« Παραδόθηκε ! Τώρα είσαι δική μου έως ότου κρατήσεις την υπόσχεση σου !»
Απείλησε παγερά με νότες σαγήνης να πλαισιώνουν τις λέξεις μυστικά δίχως να φανερώνει την αναστάτωση οπου είχε κατακλύσει κάθε πόρο του γεροδεμένου κορμιού του , το αίμα στις φλέβες του έρεε βασανιστικό και καυτό υποβάλλοντας τον σε ένα αδυσώπητο μαρτύριο .

Τουλάχιστον η αιχμάλωτη του δεν δύναται να αντιληφθεί τις σκοτεινές του προθέσεις απέναντι της διότι μια ματιά μονάχα στις διεσταλμένες κόρες των καθάριων σαν τον ουράνιο θολό ματιών του αρκούσε να σκορπίσει με τρόμο την ψυχή της .

Κανεις δεν μιλούσε μια ερωτική μελωδία πλανιόταν αναμεσά στις παλλόμενες καρδίες τους οπου σαν μουσικά όργανα την πλαισίωναν , ποιος άραγε θα τολμούσε να διασπάσει αυτή την πρωτόγνωρη θαλπωρή οπου κυριάρχησε ?

Η Σελινα αποφάσισε να διαπραγματευθεί την ανέντιμη συμφωνία οπου μολις είχε ενδώσει δίχως αναστολές και δεύτερες σκέψεις , ήδη η χαμένη λογική της ούρλιαζε μεσά στο κεφάλι της , πως ξεπουλήθηκα τόσο φθηνά λοιπόν ενώ καυχιόμουν πως δεν έμοιαζα με καμία από τις κοπέλες του μπαρ ?
και ένα σωρό αλλα ερωτήματα κατέπνιγαν οποιοδήποτε συναίσθημα γεννιόταν για τον ανδρα απέναντι της .

« Η σιωπή προμηνύει κίνδυνους και κρυφά πάθη οπου απειλούν να βγουν στην επιφάνεια !» ψιθύρισε η γνώριμη μπάσα φωνή του στο αυτί της αγγίζοντας το ανεπαίσθητα με την γλώσσα του , αυτό ήταν !

Οι άμυνες της αρπάξαν φωτιά ένας αδιόρατος εσωτερικός συναγερμός την προειδοποιούσε ενώ το σώμα την πρόδιδε σε αντίθεση με την λογική οπου πολεμούσε σθεναρά !

« Ξέρεις κατι εκμεταλλεύτηκες στο έπακρο την ψυχολογική μου φόρτιση παίζοντας βρώμικα ! Μα τελικά ξέρεις κατι θα μείνεις μονάχα με την φαντασίωση !
Μετάνιωσα παίρνω πισω την αισχρή συγκατάθεση μου !» του πέταξε κατάμουτρα με όση δύναμη διέθετε καθώς με αργές κινήσεις απομάκρυνε το σώμα της από το άγγιγμα του , ανακτώντας ως λάφυρο πολέμου την αξιοπρέπεια της που παραλίγο να θυσιάσει στον βωμό ενός εκβιασμού !

Το βλέμμα του σκοτείνιασε πυκνά σύννεφά κάλυψαν το απαστράπτον πρόσωπο του απομακρύνοντας την έπαρση διαπαντός , οργή σαν λάβα ανέβασε τους παλμούς του ενώ δάκτυλα του σφίγγονταν σε γροθιά με την ελπίδα να συγκρατηθεί

« Ω δεν έχεις ιδέα τι θα πει να μετανιώνεις καλή μου !
Ποια νομίζεις πως είσαι κοριτσάκι μου ώστε να αψηφάς τις εντολές μου ξεγελώντας με φτηνιάρικα κολπάκια ? 
Από την στιγμή οπου δέχθηκες και πραγματοποιήθηκε το πρώτο σκέλος της ανίερης συμφωνίας οφείλεις να τηρήσεις το δικο σου !»
Ειδάλλως ίσως να μην περάσεις ποτέ ξανα το κατώφλι του σπιτιού σου !»  στρίγγλισε με την βροντερή κοφτερή σαν μαχαίρι φωνή του να συνταράσει την οικία περασμένα μεσάνυχτα !

« Ακούς τι μου λες ? Είσαι μάλλον θεότρελος δεν εξηγείται αλλιώς το σκεπτικό σου ! Τι έχεις να κερδίσεις από μια φτωχή απένταρη κοπέλα σαν εμένα ?
Εσυ έχεις μάθει να υπολογίζεις τους ανθρώπους ανάλογα με τον τραπεζικό λογαριασμό τους !
Εκτός αυτού δεν έχεις το δικαίωμα να με κρατήσεις κλειδωμένη στο φρικτό σου κελί έως ότου ξεψυχήσω κάποια μερα !» η φωνή της πνίγηκε από ένα λυγμό οπου συντάραξε ολόκληρη την ύπαρξη της ,απόγνωση και φόβος την τυλίξαν στην άσπλαχνη αγκαλιά της δίχως ίχνος ελπίδας να την συγκρατεί !

Το σατανικό του γέλιο διαπέρασε το οστικό της πεδίο απόκοσμο και θηριώδες βγαλμένο από την πιο σκοτεινή γωνιά της κολάσεως , λες και κάποια αόρατη οντότητα εξουσίαζε ξάφνου την ύπαρξη του , την ανάγκασε να αναρωτηθεί σοβαρά για την ψυχοσύνθεση του .

