Η Μιράντα επέστρεψε ανήσυχη στο  δωμάτιο πλησίασε κοντά της χάιδεψε τρυφερά τα μαλλία της περιμένοντας υπομονετικά τον οικογενειακό γιατρό.

Επειτα στράφηκε και κοίταξε με θυμό τον Κρίστιαν ηταν ώρα να λογοδοτήσει για ολά  «Τι δουλεία έχεις εσυ εδω ; εξαιτίας σου συνέβει το κακο ! Αλλα φταίω κι εγω έπρεπε να σε έχω μηνύσει.. για χάρη της δεν το έπραξα ! Μολίς χθές πήρε εξιτήριο χρειάζεται ηρεμία για να αναρρώσει γιατί την τριγυρνας ; Πες μου ανοιχτά τι ζητάς απο την κόρη μου ;» ρώτησε καχυπτοπτα.

Εκείνος αμίλητος πλησίασε την μπαλκονοπορτα τοποθετώντας τα χέρια του στις τσέπες φαινομενικά αδιάφορος .
«Ακούστε κύρια Άστον δεν γίνεται να είμαι υπεύθυνος για οτι συμβαίνει στην κόρη σας ! Εγώ απλα πέρασα να βεβαιωθώ πως εχει συνέλθει. Αισθάνθηκε μια ξαφνική αδιαθεσία έπειτα λιποθύμησε.. τίποτα άλλο δεν αποζητώ ..» απάντησε παγερά όπως συνήθιζε .

Η Μιράντα όμως δεν πείθονταν με τόσο ανόητες δικαιολογίες « Ψέματα !! Άλλος είναι ο λογος που την γυροφέρνεις τι ψάχνεις άλλο ενα θύμα για το κρεββάτι σου ..; Σε προειδοποιώ εξαφανίσου απο την ζωή της !  Δεν είναι για τις ορέξεις σου. Ολοι ξέρουμε ποιος είσαι Κρίστιαν Μπάλτον !»  αντέτεινε θυμωμένη  .

Παρέμεινε ατάραχος φαινομενικά  άλλωστε τον είχαν προσβάλει πολλές φορες δεν ήταν δα και η πρωτη.  Συνέχιζε να κοιτάζει πεισματικά σχεδόν  εξω δεν άντεχε να την αντικρίζει ετσι ακίνητη στο κρεββατι .

  Χρωστούσε ομως μια αποστομωτική απόκριση « Μάλιστα ..! Κυρία μου μπορείτε να πιστεύετε οτι  σας αρέσει ! Ομως αν επιθυμείτε τοσο πολυ να μάθετε δεν ψάχνω θύματα γιά το κρεββάτι μου κάποιες από μονές τους προσφέρονται! Δεν χρειαζεται να παρακαλέσει κανείς γι αυτό ειδικότερα  εγώ ! Πιστέψτε με η κόρη σας δεν εχει μπεί στο στόχαστρο μου μην ανησυχείτε !» έδωσε όσο πιο κυνική απάντηση χωρούσε σε αυτήν την προσβολή μα και πάλι βέβαια δεν την καθησύχασε ήξερε καλά να ξεχωρίζει το ενδιαφέρον ενος άνδρα .

«  Οτι και να πεις όσο πιο κυνικός ακόμη να γίνεις δεν θα με πείσεις ! Μην τολμήσεις να την ακουμπήσεις γιατί τότε ..δεν θα ξέρεις που να κρυφτεις με άκουσες ; » τον προειδοποίησε απειλητικά για δεύτερη φορά .

Ετοιμάστηκε κατάλληλα να αποκρούσει την απειλή  《Εντάξει σα ς ακούσαμε την πρώτη φορά μην επαναλαμβάνεστε ! Νομίζω είναι αρκετά μεγάλη για να διαλέγει μόνη τι επιθυμεί ..》

Άνοιξε το στόμα της να διαπληκτίστει μαζι του μα δεν πρόλαβε καθώς ο γιατρός είχε μόλις καταφθάσει συνοδευόμενος απο την οικιακή βοηθό τους.

《 Καλημέρα σας ήρθα οσο πιο γρήγορα μπορούσα !》Σχολίασε διακρίνοντας την ένταση που κυριαρχούσε ανάμεσα τους.

《Αχ ..ήρθατε την πιο κατάλληλη στιγμή σας εξήγησα στο τηλέφωνο τι εχει συμβεί βρίσκεται αναίσθητη εδω και είκοσι λεπτά περίπου!》ανέλαβε να εξηγεί στον γιατρό ρίχνοντας ενα φευγαλέο βλέμμα φωτιά στην απέναντι πλευρά.
《 Σας χρωστάω μια απάντηση μετέπειτα κύριε Μπάλτον...》σχολίασε με νόημα επιβλέποντας παράλληλα τον επιστήμονα.

《Μετά χαράς..κυρία μου..》 ψέλλισε στο ίδιο τόνο δίχως να αποχωρήσει κι ας αργούσε στην εταιρεία κατι που συνέβαινε σπανιότατα.

Ξεκίνησε να την εξετάζει υπο το αγρυπνο βλεμμα τους αφου πρώτα της πήρε την πίεση έπειτα μέτρησε τους παλμούς αποφάνθηκε. 
«  Ακούστε δεν είναι κάτι το ανησυχητικό της έπεσε η πίεση λόγω της ταλαιπωρίας είναι ακόμη αδύναμη. Ουδεμία συσχέτιση με το ατυχημα που είχε τις προάλλες φροντίστε να τρέφεται σωστά και να πίνει αρκετούς  χυμούς ..» 

Τα λογια του ανακόυφισαν την Μιράντα το μονο που την απασχολούσε έντονα ήταν να βρεί ξάνα την μνήμη της γι αυτό θεώρησε συνετό να παρει κι μια δευτερη γνώμη . « Γιατρε τι είδους  άποψη έχετε  η αμνησία της μπορεί να είναι κάτι μόνιμο ; »

Η ερώτηση τον αιφνιδίασε 《Μπορώ να ρίξω μια ματιά στις πρόσφατες εξετάσεις;》ζήτησε ευγενικά μελετώντας τα έγγραφα κι τις αξονικές εμπρός του απάντησε με βεβαιότητα.
« Μην ανησυχειτε ίσως πάρει λίγο καιρό ισως και χρόνο. Μα  εικάζω πως σύντομα θα είναι επανέλθει. 
Αλλωστε είναι πόλυ νέα και..επιτρέψτε μου την διαπίστωση πανέμορφη ! Πολλοι θα πάλευαν για να την έχουν στην ζωή τους  » 

Το τελευταίο σχόλιο ανέβασε το αίμα του Κρίστιαν στο κεφάλι ψαχνόταν ο γιατρός αναλογίστηκε θυμωμένος ξυπνώντας το τέρας της ζήλειας μέσα του .
Αφου ο γιατρός δεν ηταν ο ηλικιωμένος άνδρας που φαντάζοταν μα ενας συνομήλικος του.

Γεροδεμένος ψηλός  με ξανθά μεχρι τους ώμους μαλλιά κι ανοιχτόχρωμα μάτια " ίσως την γοήτευε περισσότερο απο εμένα αν είχε την ευκαιρία να τον γνωρίσει ". Συλλογίστικε στιγμιαία πασχίζοντας να χαλαρώσει τα τεντωμένα του νέυρα .

Οπως φαίνεται όμως δεν θα τα κατάφερνε αντικρίζοντας απέναντι του να ανοίγει διάπλατα τα μάτια της καρφώνοντας τα απευθείας στον άγνωστο άνδρα έσφιξε την γροθιά του.
《Ποιος είστε εσείς ; 》

《Ηρεμησε καλή μου γιατρός είμαι ονομάζομαι Ζάκ ..σύντομα θα εισαι πολύ καλά..》
《Ευελπιστώ..χάρηκα για την γνωριμία.. 》σχολίασε παρατηρώντας τον λαίμαργα η τουλάχιστον αυτη την εντύπωση έδινε στον εξαγριωμένο Κρίστιαν που επενέβει στην συζήτηση. 《Σας ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψη ..δεν ειναι ώρα να πηγαίνετε;》μουρμούρισε μέσα απο τα δόντια.
《Κρίστιαν με ποιο δικαίωμα ανακατεύεσαι..; Εσυ είσαι ο περιττός εδω μέσα!》
《Αρκετά ! Μην συγχίζεσαι κορίτσι μου ..ακολουθήστε με στο γραφείο να σας κόψω ενα τσέκ για τις υπηρεσίες σας..》 έληξε οριστικά την διένεξη σαν απο μηχανής θεός η Μιράντα προβαίνοντας τα χειρότερα.

Οι δυο ανδρες ανταλλασαν θανατηφόρα βλέμματα που μύριζαν μπαρούτι οσο για τον Μπάλτον φρόντισε να επιβεβαιώσει τις υποψίες της.
Ανέλαβε να ξεπροβοδίσει τον γιατρό μα προτού αποχωρήσει στράφηκε προς την ασθενή του φιλώντας της ιπποτικά το χέρι ψιθύρισε 《 Θα χαρώ να σε γνωρίσω καλύτερα..》ενα σχόλιο που προκάλεσε την έκρηξη του καθώς χύμηξε καταπάνω του αρπάζοντας τον απο το γιακά του γαλάζιου πουκαμίσου του.
《Χάσου απο εδω μέσα αυτη την στιγμή αλλιώς δεν εγγυόυμε για την ασφάλεια σου !》

《Μην με απειλείς αγροίκο δεν σου αξίζει μια κοπέλα σαν αυτή!》

《Θα σε σαπισω !!》 Ούρλιαξε σηκώνοντας την γροθιά του προσγειώνοντας στο πρόσωπο του Ζάκ ενω η Μαρίνα αναφώνησε τρομαγμένη 《Κρίστιαν αφησέ τον !!》

《Επιτέλους Μπάλτον πάρε δρόμο τώρα απο το σπίτι μου !》απαίτησε έξαλλη η Μιράντα χωρίζοντας τους δύο άνδρες απομακρύνοντας τον χτυπημένο νεαρό σοκαρισμένη.

Είχε πάλι την ευκαιρία να μείνει για λίγο μόνος του μαζι  της λαχανιασμένος κάθισε διπλά και δοκίμασε να κράτησει το χερι της προτού το τραβήξει βίαια.《Γιατί τον χτύπησες τα έχασες τελείως;》

《Δεν επιτρέπω να σε φλερτάρουν μπροστά στα μάτια μου !》

《Α ναι; Αυτες τις σκηνές κρατα τες για την αγαπημένη σου με εμένα δεν εχεις καμία απολύτως σχέση!》

《Οσο θέλω εγω θα σε εχω δική μου και κανένας  άλλος ! 》ψιθύρισε αναλογιζόμενος τα λεγόμενα της Μιράντα καταλήγοντας πως δεν είχε άδικο γι αυτά που τον κατηγορουσε .

Οντως η Μαρίνα επιθυμούσε να είναι  άλλο ενα απο τα θύματα του φυσικά μέχρι τοτε θα ηταν μονο δίκη του κανενός αλλου .
Αυτό έπρεπε να το χωνέψουν όλοι όσοι την ονειρεύονταν κοντά τους πάνω στην ώρα ο Νίκολας εμφανίστηκε στην πόρτα 《Κρίστιαν έλα μαζί μου για λίγο στο γραφείο μου !》

Αστραπιαία έστρωσε το πουκάμισο του ακολουθώντας τον περπατησαν εως το γραφείο του οπου φυσικά ηταν πάρων και η Μιράντα η όποια ήθελε να μάθει τα πάντα για τις βλέψεις  του.
Η παρουσία της δεν πέρασε ασχολίαστη 《Νόμιζα θα συζητόυσαμε οι δύο μας  ..》

《Η σύζυγος μου δεν είναι ξένη..κάθισε..》
Αφότου κάθισε απέναντι τους στην αναπαυτική δερμάτινη πολυθρόνα επεξεργαζόταν ενα πλάνο στο νου του.

« Κρίστιαν πάλι βρίσκεσαι μπροστά μας μετά το νοσοκομειο συμβαίνει κάτι με την Μαρίνα ; Η κόρη μου δεν είναι καμία κοινή σαν αυτές που συναναστρέφεσαι εσυ ! προορίζεται για εσένα τι ψάχνεις λοιπόν ; »  ρωτούσε κι ο Νικόλας ακριβώς το ίδιο με την γυναίκα του  .

Το ύφος του απέκτησε την γνώριμη αυστηρότητα  «Νίκολας θεωρώ λογικό να ανησυχείτε για την κόρη σας μα είναι πλέον ενήλικη. Γιατί φοβάστε τόσο πολύ λοιπόν να μπλέξει με κάποιον ; Τι στο καλό για καλογριά την ετοιμάζεται ; » ρώτησε ειρωνικά ενοχλημένος απο τις ακραίες ανακρίσεις που είχε υποστεί αυτό βεβαιά εκνέυρισε πολύ τον Νικόλας .

«Ειρωνευεσαι κιόλας ετσι ..;
Δεν θα σου δώσουμε λογαριασμό τι θα κανούμε αλλα αφού το εθεσες έτσι να σου λύσω την απορία.. όχι δεν την ετοιμάζουμε για καλόγρια άλλα για νύφη ! Διότι για να φύγει απο κοντά μας η κόρη μας πρέπει να παντρευτει πρώτα σου έλυσα την απορία ; »

Για μια στιγτή έφερε στο μυαλό την εικόνα της ντυμένη στα λευκα με κάποιον άλλον άνδρα διπλά της να χαμογελούν ευτυχισμένοι στα σκαλιά της εκκλησίας.
Μετέπειτα να φιλιούνται κι αργότερα να αγγίζει το κορμί της αδιάντροπα..οχι οχι δεν μπορούσε να το επιτρέψει αυτο!

Χωρίς να το σκεφθεί σηκώθηκε κοίταξε αποφασισμένος τον Νίκολας και του ανακοίνωσε αποφασιστικά « Ωραία λοιπόν .. ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΩ ΕΓΩ !!!»

  Έμεινε άναυδος με την ξαφνική του απόφαση αμέσως έσπευσε εκλογικεύσει οσα ξεστόμισε με τοση ευκολία  «Ακούς τι λες παιδί μου ; Αυτες τις οι αποφάσεις δεν παίρνονται επιπόλαια απαιτούν ώριμη σκέψη ! »

Ομως ο Κρίστιαν φαινόταν το ίδιο αποφασισμένος «Σαφώς κι δεν αστειεύομαι ζήτησα να παντρευτώ την κόρη σου !» 

Η Μιράντα πετάχτηκε όρθια ταραγμένη αντίθετη σε αυτην την απόφαση φώναξε «  Ξέχνα το !! Ποτε δεν θα την παντρευτείς  ! »

Ο Νίκολας σαν πιο ψυχραιμος ανέλαβε να κατευνασει τα πνεύματα  « Μιράντα εαν θέλει να την νυφθεφθει αλλάζει η κατάσταση δεν θα την ατιμάσει γιατί είσαι τοσο αρνητικη ; » ρώτησε με περιεργεια ξεχνώντας προφανώς τα λεγόμενα του τις προάλλες .

Υποσχόταν πως θα τον κατέστρεφε πως θα τον ανάγκαζε να πληρώσει μα προφανέστατα δρούσε διπλωματικά με γνώμονα τον συμφέρον .

Ο Κρις έστρεψε την προσοχή του προς το μερος της με την ίδια απορία χαραγμένη στο πρόσωπο του μα δεν την άγγιζε στο ελάχιστο παρέμενε αμετακίνητη « Νίκολας τρελάθηκες   ; Αυτός ο άνδρας για το παιδί μας  ; Δεν θα την αγαπήσει ποτέ ! Δες τον πόσο σκληρός ,απάνθρωπος και γυναικάς είναι ! Ξέχασες το περιοδικό ;
Αδιαφορώ αν πάρει πισω την εταιρεία σου ποτε ! Οσο ζω δεν θα επιστρέψω να δυστυχισει όχι ξέχασε το !! »

Μιλούσε σαν να μην ήταν πάρων ο ίδιος  ο οποίος είχε θυμώσει απίστευτα με τον τρόπο της .
Αν και για αλλη μια φορά φυσικά ηταν διατεθειμένος να της λύσει τις σχετικές απορίες .
« Ακούστε να δείτε κυρία μου αρκετά εως εδώ δεν με γνωρίζετε καθόλου για να μιλάτε  έτσι. Ζητησα να την παντρευτώ σαφώς δεν έχω στο νου μου να την απατάω και να της φέρομαι σαν σε ζώο. Ποιος νομίζετε πως είμαι  ; Μην κρίνεται εναν ανθρωπο απο τις φυλλάδες γιατί κάνετε μεγάλο λάθος !! »  ξέσπασε θιγμένος.

