσικά να επιζητεί φαμφάρες και στολισμούς ένα απλό λιτό μυστήριο το οποίο θα τελούνταν στην γενέτειρα και των δυο Βενεζουέλα παρουσία λιγοστών καλεσμένων .

Ευτυχώς αναλογιζόταν ανακουφισμένη που η υγειά της μητέρας της ειχε καλυτερεύσει αισθητά με αποτέλεσμα να παρευρεθεί στο μυστήριο αν και δεν είχε μάθει τίποτα για την απερισκεψία όπου σχεδίαζε δίχως να μπαίνει καν στον κόπο να το φρενάρει λες και κάποιο αόρατο νήμα της μοίρας την κινούσε σαν μαριονέτα προς την εκπλήρωση των γραμμένων.

Είχε προγραμματίσει να αναχωρήσουν την επόμενη μέρα με την πρωινή πτήση ώστε να βρίσκεται κοντά τόσο στην μητέρα της που είχε πει υμνήσει αφάνταστα μα και για να κανονίσει τα διαδικαστικά με το δήμαρχο της πόλης ενώ η καρδιά της σκιρτούσε στην σκέψη πως σε μερικές ημέρες θα βρισκόταν παντρεμένη με έναν άνδρα οπού δεν αγαπούσε.

Είναι πλέον αργά να κάνω πίσω Αναλογίστηκε καθώς η καρδιά κανενός δεν είναι παιχνίδι στα χέρια της να περνά την ώρα της και όταν το βαριέται να την κάνει κομματάκια, είχε ζητήσει η ιδιά να επισπεύσουν το γάμο και έτσι θα συνέβαινε.

Η θύμηση του άνδρα που την έμαθε τι θα πει προδοσία με το χειρότερο τρόπο ούτε που περνούσε από το νου της πια φρόντισε να απαγορέψει στον εγκέφαλο και την καρδιά της να αναφέρεται στο πρόσωπο του ή τις αναμνήσεις που είχε βιώσει πλάι του, ούτε εάν είχε αποφυλακιστεί δεν ρώτησε να μάθει μα με τις σκέψεις έφθασε στο κατώφλι του γραφείου.

Προτού χτυπήσει η βαριά συρόμενη πόρτα είχε ήδη ανοιχτεί εμπρός της ενώ ο Τζορτζ την ανέμενε στο κατωφλι με ένα ζεστό χαμόγελο και ένα μπουκέτο κόκκινα τριαντάφυλλα ανά χείρας .
« Καλώς το αναδυόμενο αστέρι μας !» αναφώνησε προσφέροντας της το μπουκέτο θαυμάζοντας παράλληλα την αλαβάστρινη ομορφιά της που ομολογούμενος ξεσήκωνε τις ανδρικές καρδίες λίγο προτού φιλήσει ιπποτικά την αναστροφή του χεριού της .

« Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λογία κύριε πραγματικά όμως έχουμε δρόμο ακόμη έως ότου η ταινία ολοκληρωθεί και δύσκολες σκηνές ακόμη να γυρίσουμε !» αποκρίθηκε χαμογελώντας ευγενικά καθως της τραβούσε την βαριά λευκή σκαλιστή πολυθρόνα που πλαισίωνε χαρίζοντας κυρός και στυλ το γυαλιστερό ξύλο του γραφείου .

Τα ματιά της χάζεψαν αστραπιαία την αριστοτεχνική διακόσμηση του χώρου οπου προφανώς κάποιος επαγγελματίας είχε επιμεληθεί διάφοροι πίνακες Artistic κοσμούσαν τους μωβ τοίχους που πραγματικά δεν ειχε ξαναδεί στην ζωή της.

Διαφορά ακριβά διακοσμητικά αραδιασμένα επάνω στο βαρύ έπιπλο  Όσκαρ αγαλματίδια στα πάνω πάνω ράφια της μαύρης βιβλιοθήκης ενώ τέλος πίσω της ακριβώς ένας βελούδινος ιδίας απόχρωσης με τους τοίχους καναπές σε συνδυασμό με ένα δερμάτινο τραπεζάκι ολοκλήρωναν το ντεκόρ .