« Δεν με ξέρεις καθόλου για να μπορείς να εκφέρεις οπότε σου καπνίσει την άποψη σου ! Έδωσες τον λογο σου να με υπηρετήσεις για ένα μονάχα βραδύ ..έλα με τόσους έχεις πλαγιάσει ένας ακόμη τι μπορεί να σου προκαλέσει ?
Μήπως θα σου κλέψει την υπερηφάνεια ?» σχολιασε αδυσώπητα δίχως ίχνος ανθρωπιάς η κατανόησης .

« Ώστε αυτό είμαι για εσένα έτσι μια φθηνή ..μια πόρνη οπου θα επιλέξει να προσφέρει τις υπηρεσίες της με αντάλλαγμα την ελευθέρια της όμως ξέρεις κατι όχι ! Είναι οριστικό δεν θα πεσώ στο κρεββάτι σου ! »

« Ακριβως τι άλλο περίμενες όταν λάγνα λικνιζόσουν σε εκείνο το παλιομαγαζο !
Μάλλον δεν κατάλαβες ..πως εάν θελήσω να σου αφαιρέσω την βρώμικη ζωούλα σου δεν θα διστάσω να τοποθετήσω ένα κρύο πιστόλι στον κρόταφο σου και με ένα πάτημα της σκανδάλης να ταξιδέψεις για μέρη μακρινά !
Αν παρακούσεις τις εντολές μου ..κάηκες μωρό μου !» ανακοίνωσε αργόσυρτα εξοργισμένος καθώς ο εγωισμός του δεν χωρούσε πως μια του είδους της αρνούνταν το κορμί οπου χάριζε με προσήλωση σε ανήθικους μεθύστακες στο καταγωγι οπου εργαζόταν .

Κρύος αέρας εισέβαλλε από το ανοιχτό παράθυρο την καταλληλότερη στιγμή οπου τα λογία του φρόντισαν να παγώσουν την λογική της , οι απειλές του δεν φάνταζαν απλα λογία σιγουρά θα βρισκόταν μπλεγμένος με την μαφία Γι αυτό το χρήμα έρεε στις τσέπες του , σιγά μην κέρδιζε δισεκατομμύρια με τον ιδρώτα του κατέληξε φοβισμένη .

Δοκίμασε να απαντήσει μα η φωνή της δεν έλεγε να βγει λες και από φόβο προτίμησε να κρυφθεί στα βαθύ του λαιμού της παρα να αρθρώσει τις προτάσεις οπου φιγουράριζαν στον ανταριασμένο νου της .

Η ανάσα του μετακίνησε απαλά τις τούφες των μαλλιών της καθώς πλησίαζε ξανα κοντά της έχοντας ήδη ανά χείρας το όπλο οπου προλόγισε , αναρωτιόταν εάν θα πραγματοποιούσε την απειλή του η στα πλαίσια εκφοβισμού θα συνέχιζε να την απειλεί έως ότου ενδώσει .

Αισθάνθηκε τα ακροδάχτυλα του την αριστερή πλευρά του προσώπου το άγγιγμα του δεν έμοιαζε με τα συνηθισμένα χάδια οπου είχε βιώσει ειδικότερα από την Σολέδαδ οπου τα βραδιά ανελλιπώς περνούσε τρυφερά τα δάκτυλα της μεσά από τα μοσχομυριστά μαλλιά της λίγο προτού τα όνειρα τις χωρίσουν .

Η ανάμνηση κατάφερε να φέρει δάκρυα στις σκοτεινές οθόνες των ματιών της νοσταλγούσε την εποχή οπου μπορούσε να θαυμάζει τον καθάριο γαλανό ουρανό ατενίζοντας τα όνειρα της .

Τότε οπου δεν εξαρτιόταν από κανέναν η ελευθέρια της δεν βρισκόταν κλεισμένη σε ένα δωμάτιο οπου δεν γνώριζε καν την όψη του .

Η θλίψη οπου σκίαζε το πρόσωπο της δεν του πέρασε απαρατήρητη πυροδοτώντας περισσότερο τον θυμό του όπως όλες τους έπαιζε καλα θέατρο ώστε να περάσει το δικο της μα  έναν άνθρωπο της τέχνης οπου γνώριζε καλα την υποκριτική δεν τον συγκινούσαν στο ελάχιστο .

« Τι συνέβη Σελινα γιατί σώπασες ξαφνικά ?
Που χάθηκε το τσαγανό σου ?
Μήπως επειδή επιτέλους βρέθηκε κάποιος να σου πετάξει κατάμουτρα την αλήθεια σου ? » ψιθύρισε κατηφορίζοντας με την γλώσσα του στον λαιμό της ενώ τα χείλη του καίγονταν από επιθυμία να ακουμπήσουν με πάθος να ξεχειλίζει τα δικά της.

« Πάρε τα βρωμερά χείλη σου από τον λαιμό μου ! Τι ξέρεις άραγε εσύ από αλήθεια ?
Ουτε ο ορισμός της λέξης προσεγγίζει την ιδιοσυγκρασία σου ..εάν αδειανό δοχείο η ψυχή σου ! » κατέληξε αποφασισμένη να μην ανεχθεί άλλο τις προσβολές και τα φιλιά του να ανάβουν φωτιές στο αμαρτωλό όπως θεωρούσε κορμί της .

Πισωπατησε ρουθουνίζοντας ενοχλημένος περνώντας τα χερια του μεσά από τα ανακατεμένα μαλλιά του απορούσε πως βρισκόταν ακόμη καθηλωμένος στο δωμάτιο μιας φθηνής,  αντί να εργάζεται πυρετωδώς στο ησυχαστήριο του , ανακάλυψε πως δεν υπήρχε τίποτα να τον συγκρατεί εκεί μεσά .

