|Παύλος|

Πολ - Κατάλαβες η κυρία;!

Παραπονιέμαι φωναχτά χτυπώντας δυνατά το μπαλάκι με το μπαστούνι μου. Ακούω τον Κλάους από δίπλα να ξεφυσάει.

Κλάους - Μαλάκα έχεις γεμίσει την λίμνη με μπαλάκια του γκολφ, θα μας γαμήσει ο πατέρας σου.

Πολ - Στα αρχίδια μου ρε!

Του φωνάζω και εκείνον χτυπώντας ένα ακόμα μπαλάκι, εκείνο χτυπάει στον πλάτανο του πάρκου και φεύγει σε μια άγνωστη κατεύθυνση.

Κλάους - ΚΑΙ ΠΕΤΥΧΑΊΝΕΙ ΤΟ ΠΟΥΛΊ-

Γυρίζω να τον αγριοκοιτάξω, στραβώνει το καπέλο του και κοιτάζει κάτω και καλά αδιάφορος. Μαλάκα και εσύ.

Πολ - Όλο μου την μπαίνει και θα την γαμήσω ε, στο λέω!

Σφίγγω εκνευρισμένος τα δόντια μου μόλις θυμηθώ το σημερινό.

Κλάους - Ούτως ή άλλως Πολάκο δεν σου έμεινε και πολύς καιρός. Ξέρεις... σε έξι μήνες λήγει το στοιχηματάκι με τον Τζάστιν. Θες δεν θέλεις, πρέπει να την πηδήξεις.

Με το μπαστούνι μου πετυχαίνω μια ακόμα μπάλα δυνατά στέλνοντας την πολλά μέτρα πιο πέρα. Γαμημένο στοίχημα.

Πολ - Το ξέρω! Λες να μην το ξέρω;!

Γρυλίζω μέσα από τα δόντια μου και τον ακούω από πίσω μου να γελάει. Πιάνει και εκείνος ένα μπαστούνι και έρχεται κοντά μου.

Κλάους - Είσαι τυχερός που έφυγε με το Εράσμους για Λονδίνο παπάρα αλλιώς θα το είχες ήδη χάσει.. Έπρεπε να είχες κάνει κίνηση μέχρι τώρα.

Στρέφω το κεφάλι μου προς την κατεύθυνση του, τον βλέπω να χτυπάει απαλά το μπαλάκι βάζοντας το στην τρύπα. Αυτό πρέπει και εγώ υποτίθεται να κάνω με την Έλλη, να βάλω το μπαλάκι μου στην τρύπα της. Αλλά δεν το λες και εύκολο!

Πολ - Δεν του κάθεται ρε, να τον δει δεν θέλει.

Κλάους - Και τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα καθήσει σε εσένα Γουέστ; Μήπως νομίζεις ότι χαίρεται ιδιαίτερα που σε βλέπει;

Γελάει ειρωνικά και μου έρχεται να τον πετύχω με το μπαστούνι απευθείας στα αρχίδια για να το βουλώσει.

Πολ - Βούλωνε ρε, κάτι θα σκεφτώ.

Κάθομαι στο γρασίδι ανακατεύοντας τα μαλλιά μου, έτσι δεν είναι; Κάτι θα σκεφτώ.

Κλάους - Έχεις έναν μήνα μέχρι να επιστρέψει, μετά να ξέρεις ότι θα την διεκδίκησει και εκείνος εάν δεν το κάνει ήδη.

|Έλλη 17 λεπτά αργότερα...|

Έλλη - Νομίζω δεν σου πάει αυτό.

Γκαρίζω στην Μέριντα αφού δοκιμάσει το χιλιοστό φόρεμα για σήμερα. Ένα ραντεβού της είπαμε να βγει, θα μας το βγάλει και αυτό ξινό.

Πούνζι - Το λαδί ήταν καλύτερο.

Σχολιάζει και αυτή η καημένη καθώς πατάει λάικ στο ίνσταγκραμ από το κινητό της. Βλέπουμε την φίλη μας να τρέχει σαν υστερική για να βρει άλλο συνολάκι, κοιταζόμαστε με την Πούνζι.

Έλλη - Θα φάει μεγάλη ξενέρα άμα της πω ότι άκουσα τον Κλάους να λέει πως θα την πάει σε σουβλατζίδικο;

Η Πούνζι κουνάει αόριστα το κεφάλι της συμφωνόντας, κοιτάμε την Μέριντα που υστερικά κλαίει προσπαθώντας να ισιώσει τα μαλλιά της με την ισιωτική.

Πούνζι - Ναι, αλλά ας μην της το πούμε. Δεν την αντέχω άλλο.

Ξεφυσάει δυνατά και σηκώνεται όρθια. Σηκώνομαι και εγώ για να την βοηθήσουμε, η Πούνζι πιάνει τα καλλυντικά, εγώ πιάνω την ισιωτική. Συζητάμε μεταξύ μας πιο άουτφιτ οβ δε ντέυ ήταν το καλύτερο.

Πούνζι - Εγώ λέω να βάλεις τζινάκι και φούτερ να μην κρυώσεις. Ως γνωστών, είναι κρυόκωλος αφού κάνει παρέα με τον αδελφό μου.

Μέριντα - ΤΙ ΛΕΣ;! ΤΖΙΝ;! ΦΟΎΤΕΡ;! Φόρεμα θα βάλω ΕΝ - ΝΟ - ΕΊ - ΤΑΙ !

Η Πούνζι με κοιτάζει και στριφογυρίζει τα μάτια της. Πάω να αυτοχαστουκιστώ αλλά μετά θυμάμαι ότι κρατάω ένα φονικό πιστόλι στο χέρι μου. Εμείς μια φορά προσπαθήσαμε!

Βλέπω την Πούνζι και με κοιτάζει και εκείνη, ανασηκώνουμε τους ώμους μας αδιάφορες.

Έλλη - Και πού θα σε περιμένει το παλικάρι;

Την ρωτάω ισιώνοντας μία ακόμα τούφα από τα κόκκινα σγουρά μαλλιά της. Εκείνη ενθουσιασμένη αναπηδά στην θέση της.

Κάτσε μωρή τρελή! Έχεις που έχεις καμένα εγκεφαλικά κύτταρα, μην αποτελειώσουμε και αυτά που έμειναν!

Μέριντα - Θα με περιμένει είπε στο γήπεδο του γκόλφ! Θα κρατάει και ένα τρυαντάφυλλο!

Εμένα μόνο που δεν με πιάνουνε τα γέλια, η Πούνζι συγκρατείται ακόμα χωρίς μεγάλη επιτυχία.

Πούνζι - Θα το έχει περασμένο στο στόμα;

Την ρωτάει και η φίλη μας κατενθουσιασμένη προφανώς ονειρεύεται τον Κλάους με ένα τριαντάφυλλο στα χείλη.

Μέριντα - Αχ λες; Μακάρι!

Έλλη - Πάρε τηλέφωνο τον κακομοίρη και πες του ότι τις τριανταφυλλιές τις κατουράει ο σκύλος της Κλίντον!

Η Πούνζι ξεσπά σε υστερικά γέλια κρατώντας το χαϊλάτερ στο χέρι και εγώ χασκογελώ πάνω από το κεφάλι της Μέριντα.

Μέριντα - Χμμμμ, η ζήλεια σας θα σας φάει.

Έλλη - Καλύτερα η ζήλεια παρά ο σταφυλόκοκος...

Η Πούνζι έχει πέσει στο πάτωμα από τα γέλια χτυπώντας με τις γροθιές της το δαπέδο, γελάω λίγο. Η Μέριντα μαζεύεται στην θέση της και εγώ την αγκαλιάζω πάνω από τους ώμους.

Έλλη - Ξέρεις ότι σε αγαπάω.

Της ψιθυρίζω και εκείνη με κοιτάζει στα μάτια μέσα από τον καθρέπτη. Γελάει και με αγκαλιάζει πίσω. Γυρίζω το βλέμμα μου στην Πούνζι της οποίας κόπηκε το γέλιο και της κάνω νόημα με τα μάτια μου.

Έλλη - Ε! Σήκω από το πάτωμα και τελείωνε καμιά ώρα. Εγώ θα της βρω φόρεμα.

Λέω στην κολλητή μου και εκείνη σηκώνεται για να συνεχίσει. Πηγαίνω στην στίβα με τα πεταμένα ρούχα έξω από την ντουλάπα και βρίσκω ένα κολλητό μέχρι το γόνατο μαύρο φόρεμα. Το σηκώνω από το πάτωμα και με γρήγορα βήματα πλησιάζω την ισιωτική. Πατάω λίγο τα μανίκια και τον λαιμό για να φύγουν οι ζάρες, λίγο το κάτω μέρος και βουαλά!

Έλλη - Καλσόν μαύρο, τα αρβυλάκια σου και το γαλαζοπράσσινο φουλάρι σου. Ρίξε το πέτσινο από πάνω και σου κάθομαι.

Τις λέω και εκείνες αρχίζουν να γελάνε παρασέρνοντας και εμένα στην τελική. Δέκα λεπτά μετά η φίλη μας βάζει κολόνια. Συμφωνήσαμε να την πάμε μέχρι το γήπεδο του γκόλφ μιας και δεν είχαμε τίποτα καλύτερο να κάνουμε και έπειτα να πηγαίναμε για καφέ. Αφού ετοιμαστούμε όλες μας και βγούμε από το πανεπιστήμιο, βαδίζουμε προς τα γήπεδα της πίσω αυλής.

Έλλη - Ο φυσιολογικός κόσμος συνήθως δίνει ραντεβού στο σιντριβάνι της εισόδου, όχι στα γήπεδα.

Σχολιάζω περπατώντας πάντα με κοφτό και αεράτο βήμα.

Μέριντα - Είναι συμβολικό γιατί την πρώτη φορά που βρεθήκαμε στο λύκειο ήταν στον αγώνα γκολφ του σχολείου!

Απαντά η φίλη μου ερωτοχτυπημένα και εγώ με την Πούνζι στριφογυρίζουμε επιδεικτικά τα μάτια μας.

Μέριντα - ΑΧ ΝΑ' ΤΟΣ!

Να' τος, να' τος ο προθυπουργός!

Την βλέπουμε να τρέχει επάνω του και να τον αγκαλιάζει, κυριολεκτικά κρεμιέται από τους ώμους του.

Πούνζι - Ίου.

Κάπου πιο πίσω βλέπω τον πρώην μου να ξεπροβάλει μιλώντας σε μια κοπέλα από τον σύλλογο των μαζορετών.

Έλλη - Ίου στο τετράγωνο.