Η ΑΡΧΗ
ΚΕΦΆΛΑΙΟ 1
Ο έρωτας μοιάζει με το μεθύσι. Κάνει τους ανθρώπους θερμούς, εύθυμους και διαχυτικούς.
Πλούταρχος
ΒΙΚΤΩΡΑΣ
Η ζωη μερικες φορες σε ανθρώπους που δεν το αξίζουν φέρεται άδικα και βάναυσα μπορεί να τους στερήσει οτι αγαπούν
Ο Βίκτωρας σχεδόν τρία χρονια πριν έχασε τον άγγελο του. Την αδερφή του.
Ποτε δεν της έδειξε τα συναισθήματα του. Κρυβόταν μα την αγαπούσε. Ήταν ο άγγελος του και οταν την έχασε ήταν σαν να χάνει την ψυχή του
Έγινε σκληρός. Κλείδωσε την καρδιά του και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η εκδίκηση
Απο την αρχή που είχε μάθει την 'σχέση' της αδερφής του με εκείνον τον τύπο, μαζί με τον αδελφικο του φίλο άρχισαν να ψάχνουν. Δεν θα ησύχαζε.
Το ατύχημα και ο θάνατος της Αλίκης έπεσε σαν κεραυνός στα σπιτικό τους. Τραγική φιγούρα η μάνα τους.
Όλα του θύμιζαν την Αλίκη. Ακομα και το σπίτι που έμεναν μαζί στην Αθήνα ήθελε στην άρχη να το πουλήσει μα τελευταία στιγμή μετάνιωσε μιας και πίστευε πως ετσι την πρόδιδε.
Την σχολή την άνοιξε για χαρη της. Εκείνη τον ειχε πείσει. Του έλεγε μάλιστα πως θα ερχόταν κάθε μέρα να προπονείται... Έκαναν τοσα όνειρα μαζι που ολα καταστράφηκαν μεσα σε ενα βράδυ
Υποσχέθηκε στον ευατό του πως δεν θα το άφηνε έτσι. Ένα χρόνο αργότερα είχε μάθει πλέον πως ο Λούκας ήταν τσιράκι του Αντώνη Στέφανου. Εκείνος τον είχε βάλει να της την πεσει. Φαινόταν πως του άρεσε να παίζει με μικρά και αθώα κορίτσια
Τα πράγματα που έμαθε για τον Αντώνη τον έκαναν να νιώσει αηδία και ένα τεράστιο μίσος για αυτο το άτομο. Είχε ακούσει και για τον αδερφό του τον Ιάσονα. Ήξερε.
Μολις η μητέρα του, τον ενημέρωσε πως γνώρισε μια κοπέλα ονόματι Μελίνα και τον σύζυγό της Ιάσονα Στεφάνου, πάγωσε. Δεν μπορούσε να ειναι τόση σύμπτωση
Φαίνεται πως η μοίρα ήθελε με κάποιον τρόπο να τους φέρει κοντά. Γιατί απο τότε ο Βίκτωρας έγινε ο φύλακας άγγελος της Μελίνας. Δεν είχε καταφέρει να σώσει την αδερφή του θα έσωζε την Μελίνα
Έγιναν τόσα πολλά απο εκείνη την μέρα. Με τον Ιάσονα συνεργάστηκαν για το καλό όλων εκείνο το βράδυ η παρουσία της Βασιλικής τους έπιασε απροετοίμαστους, ειδικά όταν πάτησε την σκανδάλη
Αυτή η κοπέλα ήταν η καταστροφή του. Όταν την είδε για πρώτη φορά ένιωσε περίεργα. Συναισθήματα που τόσα χρόνια είχε κλειδώσει και απαγορεύσει να βγούν στην επιφάνεια
Το τριαντάφυλλο του.
Ο Ιάσονας του ζήτησε να την προσέχει.Ήταν ευαίσθητη και φοβόταν μην κάνει καμία τρέλα οπως να παει να παραδοθεί στην αστυνομία. "Η αδερφή μου Βίκτωρα δεν είναι απλά ευαίσθητη είναι και παρορμητική. Θα μείνεις μαζί της και θα την προσέξεις. Δεν πρέπει να κάνει καμία τρελα.Την αδερφή μου και τα μάτια σου" απο τότε έγινε η προτεραιότητα του
Το ατίθασο τριαντάφυλλο του
Όλα γίνονταν γρήγορα. Η υποτιθέμενη δική του Ιάσονα... Η γέννα της Μελίνας και ο θάνατος του Ιάσονα. Μέχρι να μάθει την αλήθεια οτι ο Ιάσονας ήταν ζωντανός δεν μπορούσε να το πιστέψει. Μαζι με τον Πέτρο το έμαθαν και βοήθησαν ολοι μαζί να βρουν τα τσιράκια του Μαυρίδη. Εκεί όμως βρήκαν και την αδερφή του
Η μικρή του. Η Αλίκη του ήταν ζωντανή. Δεν τον ένοιαζε πως και γιατί. Ήταν ζωντανή, πλέον θα ήταν ξανα κοντά του. Δεν την πίεσε να του πει τίποτα. Με τον καιρό. Η ψυχολογία της ήταν χάλια. Έβλεπε συνέχεια εφιάλτες και ούρλιαζε σε όποιον πήγαινε να την ακουμπήσει
Η Βασιλική την ανέλαβε ως ψυχολόγος της. Άρχισαν τις συνεδρίες στο σπίτι του Βίκτωρα. Την έβλεπε συνέχεια και ηθελε απεγνωσμένα να την αρπάξει και να την φιλήσει... Την ήθελε....