Με μια πρόχειρη ματιά άλλωστε η γυναίκα απέναντι του με την λευκή ποδιά το άβαφο όμορφο πρόσωπο και τα λυτά μαύρα εβένινα μαλλιά να το πλαισιώνουν του ..περνούσε εντελώς αδιάφορη κατέληξε  μορφάζοντας με αποστροφή .

« Ξέρεις κατι ..τελικά δεν αξίζεις ουτε δεύτερο βλέμμα ! Οσο για την αδειανή ψυχή μου άφησε εμένα να ανησυχώ ..αλώστε και η δική σου φαντάζομαι δεν θα πηγαίνει πισω όλοι όσοι πέρασαν από πάνω σου θα έκλεψαν κάποιο από τα κομμάτια της . Αρκετά έχασα τον χρόνο μου μαζί σου καληνύχτα !»

« Περίμενε μισό λεπτό ..τι σκοπεύεις να κανεις μαζί μου ? Εννοώ εκτός από το να με προσβάλλεις συνεχώς μήπως να τέλειωνες όλη αυτή την παρωδία αναμεσά μας ?» λίγο προτού αποχωρήσει κλειδώνοντας την πόρτα πισω κοντοστάθηκε ακούγοντας τα λεγόμενα της ενώ τα γρανάζια του μυαλού του περιστρέφονταν γοργά γύρω από την απάντηση του .

« Αναμεσά μας δεν υπάρχει τίποτα ουτε..Πρόκειται !» πρόφερε κοφτά με το κλειδί να την βυθίζει για άλλη μια βασανιστική νύχτα στην μοναξιά των σκέψεων της οπου φάνταζε χειρότερη και από την πραγματική .

« Θεέ μου Σολέδαδ έχω νέα από το κοριτσάκι μας ξυπνά γλυκιά μου !» Αναφωνούσε ενθουσιασμένη η Ματιλντα σκουντώντας την ταλαιπωρημένη φίλη της οπου μολις είχε αποκοιμηθεί έπειτα από άλλη μια κενή ημέρα γεμάτη ερωτηματικά .

Άνοιξε δειλά τα ματιά της αποκαμωμένη αδυνατώντας να διακρίνει που άρχιζε η πραγματικότητα και που τέλειωνε το όνειρο , άκουσε καλα η μήπως την γελούσαν τα αυτιά της ?
Η Σελινα είχε δώσει σημεία ζωής έπειτα από 5 ολόκληρες ημέρες μεσά στην νύχτα ?

« Πες μου ότι δεν είναι ψέμα Ματιλντα ..τι συνέβη επέστρεψε η κόρη μου ?» ρώτησε βραχνά με την αγωνιά οπου δοκίμαζε την καρδιά της έκδηλη έως ότου το καθησυχαστικό χαμόγελο οπου φώτισε το πρόσωπο της κουμπάρας της κατάφερε να επαναφέρει την ελπίδα οπου αργόσβηνε στην καρδιά .

« Έλαβα ένα μήνυμα από ένα άγνωστο αριθμό το οποίο όπως βλέπεις και μονή σου επιβεβαιώνει πως η Σελινα μας βρίσκεται κάπου μακρια. Μα είναι καλα !» έτεινε το κινητό προς το μέρος της ώστε να έχει την ευκαιρία να βεβαιωθεί και η ιδιά για του λογού το αληθές .

Η Σολέδαδ με δάκρυα να βρέχουν τα μαγουλά της άρπαξε κυριολεκτικά την συσκευή από τα χερια της Ματιλντα ενώ βάφθηκε με τρεμάμενα χερια να βεβαιωθεί πως δεν ονειρευόταν .

« Έχεις δίκιο ..είναι ζωντανή και ασφαλής όπως λέει μα που βρίσκεται δεν μας γραφεί , για ποιο λογο επέλεξε να με τιμωρήσει ?
Ίσως κουράστηκε να σηκώνει το βάρος της αρρώστιας μου στις πλάτες της γι αυτό εξαφανίστηκε !» ψέλλισε πικραμένη στρέφοντας το βλέμμα της προς την πλευρά της μπαλκονόπορτας οπου οδηγούσε στο μικρό στενό μπαλκονάκι του ισογείου διαμερίσματος με θεά την αυλή της φτωχογειτονιάς .

« Ει γλυκιά μου τι μαύρες σκέψεις είναι αυτές οπου βομβαρδίζεις το μυαλουδάκι σου ?
Δεν θα επέλεγε να σου προκαλέσει ποτέ τέτοιο πόνο οικειοθελώς η κόρη σου , κατι άλλο συμβαίνει ! Ίσως το πιο απλό να διατηρεί κάποια κρυφή σχέση και να έχουν πάει μια εκδρομή !»

« Μακάρι κουμπαρά ! Αλλα για έναν ερωτά δεν βυθίζεις στην αγνοία μια μανά οπου έδωσε την ζωή της για εσένα ! Αυτό το μήνυμα άργησε πολύ να βρει παραλήπτη όταν επιστρέψει θα φροντίσω να της τα ψάλλω ένα χεράκι !»

« Δεν σε καταλαβαίνω ειλικρινά κορίτσι μου ! Δεν σου φτάνει οπου μπήκε ένα τελος στην αγωνιά οπου μας κρατούσε ξάγρυπνες μερόνυχτα ..εσύ θυμώνεις ..μα από την άλλη έχεις δίκιο για δώσε μου το κινητό πισω έχω μια ιδέα !»

