ΚΕΦΑΛΑΙΟ 58

Δεν υπάρχει τίποτα που να μ’ αρέσει περισσότερο από την αντίθεση ανάμεσα σε ένα αγγελικό πρόσωπο και σε ένα κολασμένο κορμί.

Φρέντερικ Μπεγκμπεντε

Το επόμενο πρωί ο Λάμπρος ειχε φύγει απο νωρίς για να διευθετήσει κάποιες δουλειές που είχε αφήσει πίσω όσο καιρό ήταν στην Αγγλία.

Με την σειρά της η Βασιλική,παρα τις αντίρρησεις του Λάμπρου,είχε ηδη ενημερωθεί για τις λεπτομέρειες της πολυπόθητης συνάντησης της με τον Ιωσήφ,μόνο που δεν γνώριζε οτι μαζί θα ήταν και ο Βίκτωρας με την Στεφανία

Ο Ιωσήφ προσφέρθηκε να την πάρει απο το σπίτι της και να πάνε μαζί στο εστιατόριο αλλά εκείνη βρίσκοντας μια πειστική δικαιολογία τον διαβεβαίωσε πως θα ερχόταν μόνη της.Ευτυχώς δεν την πίεσε περισσότερο οσο και να έδειχνε πόσο ήθελε να βρεθεί μαζί της.

Οι εκπλήξεις θα διαδέχονταν η μια την άλλη από εδώ και πέρα,εκπλήξεις που θα έκοβαν την ανάσα.Η Βασιλική θα έπαιζε με την φωτιά, ενα παιχνίδι επικίνδυνο για γερά νεύρα

«ευχαριστώ που δέχτηκες να με δεις Μελίνα μου και ήρθες ως εδώ,
χρειαζόμουν να σε δω οσο τίποτα άλλο» παραδέχτηκε χαρούμενη με την επίσκεψη της φίλης της,την αγκάλιασε σφιχτά νιώθοντας μια ανακούφιση που θα μπορούσε να της μιλήσει

«δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς κοριτσάκι μου» της απάντησε ειλικρινά εκείνη «δεν σου κρύβω ποσο θυμωμένη ήμουν μαζί σου αυτούς τους μήνες,αλλά είσαι φίλη μου και οι φίλες ξέρουν να συγχωρούν»

«Μελίνα μου μακάρι να μπορούσα να στα εξηγήσω όλα.Συγγνώμη Μελίνα μου,συγγνώμη για οτι σας εκανα.Σας πλήγωσα όλους,εσας,τον Βίκτωρα» η Μελίνα την διέκοψε λέγοντας της πως ολα ήταν πλέον παρελθόν και αν ήθελε να φτιάξει τα πράγματα θα έπρεπε να κάνει δυνατές προσπάθειες

Ο Βίκτωρας ήταν ο πρώτος που πληγώθηκε,τον εγκατέλειψε την στιγμή που προετοιμάζονταν για τον γάμο τους χωρις καμία πειστική δικαιολογία και μετά η ζωή τους ήρθε πάνω κάτω και βρέθηκε παντρεμένος με άλλη..

Η Βασιλική βρήκε την δύναμη να της μιλήσει για ολα όσα ειχαν γίνει τις τελευταίες μέρες,για την συνάντηση της με τον Βίκτωρα, για το ξέσπασμα του,για το ποιος ήταν ο Ιωσήφ που γνώρισε τυχαία και φυσικά την χθεσινή βραδιά

«εκπλήσσομαι με αυτα που μπορούν να γίνουν μεσα σε λιγες ημέρες,εντάξει εδω που τα λέμε έχουν γινει τοσα σε μήνες.Για να μην ξεφύγουμε δηλαδή εσύ γνώρισες τον αδερφό της..της Στεφανίας;» οταν έμαθε για τον γάμο του Βίκτωρα με την Στεφανία έπεσε κυριολεκτικά απο τα σύννεφα, μετά την φυγή της φίλης της ο Βίκτωρας είχε κλειστεί στον ευατό του,έλειπε ώρες και δεν μιλούσε σε κανέναν μέχρι που ήρθε κοντά με την Στεφανία.. πολυ κοντά

«η μοίρα παίζει άσχημα παιχνίδια Μελίνα μου,αυτό το κατάλαβα καλά πριν καν φύγω,πριν τον χάσω»
συνέχισε με την θλίψη της να ζωγραφίζεται καθαρά στα χαρακτηριστικά της

«Βασιλική δεν γίνεται να γίνουν ολα οπως πριν,μπορείς να το δεις,λυπάμαι που θα το πω αυτό αλλα από τοτε που γνώρισε καλύτερα την Στεφανία έγινε άλλος άνθρωπος, χαμογέλασε ξανά..»
δεν ήθελε να την στεναχωρησει, μα έπρεπε να καταλάβει πως με την επιστροφή της δεν θα τον κέρδιζε πίσω, οχι ετσι απλά τουλάχιστον.