« Μόνος μου το διακόσμησα ξέρεις ..!»σχολίασε διακρίνοντας τον θαυμασμό στο πρόσωπο της σπάζοντας παράλληλα και το ενοχλητικό φράγμα της αμηχανίας που κυριαρχούσε .

« Είναι πραγματικά πολύ εκλεπτυσμένο ! »

« Σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου . Ας περάσουμε τώρα στο ψητό σε φώναξα σήμερα εδώ διότι ήθελα να συζητήσουμε ένα θέμα που τέθηκε σήμερα στο συμβούλιο των μετόχων . Την χημεία που βγάζετε προς τα έξω με τον πρωταγωνιστή είναι σημαντικό για την συνέχεια των γυρισμάτων..»

Φάνηκε να επεξεργάζεται την απάντηση της πράγμα που υποδείκνυε πιθανούς προβληματισμούς της ιδίας πάνω στο θέμα , ανακάθισε στην πολυθρόνα καθαρίζοντας το λαιμό της.
« Ξέρετε σιγουρά υπάρχουν κάποιες διάφορες με τον Κριστομπάλ αλλά με υγιή διάλογο ευελπιστώ να ξεπεραστούν άλλωστε είναι εξίσου άπειρος με εμένα !»σχολίασε με το γάντι .

Ο συνομιλητής της συνοφρυώθηκε μπερδεύοντας τα χέρια του μεταξύ τους « Δηλαδή όσα λέγονται για εσένα είναι αλήθεια έτσι ?»την αιφνιδίασε.
« Μπορείτε να γίνετε λίγο πιο σαφής ;» άραγε τι να συζητιέται η εγκυμοσύνη μου στο προσωπικό ; Αναρωτήθηκε προβληματισμένη .

« Από έγκυρη πηγή έχω μάθει αδυνατώντας να πιστέψω πως προκαλείς εντόνους καυγάδες στα καμαρίνια θέλεις να είσαι πάντα πρώτη που θα αλλάζει αργείς στις πρόβες και τα γυρίσματα είναι αλήθεια τελικά πες μου ..;»

Ξεφύσησέ ανακουφισμένη κερδίζοντας λίγο χρόνο ακόμη έως ότου το ανακοινώσει η ιδιά σε όλους καθότι ακόμη ειχε την τύχη να μην γίνεται αντιληπτή η μικροσκοπική της κοιλίτσα.

« Μα ποιος διαδίδει τέτοιές ψευτιές θεέ και κύριε ! Σας ορκίζομαι πως δεν έχω προκαλέσει ουδεμιά φορά αναστάτωση στο σετ ούτε βέβαια έχω απαιτήσεις αλλά για να αναφέρατε τον Κριστομπάλ πάει να πει πως εκείνος εκφράστηκε τόσο άσχημα για εμένα !
Ξέρετε κάτι δεν θα πεσώ στο επίπεδο του κατηγορώντας τον θα πω μοναχα ότι είναι απαιτητικός σε βαθμό άσχημο !»

« Ήμουν σίγουρος πως αυτός ο νέος θα έβγαζε προβλήματα φαινόταν από την αρχή πως δεν θα τα πηγαίναμε καλά μαζι του !
Καλώς γλυκιά μου εσύ να μην ανησυχείς καθόλου θα φροντίσω να αντικατασταθεί άμεσα διότι ειχε το θράσος να σε πιάσει στο στόμα του . Γνωρίζεις βέβαια πως διαθέτεις την αμέριστη προστασία μου και ίσως ..εξελιχθεί η σχέση μας !» σχολίασε ακουμπώντας δειλά το χέρι της επάνω στο γραφείο παρατηρώντας την ερωτικά λάγνα επιβεβαιώνοντας την αρχική εντύπωση της για τον συγκεκριμένο άνδρα .

« Παρακαλω μην προβείτε σε αντικατάσταση θα χάσει την δουλειά του ένας νέος άνθρωπος !
Όσο για την εξέλιξη που αναφέρατε ελπίζω να κερδίσω την φιλία σας κάποια μέρα. Θα χαρώ επίσης πολύ να σας δω και στον γάμο μου θα γίνει το Σάββατο στο δημαρχείο της πόλης μου στις έξι το απόγευμα ! Αν ξεκλεψετε λίγο χρόνο και δεν σας κάνει κόπο θα σας περιμένω.. »

« Παντρεύεσαι ..? Μα γιατί τόσο γρηγορά ? Είσαι μια νέα γυναίκα όμορφη , ποθητή , ταλαντούχα , ερωτική με ένα σου νεύμα μπορείς να έχεις όλους τους άνδρες στα πόδια σου να πραγματοποιούν κάθε σου κρυφή η φανερή επιθυμία θα είσαι ας πούμε κάτι σαν ιέρεια του πάθους γι' αυτους ..» σχολίαζε ψιθυριστά πλησιάζοντας παίρνοντας θέση πλαι της χαϊδεύοντας ανεπαίσθητα την βάση του λαιμού της παραμερίζοντας τα μαλλιά .

Δοκίμασε να αποτραβηχθεί μάταια καθως τα χεριά του εγκλώβισαν τα δικα της σε μια γροθιά ενώ αισθανόταν την ανάσα του απειλητική πάνω από το κεφάλι της.
« Τι κάνετε κύριε ..ελευθερώστε τα χεριά μου ! Δεν θέλω κανέναν άνδρα να σέρνεται στα ποδιά μου ποσο μάλλον να έχω και πολλούς !»

« Εμένα θα με ήθελες γλυκιά μου ..? Για εσένα θα καιγόμουν ζωντανός στην πυρά αρκεί να σε έχω δική μου !»

« Τι.. Τι είναι αυτά που λέτε ..? Η συνάντηση μας έφθασε στο τέλος της θεωρώ η στάση σας δεν είναι ευπρεπής !»

« Σε θέλω Σελινα μαζι σου χάνω τα όρια γίνομαι θεριό ανήμερο θα σου προσφέρω πλούτη και μεγάλη ζωή οπου δεν τα είχες φανταστεί ούτε στα πιο τρελά όνειρα σου ! Θα γίνεις δικιά μου Σελινα εδώ και τώρα ξέρω ότι το θες μην το αρνείσαι !» ψιθυρισε ενώ δεν άργησε να περάσει στην πράξη σηκώνοντας με μια κίνηση το σώμα της βίαια για να την ακουμπήσει στο γραφείο του οπου με αναίδεια σήκωσε το φόρεμα της χαϊδολογώντας πρόστυχα τα πόδια της ανεβαίνοντας γοργά προς τα επάνω .

Τον έσπρωχνε μουδιασμένη από το ξαφνικό της επίθεσης δεν ειχε προλάβει να ορθώσει άμυνες ακόμη και η λαλιά της ειχε κοπεί μα τι ειχε κατά νου αυτός ο ανδρός να την παρει με την βία ? Και μόνο αυτή η διαπίστωση έφθανε να οπλίσει την θέληση της τώρα με νυχιά και με δόντια πολεμούσε ώστε να γλιτώσει από το αηδιαστικό αγκάλιασμα του.

Η γλώσσα του έγλυφε τον λαιμό της προκαλώντας της αναγούλα ενώ τα χτυπήματα της δεν βοηθούσαν και πολύ « Σε παρακαλω άφησε με θέλεις να μου κάνεις ερωτά πάρα την θέληση μου ?» δοκίμασε να θέσει σε λειτουργία τον παράγοντα συναίσθημα έστω κι αν υπήρχε μια στάλα.

« Όχι γλυκιά μου δεν είμαι βιαστής μα η επιθυμία με έχει απογειώσει !Σε φαντασιώνομαι στο κρεββάτι του Ρικάρντο και τρελαίνομαι..!» πρόφερε λαχανιασμένος χουφτώνοντας με φορά το στήθος της .

« Άφησε με αχρείε παραιτούμαι από την ταινία σου !
Δεν είμαι στο κρεββάτι κανενός μ ακούς ? Δεν είμαι αντικείμενο να με θωπεύει ο καθένας πάρε τα χεριά σου από πάνω μου τώρα! Θα αρχίζω να ουρλιάζω θα σε εξευτελίσω σε όλη την εταιρεία !»

« Στον τελευταίο όροφο δεν βρίσκεται κανένας μην ανησυχείς φώναζε όσο θέλεις εγώ θα σε κάνω δική μου δίχως δεύτερη λέξη !»

« Θεέ μου ας με βοηθήσει κάποιος επιτέλους !
Με ακούει κανένας ? Άφησε με σου λέω !» φώναζε ενώ λυγμοί αρχίσαν να πνίγουν τον λαιμό της και να θολώνουν τα ματιά της ήταν πιο δυνατός από εκείνη και οι δίκες της δυνάμεις αρχίσαν να την προδίδουν ενώ δεχόταν το απεχθές άγγιγμα του επάνω της .

Ξεκούμπωσε το παντελόνι του ενώ παράλληλα ετοιμάστηκε να αφαιρέσει το εσώρουχο της με την βία την στιγμή που ήχος από πόρτα έσπασε την τρομαχτική σιωπή αποσπώντας παράλληλα και την προσοχη του « Εσύ εδώ τέτοια ώρα ?» αναφώνησε σοκαρισμένος αντικρύζοντας τον Ρικάρντο στο κατωφλι του πιο έξαλλο από ποτέ .

« Πάρε τα χεριά σου αυτή την στιγμή από την άμοιρη ..Σελινα !» πρόφερε σοκαρισμένος αντικρύζοντας έντρομος την γυναικά που πολιορκούσε την σκέψη και την καρδιά του να βρίσκεται ξαφνικά το θύμα οπου οι φωνές του οδήγησαν να μπουκάρει σαν τρελός μεσα στο γραφείο .

« Ποτέ αποφυλακίστηκες εσύ ?»

« Σήμερα το πρωί αγαπητέ πλήρωσα την εγγύηση και για καλή τύχη της ήρθα να συζητήσουμε κάποια διαδικαστικά της ταινίας και να που έπεσα στην επίμαχη στιγμή ! Θα σε σκοτώσω με τα ιδιά μου τα χεριά αν την αγγίξεις ξανά !»

« Όσο θέλω θα την αγγίζω και όσο μ αρέσει ! Άλλωστε δεν θα σε πείραζε να μοιραστείς την γυναίκα που θα παντρευτείς με ένα παλιό φίλο !» η φράση του πυροδότησε αυτόματα την οργή οπου ήδη τον ειχε υποδουλώσει με αποτέλεσμα η κρύα και δυνατή γροθιά του να προσγειωθεί στο πρόσωπο του Τζορτζ .

« Βούλωσε το επιτέλους γελοίε !! Θα σε πνίξω με τα ίδια μου τα χέρια » στρίγγλισε εκτός εαυτού αρπάζοντας σφικτά από τον λαιμό τον άλλοτε φίλο και συνεργάτη ενώ η Σέλινα μουδιασμένη αντίκριζε ενώπιον της τον Τζορτζ να έχει λυγίσει μπροστά στην δύναμη του ενώ ασφυκτιούσε κυριολεκτικά καθώς το πρόσωπο του μελάνιαζε σταδιακά από την έλλειψη του οξυγόνου λίγο ακόμη και θα τον στραγγάλιζε αν δεν τον απομάκρυνε.

<< Ελευθέρωσε τον Ρικάρντο για το Θεό πνίγεται δεν βλέπεις τον σκοτώνεις !!! >> ούρλιαξε πασχίζοντας να τον απομακρύνει εγκαίρως καθώς ο χρόνος κυλούσε αντίστροφα στην κλεψύδρα ζωής του άμοιρου Τζορτζ που κυριολεκτικά ξεψυχούσε αβοήθητος ανάμεσα στα χέρια του ενώ από την μεριά του Ρικάρντο δεν έδειχνε ίχνος οίκτου θα έφτανε μέχρι το φόνο άραγε για χάρη της ?..