|Έλλη|

Έλλη - Μπορείς να φύγεις για να πάω για ύπνο;

Πολ - Νομίζω ότι θα μείνω εδώ, να κοιμηθώ με το σκυλάκι μου.

Με κοροϊδεύει την ώρα που πετάει τα παπούτσια του αόριστα στην άκρη του δωματίου και σηκώνει τα σκεπάσματά ΜΟΥ για να στρογγυλοκαθήσει!

Έλλη - Καταρχάς, φοράς ρούΧΑ με τα οποία έχεις βγει έΞΩ και μου γεμίζεις το κρεβάτι μικρόΒΙ-Α.

Πολ - Α δεν θα το πιστέψεις! Στ' αρχίδια μου.

Τον αγριοκοιτάζω τινάζοντας τα σκεπάσματα μου μακριά από το βδελυρό σώμα του. Εκείνος ξαπλώνει ακόμα πιο αναπαυτικά, κάνοντας σβούρες στο κρεβάτι μου για να το γεμίσει ΟΛΆΚΕΡΟ με μικρόβια.

Μην τον πνίξεις, μην τον πνίξεις, δεν αξίζει τα καλύτερα σου χρόνια στην φυλακή.

Έλλη - Σου αρέσει να με βασανίζεις;

Πολ - Μου αρέσει να σε εκνευρίζω.

Αντιγύρισε αλαζονικά βολεύοντας τον γυμνασμένο κώλο του σε μια θέση. Ανασαίνω βαριά, σχεδόν με δυσκολία. Μου έχουν περάσει από το μυαλό πάνω από είκοσι διαφορετικοί τρόποι δολοφονίας του.

Έλλη - Και εγώ πού θα κοιμηθώ το κέρατο μου;

Τον κοιτάζω δολοφονικά όσο εκείνος σηκώνει αόριστα τους ώμους του. Κοιτάζει τριγύρω πριν εστιάσει το βλέμμα του πάλι σε εμένα.

Πολ - Και χθες μαζί δεν κοιμηθήκαμε; Μαζί μου ή πάτωμα. Η επιλογή δική σου Αζορ. Και μην ξανά ακούσω αυτό για το κέρατο, άντε μη γίνω έξαλλος.

Με κοροϊδεύει και εμένα μου έρχεται να του πετάξω ό,τι βρω μπροστά μου κατακούτελα. Θα τον ευνουχίσω στον ύπνο του για να δει αυτός!

Έλλη - Πόσο καιρό θα κρατήσει όλη αυτή η μαλακία το κέρατο μου;!

Τονίζω ξανά όσο εκείνος γελάει ειρωνικά και κουνά το κεφάλι του σαν να αμφισβητεί τις λέξεις μου. Σηκώνει το βλέμμα του σε εμένα.

Πολ - Έλλη, θες να σε γαμήσω;

Έλλη - Τι;

Τον κοιτάω παγωμένη καθώς ξεστομίζει ότι ξεστόμισε με μεγάλη ευκολία. Είναι σχεδόν ανέκφραστος, φαίνεται να εννοεί αυτό που λέει.

Πολ - Ρωτάω, θέλεις να σε γαμήσω; Στο είπα πριν λίγο αυτό για το κέρατο, μήπως θέλεις να σε πηδήξω για να το εμπεδώσεις;

Έλλη - Α μην αγχώνεσαι πάσα μου, δεν με κεράτωνες μόνο εσύ, εις διπλούν έγινε το κακό!

Του γελάω χλευαστικά δείχνοντας δύο μου δάχτυλα. Ανασηκώνεται καλύτερα στο κρεβάτι και με κοιτάει.

Πολ - Μήπως αυτή την έκφραση θα ήταν καλύτερο να την αναφέρεις στον πρόσφατο πρώην σου;

Τον κοιτάζω με την άκρη του ματιού μου και ξεφυσάω μακριά από αυτόν. Δεν θέλω να ξανά σκεφτώ πράγματα που έγιναν πριν χρόνια.

Έλλη - Μπορείς να μου δώσεις μια απάντηση για το πότε θα είμαι ελεύθερη;

Πολ - Μέχρι να σε βαρεθώ μωρό μου, δεν θα μου πάρει πολύ καιρό.

Πήρα μια βαθιά ανάσα σχεδόν προσβεβλημένη. Δεν κατάλαβα;! Βρίζοντας -εσωτερικά αυτή τη φορά- άρπαξα ένα μαξιλάρι από την ντουλάπα. Το έστρωσα στο πάτωμα και τράβηξα την κουβέρτα από το κρεβάτι μου μαζί μου.

Πολ - Έι! Να βρεις δική σου!

Την ξανά τράβηξε προς το μέρος του αφήνοντας με ακάλυπτη. Έκλεισα τα μάτια μου συγκρατώντας τον εαυτό μου από το να αρχίσω να κλαίω υστερικά.

Έλλη - Δεν έχουμε άλλες κουβέρτες πανίβλακα, και μαξιλάρι που βρήκα είναι θαύμα.

Πολ - Πρώτον, πέντε φιλιά. Δεύτερον, πρόβλημα σου ξανθούλα!

Τράβηξε ολόκληρη την κουβέρτα προς το μέρος του και εγώ ρουθούνισα εκνευρισμένη. Θα του κρεμάσω το πουλί στον πίνακα ανακοινώσεων, ναι! Αυτό θα κάνω!

Πολ - Ανέβα στο κρεβάτι και μην λες πολλά.

Έλλη - Δεν ξανά κοιμάμαι μαζί σου.

Πολ - Α δεν σε άκουσα, γαύγισες;

Με ειρωνεύτηκε χωρίς να μου δώσει πολλά περιθώρια. Εκνευρισμένη σηκώθηκα από το πάτωμα και χώθηκα στο κρεβάτι μαζί του, με το ζόρι χωράμε και οι δύο εδώ. Αυτός μόνος του έχει πιάσει τα ⅔.

Έλλη - Πότε τελειώνει η μαλακία αυτή, πες μου.

Κλαψούρισα ηχηρά κρύβοντας το πρόσωπο μου στο μαξιλάρι. Εκείνος έξυσε σκεπτικός το πηγούνι του και έπειτα τσίμπησε την άκρη της μύτης του με τα ακροδάχτυλά του.

Πολ - Μέχρι το τέλος του εξαμήνου, μετά μου είσαι αχρείαστη.

Έλλη - Τι;! Το εξάμηνο σχεδόν άρχισε!

Πολ - Ε ας πρόσεχες.

Με κορόιδεψε και μέσα στο επόμενο λεπτό είχε γυρίσει μπρούμυτα στο κρεβάτι ρίχνοντας με σχεδόν κάτω. Έτριξα τα δόντια μου σαν το σκυλί, ρε δεν θα περάσει ο φασισμός!

Πολ - Τρίψε μου λίγο την πλατούλα, πιάστηκα σήμερα.

ΓΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!

Πολ - Α και, ξανθούλα;

Έλλη - Μμ;

Μούγκρισα για να μην τον βρίσω. Περιμένοντας την μαλακία του ανέβηκα επάνω στο σώμα του και ξεκίνησα να του "τρίβω την πλατούλα". Ποιά πλατούλα αγόρι μου; Ο Γκοτζίλα πήρε τηλέφωνο και ζητά το πόδι του πίσω.

Πολ - Αύριο είναι Παρασκευή.

Έλλη - Και;

Πολ - Θα μείνω εδώ όλο το Σαββατοκύριακο.

Μούγκρισε όταν "κατά λάθος" τσίμπησα δυνατά το δέρμα της ωμοπλάτης του. Ω ΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΉΘΕΛΑ!

Έλλη - Πολ μου κάνεις μια χάρη;

Πολ - Τι είναι;

Έλλη - Πάνε χάσου σε καμιά τρύπα.

ΕΕΕΕΕΕ ΝΙΣΆΦΙ ΠΙΑ! Κρατιέμαι κρατιέμαι τόση ώρα αλλά και η υπομονή έχει τα όρια της!

Πολ - Έξι.

Έλλη - Α και σε μισώ!

Πολ - Επτά φιλάκια για εσένα ξανθούλα.

Έλλη - Τόσες να είναι οι ώρες σου Πολάκο μου.

Πολ - Οκτώ ρουφηχτά φιλάκια για εσένα ξανθούλα.

[...]

Πολ - Έλλη;

Έλλη - Μμ;

Κοιμάμαι ωραία, τόσο ωραία. Γιατί πρέπει πάντα κάποιος να μου χαλάει την ηρεμία; Να με σκάσουν θέλουν;

Πολ - Ξανθούλα ξύπνα.

Έλλη - Όχι.

Πούνζι - Ξύπνα μωρή και έχουμε και δουλειές.

Έλλη - Εσύ πότε ήρθες ρε;

Μούγκρισα μέσα στον ύπνο μου γυρνώντας πλευρό, αν τους πιάσω την συζήτηση θα το ξεχάσουν.

Πούνζι - Καλύτερα εσύ να μου εξηγήσεις γιατί κοιμάσαι αγκαλιά με τον εχθρό.

Έλλη - Τι κάνω;

Ανοίγω τα μάτια μου και το πρώτο πράγμα που βλέπω είναι η φάτσα του πρώην μου.

Έλλη - ΑΑΑΑΑΑΑ!

Από την τρομάρα μου έπεσα από το κρεβάτι χτυπώντας το κεφάλι μου στο κομοδίνο και το κωλαράκι μου στο πάτωμα.

Έλλη - Μην το ξανά κάνεις αυτό, την επόμενη φορά θα σε δαγκώσω.

Του τόνισα και εκείνος σήκωσε το φρύδι του ειρωνικά. Σηκώθηκε με αργά βήματα από το κρεβάτι και ξεκίνησε να φορά τα παπούτσια του.

Πολ - Ντύσου και έλα για μάθημα, θα σε ενημερώσω εκεί για την βραδινή έξοδο.

Είπε και πριν προλάβω να πω κάτι -ίσως καλύτερα γιατί θα τον έβριζα- έφυγε από το δωμάτιο.

Πούνζι - Βραδινή έξοδο;

Έλλη - Εμένα ρωτάς;

Της απάντησα σηκώνοντας τον εαυτό μου από το κρύο πάτωμα, άρπαξα την ρόμπα μου.

Πούνζι - Το κάνατε;

Έλλη - Τι λες μαρή; Χάζεψες;

Πούνζι - Ε ξέρω γω… έτσι όπως σας είδα.