Ο Βίκτωρας ήταν θυμωμένος με την Βασιλική και η ίδια δεν μπορούσε να πει με σιγουριά πως ο φίλος της θα μπορούσε να την συγχωρέσει.Για εκείνον δεν ήταν τίποτα το ίδιο.

«τον αγαπάω Μελίνα,τον αγαπάω αλλα οσο και να με πονάει δεν πρόκειται να μπω εμπόδιο στην ευτυχία του,πρέπει να δεχτώ πως πλέον δεν είναι δικό μου.Εγω φταίω και κανεις αλλος,εγω!» καιγόταν ηδη στην φωτιά

Την υπόλοιπη ωρα μίλησαν για διάφορα θέματα. Η Μελίνα την ενημέρωσε πως το ερχόμενο Σαββατοκύριακο θα μαζεύονταν όλοι να γιορτάσουν τα γενέθλια των μικρων τους.Θα ερχόταν και η Σοφία με τον Πέτρο που τους τελευταίους μήνες -μετα το ατύχημα της Σοφιας- έμεναν μόνιμα στο Πήλιο.

Ηθελαν να ειναι μακριά απο την μεγαλόπολη,τους θύμιζε την εφιαλτική νύχτα που έζησαν όταν ενα διερχόμενο αυτοκίνητο που κινούταν με μεγάλη ταχύτητα παρέσυρε την Σοφία οσο ηταν ακόμα έγκυος και παραλίγο να την σκοτώσει. Ο Πέτρος οτι είχε βγει απο το μαγαζι όταν την είδε αιμόφυρτη στο κρυο δάπεδο, έχασε την μισή του ζωή μέχρι να του πουν πως η γυναίκα του ήταν ζωντανη

«θα έρθουμε Μελίνα μου,μου έχετε λείψει όλοι, ελπίζω ο αδερφός μου να μην μου κρατάει ακομα μούτρα οπως την ημέρα που ηρθα να σας δω.Μου λείπει πολυ»

«μην σκας απλα θελει να σε τιμωρήσει λίγο,ξέρεις ποσο σε αγαπάει ο Ιάσονας
καθε μερα εσενα σκεφτοταν αλλα άσε τον Ιάσονα και εξήγησε μου γιατί είπες εμείς; δεν πιστεύω να εννοείς τον Ιωσήφ» για κια στιγμή φοβήθηκε με αυτή την σκέψη, αν τολμούσε να τον φέρει ενα ήταν σίγουρο πως κανεις από τους άντρες δεν θα τον άφηνε ζωντανό.

Για κάποιον λογο κανεις απο τους τρεις δεν τον συμπαθούσε αλλα η Μελίνα όπως και η Βασιλική έβλεπαν τα πράγματα με διαφορετική όψη,μεσα απο τα μάτια του άλλου καταλάβαιναν πολλά, ακομα και αυτά που προσπαθούσε να κρύψει με νύχια και με δόντια

«εννοείται πως όχι,τον Λαμπρο εννοώ Ηρθε χθες απο Αγγλία ξεχασα να στο πω,θα γυρίσει όπου να ναι και θα τον γνωρίσεις καλύτερα. Εχει γίνει ο φύλακας άγγελος μου» έμεινε να της εξηγεί την ιδιαίτερη σχέση που είχαν αναπτύξει μεταξύ τους

Και οσο λοιπόν τα δύο κορίτσια μιλούσαν, ο Βίκτωρας ένιωθε να καίγεται λιγο λίγο με τις τελευταίες εξελίξεις.Απο χθες το βράδυ δεν μπορούσε να ηρεμήσει, δεν μπορούσε να δεχτεί την οποιαδήποτε 'σχέση' που είχε αρχίσει να αναπτύσσεται ανάμεσα στην Βασιλική και τον Ιωσήφ.