Ακάθεκτη συνέχιζε να του επιτίθεται
« Δεν κρινω απο τις φυλλάδες νεαρε μου εχω μαθει πόλλα για σένα ! Για τους περίτεχνους τρόπους που ξεγελάς τις κοπέλες κι έπειτα τις πετάς στα αζήτητα σαν σκουπίδια !Λυπάμαι δεν αξιζεις αυτο στην κόρη μου . Βρες άλλη πάει κι  τελείωσε !» 

Αγνόησε εντελώς τις ανόητες κατηγορίες της στράφηκε ξανα στον Νίκολας από τον εκείνον θα επαιρνε  την έγκριση το διαισθάνονταν .
《Έχεις την ίδια γνώμη για εμένα ;》ψέλλισε αγωνιώντας.

《Πρόσεχε τι θα αποκριθέις Νίκολας διακυβεύεται το μέλλον της !》

Λαμβάνοντας υπόψη την προειδοποίηση της εξέτασε για μερικά λεπτά την κατάσταση  και αποφάνθηκε τελικά.
«Ακου Κρίστιαν αν την αγαπάς και την προσέχεις χωρίς να μου την πληγώσεις  σαφώς εάν είναι ερωτευμένη κι εκείνη εγω δεν θα σταθώ εμπόδιο παντρέψου την ! » 

《Ολοκληρώθηκε η επαγγελματική συμφωνία ! Μπράβο σου την πούλησες τοσο αδιάντροπα ! Αλλα έννοια σου δεν θα γίνει ποτέ αυτος ο γάμος !》φώναξε απογοητευμένη η Μιράντα τρέχοντας να απομακρυνθεί απο το γραφειο αηδιασμένη. χτυπώντας την πόρτα  πισω της δυνατά .

Τα δάκρυα δεν σταματουσαν να τρέχουν στο προσωπο της ένα και μοναδικό παιδί της προσέφερε ο θεός και αυτο το παρέδωσε χωρίς ενοχές σε εναν άκαρδο ανθρωπο .

Δεν επρόκειτο να την αγαπησέι ποτε παρα μόνο να της χαρίσει πόνο . Να την κάνει να υποφέρει .
Ζήτησε να την παντρευτει μονο και μονο επειδή δεν μπορούσε να την εχει δικη του αλλιώς για κανέναν άλλο λόγο.

Ο άντρας της όμως τον αποζητόυσε απο την αρχή αυτό το γάμο και δεν δίστασε να δώσει την συγκατάθεση του στην καταστροφή της .

Σαφώς το μονο που τον ένοιαζε ηταν να μην ξεπέσει στην κοινωνία και τους περιγελόυν μα στο στόχαστρο φυσικά βρισκόταν η χαμένη εταιρεία του .

Μπορεί να την πούλησε αλλα σίγουρα αποσκοπούσε σε  αυτό το γαμο πως αλλιώς θα την έπαιρνε πίσω στο ακέραιο η  τουλάχιστον έτσι πίστευε.

Ονειρευόταν πως ο Κριστιάν θα λάτρευε ξαφνικά την κόρη τους τοσο τυφλά που θα της τα χάριζε ολά εν μια νυχτί .
Ναι Κάλα ! γέλασε με πικρία  αποκλείεται  αυτό το κάθαρμα να την ερωτευόταν. Ποτέ !
Θα εμπόδιζε αυτην την απερισκεψία οτι και να γινόταν θα αποκάλυπτε τα πάντα στην Μαρίνα!
Δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δακρυα και τους λυγμούς που τράνταζαν το κορμί της ξαπλωμένη στο στα σκοτεινά συντροφιά με ενα υγρό μαξιλάρι.

《Αχ ..καλέ μου Έκτορα αν βρισκόσουν εσυ κοντά μου ..δεν θα επέτρεπες αυτο το λάθος..》ψιθύρισε θλιμμένη σκαλίζοντας στάχτες του παρελθόντος.
Αποφασισμένη πως οτι κι αν συνέβαινε θα παρέμενε  βράχος στο πλευρό της δεν θα την άφηνε να πράξει αυτήν την τρελά ..!