|Παύλος|

Πολ - Τ-τ-τι εννοείς;

Στραβοκαταπίνω κοιτώντας την κάτω από το λεπτό φως του λαμπατέρ της, νιώθω ένα περίεργο σφίξιμο σαν κόμπος στο στομάχι.

Έλλη - Λέω, δεν σου αρέσει αυτό που βλέπεις;

Μου απαντά με ναζιάρικα ματάκια κάνοντας με να πάρω μια ανάσα. Γαμώτο σου ρε Έλλη, δεν πρέπει να γίνει έτσι… Έγλυψα το χείλος μου και κατέβασα το βλέμμα μου χαμηλά, στα γυμνά δάχτυλα του ποδιού της, ανεβάζοντας το αργά και βασανιστικά, ως τα ξανθά μαλλιά της που με έναν γλυκό τρόπο έπεφταν στους ώμους της. Δάγκωσα το κάτω χείλος μου άθελά μου. Εκείνη μάλλον πήρε την απάντηση που ήθελε και πέρασε τα χέρια της γύρω από το σβέρκο μου, κολλώντας το σώμα της στο δικό μου. Πήρα μια βαθιά ανάσα και ούτε που κατάλαβα για το πότε τα δικά μου χέρια είχαν φτάσει στη μέση της. Όλα έγιναν τόσο γρήγορα. Εκείνη ήταν μεθυσμένη-- και είχα πιει και εγώ δύο-τρία ποτά αλλά δεν ήμουν τύφλα. Το ήξερα καλά πως και νηφάλιος, θα την ήθελα. Το ήξερα ότι θα την ήθελα και γι'αυτό την θέλω και τώρα.

Έλλη - Παύλο.

Πρόφερε το όνομα μου με αισθησιακή φωνή και εγώ κοίταξα μέσα στα μάτια της που είχαν μια παιχνιδιάρικη διάθεση. Πήρα μια κοφτή ανάσα και χαμογέλασα. Αχ Έλλη μου-

Έλλη - Θα με βοηθήσεις να ντυθώ ή να ξεντυθώ τελείως;

Με ρώτησε πονηρούτσικα και εγώ απάντησα χαμογελώντας πονηρά. Το χαμόγελο μου όμως μου κόπηκε πιο γρήγορα και από κινέζικο σούσι όταν η υπεύθυνη πλευρά μου άρχισε να μου χτυπάει την πόρτα και να μου φωνάζει--
ΒΡΕ ΜΑΛΑΚΑ, ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΠΙΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΦΛΟΥΡΙ ΦΕΤΟΣ.

Αμέσως κούνησα το κεφάλι μου δεξιά και αριστερά γρήγορα για να συνέλθω. Πήρα τα χέρια μου από την μέση της και γρήγορα την έριξα στο κρεβάτι.

Έλλη - Ουυυ, άγριος.

Ψιθύρισε ρίχνοντας μου ένα πονηρό βλέμμα κάνοντας με να ξεφυσήξω δυνατά. Δίπλωσε ελαφρά το πόδι της σηκώνοντας το μέχρι που τα ακροδάχτυλά της ακούμπησαν απαλά τον καβάλο μου. Δάγκωσε ελαφριά τον δείκτη του χεριού της κοιτώντας με στα μάτια. Όχι Πολ, μην το μετανιώσεις τελευταία στιγμή. Σηκώθηκα απότομα και πήγα στην άκρη του δωματίου για να πάρω τις πιτζάμες της. Την πλησίασα ξανά και εκείνη με κοίταξε πονηρά.

Έλλη - Ρε μωρό μου, αφού δεν θέλεις να τις βάλω, γιατί τις φέρνεις;

Μου λέει και ανασηκώνεται από το κρεβάτι μουτρωμένη. Με κοιτάζει για μισό δευτερόλεπτο και ξαφνικά πιάνει τις άκρες του εσωρούχου της στα χέρια της.

Πολ - Μην με λες έτσι και απλά κάτσε φρόνιμα!

Της είπα κουρασμένος, αγανακτισμένος, τσατισμένος, αναμμένος για να λέμε και του στραβού το δίκιο!

Έλλη - Μ-μα-

Πολ - Μανταλάκια θα σου βάλω αν δεν καθήσεις σε ένα σημείο για να σε ντύσω!

Της είπα και εκείνη έκανε μια στεναχωρημένη φατσούλα βγάζοντας το κάτω χείλος της έξω. Έριξε το κεφάλι της θιγμένη προς τα κάτω-

ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΔΙΠΟΛΙΚΗ, ΘΕΕ ΜΟΥ.

Πολ - Μπορώ απλά να σε ντύσω, να σε σκεπάσω, να κλείσω το φως και να φύγω σαν παπάς που έκλεψε την εκκλησία του επιτέλους;

Έλλη - Δεν είναι ωραίο αυτό που κάνεις.

Είπε με παιδική φωνούλα και συνέχισε να κοιτά εμμονικά το πάτωμα. Τι σου έχω κάνει καλέ θεούλη και με τυραννάς έτσι;

Πολ - Ναι, επειδή όμως αν κάνω αυτό που θέλεις τώρα, θα το μετανιώσουμε και οι δύο αύριο, κάνε μου την χάρη και φόρα τις όμορφες σου πιτζαμούλες με τα μονοκεράκια που ξερνάνε ουράνια τόξα, άντε.

Της είπα και της έδωσα τις πιτζάμες της. Εκείνη τις πήρε στα χέρια της, σηκώθηκε όρθια, έριξε την ρόμπα της στο πάτωμα και άφησε τα εσώρουχα της σε κοινή θέα. Γύρισε πλάτη σε εμένα και ξεκούμπωσε το σουτιέν της, στραβοκατάπια. Φόρεσε πρώτα το κάτω μέρος και στη συνέχεια το επάνω. Έπεσε στο κρεβάτι με φόρα και με κοίταξε μουτρωμένη.

Έλλη - Ευχαριστημένος τώρα;

Πολ - Μάλιστα. Μπες τώρα κάτω από το παπλωματάκι σου.

Της είπα και εκείνη σταύρωσε τα χέρια της κουνώντας το κεφάλι αρνητικά. Τσουκου θα μου πει τώρα και θα πηδηχτώ από το παράθυρο.

Έλλη - Τσουκου.

Βρε γαμώ το σπίτι μου-

Πολ - Μα γιατί όχι;

Έλλη - Γιατί όλα εγώ τα κάνω. Κάνε και εσύ τίποτα!

Με κοιτάζει πονηρά και εγώ ανασηκώνω το φρύδι μου. Με έχει πεθάνει στην υπερανάλυση και στη μαλακία αυτή η κοπέλα.

Πολ - Σαν τι να κάνω; Να σε βάλω εγώ για ύπνο; Αυτό υποτίθεται το έμαθες από τα πέντε σου!

Έλλη - Βγάλε το τζάκετ σου!

Μου είπε και εγώ την κοίταξα περίεργα. Κατέβασα το βλέμμα μου στο τζάκετ μου και μετά ξανά επέστρεψα σε εκείνη την προσοχή μου. Γιατί μωρέ, τι έχει;

Έλλη - Τελείωνε εξυπνάκια!

Παραξενεμένος έβγαλα το τζάκετ μου και το έριξα στο πάτωμα, σχεδόν δίπλα από την ρόμπα της. Το πουκάμισο μου είχε σχεδόν τσαλακωθεί από την στενή εφαρμογή του μπουφάν μου.

Έλλη - Βγάλε το πουκάμισο!

Ξανά πρόσταξε και εγώ την κοίταξα σαν μαλάκας. Στριπτίζ;

Πολ - Και τι κερδίζω με αυτό;

Έλλη - Το βουλώνω και πάω για ύπνο!

Δελεαστικό το deal.

Έλλη - Μη το σκέφτεσαι, άντε!

Μου είπε αυτή τώρα και ξεφύσηξα καθώς έβγαλα και το κολλητό πουκάμισο μου. Είχα μείνει ημίγυμνος και εκείνη με κοιτούσε όπως μια γριά ένα μαλλί της γριάς.

Έλλη - Το παντελόνι!

Πολ - Συγγνώμη, θα σου κάνω στριπτίζ, να παγώσουν τα μπουτάκια μου μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, για να κοιμηθείς εσύ; Είσαι με τα καλά σου;

Εκείνη κοίταξε τον εαυτό της και μετά σήκωσε ξανά το βλέμμα της σε εμένα. Έπιασε το ύφασμα του ρούχου της και μου απάντησε.

Έλλη - Μπα, πιτζάμες φοράω.

Πολ - Ε δε τρώγεσαι!

Της είπα αγανακτισμένος και πήγα να σηκώσω το πουκάμισο μου από το πάτωμα αλλά εκείνη με πρόλαβε και έβαλε το χέρι της γύρω από το σβέρκο μου. Με τράβηξε προς το κρεβάτι μαζί της και με ανέβασε επάνω της. Έπιασε το πάπλωμα στα χέρια της και με μια γρήγορη κίνηση μας σκέπασε ολόκληρους. Με έναν χαριτωμένο και μεθυσμένο ήχο, χώθηκε μέσα στην αγκαλιά μου. Άφησε μια ανάσα ανακούφισης να ξεγλιστρήσει από τα χείλη της.

Έλλη - Ορίστε, αυτό ήθελα. Τόσο δύσκολο ήταν;

Εγώ ξεφύσηξα, από την μια για να πάρω κουράγιο, από την άλλη για να ηρεμήσω. Και τότε μόνο πέρασε από το μυαλό μου μια σκέψη--

Από μικρό, από τρελό και από μεθυσμένο μαθαίνεις την αλήθεια!

Πολ - Έλλη μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;

Έλλη - Μμ;

Μούγκρισε στον ύπνο της ενώ προσπαθούσε παράλληλα να βολευτεί καλύτερα στο στέρνο μου. Εγώ ασυναίσθητα έπιασα τον εαυτό μου να ανεβοκατεβάζει απαλά το χέρι μου στην πλάτη της.

Πολ - Εμείς οι δύο… δηλαδή εγώ και εσύ--- δηλαδή εσύ και εγώ- όχι ότι βάζω τον εαυτό μου πάνω από εσένα δηλαδή, απλά επειδή μιλάω εγώ έβαλα τον εαυτό μου πρώτο- ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ- εμείς, το αναμεταξύ μας- αυτό που είχαμε πριν χρόνια λέω- είναι αλήθεια ότι ήθελες τον Τζάστιν και απλά με χρησιμοποίησες για να έρθεις κοντά του;

Έλλη - Όχι δεν είναι, και αν θέλεις να ξέρεις έχω ακόμα χαραγμένο το όνομα σου στην ντουλάπα μου.

Μου λέει πολύ νυσταγμένα καθώς χασμουριέται και ξαπλώνει καλύτερα επάνω μου. Η απάντηση της με μπερδεύει ακόμα πιο πολύ.

Πολ - Τώρα, έτσι όπως είμαστε τώρα δηλαδή- θα πήγαινες με κάποιον όσο είσαι μαζί μου;

Έλλη - Μα δεν μου τα έχεις ζητήσει βρε χαζούλη!

Γελάει και με τον δείκτη της ακουμπά απαλά την μύτη μου. Αμήχανα προσπαθώ να γελάσω και εγώ αλλά σκαλώνω όταν την κοιτάζω στα μάτια και θυμάμαι το στοίχημα.

.
Τζάστιν - Αν όντως τα καταφέρεις και την πηδήξεις, εμένα να μου περάσεις χαλκά από την μύτη! Ούτως ή άλλως και εσύ ξέρεις πως ήταν μαζί σου για να πλησιάσει εμέ-

Κλάους - Ώπα ώπα, ήρεμα- ΠΟΛ!

Δεν προλαβαίνει να με συγκρατήσει γιατί έχω ήδη ορμήξει επάνω του και η γροθιά μου βρίσκεται ενωμένη με το πρόσωπο του. Νιώθω το δέρμα μου να καίει και τα σωθικά μου να σγουριάζουν.

Πολ - Μπορεί τότε να ήθελε εσένα όπως λες αλλά εγώ θα την κάνω να με παρακαλάει για να την πηδήξω, το καταλαβαίνεις; Τι θέλεις ρε πούστη; Θέλεις να δεις το μουνάκι σου σε βίντεο για να το πιστέψεις; Σε βίντεο θα στο βγάλω ρε καριόλη, να το βλέπεις και σε γιγαντοθόνη.

Τον τραβάω από την μπλούζα του και τον ρίχνω κάτω. Εκείνος γελάει υστερικά, μεθυσμένα υστερικά.
.

Πολ - Και αυτό τι σημαίνει;

Έλλη - Δεν έχουμε σχέση, άρα μπορώ! Εσύ μου τα έλεγες αυτά ούτως ή άλλως.

Μου χαμογελάει μεθυσμένα και εγώ την κοιτάζω με μισό μάτι. Τι εννοεί;! Τι πάει να πει "Να της τα ζητήσω"; Δεν είμαστε πια στο λύκειο! Τι υποτίθεται ότι πρέπει να κάνω; Δεν έχουμε σχέση τώρα; Εγώ δεν έχω πηδήξει άλλη γκόμενα από τότε που τα έμπλεξα μαζί της. Βέβαια ούτε και τότε είχα πηδήξει άλλη αλλά…

Πολ - Δηλαδή εννοείς πως-

Έλλη - Νάνι νάνι τώρα! Η Έλλη νύστατσε!

Μου είπε με παιδική φωνή και γυρίζοντας πλάτη σε εμένα, έκανε ότι ψευτοροχαλίζει. Πήρα μια βαθιά ανάσα ζυγίζοντας τα πράγματα. Δηλαδή εγώ τώρα πρέπει να της ζητήσω να γίνει κοπέλα μου για να την πηδήξω; Όλο αυτό που έχουμε, δεν εμπεριέχει πίστη και αφοσίωση; Και ακόμα και αν… τα φτιάξουμε, πώς είμαι σίγουρος ότι δεν θα ξανά μιλήσει με τον καριόλη τον πρώην της; Τι είδους γυναικουλίστικη διάλεκτος είναι αυτή που έμπλεξα γαμώτο μου…

Πολ - Γιατί να μου το κάνεις δύσκολο;

[…]

Άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου και την είδα να κοιμάται στην αγκαλιά μου. Φαίνονταν τόσο ήρεμη, με τα κόκκινα της μαγουλάκια σαν κεράσια, με τα χειλάκια της ανοιχτά, λίγα σαλάκια στο μαξιλάρ- ιου, ο Χριστός και η μάνα του.

Πρέπει να την κάνω με ελαφρά πηδηματάκια από εδώ πριν καταλάβει την παρουσία μ-

Έλλη - ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΤΙ ΚΆΝΕΙΣ ΕΔΩ; ΠΟΛ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΧΘΕΣ ΒΡΆΔΥ;

Άρχισε να φωνάζει μέσα στο όμορφο αυτί μου και νομίζω ότι έχασα το τύμπανο, το ντραμς, το φλάουτο, το κλαρίνο και το ντέφι μαζί.

Έλλη - ΑΑΑΑΑ ΔΕΝ ΤΟ ΖΩ ΑΥΤΟ. Ο ΕΜ ΤΖΙ ΚΑΙ ΤΡΙΑ ΛΟΛ, ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ. ΤΙ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕΣ ΡΕ, ΛΕΓΕ!

Φώναζε ενώ με έπιασε από τους ώμους και άρχισε να με ταρακουνάει και μπρος και πίσω και μπρος και πίσω και μπρος και πίσω και μπρο- ναι νομίζω καταλάβατε. Πόλυ κύμα έχει ρε παιδιά. Πόσα μποφόρ έχει σήμερα;

Πολ - Έι ηρέμησε- όλα καλά. Δεν σε βίασα, ούτε σε έκλεψα, ούτε πούλησα το συκώτι σου στη μαύρη αγορά.

Έλλη - Ωραία, και τότε τι στην ευχή έγινε χθες βράδυ;

Ανασηκώθηκε στο κρεβάτι της και έπιασε το κεφάλι της σαν να ζαλίζονταν. Εγώ στήριξα το κεφάλι μου στον αγκώνα μου και κοίταξα καλύτερα τις πιτζάμες με τα μονοκεράκια στο φως του ήλιου.

Πολ - Α τίποτα σπουδαίο. Απλά μου εξομολογήθηκες τον αγιάτρευτο σου έρωτα για εμένα.

Έλλη - ΤΙ ΕΚΑΝΑ;

Με κοίταξε έντρομη και από την τρομάρα της σηκώθηκε όρθια. Ρε αυτή σχεδόν χλώμιασε.

Πολ - Τσίλαρε, δεν είναι και τίποτα που δεν ήξερα, ούτε κάτι που δεν έχω ξανά ακούσ-

Έλλη - Δ-δεν μου αρέσεις βλαμμένε!

Είπε κατακόκκινη -από τα νεύρα της υποθέτω (?)- και ξεκίνησε νευρικά να κάνει κύκλους μέσα στο δωμάτιο, τυλίγοντας τον εαυτό της με το σεντόνι.

Πολ - Α μάλιστα.

Έλλη - Αλήθεια λέω!

Με κοιτάζει παρακλητικά, σαν να θέλει να την πιστέψω. Σηκώνομαι και εγώ όρθιος αφήνοντας την να παρατηρήσει το ημίγυμνο κορμί μου. Είμαι σίγουρος ότι αναρωτιέται γιατί με βλέπει έτσι.

Πολ - Ναι μωρό μου, σε πιστεύω. Γι'αυτό με ξέντυσες εχθές.

Την πλησιάζω και εκείνη πισωπατά μέχρι να φτάσει στην ντουλάπα του δωματίου της. Γουρλώνει τα μάτια της όταν την στριμώχνω ανάμεσα στον κορμό μου και το έπιπλο.

Έλλη - Τ-τ-τι έκανα λέει;

Είπε καθώς με κοίταξε σοβαρή και εγώ την κοίταξα πίσω. Με την παλάμη μου αγκάλιασα το μάγουλο της και φίλησα απαλά το κούτελο της. Βανίλια, αλκοόλ και χαμομήλι, αυτό ήταν πάντα το άρωμα της. Γλυκό, μεθυστικό και αέρινο.

Πολ - Αγχα, και μου ζήτησες να γίνω το αγόρι σου.

Έλλη - ΤΙ; Ήμουν τόσο τύφλα εχθές;! Πολ συγγνώμη αλλά-- αρχικά φύγε από κοντά μου!

Προσπαθεί να με σπρώξει αλλά εγώ χαμογελάω πονηρά και κολλάω ίσως και περισσότερο επάνω της.

Πολ - Γιατί μωρό μου; Σε αποσυντονίζω;

Έλλη - Σταμάτα να με λες έτσι! Και α-αποκλύεται! Εμείς ήμασταν μαζί παλιά, πολύ παλιά! Δεν ξέρω τι με έπιασε και σου τα είπα όλα αυτά, αλήθεια-

Πολ - Δεν τα εννοούσες;

Την κοιτάζω στα μάτια και φέρνω το χέρι μου γύρω από τον λαιμό της. Εκείνη χάνει τα λόγια της κοιτώντας το πονηρό μου χαμόγελο και καταπίνει ξερά, τόσο που νιώθω την καρωτίδα της στην παλάμη μου.

Έλλη - Παύλο, εμείς-

Σταματά την πρόταση της όταν πλησιάζω τα χείλη μου στα δικά της. Κατεβάζει το βλέμμα της εκεί, εγώ δεν μιλάω.

Έλλη - Διάολε.

Σε μισό δευτερόλεπτο ενώνει τα χείλη της με τα δικά μου και εγώ αμέσως ανταποκρίνομαι στο φιλί της. Το χέρι της τυλίγεται γύρω από τον σβέρκο μου και εγώ περνώ τα δικά μου στην μέση της. Την αγκαλιάζω και την σφίγγω επάνω στο κορμί μου, την ακούω να αφήνει ένα μικρό βογκητό στα χείλη μου. Κατεβάζω τα χέρια μου χαμηλότερα και αρπάζω τα πόδια της σηκώνοντας την στον αέρα. Η πρώην μου φιλάει τα χείλη μου αχόρταγα και εγώ δεν βλέπω την ώρα να την ξανά κοιτάξω στα μάτια, έτσι όπως θα ντραπεί και θα κρυφτεί στο στέρνο μου. Περνάω την γλώσσα μου στο κάτω χείλος της και εκείνη γρατζουνάει με τα νύχια της την πλάτη μου. Τα χέρια μου σφίγγουν το δέρμα των ποδιών της πάνω από τις πιτζάμες της, εκείνη έχει περάσει τα γόνατα της γύρω από την μέση μου.

Πολ - Μωρό μου…

Διακόπτω για λίγο το φιλί μας, μόνο για να γυρίσω το κεφάλι μου αντίθετα και να φιλήσω κάθε πόντο των χειλιών της. Δεν μπορώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου κοντά της, νιώθω ξανά το φιλί της στην τάξη της πρώτης λυκείου, στην Α7. Δεν υπάρχει στιγμή μέσα στην ημέρα που να μην σκεφτώ τι κάνει, που να μην θέλω να βρεθώ κοντά της και να της σπάσω τα νεύρα, που να μην σκεφτώ τα χείλη της. Τα βράδια που μένω στο δωμάτιο μου λιώνω και λίγο μετά τρέχω στο δικό της χωρίς να με ενδιαφέρει αν η συγκάτοικος της είναι εκεί. Στα μάτια την κοιτώ μα ντρέπομαι γιατί είναι άνανδρο αυτό που της κάνω, γιατί δεν τιμά τα παντελόνια μου που την φιλώ, την θέλω αλλά θα την προδώσω για τον εγωισμό μου. Και αν είναι έρωτας θα μου περάσει, θα το ξεχάσω όταν δω τον πρώην της λιωμένο και εκείνη πάλι μόνη.

Έλλη - Τι έπαθες; Γιατί σταμάτησες;

Πολ - Ε-ε;

Χαμένος από τις σκέψεις μου απομακρύνομαι από το πρόσωπο της και την κοιτάζω στα μάτια.

.
Πολ - Θα μου κάτσει ρε καργιόλη, και θα με παρακαλέσει γι'αυτό.

Φτύνω τις λέξεις μου κρατώντας το τσιγάρο στα χέρια μου. Ρίχνω την στάχτη από το παράθυρο του δωματίου μου. Ο παπάρας κάθεται αναπαυτικά στην καρέκλα του γραφείου μου.

Τζάστιν - Δεν σε είδα να κάνεις κάτι πριν λίγο και το ξέρω καλά αυτό το βλέμμα εγώ Γουέστ. Έτσι ακριβώς την κοιτάζω και εγώ. Δεν είναι δύσκολο να σε κερδίσει αυτή η γκόμενα, είναι πολύ μουνί για να σου περάσει απαρατήρητη. Παράτησε το στοίχημα και απλά άφησε την σε εμένα.

Πολ - Βρε δε γαμιέσαι που θα με βγάλεις και ερωτευμένο; Τράβα εξαφανίσου όπως πριν και μόλις βγάλω το βίντεο θα στο στείλω για να δεις ποιος πηδάει καλύτερα. Τράβα να δεις αν έρχομαι.

Εκείνος σηκώνεται από την θέση του και πλησιάζει την πόρτα. Γυρίζει για μια τελευταία φορά τον κορμό του και με κοιτάει.

Τζάστιν - Απόλαυσε το για μια βδομάδα ακόμα, γιατί σε επτά μέρες από τώρα θα την διεκδικήσω από την αρχή και ξέρω πολύ καλύτερα τα κουμπιά της από ότι εσύ.
.

Τραβώ το βλέμμα μου από τα μάτια της γεμάτος ντροπή. Πάω να ανοίξω το στόμα μου αλλά ένας απότομος γδούπος μας κάνει να γυρίσουμε και οι δύο προς την πόρτα.

Πούνζι - Καλά μωρή σε παίρνω τηλέφωνο, γιατί δεν απαντΑΑΑΑΑΑς;!

Μας βλέπει και τους δύο μπροστά από την ντουλάπα σε αυτή την περίεργη στάση και απλά σαστίζει. Γρήγορα κατεβάζω την Έλλη από πάνω μου και εκείνη πατάει στο έδαφος φτιάχνοντας το σεντόνι επάνω της. Στρώνω αμήχανα το παντελόνι μου στο σώμα μου και αρπάζω από το πάτωμα το πουκάμισο μου.

Πούνζι - Ν-να φύγω;

Πολ - Όχι, φεύγω εγώ.

Φοράω γρήγορα το πουκάμισο μου και το αφήνω ξεκούμπωτο. Ρίχνω ένα τελευταίο βλέμμα στην Έλλη που έχει παραμείνει στήλη άλατος στην θέση της. Αρπάζω και το μπουφάν μου από το πάτωμα πριν κοιτάξω τις δύο ξανθιές μπροστά μου.

Πολ - Τ-τα λέμε;

Κοιτάζω έντονα την Έλλη και εκείνη κουνά σχεδόν μηχανικά το κεφάλι της. Το σώμα της είναι παγωμένο και στο πρόσωπο της έχει ένα περίεργο βλέμμα. Παίρνω μία βαθιά ανάσα και βγαίνω γρήγορα από το δωμάτιο. Γαμώ το φελέκι μου. Πώς τα έχω κάνει έτσι…