|Παύλος|

Πολ - Μαλάκα δεν ξέρω τι να κάνω.

Κλάους - Εσύ στη φάση που βρίσκεσαι πρέπει να πάρεις την Έλλη με το καλό. Με τα νεύρα που έχεις το μόνο που κάνεις είναι να την σπρώχνεις προς αυτόν.

Πολ - Δεν είναι εύκολο. Και αυτή ρε πούστη μου… της τα φόρεσε και πάλι σε αυτόν γύρισε. Ρε συ Κλάους, τόσο κακή εικόνα δείχνω;

Κλάους - Αυτό παπάρα φίλε μου είναι ένα ζήτημα που χρειάζεται ολόκληρο βιβλίο για να στο αναλύσω, δεν μου φτάνει ένα κεφάλαιο.

Αμέσως πιάνω το μαξιλάρι από τον καναπέ και του το φέρνω καπέλο. Εκείνος γελάει και στρώνει τα μαλλιά του που χάλασαν από την σύγκρουση.

Κλάους - Δηλαδή για να καταλάβω… Βρέθηκες με την Βίκυ, της είπες να κάνει τα αδύνατα δυνατά για την πέσει στον Τζάστιν στο πάρτι και εμένα με θέλεις να βρω έναν τρόπο να τους διώξω από το πάρτι. Ε πώς;

Πολ - Ξέρω γω ρε μαλάκα; Κάτι θα σκεφτείς.

Κλάους - Και για να ολοκληρώσω τον ειρμό μου, να είμαι σίγουρος δηλαδή ότι δεν ακούω φωνές, μόλις μου εξομολογήθηκες ότι γουστάρεις την Έλλη;

Πολ - Όχι ρε μαλάκα, τι να γουστάρω την Έλλη; Όλα για το στοίχημα γίνονται. Αν το σχέδιο λειτουργήσει σωστά, η Έλλη μέχρι το τέλος του μήνα θα έχει πέσει στο κρεβάτι μου.

Κλάους - Καλά μην το λες και με σιγουριά αυτό.

|Έλλη|

Πούνζι - Άντε 15 ώρες, ακόμα να ετοιμαστείς;

Ψεκάζω τις κοτσίδες μου με λακ για να καθίσουν καλύτερα στο κεφάλι μου. Νιώθω σαν τρίχρονο. Φοράω λαστιχάκια με μπλε λεπτομέρειες στα μαλλιά, μπλε μπλουζάκι και μπλε φούστα πιο μικρή και από καλαμάκι για fredo. Πάντως φοράμε και οι τρεις μας ασορτι μπότες μέχρι το γόνατο! Εγώ φοράω μπλε, η Πούνζι πράσινες και η Μέριντα ροζ.

Έλλη - Έτοιμη είμαι, σταμάτα.

Μέριντα - Πως είμαι; Πως είμαι;

Κάνει μια σβούρα γύρω από τον εαυτό της και χαρούμενη χοροπηδά στην θέση της. Εμείς ζητοκραυγάζουμε και εκείνη γελάει.

Πούνζι - Κούκλα! Εγώ πως είμαι;

Κάνει και εκείνη μια γύρα για να την δούμε και εμείς χειροκροτούμε ενθουσιασμένες. Ακούμε έναν χτύπο στην πόρτα και η Μέριντα πηγαίνει για να ανοίξει. Εκεί βλέπω τον Πολ και τον Κλάους να στέκονται στο κατώφλι φορώντας ολόμαυρα κοστούμια και μαύρα γυαλιά. Ο Πολ; Τι κάνει εδώ;

Μέριντα - Καλά εσείς τι ντυθήκατε ας πούμε;

Κλάους - Men in black;

Της απαντά σαν να είναι αυτονόητο και αυτό κάνει την Μέριντα να πέσει στην αγκαλιά του. Κοιτάζω καλύτερα τον Πολ, με το μαύρο πουκάμισο του, το μαύρο στενό υφασμάτινο παντελόνι του, τα γυαλιστερά σκαρπίνια του και τα τραβηγμένα με προσεκτικό τρόπο μαλλιά του. Δαγκώνω ασυναίσθητα το χείλος μου βλέποντας τον να βγάζει τα γυαλιά του.

Πολ - Έτοιμες;

Κοιτάει πρώτα εμένα και μετά την αδελφή του. Δεν μου κάνει ούτε ένα κοπλιμέντο για το πως είμαι ντυμένη. Μήπως δεν του αρέσω; Θυμώνω ελαφρώς αλλά το κρύβω, θα μπορούσε να είχε πει και κάτι. Με πιάνει απαλά από την μέση και με σπρώχνει ελαφρώς προς την πόρτα του δωματίου μου, αποτραβιέμαι από το κράτημα του και πιάνω το κινητό μου.

Πούνζι - Πάμε να περάσουμε τέλεια!

Με πιάνει από το χέρι και βγαίνουμε μαζί από το δωμάτιο σχεδόν τρέχοντας. Οι ψηλές μπότες δεν το κάνουν και πολύ εύκολο εγχείρημα βέβαια. Μετά από δύο λεπτά φτάνουμε επιτέλους στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων η οποία φαντάζει εξωπραγματική με τον χαμηλό φωτισμό και την ντισκομπάλα σε λειτουργία. Νιώθω τον Πολ να έρχεται δίπλα μου και να με ξανά πιάνει από την μέση.

Πολ - Θέλεις να πιεις κάτι;

Με ρωτάει πάνω από την μουσική και εγώ του γνέφω αρνητικά. Εκείνος με κοιτάζει αινιγματικά αλλά δεν λέει τίποτα. Κοιτάζω καλύτερα τον χώρο και στο βάθος εντοπίζω τον Τζάστιν να μιλά με κάποια παιδιά από το Εράσμους. Χαμογελώ άθελά μου μέχρι να με σπρώξει ελαφρώς ο Πολ.

Έλλη - Εγώ πάω λίγο με την Πούνζι.

Εκείνος μου γνέφει θετικά και εγώ πηγαίνω στην αδελφή του. Την βλέπω να μου χαμογελάει με το που με βλέπει.

Πούνζι - Πω πω πω! Τόσο σέξυ Bubbles δεν ξανά είδα!

Έλλη - Ο αδελφός σου να τα βλέπει αυτά.

Λέω τόσο σιγά για να το ακούσω εγώ και στραβώνω ελαφρώς το χείλος μου. Η φίλη μου με αγκαλιάζει από τους ώμους. Καθόμαστε λίγο στην άκρη του πάρτι και συζητάμε μέχρι να περάσει η ώρα και να έρθουν και οι υπόλοιποι στην παρέα μας. Ο Πολ έρχεται κοντά μου και κάθεται δίπλα μου, συζητώντας με τον Κλάους κάτι αρκετά σιγανά, σε σημείο που δεν μπόρεσα με τίποτα να ακούσω. Ξαφνικά η μουσική χαλαρώνει και ανεβαίνει στο έδρανο η Κλίντον.

Κλίντον - Αγαπητά μου παιδιά, καλώς ορίσατε στην φετινή μας εκδήλωση για τον εορτασμό και πανηγυρισμό του Halloween. Θα θέλαμε πολύ να ευχαριστήσουμε όλους εσάς που με την αγάπη και την στήριξη σας συνεχίζουμε να βρισκόμαστε εδώ και να πραγματοποιούμε τέτοιου είδους συναθροίσεις. Θα θέλαμε βέβαια και ο σύλλογος καθηγητών να ευχαριστήσουμε την πρυτανεία και τα στελέχη της γραμματείας που με την εξαιρετική τους προσφορά και συνεργασία καταφέρνουν κάθε χρόνο να μας εκπλήσσουν με τα έργα που φέρουν εις πέρας στο πανεπιστήμιο μας.

Κοιτάζουμε όλοι τριγύρω μας και βλέπουμε τον πρύτανη Γουέστ να βρίσκεται στην πόρτα της εισόδου και να μας κοιτάει όλους με καμάρι. Είπα και εγώ, γιατί τέτοιες καλοσύνες η Κλίντον.

Κλίντον - Σας ευχόμαστε λοιπόν από καρδιάς μια όμορφη βραδιά. Ξεκινάμε με κάτι χαλαρό και στη συνέχεια θα έρθουν και τα ανεβαστικά.

Η Κλίντον αφήνει το μικρόφωνο και ο dj το λαμβάνει σαν σύνθημα να ξεκινήσει την βραδιά με έναν απαλό ρυθμό. Βλέπω τον Πολ να με σκουντά και γυρίζω να τον κοιτάξω.

Πολ - Έλα να χορέψουμε.

Με πιάνει από το χέρι και δεν προλαβαίνω να αποτραβηχτώ. Μας φέρνει στην πίστα που βρίσκεται στην μέση της αίθουσας και με αγκαλιάζει από την μέση. Φέρνω τα χέρια μου στα μπράτσα του και κουνιέμαι αργά στον ρυθμό του. Δεν λέμε κάτι, μόνο κοιταζόμαστε. Βασικά, εκείνος με κοιτάει συνέχεια, εγώ παίρνω το βλέμμα μου από πάνω του και κοιτώ τον χώρο. Ακόμα δεν μου είπε τίποτα για το κοστούμι μου. Και νιώθω κάπως άσχημα να τον κοιτάζω στα μάτια. Όχι ότι έχουμε κάτι με τον Πολ, αλλά όσο να' ναι φίλησα κάποιον άλλο. Ίσως θα ήταν καλύτερα αν ξεκόψω από το Πολ, από την αρχή αυτή η σχέση δεν ήταν για καλό, ε-εγώ-

Πολ - Σκέφτεσαι κάτι;

Έλλη - Ν-να σκέφτομαι κάτι; Τι να σκέφτομαι;

Πολ - Δεν ξέρω, απλά βλέπω ότι το μυαλό σου είναι αλλού.

Μου απαντά και εγώ προσπαθώ να αγνοήσω την ερώτηση του. Κοιτάζω στα δεξιά μου και βλέπω τον Τζάστιν να πίνει αργά το ποτό του και να με κοιτά στα μάτια. Χαμηλώνω το βλέμμα μου ντροπιασμένη και κοιτώ από την άλλη πλευρά. Αχ με είδε, τι να κάνω τώρα...

Πολ - Έγινε κάτι ξανθούλα;

Τον κοιτάζω στα μάτια και γνέφω αρνητικά. Κατεβάζω το βλέμμα μου και στραβοκαταπίνω. Πρέπει να του το πω…

Έλλη - Πολ πρέπει να σου πω κά-

Τζάστιν - Με συγχωρείς Παύλο, μπορώ να έχω έναν χορό με την Blossom;

Ο Τζάστιν διακόπτει τον χορό μας και ο Πολ του ρίχνει το αγριότερο του βλέμμα. Με αγκαλιάζει στενότερα και αυτό με κάνει να τον κοιτάξω.

Πολ - Σε συγχωρώ, όχι.

Του απαντά ευθέως και αυτό με κάνει να γουρλώσω τα μάτια μου. Ο Πολ δίνει ρυθμό ξανά στο σώμα του και συνεχίζει τον χορό μαζί μου παρόλο που ο Τζάστιν βρίσκεται σίξυλος λίγο πιο δίπλα.

Πολ - Τι έλεγες;

Έλλη - Αυτό που έκανες δεν ήταν καθόλου ευγενικό.

Ανοίγει τα χέρια του για να κάνω μια στροφή. Με ξανά φέρνει κοντά στο σώμα του καθώς είμαστε αγκαλιασμένοι.

Πολ - Για ποιο λόγο; Ευγενέστατος ήμουν.

Έλλη - Δεν ζήτησε κάτι, έναν χορό ήθελε.

Πολ - Δεν γουστάρω κάποιος άλλος να σε κοιτάζει, να σε ακούει, να σε αγγίζει και να μυρίζει το άρωμα σου όπως εγώ. Πότε θα το καταλάβεις;

Κλίντον - Και πάμε στα πιο ανεβαστικά! Να βλέπω αλλαγή παρτενέρ!

Έλλη - Πολ, εγώ και ο Τζα-

Ανοίγει ξανά τα χέρια του για μια στροφή  όμως το χέρι μου αυτή τη φορά το πιάνει άλλος και με φέρνει στην αγκαλιά του. Είναι ο Πίτερ. Τον κοιτάζω παράξενα και εκείνος μου χαμογελάει. Κάναμε ανταλλαγή παρτενέρ εγώ με την Πούνζι. Χορεύουμε για λίγο μέχρι που ξανά κάνουμε στροφή και το χέρι μου πιάνει άλλος. Βλέπω τον Τζάστιν και αμέσως φλέγονται τα μάγουλα μου. Εκείνος μου χαμογελάει και πιάνει τους γοφούς μου.

Τζάστιν - Στις ομορφιές σου, δεν πρόλαβα να στο πω.

Έλλη - Σε ευχαριστώ, και εσύ δεν πας πίσω.

Τον βλέπω να φορά μια λευκή ρόμπα και ένα στηθοσκόπιο περασμένο γύρω από τον λαιμό του. Το έχει ταιριάξει με ένα άσπρο κολλητό πουκάμισο και ένα κάρο παντελόνι.

Τζάστιν - Τελικά τον κέρδισα τον χορό. Ό,τι θέλω το παίρνω, είτε με τον έναν, είτε με τον άλλο τρόπο.

Σκύβω ελαφρώς το κεφάλι μου καθώς καταλαβαίνω το υπονοούμενο και ακουμπώ στον ώμο του, εκείνος αφήνει ένα απαλό φιλί στην κοτσίδα μου. Το χέρι μου γλιστρά από το σβέρκο του στο στέρνο του και τότε νιώθω την καρδιά του να χτυπά δυνατά επάνω στη παλάμη μου. Σηκώνω το κεφάλι μου και τον κοιτάζω, σκύβει ελαφρώς το δικό του και δαγκώνει το χείλος του. Νιώθω τον αγκώνα μου να πιάνεται από κάποιον άλλο και ξαφνικά βρίσκομαι στην αγκαλιά του Πολ, ενώ στα χέρια του Τζάστιν βρίσκεται η Βίκυ.

Ο Πολ χόρευε με την Βίκυ;

Είμαστε τόσο κοντά σε απόσταση αναπνοής. Το τραγούδι παίζει τόσο δυνατά στα ηχεία όμως μπορώ να ακούσω την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά μόλις κοιτάζω τα μάτια του Πολ. Το βλέμμα του πετάει φλόγες, με σφίγγει στο κορμί του και κουνιέται ρυθμικά στη μουσική.

Έλλη - Με φίλησε.

Τον κοιτάζω στα μάτια και του το λέω, εκείνος δεν αφήνει τον ρυθμό από το σώμα του. Κατεβάζει τα χέρια του στους γοφούς μου και με σφίγγει. Αγκαλιάζω τον σβέρκο του και περιμένω να μου πει το παραμικρό.

Πολ - Γιατί τον άφησες;

Έλλη - Δ-δεν ξέρω…

Ανοίγει την αγκαλιά του για να κάνω μια στροφή αλλά δεν με αφήνει να αλλάξω παρτενέρ. Με κολλάει ξανά στο σώμα του και εγώ αποσυντονίζομαι.

Πολ - Θες να με πεθάνεις; Πες μου τι θέλεις.

Μου ψιθυρίζει καθώς ανεβάζει το χέρι μου στο στέρνο του για να νιώσω την καρδιά του που χτυπάει σαν τρελή.

Πολ - Εγώ πιστεύω στον εαυτό μου μωρό μου και δεν χρησιμοποιώ παρακάλια για να έρθεις μαζί μου. Με έχεις ήδη τρελάνει και το ξέρεις. Σε αφήνω να διαλέξεις μόνη σου.

Με μια γρήγορη στροφή με αφήνει και βρίσκομαι στην αγκαλιά του Τζάστιν. Γυρίζω να κοιτάξω τον Πολ και βλέπω στα χέρια του την Βίκυ. Δεν με κοιτάει, κοιτάζει εκείνη.

Τζάστιν - Πάλι στα χέρια μου σε έσπρωξε, μάλλον δεν μαθαίνουν κάποιοι από τα λάθη τους.

Κοιτάζω τον Τζάστιν και χάνομαι, κοιτάζω τον Πολ και ζαλίζομαι. Που είναι ο Πίτερ όταν τον χρειάζεσαι; Γρήγορα από την αγκαλιά του Τζάστιν με τραβάει κάποιος αλλά φοβάμαι να δω ποιος είναι. Όχι άλλοι πρώην, όχι άλλοι πρώην, όχι άλλοι-

Ουφ, ο Κλάους είναι!

Κλάους - Ήρθα να σε βγάλω από την δύσκολη θέση, σε έκαναν μπαλάκι του πινγκ πονγκ.

Έλλη - Σε ευχαριστώ. Η Μέριντα;

Κλάους - Χορεύει με την Πούνζι, είναι εντάξει.

Το τραγούδι τελειώνει λίγο μετά και παίρνω μία βαθιά ανάσα. Με το βλέμμα μου ψάχνω τους πρώην μου όπου και βλέπω τον Πολ σε μια γωνιά να μιλάει με έναν συμφοιτητή από το δεκαπενταμελές και τον Τζάστιν να έρχεται προς το μέρος μου.

Πριν προλάβει όμως να φτάσει κοντά μου βλέπω μια μαυρομάλλα με πολύ κοντό φόρεμα -και φοβάμαι πως έχει ντυθεί καλόγρια- να πέφτει επάνω του και να ρίχνει το ποτό της στην ιατρική ρόμπα του.

Βίκυ - Αχ χίλια συγγνώμη Τζάστιν! Σε έκανα χάλια!

Τζάστιν - Ρε Βίκυ;!-- γάμησε το, δεν πειράζει.

Της λέει απότομα τινάζοντας την ρόμπα του σχεδόν αηδιασμένος από την παρουσία της.

Βίκυ - Μας πως, να σε βοηθήσω!

Δίνει σε εμένα το μισοχυμένο ποτό για να το κρατήσω στο χέρι μου και βγάζει από το σουτιέν της ένα πακέτο με χαρτομάντιλα. Ο Τζάστιν πάει να τραβηχτεί αλλά δεν τον αφήνει.

Τζάστιν - Βίκυ αλήθεια δεν χρειάζετ-

Βίκυ - Μα τι λες, σε έκανα χάλια! Αχ, μου ήρθε deja vu, σαν πρόπερσι που είχαμε βγει εκείνο το ραντεβού και χύθηκε η κόκα κόλα μου επάνω σου.

Βλέπω τον Τζάστιν να γουρλώνει τα μάτια του και αυτό με κάνει να σαστίσω. Εκείνη βγάζει ένα χαρτομάντιλο και τρίβει κυκλικά τον λεκέ στο στήθος του.

Τζάστιν - Βίκυ-

Βίκυ - Αλλά τελικά ο λεκές έμεινε γιατί αργήσαμε μέχρι να γυρίσουμε σπίτι, έτσι δεν είναι;

Τζάστιν - Βίκυ φτάνει.

Την αγριοκοιτάζει όμως εκείνο το τσουλάκι κοιτάζει εμένα με το πιο ειρωνικό της βλέμμα. Επίτηδες το έκανε η σκρόφα. Κοιτάζω και τους δύο με νεύρο, ο Τζάστιν την σπρώχνει μακριά μου για να έρθει κοντά μου.

Βίκυ - Μα ψέματα είναι; Αφού είχαμε βγει πόσα ραντεβού μέσα σε έναν χρόνο, όλο και σε κάποιο θα γινόταν ένα ατύχημα, να σε κάνουν τσακωτό ας πούμε.

Τζάστιν - Έλλη μου, να σου εξηγήσω-

Έλλη - Βίκυ μου, να κάτι που έχεις μπερδέψει πολύ στο μυαλουδάκι σου. Ατύχημα λέγεται να του ρίξεις την κόκα κόλα επάνω στην μπλούζα του, όχι να σκοντάψεις και να προσγειωθείς πάνω στο πουλί του.

Φτύνω τις λέξεις μου μέσα από τα δόντια μου κοιτώντας και τους δύο. Αυτό κάνει την Βίκυ να χαμογελάσει ειρωνικά. Γυρίζω το βλέμμα μου σε αυτήν και της το κόβω.

Έλλη - Μη χαίρεσαι τσουλάκι, δεν πρόκειται να του θυμώσω για κάτι που έγινε σχεδόν δύο χρόνια πριν. Για κοίταξε εμένα και κοίτα και εσένα. Σε ποια θέλει να γυρίσει τώρα;

Ψιθυρίζω την τελευταία μου πρόταση και βλέπω την Βίκυ να εξαγριώνεται. Η Πούνζι έρχεται κοντά μου και με τραβάει μακριά από το πλήθος για να βγούμε στην μπροστινή αυλή του πανεπιστημίου, εκεί που έχει τις τριανταφυλλιές.

Πούνζι - Μπορείς να μου εξηγήσεις τι τρέχει; Γιατί βρίσκεσαι ανάμεσα στον Πολ και τον Τζάστιν; Τι πράγματα μου έλεγε η Μέριντα;

Έλλη - Δ-δεν ξέρω.

Πούνζι - Τι δεν ξέρεις; Ποιον να σκοτώσεις; Και οι δύο για σφαίρα είναι.

Ελλη - Όχι δεν… δεν ξέρω ποιον…

Πούνζι - Να ευνουχήσουμε; Αααα τον αδερφό μου. Αυτός έχει πάει με τον μισό γυναικείο πληθυσμό. Ο Τζάστιν, όσο αντιπαθέστατος και να είναι, μόνο εσένα και την Βίκυ πρέπει να έχει πάρει, μόνο!

Έλλη - Ποιον θέλω.

Πούνζι - ΤΙ; ΑΥΤΌ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΈΚΥΨΕ;

Ξεφυσάω και μου έρχεται να κλάψω. Καθόμαστε σε ένα παγκάκι και παρά από το γεγονός ότι έχω μπουτιάσει από το κρύο, νιώθω μέσα μου να φλέγομαι.

Έλλη - Είμαι πολύ μπερδεμένη.

Λέω με όλη μου την ειλικρίνεια. Η Πούνζι με αγκαλιάζει από τον ώμο μου και σιωπεί για λίγα δευτερόλεπτα.

Πούνζι - Ναι ρε καμάρι μου αλλά πώς έγινε όλο αυτό; Εσύ και τους δύο τους μισούσες.

Έλλη - Για τον Τζάστιν ήταν εύκολο να γίνει… με πλήγωσε πολύ που χωρίσαμε και γενικά δεν το είχε πάρει και πολύ καλά. Τώρα για τον αδερφό σου… δεν ξέρω. Αλήθεια δεν ξέρω.

Πούνζι - Έγινε τίποτα παραπάνω;

Πολ - Συγγνώμη Πούνζι, μπορώ να της μιλήσω;

Γυρίζουμε και οι δύο να τον κοιτάξουμε και αμέσως σηκωνόμαστε από τις θέσεις μας.

Πούνζι - ΝΑΙ! Δηλαδή-- ναι-- δηλαδή-- εννοείται. Εγώ να, μια βόλτα θα κάνω εδώ τριγύρω, δεν θα σας ενοχλήσω. Πείτε τα εσείς, πείτε τα.

Λέει και αμήχανα κάνει δύο-τρία βήματα προς τα πίσω και σε μισό δευτερόλεπτο ξεκινάει να τρέχει σαν παλαβή με τις τακουνάρες της προς την αίθουσα εκδηλώσεων. Ο Πολ με πλησιάζει και καθόμαστε μαζί στο παγκάκι.

Πολ - Γιατί τέτοια μούτρα;

Έλλη - Αφού σου είπα…

Πολ - Έλα κοντά μου.

Μου δείχνει τα πόδια του και εγώ τον κοιτάζω αινιγματικά. Πλησιάζω ελαφρώς κοντά του και εκείνος γυρίζει το σώμα του προς εμένα. Ακουμπώ τις γάμπες μου επάνω στα γόνατα του.

Πολ - Μετάνιωσες που τον άφησες να σε φιλήσει;

Μου μιλάει ήρεμα και πολύ ψύχραιμα, κάτι που δεν έχω συνηθίσει καθόλου από το πολύ που τον γνωρίζω.

Έλλη - Θέλεις αλήθεια να μάθεις;

Ξεκινάει να παίζει με τα μαλλιά μου καθώς κοιτάζει τις άκρες από τα κοτσιδάκια μου καλύτερα.

Πολ - Θέλω.

Έλλη - Δεν σε… ενοχλεί;

Πολ - Τι θέλεις να ρωτήσεις μωρό μου; Γιατί δεν το ρωτάς ευθέως;

Σταματά ό,τι κάνει και με κοιτάζει. Χάνομαι στο βλέμμα του και ρίχνω ελαφρώς το κεφάλι μου στον ώμο μου. Κατεβάζω τη ματιά μου στα πόδια μου που είναι ακουμπισμένα επάνω του.

Έλλη - Ζηλεύεις;

Πιάνει τα πόδια μου και με φέρνει κοντά του για να με ανεβάσει επάνω του. Γουρλώνω τα μάτια μου μόλις νιώσω στην φούστα μου την στύση του.

Πολ - Ζηλεύω.

Μου απαντάει σαγηνευτικά καθώς με κοιτάζει στα μάτια. Δαγκώνω το χείλος μου και παραμένω αμήχανη επάνω του.

Ωραία, αφού έλυσα και εγώ την απορία μου--

Πολ - Ζηλεύω που ένιωσε άλλος την αίσθηση των χειλιών σου στα δικά του. Αλλά θέλω να σου δείξω πως εγώ μπορώ καλύτερα από αυτόν. Πως σε φίλησε μωρό μου; Έτσι;

Αγκαλιάζει το πρόσωπο μου με τις παλάμες του και με φέρνει κοντά στα χείλη του. Φιλάει απαλά το κάτω χείλος μου κάνοντας με να μουγκρίσω. Τυλίγω τα χέρια μου γύρω από τον σβέρκο του και τον φέρνω κοντά μου. Εκείνος χαϊδεύει με τον αντίχειρα του το μάγουλο μου και αφήνει το ελεύθερο του χέρι να περιπλανηθεί στην πλάτη μου. Απομακρύνεται ελάχιστα από τα χείλη μου ίσα για να πάρουμε και οι δύο μια ανάσα.

Πολ - Ή μήπως έτσι;

Ενώνει ξανά τα χείλη μας και γλύφει τα δικά μου με την γλώσσα του κάνοντας με να ανοίξω το στόμα μου από έκπληξη. Περνάει την γλώσσα του στο στόμα μου και βρίσκει την δική μου όπου και χορεύουν σε έναν δικό τους ρυθμό. Τον ακούω να αφήνει ένα μουγκρητό και αυτό με κάνει να αγκαλιάσω τον σβέρκο του και να μπήξω τα νύχια μου στην σάρκα του. Αυτός σφίγγει τους γοφούς μου με τα χέρια του και με κουνά ρυθμικά επάνω στην λεκάνη του για να νιώσω τη στύση του. Μουγκρίζω στα χείλη του από ηδονή και τον αφήνω να κυριαρχήσει στο φιλί μας. Εκείνος κατεβάζει τα χέρια του στα γόνατα μου και απομακρύνεται από εμένα. Κοιταζόμαστε ξέπνοοι στα μάτια και εγώ είμαι η πρώτη που σπάω την βλεμματική μας επαφή ρίχνοντας το κεφάλι μου στο στέρνο του. Με αγκαλιάζει από την μέση μέχρι να βρούμε τις ανάσες μας.

Έλλη - Δεν με φίλησε όπως εσύ.

Του ψιθυρίζω και αυτό είναι αρκετό για να τονώσει το ηθικό του. Φιλάει το κούτελο μου και τον ακούω να μου γελάει πονηρά.

Πολ - Πω ρε μαλάκα, δεν ξεπερνιέμαι με τίποτα ο πούστης.

Τον χτυπάω θιγμένη στον ώμο και εκείνος γελάει αγκαλιάζοντας το σώμα μου. Ξεκουράζω το κεφάλι μου στο στέρνο του και κλείνω τα μάτια μου.

Έλλη - Πολ τι θα γίνει με εμάς;

Πολ - Μωρό μου, εγώ σου έχω εξηγήσει τις προθέσεις μου εδώ και καιρό. Εσύ με παίζεις.

Έλλη - Δεν σε παίζω… απλά-

Πολ - Ασ' τα αυτά. Από μωρό γκομενιάρα ήσουν. Δεν τα είχες με τον Γιωργάκη, τον γιο του δικηγόρου και τον χώρισες στο δημοτικό για να τα φτιάξεις με τον Σωτήρη τον γιο του οικοδόμου; Τι επειδή δεν τα λέω νομίζεις δεν τα θυμάμαι;

Μου λέει πάνω στη πλάκα για να ελαφρύνει το κλίμα. Εγώ γελάω ελαφρώς και χαϊδεύω τον σβέρκο του.

Έλλη - Δεν τον χώρισα για τον Σωτήρη. Τον χώρισα γιατί του ζήτησα να μου πιάσει μια πεταλούδα και δεν μου την έφερε.

Πολ - Χώρισες για μια πεταλούδα;

Λέει γελώντας και εγώ συνεχίζω να χαϊδεύω το πρόσωπο του με τα δάχτυλα μου.

Έλλη - Δεν ήταν οποιαδήποτε πεταλούδα, ήταν πεταλούδα από το στομάχι μου.

Πούνζι - Ίου. Ρομαντικό και κριντζ ταυτόχρονα, τρία στα δέκα.

Γυρίζουμε να την κοιτάξουμε και οι δύο να κάθεται αναπαυτικά στο παγκάκι πίσω μας. Ξεφυσάμε ταυτόχρονα.

Πολ - Πόση ώρα είσαι εδώ;

Πούνζι - Αρκετή για να καταλάβω πως ομολογουμένως το έχεις με τις γυναίκες.

Φεϊσπαλμάρομαι και κατεβαίνω από τα πόδια του Πολ στρώνοντας τη φούστα μου. Εκείνος στρώνει το παντελόνι του για να διορθώσει την στύση του.

Πούνζι - Ελάτε πάμε μέσα, εγώ ξεπάγιασα τόση ώρα μέχρι να τελειώσετε το μπαλαμούτιασμα.

Έρχεται με πιάνει από το χέρι και με σέρνει για να πάμε στο εσωτερικό του πανεπιστημίου.

Έλλη - Δεν θα έρθεις;

Γυρίζω να ρωτήσω με πολύ απαλό τόνο φωνής τον Πολ ο οποίος δεν έχει σηκωθεί από το παγκάκι.

Πολ - Αν συνεχίσω να σε βλέπω, δεν θα μπορέσω ποτέ να' ρθω.

Μου λέει και με το χέρι του μου δείχνει προς το παντελόνι μου. Δαγκώνω το χείλος μου και γελάω ακολουθώντας την φίλη μου.

Πούνζι - Μαλάκα αν δεν τα φτιάξεις με τον αδερφό μου, θα σε σκοτώσω.