ΚΕΦΑΛΑΙΟ 46

Όταν έχεις αγάπη στη ζωή σου, μπορεί να αναπληρώσει πολλά άλλα πράγματα που λείπουν. Όταν δεν έχεις αγάπη στη ζωή σου, οτιδήποτε άλλο κι αν υπάρχει, δεν είναι αρκετό.

Αnn Landers

Οι επόμενες δύο μερες πέρασαν γρήγορα,ο Βίκτωρας έλειπε σχεδόν όλη την ημέρα λέγοντας της πως είχε κάποιες δουλειές να κανει ενω το βράδυ έπρεπε να είναι έτοιμη για την έκπληξη που της είχε ετοιμάσει και δεν ήταν αλλη απο τον ερχομό όλων των φίλων τους και φυσικά την στιγμή
οπου επιτέλους θα της ζητούσε επίσημα να γίνει η γυναίκα του.

Η Βασιλική αποφάσισε να βγει μια μικρή βόλτα στην πόλη μιας και είχε ακομα μπροστά της πολλες ώρες μέχρι να ετοιμαστεί.Αφησε πρώτα ενα σημείωμα ενημερώνοντας τον οτι θα έβγαινε έξω σε περίπτωση που επέστρεφε πρώτος και έφυγε απο το δωμάτιο.

Ξεκίνησε να περπατά στα σοκάκια του Ναυπλίου ρίχνοντας ματιές στα μικρά μαγαζάκια που υπήρχαν γύρω γύρω γεμάτα με ωραία πράγματα. Θέλησε να πάρει μικρά δωράκια για τους φίλους της,ήταν ολα τόσο ωραία που δεν άντεξε..Την ώρα που χάζευε σε ενα απο τα μαγαζιά ένιωσε κάποιον να έχει καρφώσει το βλέμμα του πάνω της,το ένιωθε έντονα! Προσεχτικά γύρισε προς το μερος του αλλά δεν υπήρχε κάνεις.

Ισως ήταν η ιδέα μου,  ψέλλισε συνεχίζοντας τα ψώνια της

Μόλις επιτέλους είχε τελειώσει με τα ψώνια της,έκανε μια τελευταία βόλτα στο λιμάνι του Ναυπλίου και όντας αρκετά κουρασμένη γύρισε στο ξενοδοχείο.Με τα πολλα πολλα είχε χάσει την αίσθηση της ώρας. Ο Βίκτωρας είχε ηδη γυρίσει εδω και ώρα περιμένοντας την ανήσυχος.

«μωρό μου;» τον βρήκε να κάθεται στο κρεβάτι κρατώντας το κεφάλι του ανάμεσα στα χέρια του έχοντας κλείσει τα μάτια στην προσπάθεια του να ηρεμήσει «Βίκτωρα τι έγινε μωρο μου;» είχε αρχίσει να ανησυχεί βλέποντας τον σε αυτή την κατάσταση

«τριανταφυλλακι» χωρις να της πει απολύτως τίποτα,την τράβηξε κοντά του κλείνοντας την στην αγκαλιά του. Είχε ανάγκη να την νιώσει πάνω του, να την αγκαλιάσει σφιχτά για να πάρει δύναμη.Μεσα στην απόλυτη σιωπή έμειναν αγκαλιασμένοι, η Βασιλική κατάλαβε πως κάτι έγινε μα δεν θέλησε να τον πιέσει.Ηξερε πως μόλις ήταν έτοιμος θα της μιλούσε ο ίδιος.

Πλεον θα τον άκουγε. Ο άνθρωπος μας έχει την ιδιαίτερη ικανότητα να μας ακούει και να μας καταλαβαίνει ακόμα και όταν δεν μιλαμε

«πάμε να ξαπλώσουμε;ή βασικά εχω μια καλύτερη ιδέα...» ανασηκωσε με το απαλό της χέρι το πρόσωπο του, χαμογελούσε πλατιά με την σκέψη της.Δάγκωσε το κάτω χείλος της απο αμηχανία λες και θα ήταν η πρώτη φορά που θα του ζητούσε κάτι τέτοιο
«θελεις να κάνουμε μαζί μπάνιο; και μετα να..»συμπλήρωσε κοκκινιζοντας ελαφρά σαν μικρό παιδί που είπε κάτι κακό

«μωρό μου εσύ» ο Βίκτωρας χαμογέλασε με την ψυχή του,
κατάλαβε αμέσως τι προσπαθούσε να του πει.Σηκώθηκε όρθιος αυτομάτως, με εκείνη στην αγκαλιά του προχώρησε προς το μπάνιο.

Είχε τον τρόπο της να τον κάνει να ξεχνά τα πάντα. Αυτο που ήθελε ήταν εκείνη,μόνο με την Βασιλική μπορούσε να προχωρήσει..

Μολις την άφησε να πατήσει στο πάτωμα άρχισε να αφαιρεί ενα ενα τα ρούχα της αφήνοντας της και απο ενα φιλί σε κάθε σημείο που ήταν ακάλυπτο.Οταν πλέον την είχε απολύτως γυμνή μπροστά του γονάτισε μπροστά της,έφερε το γόνατο της στο στόμα του φιλωντας το απαλά,με το χέρι του ξεκίνησε να χαρασει μια διαδρομή από χάδια στο πόδι της μέχρι την πηγή της θηλυκότητας της,στέλνοντας της κύματα ρίγους σε όλο της το κορμί

«Βίκτωρα» ξέφυγε απο τα χείλη της καθώς τον ένιωθε να την βασανίζει Οταν εκείνος σηκώθηκε ξανα όρθιος την βοήθησε να τυλίξει τα πόδια της γύρω απο την μέση του και μαζί μπήκαν μέσα στην μπανιέρα. Το νερό αρχίσε να πέφτει πάνω στα γυμνά τους κορμιά,τα σώματα τους σε απόσταση αναπνοής και τα χείλη τους δεν έλεγαν να αποχωριστούν την επαφή.

Η πλάτη της κόλλησε στα κρύα πλακάκια,την κρατούσε σφιχτά κοντά του καθώς το ελεύθερο του χέρι ήταν αποφασισμένο να την τρελάνει χαϊδεύοντας την ευλαβικά στο ευαίσθητα σημεία της.

Του άρεσε να την βλέπει να λιώνει σε κάθε του άγγιγμα,να φωνάζει το όνομα του,να ουρλιάζει απο προσμονή για να τον συναντήσει.
Μαλασε,φιλούσε και δάγκωνε τα στήθη της κάνοντας την να βγάζει ήχους απόλαυσης και απόλυτης ηδονής...

Μετα την πρώτη τους ένωση την άφησε να ηρεμήσει λίγα λεπτά μέχρι να την οδηγήσει ξανα πίσω στο δωμάτιο.Απαλά την ξάπλωσε πάνω στο κρεβάτι,γρήγορα όμως πηρε την θέση του ανάμεσα στα πόδια της, χωρίς να χάνει χρόνο,γεμάτος απο προσμονή να την νιώσει ξανά ώθησε τον ευατό του εκεί που ο έρωτας και το πάθος τους γίνονταν ακόμα πιο έντονοι

Ολα παίζονταν οταν αυτες οι δυο ψυχές γίνονταν μια.Ο Βίκτωρας ζούσε για την Βασιλική και η Βασιλική με την σειρά της ζούσε για εκείνον.
Τωρα και για πάντα.

Β & B... For ever and always

Λίγες στιγμές αργότερα η Βασιλική ετοιμαζόταν ενώ ο Βίκτωρας καθόταν σκεφτικός έξω στο μπαλκονάκι,είχε μιλήσει νωρίτερα χωρίς να τον καταλάβει εκείνη με τον Ιάσονα.Είχαν ηδη φτάσει και τακτοποιουνταν στο σπίτι της Λένας,ευτυχώς που το πατρικό τους ήταν αρκετά ευρύχωρο και θα τους χωρούσε όλους.Ηταν ιδιαίτερη στιγμή οπότε όλοι θα έκαναν υπομονή

«Βίκτωρα είσαι έτοιμος;σε δέκα λεπτά τελειώνω και εγώ!» του φώναξε καθως τελείωνε με την τελευταία πινελιά στο μακιγιάζ της.

Ο Βίκτωρας τελείωσε το ποτό του σκεπτόμενος το μύνημα που είχε λάβει το μεσημέρι.Μια φωτογραφία της αγαπημένης του με ενα μύνημα που φανερα τον είχε ανησυχήσει. Ομως αυτή η ημέρα ανήκε στους δυο τους,δεν θα άφηνε τίποτα να τους την καταστρέψει.

Αφησε το ποτήρι στο τραπεζάκι και μπήκε πάλι μεσα στο δωμάτιο.Η Βασιλική οτι είχε τελειώσει,το φορεμα που φορούσε το είχε επιλέξει ο ιδιος, αγκάλιαζε όμορφα το σώμα της κάνοντας την να φαίνεται ποθητή μόνο για εκείνον.Ολα για τον Βίκτωρα τα έκανε,ήθελε να δείχνει όμορφη μόνο για τον τραμπούκο που της είχε κλέψει την καρδιά τόσο εύκολα

«εισαι πανέμορφη πανάθεμά σε,
ευτυχώς που ξερω πόσο ερωτευμένη είσαι μαζί μου και δεν κινδυνεύω απο κανέναν.Κανείς δεν μπορεί να σε κλέψει απο μένα» την αγκάλιασε τρυφερά κοιτώντας την με ένα γλυκό χαμόγελο.

«παλι καλα το καταλαβαίνεις σιγα σιγα και θα πάψεις να ζηλεύεις τον οποιοδήποτε αν και εδώ που τα λέμε μου αρέσει αυτή η πλευρά σου.Πρώτα ζηλιάρης και μετά..ηφαίστειο!» θέλοντας να αστειευτει του είπε,κάτι βέβαια που στην πραγματικότητα το εννοούσε,την τρέλαινε που μπορούσε απο την μια να είναι γλυκός και απο την άλλη να ξέρει πότε πρέπει να γίνεται άγριος

«μαλλον συμπληρώνουμε ο ενας τον άλλον γιατί και εσύ μην ξεχνάς τι αγριότητα γίνεσαι όταν ζηλεύεις.Και αν αγαπώ την ήσυχη σου πλευρά αυτή την λατρεύω» απάντησε με την σειρά του κλείνοντας της το μάτι.

Εφερε τα χείλη του κοντά στα δικά της αφήνοντας πάνω τους ένα απαλό φιλί. Για λίγο έμειναν να κοιτάζονται,η σιωπή τους τα έλεγε ολα και δεν χρειαζόταν καμία λέξη για να εξηγήσει τα συναισθήματα τους.Πλέον μπορούσαν να νιώσουν τα πάντα γιατί αυτοί οι δύο ήταν μια ομάδα, ανίκητη.

Τωρα και για πάντα.

«παμε επιτέλους να δεις την  έκπληξη;» την ρώτησε ενώ έβγαλε απο την τσέπη του ενα μαύρο μαντίλι. Η Βασιλική έσμιξε τα φρύδια της κοιτάζοντας τον με απορία,τον ρώτησε φυσικά για ποιον λογο ήθελε το μαντίλι αλλα ο Βίκτωρας αποφάσισε να μην της πει τίποτα, της ζήτησε απλά να κλείσει τα μάτια της και χωρίς αντιρρήσεις να τον αφήσει να της το φορέσει οπως φυσικά και έκανε

«ελπίζω να μην άλλαξες και να μεταλλάχτηκες σε πραγματικό τραμπούκο που θέλει τωρα να με σκοτώσει γιατί θα βγάλω την αγριότητα που κρύβω μέσα μου και μετα δεν θα σώζει κανεις απο εμένα» άφησε ενα δυνατό γελάκι να ξεφύγει απο τα χείλη του.Αφού της ξεκαθάρισε πως δεν είχε κανένα σκοπό να της κανει κακό,πηρε τα πράγματα τους και με την βοήθεια του κατέβηκαν κάτω όπου το αυτοκίνητο που είχε στείλει ο Ιάσονας τους περίμενε.

Το πατρικό της Μελίνας δεν απείχε πολυ απο το ξενοδοχείο τους.Σε ολη την διαδρομή κρατούσε το χέρι της, κάπου κάπου της άφηνε διάσπαρτα φιλιά ψιθυριζοντας της ταυτόχρονα πόσο θα ήθελε να την γευτεί εκείνη την στιγμή.Η Βασιλική φορούσε το μαντίλι,τα μάτια της δεν μπορούσαν να την προδώσουν μα το κόκκινο χρώμα με το οποίο τα μάγουλα της είχαν βαφτεί φανέρωναν πόσο ντρεπόταν...

Σαν μικρό παιδί.

Οταν έφτασαν την βοήθησε ξανα να βγει απο το αυτοκίνητο,της απαγόρευσε να βγάλει το μαντίλι λέγοντας πως έπρεπε να κάνει λίγο ακόμα υπομονή.Ο Ιάσονας με τον Αγγελο βγήκαν να τους υποδεχτούν χωρίς να μιλάνε φυσικά,το βλέμμα του τα μαρτυρούσε ολα.

«ηρθε στιγμή αδερφάκι.Πρόσεχε την αδερφή μου και τα μάτια σου» του ψιθύρισε ο Ιάσονας χαμηλόφωνα ξέροντας πως δεν υπήρχε περίπτωση να τους ακούσει η Βασιλική.Ο Βίκτωρας χαμογέλασε απαντώντας του οπως έπρεπε.

Η Βασιλική δεν υπήρχε καμία αμφιβολία πως ήταν γυναίκα που ήθελε να περάσει ολη του την ζωή μαζί της.Θα έκανε τα πάντα για να την έχει κοντά του!

Μπήκαν με προσοχή μεσα στο σπίτι,
ολοι αμέσως κρύφτηκαν ενώ ο Βίκτωρας την έφερε κοντά του. Εβγαλε το μαντίλι ζητώντας της ακόμα να μην ανοίξει τα μάτια,τα φώτα ήταν κλειστά.Προχώρησαν προς τον κήπο που είχε διακοσμηθεί κατάλληλα απο την Μελίνα και τα υπόλοιπα κορίτσια μετά απο δική του φυσικά πρωτοβουλία

Ενα μικρό κιόσκι είχε τοποθετηθεί στην μέση του κήπου διακοσμημένο με χιλιάδες τριαντάφυλλα διαφόρων χρωμάτων μαζί με λαμπερά φωτάκια που το έκαναν να μοιάζει σαν στολίδι. Κατω είχαν σκορπίσει επίσης πέταλα απο τριαντάφυλλα με διάφορα φαναράκια διασκορπισμένα παντού, σε ολη την έκταση του κήπου.

Στάθηκαν ακριβώς στην μέση,τους έκανε νόημα να έρθουν.Με την σειρά τους πήραν την θέση τους γύρω απο το ζευγάρι.Μολις ολα ήταν έτοιμα, μαζι και η μουσική που άρχισε να παίζει της ζήτησε να ανοίξει τα μάτια της,συνεχίζοντας εκείνος να της κρατά τα χέρια

«επιτέλους ρε Βίκτωρα με...» ξεκίνησε να λέει,μα μολις κατάλαβε τι γινόταν έμεινε να κοιτάζει χαμένη,τα χείλη μισά άνοιξαν φανερά απο την έκπληξη που την είχε καταβάλει
«τι είναι ολα αυτά;» κοιτούσε μια τον Βίκτωρα και μια την οικογένεια της μην πιστεύοντας στα μάτια της πως ήταν όλοι εδώ

«τωρα αρχίζει η έκπληξη μωρό μου!» της είπε απαλά με ενα πλατύ χαμόγελο να ζωγραφίζεται στα χείλη του

Τωρα και για πάντα.

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία
Σχολιάστε και ψηφίστε σας παρακαλώ. Τοσο κακο είναι;

Φιλια! Και καλο μήνα. Πάει το καλοκαίρι.