« Τι έχεις κατά νου ?»
« Θα δεις ευθύς αμέσως !» είπε καλώντας τον αριθμό από οπου προερχόταν το μήνυμα αναμένοντας στην γραμμή έως ότου η τηλεφωνήτρια της εταιρίας ενημερώσει πως το νούμερο δεν χρησιμοποιείτε .

Έμεινε αποσβολωμένη να κοιτάζει απροσδιόριστα με το στόμα ανοιχτό ενώ η προσωρινή αυτοπεποίθηση της έκανε φτερά αναρωτιόταν τι θα έλεγε τώρα στην Σολέδαδ οπου κυριολεκτικά κρεμόταν από τα χείλη της ?

« Μιλά Ματιλντα σου απάντησε ?» ρωτούσε τρελαμένη καθώς η όψη της δεν μετέδιδε ενθαρρυντικά μηνύματα , έμοιαζε σκεπτική και ανήσυχη η ξαφνική χάρα και ο ενθουσιασμός ξεφούσκωσαν σαν μπαλόνι καθώς μια σκιά εισέβαλλε αναμεσά τους .

« Το κινητό είναι κλειστό ..ίσως έχει δουλειά το κορίτσι μας θα δοκιμάσω να την ξανακαλέσω αύριο !
Έλα τώρα ας ξαπλώσουμε εφόσον γνωρίζουμε πλέον την αλήθεια δεν υπάρχει να χάνουμε τον ύπνο μας !» παρότρυνε τρυφερά την χλωμή φιγούρα εμπρός της φτιάχνοντας τα μαξιλάρια στο κρεββάτι της ώστε να βολευτεί καλυτέρα .

Δεν κατάφερε να παραβλέψει το επίμονο εξεταστικό βλέμμα της αδερφικής της φίλης και δεν την αδικούσε αντιλαμβανόταν τον πόνο οπου θέριευε μεσά της , αν και δεν είχε παιδιά αν και θα τα επιθυμούσε αρκέστηκε στο μεγάλωμα της βαφτιστήρας της οπου θεωρούσε κόρη της .

« Τι μου κρύβεις πάλι Ματιλντα ?» ψέλλισε κουρασμένα αναζητώντας απαντήσεις .

« Έλα κυριά καχύποπτη ωρα για νάνι ! Από αύριο ξεκινάμε τα βαθυστόχαστα ..το κορίτσι μας βρίσκεται κάπου εκεί εξω ..σώα και αβλαβής στην αγκαλιά κάποιου ..μυστηριώδη ανδρα οπου καρδιοχτυπά στο πέρασμα του .» μονολογούσε λες και μπορούσε να δει την πραγματικότητα σαν κάποιο είδος διόρασης οπου από μικρή κατείχε .

« Με αυτά που μου λες μάλλον δεν θα με πιάσει κι απόψε ύπνος ! Για ποιον καρδιοχτυπά ?
Στο είπε στο τηλέφωνο έτσι ?» η φωνή την επανάφερε από την έντονη εικόνα οπου διαπερνούσε το μυαλο της σαν όραμα βιαστικό μπόρεσε να διακρίνει την Σελινα σε ένα κρεββάτι με την καρδιά της να χτυπά ακανόνιστα σκεπτόμενη έντονα κάποιον οπου η μορφή του φαινόταν θολή μα πάνω από όλα πυκνό σκοτάδι την κάλυπτε .

« Μάλλον το.. το χάρισμα που έχω από μικρή δούλεψε έπειτα από χρονιά που κοιμόταν μεσά στην ψυχή μου !

Η Σελινα βρίσκεται σοβαρά μπλεγμένη με κάποιον ανδρα !» ψέλλισε σίγουρη για τα συμπεράσματα της το όραμα ήταν σαφές , από μικρό παιδί έγινε στόχος χλευασμών και ειρωνείας καθώς μπορούσε να προλογίσει ολόκληρες τραγωδίες .

Γνώριζε πριν το συμβάν τι θα συνέβαινε όπως όταν έχασε την μητέρα της όταν κάποιος άνανδρος αποφάσισε να την χτυπήσει για να αποσπάσει τα λίγα υπάρχοντα της , το είχε οραματιστεί αισθάνθηκε τις τελευταίες στιγμές της , άκουσε τα ύστατα λογία .

Επίσης γνώριζε το πρόσωπο του φονιά από πρώτο χερι ανακοινώνοντας στις αρχές δίχως αναστολές την ταυτότητα του όταν την υπέβαλαν στην δοκιμασία της αναγνώρισης , έπειτα από λίγες ημέρες ο σοκαρισμένος δράστης ομολόγησε την αποτρόπαια πράξη του εκπλήσσοντας ολους , έκτοτε μίσησε την δυνατότητα ενόρασης οπου διέθετε .

Τα οράματα σταμάτησαν σε μια νύχτα για να επιστρέψουν δριμύτερα τώρα ομολογώντας μια αλήθεια οπου θα απέκρυπτε από την Σολέδαδ ίσως και από τον ίδιο τον εαυτό της , έπρεπε να προειδοποιήσει την Σελινα μα φαίνεται η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη .

« Ματιλντα σύνελθε καλή μου ..τι συμβαίνει που ταξιδεύεις ?
Πες μου τι βλέπεις να πάρει είμαι η μονή οπου πιστεύει το χάρισμα σου από την πρώτη στιγμή !
Θα πάθει κατι το παιδί μου ?» φώναζε έντρομη ταρακουνώντας το σώμα της ακριβως  την στιγμή οπου το χερι της γυναίκας ακούμπησε τον ωμό της .

« Η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια στο διάβα της ..μα ότι είδα δεν προμηνύει κακό .. ! » είπε ψέματα χαϊδεύοντας απαλά τα μαλλιά της λήγοντας έτσι άδοξα την συζήτηση αφήνοντας ένα σωρό ερωτηματικά να πλανιούνται στο θολωμένο μυαλο της Σολέδαδ .

Σκέψεις σκέψεις ουφ κουράστηκα ! Αναλογιζόταν άγρυπνη μεσά στο χρυσό κλουβί οπου την είχαν εγκλωβίσει δίχως να διαφαίνεται κάπου στο τελος της διαδρομής μια ελπίδα διαφυγής , στριφογυρνούσε με δυσκολία στο ιδρωμένο στρώμα της με την ζεστή στο δωμάτιο να μοιάζει αφόρητη .

Δίχως να καταφέρει να επιβληθεί στον εαυτό της η σκέψη του δυνάστη της κυριαρχούσε στο νου από την ωρα οπου έστριψε το κλειδί σφραγίζοντας την φυλακή της , αναρωτιόταν αν θα πραγματοποιούσε τις απειλές οπου εκτόξευσε νωρίτερα άραγε με τι είδους ανδρα είχε να κανει ?

Μέχρι στιγμής γνώριζε πως διέθετε πολλά χρήματα ως παράγωγος ταινιών βέβαια μεσά της φώλιαζε η αμφιβολία καθώς για να συμβάλεις σε μεγαθήρια του κινηματογράφου πρέπει να διαθέτεις τεράστιο απόθεμα στην τράπεζα , από που άραγε αντλούσε πήγες ?
Τι άλλο επαγγέλλονταν ?
Ήταν μονάκριβος κληρονόμος μιας τεράστιας περιουσίας η υπήρχαν και αδέρφια και γονείς ?
Η ακόμη χειροτέρα μια σύζυγος ?

Σοκαρισμένη θυμήθηκε την απειλητική επίσκεψη εκείνης της γυναίκας οπου την προειδοποίησε να παραμείνει μακρια από τον Ρικάρντο συνειδητοποιώντας πως ίσως γινόταν η πετρά του σκανδάλου αναμεσά σε ένα παντρεμένο ζεύγος .

Απογοήτευση κυρίευσε την ψυχή της γιατί να πάρει αυτός ο άνθρωπος δεν έλεγε να βγει από το μυαλο της ?
Η φωνή του , τα φιλιά του , τα χάδια του ζωντάνευαν μεσά της μια πρωτόγνωρη επιθυμία οπου πρώτη φορά αισθανόταν στα εικοσιεξι της χρονιά .

Πρώτη φορά κρατιόταν ξάγρυπνη από την θύμηση κάποιου αναπολώντας την γεύση των χειλιών του σε συνδυασμό με την φρεσκάδα οπου ενέδιδε η σάρκα του , τι μου συμβαίνει θεέ μου ? Ρώτησε ψιθυριστά τον εαυτό της δίχως να λάβει καμία απάντηση πέρα από την προφανή ..ο ανδρας αυτός την ενδιέφερε και πολύ μάλιστα !

Το ξυπνητήρι πλάι στο κρεββάτι του χτυπούσε επίμονα έως ότου το χερι του προσγειωθεί στην επιφάνεια του προστάζοντας το να σωπάσει , είχε λάβει το μήνυμα ήταν ωρα για άλλη κουραστική ημέρα γεμάτη ένταση και τρέξιμο .

Μισάνοιξε τα βλέφαρα του αφήνοντας σιγά σιγά το φως του ηλίου από τις ανοιχτές κουρτίνες απέναντι του  να εισχωρήσει στο εσωτερικό των ματιών του , νύσταζε ακόμη μα δεν ποτέ του δεν χουζούρευε σπαταλώντας πολύτιμο χρόνο .

Προτιμούσε να αξιοποιεί την ωρα του κάνοντας ένα πρωινό μπάνιο , παίρνοντας το πρωινό του στην βεράντα με θεά την πόλη οπου ξυπνάει παρέα με την εφημερίδα του .

Σηκώθηκε κατευθυνόμενος προς το μπάνιο με διάφορες σκέψεις να περιστοιχίζουν το νου του , αισθανόταν άυπνος και κουρασμένος είχε πράξει λάθος οπου σπαταλούσε ωρα κάνοντας συμφωνίες με ανίερα ανταλλάγματα .

Δεν άξιζε κατέληξε είχε οποία γυναίκα θελήσει δεν θα αναλωνόταν άλλο σε ξεδιάντροπα πονηρά παιχνιδακι οπου προφανώς έπαιζε μαζί του , ώστε να ξεκλειδώσει προνομία ίσως και την καρδιά του θαρρείς και τόσο ευκολά θα έπεφτε στην παγίδα της γνωστή μέθοδος μα όχι αποδοτική γι αυτόν !

Αφού ντύθηκε έφθασε στα αυτιά του ο γνώριμος χτύπος στην πόρτα του γύρω στις εφτά το πρωί , η οικονόμος του σπιτιού οπου ηγούνταν του υπηρετικού προσωπικού κάθε τέτοια ωρα περνούσε το κατώφλι του με τον δίσκο γεμάτο καλούδια και το ζεστό της χαμόγελο .

« Καλή σας ημέρα κύριε ..έφερα το πρωινό σας το αφήνω εδώ στο τραπεζάκι σας , με συγχωρείται για την αδιακρισία στην κοπέλα στον ξενώνα να ετοιμάσω πρωινό ?» ρώτησε διστακτικά η Χουάνα μια μικρόσωμη μεσήλικά γυναίκα οπου φρόντιζε για όλα μεσά στο σπίτι όχι όμως και τον Ρόμπερτ !

Η άρνηση της ήταν ρητή και δεν επιδέχονταν σχολιασμό για αυτόν τον λογο επέλεξε να σεβαστεί την άποψη της δίχως να την απολύσει , κατανοούσε πως δεν άντεχε τον αυταρχισμό και τις φωνές του κάθε τόσο καθώς η παραξενιά του χαρακτήρα του ξεπερνούσε τα όρια .

« Καλημέρα Χουανα ..ελπίζω να μου έφερες την εφημερίδα μου ! Οσο για την φιλοξενουμένη μου ..ετοίμασε κατι ελαφρυ μα θέλω να γνωρίζεις πως μόνο εσύ και ο Χορχε θα έχετε πρόσβαση στο δωμάτιο της ..κανένας άλλος έγινα σαφής ? »

« Μάλιστα ..μα ..»

« Δεν έχουμε τίποτε άλλο να πούμε ! Παρακαλώ να εκτελεστούν οι εντολές μου ως έχει ! » πρόσταξε κοφτά προλαβαίνοντας την απορία οπου ήταν έτοιμη να ξεστομίσει , ως αποτέλεσμα η γυναίκα σιώπησε και με σκυμμένο κεφάλι αποχώρησε από το δωμάτιο .

Στο στούντιο επικρατούσε  από νωρίς πανδαιμόνιο εργάτες ετοίμαζαν έστηναν τα σκηνικά , άλλοι εργάζονταν πισω από τις κάμερες ενώ οι ήδη επιλεγμένοι ηθοποιοί προβάραν σε μια γωνιά τα λογία τους για τις σκηνές οπου είχαν επιλεχθεί να γυριστούν στην Βενεζουέλα .

Παρατήρησε μια ουρά στο βάθος του τεράστιου χώρου τον περίμεναν ένα σωρό υποψήφιες πρωταγωνίστριες οπου είχαν ήδη προτάξει το ..ταλέντο τους προς τα εξω με τον προκλητικό ρουχισμό και το έντονο μακιγιάζ οπου ενοχλούσε την αισθητική του .

Κάποιες προσπάθησαν να τον πλησιάσουν καθώς διέσχιζε αγέρωχος τον διάδρομο με το κόκκινο χαλί που οδηγούσε στο γραφείο του , οι άνδρες ασφάλειας του φρόντισαν να τις απομακρύνουν ενώ ο ιδιος απαξιούσε ακόμη και να ρίξει τα ματιά του επάνω τους .

Κάθισε πισω από το γραφείο του σκεπτικός ανοίγοντας τον φορητό υπολογιστή του έτοιμος ενώ η γραμματέας του εισέβαλλε δίχως να χτυπήσει μεταφέροντας τον δεύτερο καφέ της ημέρα του « Νομίζω σου έχω υποδείξει να χτυπάς προτού μπεις ! Βγες εξω τώρα και πιες το νεροζούμι οπου αποκαλείς εσύ καφέ !»

« Με συγχωρείται για την αδιακρισία μου κύριε Στόουν μα εξω επικρατεί πανικός ! Οι κοπέλες ανυπομονούν να περάσουν από οντισιόν ..με έχουν τρελάνει στις ερωτήσεις ξεχάστηκα ! Νόμιζα σας άρεσε ο καφές φίλτρου οπου σας φτιάχνω ..» ψέλλισε λυπημένη η ξανθιά μικροκαμωμένη νεαρή οπου πρόσφατα είχε προσλάβει .

« Λυπάμαι αλλα γνωρίζω τι θα πει κάλος καφές ..! Ενημέρωσε τις επίδοξες πρωταγωνίστριες ότι σε λίγη ωρα θα τις δεχτώ !»

Η σιωπή και το σκοτάδι γίνονταν ολοένα πιο εκνευριστικά οσο περνούσε η ωρα μονάχα οι ήχοι των πουλιών οπου πετούσαν ελευθέρα γεμίζοντας την πλάση με τις χαρωπές φωνές τους , συντροφεύαν την Σελινα οπου σφάδαζε για άλλη μια φορά από τον πόνο στα πλευρά της που επέστρεψε δριμύτερος .

Ανέμενε να αφουγκραστεί το κλειδί να γυρνά στην κλειδαριά ο Χορχε να σταματούσε για λίγο το φρικτό της μαρτύριο φυσικά δεν αρνιόταν πως επιθυμούσε να την επισκεφθεί εκείνος , με την μπάσα φωνή του να ξυπνήσει τις αισθήσεις να ανατριχιάσει το κορμί της .

Επιτέλους η πόρτα με ένα τρίξιμο άνοιξε ενώ ένας παράξενος ήχος έφθανε στα αυτιά της σαν κάποιος να έσερνε στο έδαφος κατι βαρύ ανασήκωσε ελαφρά τον κορμό της ανήσυχη ενώ η καρδιά της άρχισε να χτυπά δυνατά στο στήθος της « Ποιος είναι εδώ ?
Ρικάρντο εσύ είσαι ?» ψέλλισε τρομαγμένη καθώς ο ήχος δυνάμωνε ενώ η βαριά ανάσα του μυστηριώδη ατόμου πλησίαζε ολοένα πιο κοντά της .

« Το γιο μου περιμένεις ?
Ας ειμαστε ρεαλιστές τι αναζητάς από εκείνον τι είδους συναλλαγές έχεις μαζί του ? » ρώτησε εκνευρισμένος ο Ρόμπερτο ο οποίος μπορεί να θαύμαζε την ομορφιά της νεαρής αιχμάλωτης του γιου του , όμως από την άλλη δεν μπορούσε να ανεχθεί να μένει μια του δρόμου στον πολυτελή ξενώνα οπου με τόσο κόπο είχε στήσει για να τον αντικρύζει σήμερα αλλιώτικο θυμίζοντας νοσοκομείο .

« Δεν έχω καμία απολύτως συναλλαγή με τον γιο σας ! Με χτύπησε με το αυτοκίνητο του καθώς πήγαινα στην δουλειά μου .. εσείς πως τολμάτε να με προσβάλετε τι νομίζετε πως είμαι ? Καμία τυχοδιώκτρια δεν βλέπετε σε τι κατάσταση βρίσκομαι ! » ξέσπασε με όση δύναμη είχε παρόλο το σωματικό πόνο της .

« Αυτό ακριβως είσαι !
Μια του δρόμου .. οπου εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία του Ρικάρντο στις γυναίκες ..αλλα μην κανεις όνειρα να τον κατακτήσεις για να βάλεις στο χερι την περιουσία του θα φύγεις όπως μπήκες εδώ μεσά ! Ρακένδυτη !» στρίγκλισε η βαριά φωνή του τραντάζοντας ακόμη και τους τοίχους με το μένος οπου υποδείκνυε .

« Αυτό ακριβως επιθυμώ κύριε μου οποίος κι αν είστε ..σέβομαι την ηλικία σας γι αυτό δεν θα διαπληκτιστώ άλλο μαζί σας !
Σιχαίνομαι την χλιδή ψεύτικη ζωή οπου βιώνετε ..προτιμώ να παλεύω για το ψωμί μου παρα να με ταπεινώνουν με τον χειρότερο τρόπο !
Αν μπορείτε βγάλτε από εδώ μεσά αυτό το λεπτό !
Θα σας ευγνωμονώ για οσο ζω όπως είδατε και μονός σας ο Ρικάρντο με κρατά κλειδωμένη εδώ μεσά εκμεταλλευόμενος την τύφλωση οπου υπέστην εξαιτίας του ! »

« Είσαι τυφλή ?» ψέλλισε αυτήν την φορά σοκαρισμένος ο Ρόμπερτ οπου όση ωρα παρατηρούσε από την κορφή μέχρι τα νυχιά την συνομιλήτρια του , δεν είχε αντιληφθεί πως δεν κατόρθωνε να εστιάσει στο πρόσωπο του θεωρώντας το ως αγένεια που περίφερε το βλέμμα της δεξιά και αριστερά .

Μα ξάφνου κατάπιε την γλώσσα του με οσα βγήκαν από τα χείλη της βασανισμένης κοπέλας οπου έμοιαζε να λέει την αλήθεια καθώς η ταλαιπωρημένη όψη της αποτελούσε πειστήριο των λόγων της .

« Ακριβως ..από όταν ξύπνησα από το ατύχημα έχω χάσει την όραση μου ..όλα είναι αδιευκρίνιστα ακόμη και ο γιατρός δεν γνωρίζει εάν θα καταφέρω να επανέλθω ! » εξηγούσε καθώς ένας λυγμός ξέφυγε από τον λαιμό της λυγίζοντας εμπρός στον ανδρα οπου μέχρι πρότινος την πρόσβαλε με τα χειροτέρα λογία .

Έπιασε τον εαυτό του να απλώνει το χερι του με σκοπό να την παρηγορήσει πράγμα οπου και τον ίδιο τον εξέπληξε αφού ουτε στο παιδί του δεν φερόταν με τόση τρυφερότητα , μα κατι σε αυτήν την κοπέλα τον παρακινούσε να την προστατέψει .

« Ησύχασε κορίτσι μου ..σκοπεύω να διορθώσω εγώ το σφάλμα του ! Θα πληρώσω τον καλύτερο χειρουργό αρκεί να επαναφέρει την όραση σου ..δεν μπορώ να ανεχθώ τέτοια αδικία ! »

« Μα τι λέτε ? Δεν επιθυμώ τον οίκτο σας κύριε μονάχα την ελευθέρια μου ..σας παρακαλώ φυγαδεύστε με από εδώ μεσά..»

« Άκουσε με καλή μου ..έχω αλλα σχέδια για εσένα στο μυαλο μου φαίνεσαι κοπέλα οπου πέρασε πολλά στην ζωή της !
Δεν είσαι φυλακισμένη κανενός καθώς από σήμερα εάν και εσύ το επιθυμείς θα εργάζεσαι για εμένα !»

« Τι πράγμα ? Για εσάς ?» αναφώνησε αδυνατώντας να πιστέψει την ξαφνική μεταστροφή στην συμπεριφορά του αυταρχικού ανδρα .

« Θέλω να σε βοηθήσω ..άλλωστε χρειάζομαι μια κοπέλα να με προσέχει ..ξέρεις μπορώ να σε καταλάβω καθώς έχω βιώσει τι θα πει αναπηρία !
Είμαι εδώ και πέντε χρονιά καθηλωμένος σε μια αναθεματισμένη καρεκλά ..έχασα την αυτοκυριαρχία μου !
Η συντροφιά σου θα ομορφύνει τις μοναχικές ημέρες ..σαφώς θα αμείβεσαι πολύ καλα !»

Ακούμπησε το μέτωπο της οπου ήδη είχε αρχίσει να ιδρώνει δεν περίμενε ποτέ μια τραγωδία να επιφέρει στην ζωή της μια δουλειά οπου δεν έχει κοπιάσει για να βρει , δίχως να λιώσουν οι σόλες των παπουτσιών της στο δρόμο ούτως η άλλως τα χρήματα θα πλήρωναν τις ακριβές θεραπείες της Σολέδαδ .

« Εκτιμώ πολύ την ευγενική κίνηση σας ..όπως επίσης έχω να πω πως ακόμη και καθηλωμένος όπως λέτε ασκείτε ακόμη επιρροή στους γύρω σας δεν χάθηκε τίποτα !
Είστε ακόμη ο εαυτό σας ! »

Χαμογέλασε ζεστά ενώ μια γλυκιά ανακούφιση κάλυψε την φουρτουνιασμένη ψυχή του αυτή η κοπέλα πραγματικά διέθετε κατι το μαγικό κατέληξε .

« Λοιπόν .. σε αφήνω να σκεφθείς την πρόταση μου αύριο όμως θα περιμένω την απάντηση σου..!» ψέλλισε αποχωρώντας αργα από το χώρο δίχως να θέλει να πιέσει περαιτέρω την ήδη βεβαρυμμένη ψυχολογία της .

Κατευθυνόταν προς το αυτοκίνητο του πατώντας το χαρακτηριστικό κουμπί στο κλειδί ώσπου τα φωτά του πανάκριβου μαύρου αυτοκίνητου του αστράψαν μεσά στο σκοτάδι σαν να τον καλωσόριζε .

Λίγο προτού πάρει την θέση του μπροστά από το τιμόνι δυνατά ποδοβολητά απέσπασαν την προσοχή του καθώς τα ματιά του χτένιζαν εξονυχιστικά το υπόγειο παρκινγκ οπου βρισκόταν με ένα αίσθημα κίνδυνου να τον κυκλώνει σαν προαίσθημα , ώσπου δικαιώθηκε δυο σφαίρες σφηνωθήκαν από το πουθενά στο κορμί του προκαλώντας του αφόρητο πόνο .

Παρόλα αυτά δεν υπέκυψε στους πληρωμένους δολοφόνους οπου εκτελούσαν τις εντολές ενός ανταγωνιστή προφανώς οπου δεν άντεξε την τόση επιτυχία του και αποφάσισε να τον βγάλει απ το παιχνίδι .

Πάσχισε με ματιά θολά να διακρίνει αναμεσά στον χαμηλό φωτισμό κάποιο πρόσωπο ενώ το ποδοβολητό συνεχιζόταν αυτήν την φορά προς την έξοδο του παρκινγκ από οπου εισέβαλλαν .

Κρατήθηκε ασθμαίνοντας από την πόρτα του οχήματος ενώ η επιμονή του απέφερε καρπούς καθώς μεσά στην θολούρα του διέκρινε δυο μαυροφορέμενους  κουκουλοφόρους να τρέχουν έντρομη ενώ ένας από αυτούς έστρεψε την κάννη του όπλου του προς το μέρος του με σκοπό να τον αποτελειώσει .

Τελευταία στιγμή πρόλαβε να ξεφύγει βάζοντας μπρος την μηχανή οπου μούγκρισε υστερικά καθώς πατούσε το γκάζι ανηφορίζοντας νικητής από την επίθεση εναντίον του , αν και δυο σφαίρες απειλούσαν να του στερήσουν την ζωή θα κατόρθωνε να φθάσει στην έπαυλη ακόμη και στην κατάσταση του .

Τελικά τα κατάφερε να φθάσει εγκαίρως στο σπίτι του εκεί επιθυμούσε να σβήσει και όχι σε ένα παγερό δωμάτιο νοσοκομείου εάν η μοίρα είχε πλέξει αυτό το σενάριο για τον ίδιο , ανέβαινε τις σκάλες κρατώντας το λευκό πουκάμισο του οπου είχε βαφτεί κόκκινο από την αιμορραγία .

Κατευθύνθηκε προς τον ξενώνα οπου ήλπιζε να βρει τον Χορχε να εξετάζει την Σελινα , ο διάδρομος φάνταζε πιο μεγάλος από ότι πριν , η ανάσα του άρχισε να βαραίνει , η καρδιά του χτυπούσε τρελά ενώ αδυναμία άρχισε να καταβάλει το κορμί του .

Ξεκλείδωσε την πόρτα της λίγο προτού καταρρεύσει ενώ προς καλή του τύχη ο Χορχε κουβέντιαζε με την Σελινα ο οποίος στην όψη του πάγωσε ολόκληρος , σηκώθηκε από την πολυθρόνα αναφωνώντας « Ρικάρντο τι στο καλό σου συνέβη ? » ενώ η Σελινα ταραγμένη αφουγκραζόταν μονάχα την παίκτη γοργή του ανάσα δίχως να μπορεί αντικρύσει την πραγματική του εικόνα πνιγμένη στο αίμα .

« Χορχε …γρηγορά ...με πυροβολήσαν ..» ψέλλισε σχεδόν δίχως ανάσα ενώ οι δυναμεις του σταδιακά τον εγκατέλειπαν ενώ η Σελινα παγωμένη αρνούνταν να πιστέψει τα ξαφνικά γεγονότα .

« Ρικάρντο .. ω θεέ μου ! » κραύγασε τρομαγμένη ενώ τα λογία έχαναν το νόημα τους η ζωή του βρισκόταν σε άμεσο κίνδυνο !