Μια μίμηση της ζωής το επιμύθιο
και ουσία στα ανειπωτα γυρευουμε
Αλλόκοτοι, αδιανόητοι, απρόσμενοι
Ολότελα ελεύθεροι μα τόσο ανελευθεροι
τα σύννεφα θαυμάζουμε κλεισμένοι στο γαλάζιο
φορώντας για ένδυμα εικόνες κλεμμένες
στις πλάτες τις στιγμές που δεν συνέβησαν
Και ερχόμενες οι φορές που γελούσαν οι θάλασσες
θαρρουσαμε πώς δυστυχουν
χαμηλότερα σαν βρίσκονταν

-Α

Τ Ε Λ Ο Σ