Σήμερα ειναι μια ακομα συνέδρια
Η Αλίκη φαίνεται καλύτερα. Πλεον μιλάει πιο εύκολα. Σε αυτό έχουν συμβάλει και τα κορίτσια που δεν την αφήνουν ουτε λεπτό απο κοντά τους
«Καλημέρα Αλίκη μου.Πως είσαι σήμερα;» ακούστηκε η φωνή της. Είχε έρθει.Άφησε την κούπα με τον καφέ στο πάγκο και πλησίασε την πόρτα για να την δει
«Προσπαθώ» απάντησε εκείνη κουνώντας απλα τους ώμους της,
«οποτε θέλεις πες μου να ξεκινήσουμε. Εδώ ή πάνω;» έβγαλε το μπουφάν της και το άφησε στην άκρη του καναπε
Η Αλίκη την κοίταξε προσπαθώντας να βρεί μια δικαιολογία. Οχι γιατί δεν ήθελε να της μιλήσει αλλα ο Βίκτωρας της είχε ζητήσει να τον αφήσει να της μιλήσει μιας και η Βασιλική εδώ και μέρες τον αγνοούσε
«Βασικά... Πρέπει να πάω λίγο πάνω....» δεν ήταν καλή στις δικαιολογίες
«Εντάξει κοριτσάκι μου πήγαινε. Εγω θα σε περιμένω εδώ.Μην αγχώνεσαι» της απάντησε ειλικρινά, άλλωστε ήξερε πως θα ειναι μόνες τους. Ο Βίκτωρας τέτοια ώρα συνήθιζε να βρίσκεται στην σχολή. Είχε επιλέξει τέτοιες ωρες να έρχεται ώστε να λείπει εκείνος
Η Αλίκη ανέβηκε πάνω και εκείνη απλα κάθισε στον καναπέ. Ο Βίκτωρας βγήκε αθόρυβα απο την κουζίνα και άρχισε να την πλησιάζει
«σε εμας δεν λες καλημέρα τριανταφυλλακι;...» έσκυψε κοντά στο αυτί της και της ψιθύρισε
Αν και την τρόμαξε προσπάθησε να μην το δείξει.Ένιωθε τόσο παράξενα όταν ήταν κοντά του. Οι χτύποι της καρδιάς της αυξήθηκαν τοσο έντονα που νόμιζε πως η καρδιά της θα έσπαζε
«Δεν σε είδα.Νόμιζα οτι θα ήσουν στην σχολή..» απάντησε σταθερά για να μην δείξει αδύναμη. Έλιωνε και μόνο στην παρουσία του
«θα σε πιστέψω αυτή την φορά τριανταφυλλακι »
«Καλημέρα Βίκτωρα» έφυγε απο πίσω της και με δυο βήματα στάθηκε μπροστά της «σήκω πάνω και πες μου μια κανονική Καλημέρα τριανταφυλλακι» απαίτησε με την σκληρή φωνή του
«τι θελεις Βίκτωρα;Σου είπα Καλημέρα. Ας μην το κάνουμε τόσο μεγάλο θέμα» γκρινιαξε
«δεν θα το ξανα πω δεύτερη φορά»
Η Βασιλική αναστέναξε θυμωμένα. Σηκώθηκε όρθια και στάθηκε αντικριστά του. Το βλέμμα της συνάντησε το δικο του και χάθηκε. Αυτο ήθελε να αποφύγει. Καθε φορά που τον κοιτούσε ένιωθε ολο και πιο αδύναμη. Μετά το πρώτο τους φιλί δεν μπορούσε να τον βγάλει απο το μυαλό της
«Καλημέρα κύριε ντραπουκε» αποκρίθηκε στα γρήγορα «ευχαριστημένος;» τον ρώτησε γελώντας ειρωνικά
«πρέπει να σου μάθω τρόπους τριανταφυλλακι» πλησίασε τα χείλη του κοντά στο δεξιό λοβό της... Κύματα ρίγους στάλθηκαν αμέσως σε όλο της κορμί
«ναι μην παραλείψεις κύριε τραμπούκε» προσπαθούσε να κρατήσει την αυτοκυριαρχία της, δεν άντεχε να είναι τόσο κοντά του....
Ο Βίκτωρας απομακρύνθηκε γελώντας σαρκαστικά. Θα την έφτιαχνε με τον τρόπο του. Μπορεί τωρα να το έπαιζε δύσκολη αλλά απο τις εκφράσεις της καταλάβαινε πως και η Βασιλική ένιωθε περίεργα όταν ήταν κοντά του
Η Βασιλική ήταν δικιά του και θα της το έκανε σαφές εντος λίγων ημερών
Ο Βίκτωρας ήταν άντρας που δεν κρυβόταν. Οτι το ήθελε το έπαιρνε. Η Βασιλική δεν ήταν μια τυχαία γυναίκα. Δεν ήταν μια γυναίκα που ήθελε απλά να ρίξει στο κρεβάτι του. Δεν ήταν τέτοιος τύπος ο Βίκτωρας
Αγαπούσε μια φορά και δυνατά. Η Βασιλική ήταν η γυναίκα που είχε καταφέρει -χωρις να κάνει τίποτα- να ξεκλειδώσει την καρδιά του και να φέρει στην επιφάνεια όλα εκείνα τα συναίσθημα που είχε ξεχάσει οτι υπάρχουν
Δεν κρατήθηκα! (Το ανέβασα παλι)
Καλες γιορτές
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro