Πολλοί άνθρωποι, παρομοιάζουν το σκοτάδι με το κακό, και το αβέβαιο. Έπειτα, πιστεύουν πως το φως ειναι καθαρό, όμορφο.

Αυτό μέχρι ν'ανακαλύψουν, τι κρύβεται πίσω από το πέπλο αυτής της ομορφιάς.
Λίγοι είναι αυτοί που συνειδητοποιούν, πως το σκοτάδι είναι το πιο ειλικρινές, σε αντίθεση με το φως.

Στο σκοτάδι, οι κίνδυνοι που παραμονεύουν ειναι γνωστοί, οποτε δεν εχει κατι να κρύψει.
Αντιθέτως, το φως, δημιουργώντας την παραίσθηση της σιγουριάς, οτι και καλα ολα ειναι ξεκάθαρα, σε καθιστά αδύναμο· αδύναμο να καταλάβεις, οτι πίσω απο αυτο το όμορφο λουλούδι, κρύβεται ενα άγριο ζώο.

Οταν ολα μοιάζουν φωτεινά, έχουμε την εντύπωση πως ειναι κι αληθινά. Αγνοούμε ομως, πως όπου πέφτει φως, αλλού δημιουργούνται σκιές.
Κι οι σκιές, ειναι εκείνες που κρύβουν τα μεγαλύτερα μυστικά.

Ετσι, ολοι όσοι θέλουν να κρυφτούν, επιλέγουν το φως, εκει που θα ειναι πέρα πάσης υποψίας, εκει που θα μπορουν κι εκείνοι να κατακτήσουν μια σκοτεινή γωνία.

Στο σκοτάδι ομως, επειδή ποτε δεν νιώθεις απόλυτη ασφάλεια, προσεχείς 100 φορες περισσοτερο!
Στο σκοτάδι, κρύβονται οι πιο βασανισμένες, οι πιο πληγωμένες ψυχές· που αναζητούν λίγες στιγμές εικονικής ευτυχίας μεσα απο μια τζούρα, μεσα απο λιγη σκόνη.

Εκει μπορουν να ξεχάσουν για λιγο τον κοσμο, αποκαλύπτοντας, έστω και για μερικές στιγμές τον πόνο, που κρύβουν πίσω απο μια αδιάφορη, αδιαπέραστη μάσκα. Ενα ψυχρό προσωπείο, που απλα τους αφαιρεί τα συναισθήματα, γιατι ετσι ειναι καλυτερα· οταν δεν νιώθεις, δεν πληγώνεσαι.

Αν λοιπόν, εγω επέλεγα, θα προτιμούσα μια ζωη στο σκοτάδι, θα επέλεγα να ειμαι παιδι της γοητευτικής νύχτας. Θα επέλεγα να ειμαι με ανθρώπους αληθινούς, χωρίς ψήγματα διαφθοράς, στο χαρακτήρα· οχι στη συμπεριφορά.

Γιατι δεν πρεπει να ξεχνάμε, πως οταν σβήνουν τα φώτα.. Είμαστε ο εαυτός μας.