ΚΕΦΑΛΑΙΟ 39

Δεν θέλω μόνο να μ’ αγαπάνε, αλλά και να μου το λένε ότι μ’ αγαπάνε.

George Eliot

Τα κορίτσια αποφάσισαν να πάνε στο σπίτι της Ισμήνης.Φαίνεται πως και οι τρεις χρειάζονταν λιγο χρόνο να σκεφτούν με ησυχία. Η Βασιλική έκλεισε το κινητό της, δεν ήθελε να του μιλήσει και ήξερε καλα πως θα έκανε τα πάντα για να την βρει. Ηθελε λίγο χρόνο μακριά του!

«εκτιμώ ολο αυτο που κάνετε για μενα κορίτσα πραγματικά δεν ειμαι έτοιμη να τον αντιμετωπίσω.Οχι γιατί τον φοβάμαι αλλά γιατί με πρόδωσε.
Μου έχει πει ψέματα τελικά και πόσα αλλα που ίσως δεν θα μάθω ποτέ..» αποκρίθηκε με παράπονο. Τοσο καιρό εκείνος της ζητούσε να του λέει την αλήθεια, να του λεει οτι κάνει και εκείνος απο την άλλη της έκρυβε τόσα άλλα

Γιατί; γιατί αγάπη μου;  δεν μπορούσε να τον καταλάβει.Τι ήταν αυτό που τον είχε αναγκάσει να της κρύψει την αλήθεια;

«ήμουν μικρή όταν έμαθα για το πρόβλημα του.Ο πατέρας μας τον έσωσε Βασιλική.Η καρδιά του ηταν αδύναμη...θα πέθαινε» συνέχισε,τα μάτια της άρχισαν να βουρκωνουν.
Η μητέρα της,της ειχε μιλησει για την περιπέτεια του παρόλο που εκείνος της το είχε απαγορεύσει.

Σε καμια περίπτωση δεν ήθελε να νιώσει απο κανέναν την λύπη,μπορει να ηταν μικρός αλλα ειχε επίγνωση,
δεν δεχόταν την λύπη!Κανεις δεν γνώριζε για το πρόβλημα του εκτος απο τους γονείς του και ενα ατομο που απλα εκμεταλλεύτηκε την δυσκολία τους.Απο τοτε έγινε σκληρός.Ετσι έπρεπε..!

«τι;τι εννοεις Αλίκη;» δεν γνώριζε τίποτα,πόσο μαλλον για το παρελθόν του γενικα.

«δεν ειναι κατι που πρέπει να μαθεις απο μενα.Συγγνώμη καλη μου.Ο Βίκτωρας δεν θέλει να μιλαμε για αυτό,του θυμίζει πολλα,ιδίως μετα τον θάνατο του πατέρα μας ηταν σαν να ξεγραψε το παρελθόν,ετσι μας ζήτησε να κάνουμε και εμεις..!» τα λόγια της Αλίκης ήρθαν αμέσως στο μυαλό της
Μπορεί να είχε υποσχεθεί στον εαυτό της πως θα τον άφηνε ελεύθερο, να της μιλήσει εκείνος οποτε ήθελε αλλά τώρα...Τωρα ολα άλλαζαν με την αποκάλυψη της Λίλη

Αυτο την πονούσε περισσότερο. Τοσο καιρό ήταν σαν να την κορόιδευε.
Ζήλευε που εκείνη προσπαθούσε με χυδαίο τρόπο να τον πλησιάσει, που να ήξερε πως κάποιο 'φεγγαρι' οι δυο τους ήταν μαζί...Ενιωθε προδομένη, και με το δίκιο της

Επρεπε να της μιλήσει.Ισως ήταν καιρός να μάθει για το παρελθόν του και για τα μυστικά που έκρυβε απο εκείνη.