«τι μου λες τωρα ρε αδερφέ; απο που και ως που η Βασιλική με τον Ιωσήφ;»
ο Αγγελος σοκαρίστηκε με την αποκάλυψη αυτή,σε καμία περίπτωση δεν γινόταν να σκεφτεί την Βασιλική μαζί του

«την έφερε χθες στην εκδήλωση μέχρι εκεί έφτασε το τομάρι του,πως γνωρίστηκαν μου λες;με τρελαίνει γαμώτο.Εκείνη την στιγμή ήθελα να την αρπάξω..» αποκρίθηκε σφίγγοντας τις γροθιές του

«και να την φιλήσεις» συμπλήρωσε ο Αγγελος εισπράττοντας αυτόματα ένα θυμωμένο βλέμμα απο εκείνον «παραδέξου το αδερφέ μεταξύ μας είμαστε,την είδες μετά απο τόσο καιρό, της μίλησες άσχημα αλλά κατα βάθος το μόνο που θέλεις είναι να την κλείσεις στην αγκαλιά σου και να την τιμωρήσεις 'ευχάριστα' που σε άφησε γιατί πολυ απλά δεν την εχεις ξεπεράσει»

«για μενα αυτή η ιστορία εχει τελειώσει Αγγελε και το καλο που σου θέλω να πάψεις να λες τέτοια εδω μέσα.Παμε τωρα γιατί αν ξέχασες έχουμε και μαθήματα» τον διέκοψε αγριεμένα αλλάζοντας θέμα,φόρεσε τα αθλητικά του και βγήκε εξω όπου τον περίμεναν οι μαθητές του

Ετσι πέρασε η ημέρα του,εκτονώθηκε με τα μαθήματα στην σχολή, μίλησε με τους ανθρώπους του για το φλέγον ζήτημα καθως τον ενημέρωσαν για τις τελευταίες εξελίξεις και αφου αποχαιρέτησε τα 'αδέρφια ' του επέστρεψε σπίτι για να ετοιμαστεί

Η Στεφανία ειχε σχεδόν τελειώσει οσο εκείνος έκανε ενα ντουζ και ετοιμαζόταν.Δεν μπορούσε να σταματήσει να σκέφτεται -έντονα μάλιστα- την Βασιλική στην χθεσινή εκδήλωση του Ιωσήφ και φυσικά τα λόγια της κυρίας Παναγιώτας, έπρεπε να μάθει τι συμβαίνει ανάμεσα στον αδερφό της και την Βασιλική προτού γίνουν τα πράγματα χειρότερα

Ολα ενα μεγάλο μπέρδεμα

«παμε;είμαι έτοιμος» της χαμογέλασε γλυκά καθώς της έδωσε την καθιερωμένη αγκαλιά του, ηξερε ποσο της άρεσε και πόσο ασφάλεια ένιωθε. Είχε υποσχεθεί στον ευατό του να την κάνει χαρούμενη οπως της άξιζε..

«και εγω αγαπημένε μου.Ο Ιωσήφ μόλις με ενημέρωσε πως μας περιμένει ηδη στο εστιατόριο με την Βαλέρια/Βασιλική»

«τοτε ας μην τους κάνουμε να περιμένουν!» φόρεσε το μπουφάν και εκείνη με την σειρά της το βελούδινο παλτό της και βγήκαν απο το σπίτι κατευθυνόμενοι προς το αυτοκίνητο.

Οι δρόμοι ευτυχώς δεν ήταν τόσο γεμάτοι οπως συνηθιζεται τα βράδια, ετσι έφτασαν σχετικά γρήγορα στο εστιατόριο που τους περίμεναν.Λιγο πριν μπούν μεσα του ζήτησε ήρεμα να κρατήσει την ψυχραιμία του,οτι και να ειπωθεί αναμεσα τους την ωρα του γεύματος και γενικότερα, έπρεπε και οι δυο να μείνουν ήρεμοι

«δεν σου υπόσχομαι τίποτα μικρή μου,ηδη τα νεύρα μου έχουν φουντώσει οσο σκέφτομαι πως θα τους δω μαζί» και όχι μόνο τα νεύρα,

«θα είμαι δίπλα σου» του χάρισε ενα ζεστό χαμόγελο και αφου ήταν και οι δυο έτοιμοι μπήκαν μεσα στο εστιατόριο.Ο υπεύθυνος τους οδήγησε στο τραπέζι οπου κάθονταν ηδη οι άλλοι δυο και δεν άργησαν να γίνουν μια μεγάλη παρέα με ενα πολυ ενδιαφέρον βράδυ

Το κλίμα ήταν αρκετά τεταμένο για όλους.Η Στεφανία προσπαθούσε απο την μια να κρατά ψύχραιμο τον Βίκτωρα και απο την αλλη απασχολημένο τον Ιωσήφ λέγοντας του διαφορα,κάπου κάπου έπαιρνε μέρος και η Βασιλική, η οποία δεν κατάφερε να κρατήσει την έκπληξη της οταν τους ειδε να πλησιάζουν κοντά τους

Καποια αγγίγματα απο την μεριά του Ιωσήφ ήταν αρκετά για να πυροδοτήσουν την έκρηξη.Αν δεν ήταν η Στεφανία να του κρατά το χέρι τότε σαν άγριο θεριό θα του είχε ορμήσει,με αυτό το κατακόκκινο φορεμα που φορούσε περα απο ότι ήταν εκθαμβωτική αποτελούσε εύκολο στόχο.Εκείνη την στιγμή ένιωθε σαν ταύρος που κυνηγούσε το θήραμα του..

Το βλέμμα του καυτό πάνω της, δεν την άφηνε σε ησυχία,αισθανόταν τον θυμό του, αισθανόταν τα πάντα...και μετανιωνε χίλιες φορες που είχε δεχτεί την πρόσκληση του Ιωσήφ.
Χίλιες φορές αρνιόταν την ιδέα...

«εμενα με συγχωρείτε θα πάω λιγο έξω να μιλήσω με τους γονείς μου,
ξέχασα να τους πάρω όλη μέρα» βρήκε μια δικαιολογία κυρίως για τον Ιωσήφ, ήταν έτοιμη να λιποθυμήσει. Δεν άντεχε αλλο να είναι απέναντι του,δεν το άντεχε ολο αυτό

Θα είχαν περάσει δεκα λεπτά οταν αισθάνθηκε μια παρουσία δίπλα της
Η καρδιά της σφίχτηκε και ολο της κορμί άρχισε να παραλύει καθώς ένιωσε την ανάσα του καυτή πάνω της.Πόσος καιρός είχε περάσει από τοτε..πόσος καιρός απο τοτε που τον ένιωθε κάθε ημέρα

«θα μαζέψεις τα πράγματα σου και θα φύγεις απο εδώ χωρις πολλα πολλα και μην διανοηθείς να κανεις το οτιδήποτε με τον Ιωσήφ μόνο αυτο σου λέω» μετρημένες οι κουβέντες του, δεν πρόλαβε καν να απαντήσει,ο Βίκτωρας είχε ηδη εξαφανιστεί

Τι ήταν αυτο πάλι; γιατί τον ένοιαζε τι θα έκανε εκείνη; 

Επέστρεψε στο τραπέζι ύστερα απο λίγο,δεν θα του έκανε την χάρη να τα παρατήσει τόσο εύκολα, και ετσι οχι μόνο δεν έφυγε αλλα ζήτησε απο τον Ιωσήφ να πάνε να χορέψουν κατι που σαφώς τον εξόργισε μέχρι που..

«να στην κλέψω Ιωσήφ για λίγο; φαίνεται πως η παρτενέρ σου ξέρει απο χορό,οπότε τι θα λέγατε όμορφη μου δεσποινίς να μου χαρίσετε αυτο τον χορό;» την δοκίμαζε,

«φυσικά,ολη δική σου» άφησε ενα απαλό φιλί στο χέρι της κρύβοντας τον εκνευρισμό του με την παράλογη διακοπή της στιγμής τους απο τον Βίκτωρα,το τερατάκι της ζήλειας εμφανίστηκε για τα καλά μεσα του

Αντικριστά στάθηκαν και οι δύο βυθίζοντας το βλέμμα τους ο ενας στον άλλον, με τα μάτια μπορούσαν να επικοινωνήσουν, να πούν αυτα που δίσταζαν να παραδεχτούν φωναχτά.

Ο Βίκτωρας τύλιξε το χέρι του γύρω απο την δική της μέση φέρνοντας την  επικίνδυνα κοντά ενώ η ιδια τοποθέτησε αντίστοιχα το χέρι της στον ενα του ώμο μπλέκοντας το άλλο με το δικό του.Ενα μικρό τρέμουλο άρχισε να την πιάνει καθως αισθανόταν τα πόδια της βαριά, ξαφνικά ασήκωτα και ήταν θέμα χρόνου να λυγίσουν

Και όταν η μελωδία της μουσικής ξεχύθηκε στο χώρο ολη η ένταση βγήκε στο τανγκό αυτό.Ξαφνικά σαν να ξεχάστηκαν ολα,οι δυο ψυχές αυτές αφέθηκαν στην δίνη της μουσικής.
Ολα τα βλέμματα έπεσαν πάνω τους αφήνοντας τους όλους μαγεμένους

Ενα τανγκό αλλιώτικο, ενα τανγκό που έκρυβε συναισθήματα,που έδειχνε όσα έπρεπε

Το τανγκό των ερωτευμένων που δεν έπαψαν να αγαπούν

Το τανγκό...

Μια μίση εβδομάδα ακομα υπομονή τελειώνω την εξεταστική. Ζητώ συγγνώμη! Μετα θα μπούμε στην τελική ευθεία για το τελος.

1900 λεξεις για μενα ρεκορ. Σχολια και αστεράκια. Υπάρχει ακομα κανεις που τν διαβάζει;

Καλη συνέχεια
Πολλα φιλια