Πρόλογος
Περνούσα από τους διαδρόμους της σχολής ,όταν το μάτι μου είδε μια μεγάλη αφίσα που δέσποζε στον πίνακα ανακοινώσεων.
Η σχολή μας, ανεβάζει την θεατρική παράσταση "Αχαρνής". Χρειάζονται άτομα για το μουσικό κομμάτι του έργου . Το casting θα γίνει στο Αμφιθέατρο ΙΙ τις ώρες 10:00-12.30.
Βλακείες σιγά μην πάω ο μόνος που ήξερε ότι τραγουδάω ωραία ήταν αυτός ,δύο μέρες πριν να φύγει μου ζήτησε να του τραγουδήσω. Μέσα στα τραγούδι που του τραγούδησα ήταν και η Παράβαση από τους Αχαρνής.
Σηκώθηκα και έφυγα από εκείνους το μέρος η ώρα ήταν μόλις μία παρα τέταρτο. Δεν πρόλαβα να κάνω δέκα βήματα και σαν να με τραβούσε μαγνήτης άλλαξα κατεύθυνση και έβαλα πλώρη προς το Αμφιθέατρο ΙΙ.
Δεν ξέρω αν περπατούσα ή αν με οδήγησαν τα πόδια μου μόνα τους μέχρι εκεί ,πάντως φτάνοντας άκουσα μια παράφωνη φωνή να τραγουδάει και μετά να φεύγει με τις κλωτσιές . Μόλις μπήκα μέσα είδα ένα αμφιθέατρο άδειο και ξεκίνησα να τραγουδάω, αφού πρώτα τους ενημέρωσα για τον λόγο που ήρθα.
" Ποίο τραγούδι θα μας πείτε δεσποινίς;"
" Για να είμαι μέσα στο κλίμα θα σας τραγουδήσω την Παράβαση."
" Πολύ ωραία ,ξεκίνα!"
"Σε γιορτινό αγώνισμα παίζατε τις αμάδες
και δεν καταδεχόσασταν το κωμικό παιδί
Μα τώρα στον αγώνα νικούνε οι καρβουνάδες
που έχουν στη μεριά τους τον ίδιο τον ποιητή
Ζει τα ωραία πράματα μ’ αίμα και με θυσίες
προς το συμφέρον όλων σας και το κοινό καλό
Δε θα σας πει παινέματα, δεν ξέρει κολακείες
και για την ευτυχία σας πληρώνει τον καιρό
Μούσα καρβουναρού, θράκα μου πυρωμένη
σπιθίτσα φουντωμένη μ’ αναπνοές τρελού
Βαρδάρη που φυσάς σαν ψάρι φαγωμένο
αχ πολλαπλασιασμένο και σαν καρβέλι να..."
"Στοοοπ!"
Παναγία μου θα με πετάξουν με τις κλωτσιές έξω ,βοήθεια!!
"Κα-τα-πλη-κτη-κη!!!" Φωνάζει ο ένας κριτής και αρχίζει να χειροκροτεί με μανία.
"Να σε ρωτήσω κορίτσι σε ποίο τμήμα σπουδάζεις , γιατί υπάρχει μια μικρή περίπτωση να κάνουμε περιοδείες και σε άλλα πανεπιστήμια , και δεν θα ήθελα να πάρεις τσάμπα απουσίες και να κοπείς σε μάθημα;"
Μου είπε η γλυκύτατη κυρία που ανήκε στην κριτική επιτροπή και έμοιαζε τόσο στην μητέρα μου.
"Στο τμήμα Δημοτικής εκπαίδευσης είμαι στο τέταρτο έτος.Σας ευχαριστώ πάρα πολύ."
Κατέβηκα από το σανίδι αφού πρώτα έκανα μια θεατρική υπόκλιση.
Κάπως έτσι ξεκινά η ιστορία μιας.
Αστεράκι και σχολιακι. Ευχαριστώ!!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro