Θα ήθελες να μας μιλήσεις για εσένα?

Η πιο δύσκολη ερώτηση! Λοιπόν: είμαι Αθηναία (πολλές, πολλές γενιές κι από τους δυο γονείς, κι αυτό με κάνει να περηφανεύομαι, τόσα δα λίγο...), αποφοίτησα πρόσφατα από τον τομέα Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης του ΕΚΠΑ (πήρα τον χρόνο μου...), και είμαι τρομερά ερωτευμένη με τους αρχαίους πολιτισμούς της Ανατολικής Μεσογείου και της Εγγύς Ανατολής! Μου αρέσει απέραντα να ταξιδεύω και σκοπεύω να δω ολόκληρο τον κόσμο αν μπορέσω, ασχολούμαι πολύ με την γυμναστική (γενικώς) και με την πολεμική τεχνική αποκλειστικά με αγχέμαχα όπλα της πρώιμης εποχής των Βίκινγκς (ειδικώς) και την ποδηλασία, τρέφω έναν (ελαφρώς παγανιστικό...) σεβασμό προς την φύση, και προσπαθώ να βρω τι στην ευχή θα κάνω με τον εαυτό μου στην συνέχεια!

Υπέροχα τα ενδιαφέροντα σου! Ποια είναι η αγαπημένη σου ιστορική εποχή και γιατί?

Να 'σαι καλά! Νομίζω ως αγαπημένη ιστορική περίοδο θα διάλεγα εκείνα τα χρόνια του 14ου αιώνα π.Χ. της πρώτης απόπειρας εγκαθίδρυσης μιας μονοθεϊστικής θρησκείας στην Αίγυπτο, περίπου από τα 1391 ως τα 1334. Έχει τρομερό ενδιαφέρον να παρακολουθεί κανείς την πορεία και την στρατηγική της μεταρρύθμισης, και ενεπλάκησαν προσωπικότητες που θα πέθαινα να μπορούσα να κάνω μια συζήτηση μαζί τους (ιδίως ο φαραώ Ακενατέν και η πιο φημισμένη Νεφερτίτη, η μεγάλη βασιλική του σύζυγος). Ενώ υπάρχουν ντοκουμέντα για την περίοδο και μάλιστα πολύ λεπτομερή, ωστόσο εμφανίζονται ορισμένα κενά σ' εκείνα τα χρόνια που δεν έχουν εξηγηθεί ακόμη (η ξαφνική εξαφάνιση της Νεφερτίτης από κάθε είδους έγγραφο ή μορφές τέχνης, για παράδειγμα), οπότε είναι πραγματικά γοητευτικό να ερευνά κανείς εκείνη την εποχή! Ελπίζω κάποια μέρα να μπορέσω να την μελετήσω με πολύ μεγαλύτερη ενδελέχεια.

Έχεις πολύ αγάπη με την ιστορία και σε συγχαίρω! ❤

Θα ήθελες να μας περιγράψεις τη συγγραφική σου πορεία?

Ω, δεν είμαι σίγουρη αν την θυμάμαι αρκετά καλά! Κάποια στιγμή πάντως, νομίζω στην τρίτη λυκείου, ξεκίνησα να γράφω διάφορες κωμικές ιστοριούλες με πρωταγωνιστές τους συμμαθητές μου για να περνάει η ώρα στα μαθήματα γενικής παιδείας, και τις μοιραζόμουν με την καλύτερή μου φίλη όταν πλήτταμε (και ήταν εύκολο, καθόμασταν στο ίδιο θρανίο). Κατάλαβα τότε πως μου άρεσε να γράφω, η ώρα περνούσε γρήγορα, οπότε μέσα στο έτος (2014 με 2015) είχα ολοκληρώσει και το πρώτο μου μυθιστόρημα, την Εποχή του Κυνηγιού, που κυκλοφόρησε το 2016 από τις Εκδόσεις Πηγή. Το 2017 διακρίθηκα σε έναν πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό που διοργάνωσαν οι Εκδόσεις Εντύποις, και η νουβέλα μου που βραβεύτηκε, η Κόκκινη Βασίλισσα, κυκλοφόρησε το 2017 από τις ίδιες εκδόσεις. Στο ενδιάμεσο ασχολήθηκα και μ' άλλες ιστορίες, που τις έχω εδώ (Αιωνιότητα: Οι Συλλέκτες των Νεκρών και Ποτέ πιο Μόνοι, και λίγο λίγο την ανθολογία Ποτέ για Πάντα που αποτελείται από νουβέλες). Το 2019 μια άλλη νουβέλα μου, με τίτλο Δέκα Μικροί Αρχαιολόγοι, κυκλοφόρησε ξανά από τις Εκδόσεις Εντύποις, και τρία διηγήματά μου βραβεύτηκαν σε άλλους τρεις πανελλήνιους διαγωνισμούς (ωραίες εποχές προ COVID...) και να σου πω την αλήθεια δεν έχω γράψει από τότε...

Συγχαρητήρια . Θα ήθελες να σκιαγραφήσεις τους βασικούς χαρακτήρες των βιβλίων σου και να μας εξηγήσεις γιατί επέλεξες τα συγκεκριμένα θέματα?

Λοιπόν! Πρώτα έχουμε την Ελάιζα Ρέντγκρεϊβ και την Άιβορι Φόρεστερ από τους Συλλέκτες των Νεκρών. Η Ελάιζα είναι ήρεμη, λογική και πειθαρχημένη παρόλο που είναι καλλιτέχνης, και δεν χάνει αυτά της τα χαρακτηριστικά ακόμη κι όταν συνειδητοποιεί ότι έμπλεξε τον εαυτό της με μια έπαυλη με στοιχειά. Η Άιβορι, από την άλλη, είναι πιο συναισθηματική, πιο εκρηκτική και πιο παρορμητική, εξοικειωμένη με τα πνεύματα λόγω των οραμάτων της (πραγματικότητα ή σχιζοφρένεια; ), και φυσικά μήτηρ παντός κακού, γιατί είναι τρομερά έντεχνη στο να προκαλεί μπελάδες. Τώρα, σχετικά με το θέμα αυτής της ιστορίας, αλήθεια δεν ξέρω πώς προέκυψε! Στην πραγματικότητα έχω μια μάλλον παθολογική φοβία για τα φαντάσματα, και ορισμένες φορές τρόμαζα πολύ ακόμη και με τις σόφτκορ σκηνές τρόμου που έγραφα (αν ήταν τρόμος αυτό, δηλαδή...), οπότε η μόνη μου υπόθεση είναι πως προσπάθησα να απομυθοποιήσω την ιδέα των ψυχών που επιστρέφουν μετά τον θάνατο και τον τρόμο που μου προκαλούσε, αλλά δεν τα κατάφερα... Έπειτα έχουμε την Ωρόρα από το Πότε πιο Μόνοι, που είναι μελαγχολική, τρομαγμένη από τον κόσμο, απογοητευμένη και μάλλον λίγο καταθλιπτική. Κατατάσσεται στον στρατό για να ξεφύγει από την καταπίεση που υφίσταται στην πατρίδα της, και καλείται να αντιμετωπίσει μια ακόμη πιο συντριπτική μοναξιά. Το θέμα της δυστοπίας και της ανθρωπότητας που παρακμάζει με απασχολεί γενικώς, επειδή θεωρώ πως καταστρέφουμε τον πλανήτη μας και προκαλούμε τον ίδιο μας τον αφανισμό, οπότε ήταν ιδανικό σκηνικό για μια μελαγχολική ιστορία! Το Ποτέ για Πάντα έχει πολλούς και διάφορους χαρακτήρες, και για να μην πλατειάσω θα αρκεστώ στα δύο μυθιστορήματα, αν αυτό είναι εντάξει μ' εσένα!

Ποια είναι τα αγαπημένα σου βιβλία (εντός εφαρμογής ή έντυπα)?

Δυστυχώς δεν διαβάζω πολύ στην εφαρμογή (τελευταία την έχω αφήσει λιγάκι...), αλλά παλιότερα που ασχολούμουν περισσότερο με είχαν απορροφήσει πολύ η Ματωμένη Κοντέσα της και τα Πλάσματα της Νύχτας της Εκτός Wattpad διαβάζω πολλή κοινωνική/δραματική λογοτεχνία και συχνά αστυνομικά/ψυχολογικά θρίλερ, και τα πιο αγαπημένα μου βιβλία είναι η Μυστική Ιστορία της Donna Tartt, το Κορίτσι με το Τατουάζ του Stieg Larsson και το Wolf Winter της Cecilia Ekbäck.

Πολύ ωραία! Με αφορμή την απάντηση σου, γιατί θεωρείς ότι κάποιος μπορεί να αφήσει το Wattpad είτε σε επίπεδο ανάγνωσης είτε σε επίπεδο συγγραφής?