«Βασιλική μου,θα είμαστε εδω για οτι χρειαστείς,μην μας ευχαριστείς για κάτι που θέλουμε και κάνουμε. Μπορείς αν θέλεις να μείνεις εδω για σήμερα,αν δεν αισθάνεσαι έτοιμη να τον δείς!» της μίλησε η Ισμήνη θέλοντας να την κάνει να νιώσει άνετα

«σας ευχαριστώ κορίτσια μου,δεν είμαι ακομα έτοιμη οπως σας είπα πρίν.Με πλήγωσε πολύ η συμπεριφορά του,θύμωσε μαζι μου ενω ο ίδιος τοσο καιρό μου έλεγε ψέματα για αυτή την τιποτενια..»

Η Ισμήνη με την Στεφανία συνέχισαν να την ακούν με προσοχή,θα της έκανε καλο να πει όσα σκεφτόταν, όσα ένιωθε,να ξεσπάσει ακόμα!Η Βασιλική ξεκίνησε να τους μιλά για τα πάντα, για την αρχή της σχέσης τους,για τα προβλήματα,την απαγωγή της και τώρα το θεμα με την Λίλυ.. Της εκανε καλό να τα βγάλει απο μέσα της

Οι ώρες πέρασαν δίχως να το καταλάβουν.Τα κορίτσια την άκουγαν και είχαν χαθεί κυριολεκτικά στο παραμύθι τους.Γιατί η ιστορία του έμοιαζε με παραμύθι που όσα εμπόδια και αν υπάρξουν το καλό θα είναι νικητής.

«τωρα καταλαβαίνετε γιατί τον αγαπάω τοσο πολυ και γιατί με πόνεσε αυτο το ψέμα!» κατέληξε στο τέλος

«πριν σκεφτείς οτιδήποτε είναι καλο να του μιλήσεις,αστον να σου εξηγήσει τι συμβαίνει.Τελικά ολες μας έχουμε απο κατι που μας απασχολεί» απάντησε απογοητευμένα η Στεφανία. Δεν είχε περάσει και εκείνη λίγα. Δεν. γνώρισε την αγάπη ουτε απο την ίδια της την οικογένεια, εδω μέχρι και ο αδερφός της την κυνηγά μόνο και μόνο για να περάσει το δικό του, ακόμα και τώρα δεν έχει σταματήσει να την ψάχνει.

Τραγική ειρωνεία: η Ισμήνη έχασε τον αδερφό της και δεν σταμάτησε στιγμή να ελπίζει πως θα ξανα έρθει και η Στεφανία κάνει τα πάντα για να μην τον ξανα δει, να ξεφύγει μια για πάντα απο τον εφιάλτη!

«Δεν πρόκειται να γίνω σαν και εσας. Θα φύγω είτε το θέλεις είτε όχι.Αν γυρίσω ποτέ εδω θα ειναι μόνο αν ειμαι νεκρή.Και στο υπόσχομαι πως αν με αναγκάσεις να γυρίσω πίσω στο σπίτι,στο καταραμένο αυτο σπίτι θα σκοτωθώ. Καλύτερα να χάσω την ζωή μου παρά να πέσω στο δικό σας επίπεδο....» φώναξε σκορπίζοντας τα πράγματα της στο πάτωμα

Ο αδερφός της,την κοιτάξε με ενα ψυχρό βλέμμα.Πλησίασε προς το μέρος της και δίχως να νοιάζεται για την αδερφή του άρχισε να την χτυπά
«δεν πρόκειται να σε αφήσω να φύγεις παλιό βρώμα! Εδώ είναι η οικογένεια σου,εδώ το σπίτι σου!» συνέχισε να την χτυπά

«θα φύγω.. Θα φύγω» ψιθύριζε υπομένοντας τα χτυπήματα του για ακόμα μια φορά. Το είχε συνηθίσει άλλωστε. Μολις έκλεινε τα δεκα οχτώ θα έφευγε,ολα θα τα αφηνε πίσω για να σωθεί. Ολα!

«Στεφανία μου ολα καλα;» ανήσυχα την ρώτησε η Βασιλική, την τρόμαζε η ησυχία της. Κατι σκεφτόταν και σίγουρα δεν ήταν κάτι ευχαριστο,το ήξερε αυτό το βλέμμα, πολυ καλά!

«ναι απλα αφαιρέθηκα.Συγγνώμη!» χαμογέλασε αμήχανα θέλοντας να αποφύγει τις περαιτέρω ερωτήσεις.
Η Ισμήνη όμως κατάλαβε πολυ καλά μα δεν ήθελε να την φέρει σε δύσκολη θέση, το ίδιο και η Βασιλική.

«θέλετε να μου μιλήσετε; μπορώ να το δω στα μάτια σας πως έχετε πονέσει, όταν νιώσετε άνετα μαζί μου,μπορειτε να εμπιστευτείτε» τα κορίτσια την κοίταξαν, ήθελαν όντως να μιλήσουν σε κάποιον τρίτο. Ισως να έβρισκαν καποια λύση για τα προβλήματα τους και η Βασιλική έδειχνε πραγματικό ενδιαφέρον για εκείνες και τους ενέπνεε εμπιστοσύνη

«ειδα ξανα τον αδερφό μου μετα απο χρόνια» αποκρίθηκε αυθόρμητα η Ισμήνη,χρειαζόταν να τους μιλήσει

Μερικές φορες ειναι καλο να συζητάμε αυτα που μας απασχολούν. Να τα βγάζουμε απο μεσα μας ζητώντας βοήθεια!

«ο Νίκος με εγκατέλειψε ενα βράδυ ξαφνικά δίχως εξήγηση, δίχως τίποτα. Με άφησε μόνη μου,με παράτησε...» σκούπισε λίγα δάκρυα που έπεσαν στο πρόσωπο της

«ο Νίκος;ο Νίκος αδερφός σου;» για αυτό την ρωτούσε το πρωί ο Βίκτωρας αν είχε έρθει ο Νίκος

Πρέπει να δει κάποια... ετσι της ειχε πει ο Βίκτωρας πριν φύγει και την αφήσει να ξεκινήσει το μάθημα

«ναι,τον...τον ξέρεις;» δεν περίμενε ο Νίκος να έχει αδερφή, δεν γνώριζε πολλα για εκείνον αλλα πίστευε τουλάχιστον πως ο Βίκτωρας θα της έλεγε κάτι..

Και αλλο μυστικό...   Αποκρίθηκε λυπημένη ....Ποσα μυστικά ακομα ρε Βίκτωρα; πόσα;

Την ιδια στιγμή «που είναι την τρέλα μου.Τοσες ώρες λείπει και το κινητό της είναι κλειστό» ήταν μαζεμένοι στο σπίτι του Βίκτωρα,ο Νίκος και ο Αχιλλέας.Οταν γύρισε σπιτι και δεν την βρήκε εκει το μυαλό του θόλωσε,δεν σταμάτησε να την παίρνει τηλέφωνο.Ο Αχιλλέας με τον Νίκο μάταια προσπαθούσαν να ηρεμήσουν το αγρίμι

«εγω φταίω γαμωτο. Εγω και μόνο εγω.Νόμιζα πως την προστάτευα και τώρα..» είχε βγει εκτος εαυτού, δεν ήθελε να της κρύψει την αλήθεια για την Λίλυ,μα έβλεπε πόσο την ζήλευε και δεν ήθελε να έχει καμία σχέση μαζί της,του ειχε υποσχεθεί πως δεν μιλούσε και τα τίναξε ολα στον αέρα σε μια στιγμή.

«Βίκτωρα, ηρέμησε. Ολο αυτόν τον καιρό προσπαθούσες να τα εχεις ολα υπο έλεγχο και να κρατάς τις ισορροπίες. Ολα τα έκανες για την  Βασιλική» ο Αχιλλέας δεν είχε άδικο, ολα για εκείνη τα έκανε.

Μόνο για εκείνη ζούσε!

«σε παρακαλώ τριαντάφυλλακι μου έλα πίσω» ψιθύρισε κοιτάζοντας έξω απο το παράθυρο νιώθοντας ενα μεγάλο κενό στην καρδιά του

Γιατί το τριανταφυλλακι του ένιωθε προδομένο και αυτός ήταν υπεύθυνος

Συνεχίζεται...