Να σου πω την αλήθεια, αυτό που κατάλαβα τον καιρό που ήμουν περισσότερο ενεργή είναι πως το Wattpad στην πραγματικότητα υποστηρίζει μονάχα πολύ συγκεκριμένα είδη, παρόλο που θεωρητικά μπορείς να διαλέξεις από δεκάδες κατηγορίες για να διαβάσεις ή να γράψεις κάτι. Βλέπω ότι οι ιστορίες που διαβάζονται πολύ είναι βασισμένες πάνω σ' ένα συγκεκριμένο μοτίβο με συγκεκριμένες εξελίξεις και συγκεκριμένους χαρακτήρες, με αποτέλεσμα κείμενα άλλων ειδών, και ενδεχομένως περισσότερο πρωτότυπα, να μην έχουν την δυνατότητα να ανακαλυφθούν, ή να ανακαλύπτονται μεν, αλλά να έχουν ελάχιστους αναγνώστες. Οπότε πιστεύω λιγάκι πως ο λόγος που πολλοί εγκαταλείπουν την εφαρμογή είναι η απογοήτευση. Κάποτε εξαντλείς τις ιστορίες που σου αρέσει να διαβάζεις, και κάποτε εξαντλείται και η απήχησή σου επειδή ελάχιστοι προτιμούν το είδος που γράφεις εσύ. Φαντάζομαι ότι πάει κάπως έτσι!

Πολύ συνειδητοποιημένη άποψη! Τι θα ήθελες να βελτιωθεί στην συγκεκριμένη εφαρμογή?

Δεν είμαι σίγουρη ότι θα βελτίωνα κάτι... Είναι καλό που αν και όχι όλοι, τουλάχιστον ορισμένοι ευνοούνται και τους δίνεται η ευκαιρία να μοιραστούν την δουλειά τους αρκετά εκτεταμένα και να την δουν να αγαπιέται. Το ιδανικό θα ήταν να είχαν όλοι οι συγγραφείς, ανεξαρτήτως κατηγορίας, αυτή την δυνατότητα, όμως κάτι τέτοιο εκ των πραγμάτων θα ήτανε μάλλον αδύνατο, και πάντα θα υπήρχαν είδη πολύ λιγότερο δημοφιλή από κάποια άλλα, πράγμα για το οποίο ευθύνεται ενδεχομένως ο μέσος όρος ηλικίας του κοινού εδώ, που διαμορφώνει και τις αναγνωστικές τάσεις. Γι' αυτό και δεν είμαι σίγουρη πως θα μπορούσε να βελτιωθεί η εφαρμογή, να πάρει περισσότερο τα πάνω της, τέλος πάντων... Γι' αυτή την ανισορροπία δεν ευθύνονται ούτε οι αναγνώστες ούτε οι συγγραφείς, απλώς it is what it is (όπως θα έλεγαν και στην αρχαία Ελλάδα :Ρ).

Οι αναγνώστες πού αλλού μπορούν να σε βρουν εκτός από το Wattpad ?

Όποιος θέλει μπορεί να με βρει στο instagram (kaiserin.lavlav) που το χρησιμοποιώ αρκετά συγκριτικά με άλλα social media, στην σελίδα μου στο facebook (Έρση Λάβαρη), όπου συνήθως αναρτούσα τα πάντα σχετικά με τα βιβλία μου που ήδη κυκλοφορούν αλλά τώρα πια την έχω αφήσει να πεθάνει λίγο, στο Goodreads (επίσης Έρση Λάβαρη), όπου υπάρχουν τα βιβλία μου για όποιον θέλει να τα προσθέσει στις λίστες του ή να τα βαθμολογήσει και ν' αφήσει μια κριτική, και για όποιον ενδιαφέρεται περισσότερο θα αφήσω τον σύνδεσμό μου για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα βιβλία μου που κυκλοφορούν, το περιοδικό Ολόγραμμα στο οποίο αρθρογραφώ, και οτιδήποτε μπορεί να ξέχασα (γιατί ξεχνάω πολλά...):

Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να πεις στους αναγνώστες σου κλείνοντας την συνέντευξη?

Πως τους ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ που αφιερώνουν πολύτιμο χρόνο και ενέργεια στα κειμενάκια μου, κι ότι μπορεί να μην το συνειδητοποιούν, αλλά με το να τα διαβάζουν μου δίνουν πολύ, πολύ μεγάλη χαρά!

Φυσικά, εύχομαι να στηρίζουν όλους τους άξιους συγγραφείς! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την συμμετοχή σου και την παρουσία σου στο βιβλίο μου! ❤

Εγώ σε ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ που σκέφτηκες να με συμπεριλάβεις!

Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις !