[21]~ Τι εννοείς δεν έφυγε; ~
| How To Forget |
| To Be Sad |
23 days before...
«Μην φύγεις... Μπαμπά!» είπα και εκείνος γύρισε να με κοιτάξει.
«Μπαμπ-τι;» ρώτησε πλησιάζοντας με και άρχισα να κλαίω, πάλι.
«Μπαμπά μου...» ψέλλισα και τον αγκάλιασα.
«Μα πως... Αφού είχαμε χωρίσει με την Βερόνικα.» είπε και καθίσαμε στον καναπέ.
«Η μητέρα μου είχε μείνει έγκυος από εσένα όταν η "γιαγια" μου την απείλησε ότι αν δεν χωρίσετε, θα με σκοτώσει. Τότε, είχανε στήσει καλά το σχέδιο για να γνωρίσεις την πρώην γυναίκα σου και διευθύντρια του ιδρύματος που έμεινα τρία χρόνια, Ειρήνη Ασημοπουλου. Η μητέρα μου αφότου χωρίσατε, είπε σε κάποιον άλλον ότι το παιδί είναι δικό του. Όταν γεννήθηκα και μέχρι τα τρία μου ήταν όλα φυσιολογικά, όταν μια μέρα η μητέρα μου, έμεινε από δουλειά. Ο πατέρας μου ήταν από πάντα αλκοολικός οπότε άρχισαν και οι τσακωμοί. Η μητέρα μου έμπλεξε στα ναρκωτικά και στην πορνεία ενώ εγώ ήμουν όλη την μέρα σπίτι. Από την ηλικία των πέντε μεχρι την ηλικία που με έκλεισε στο ίδρυμα, με πλάκωνε στο ξύλο. Όταν με πήγε στο ίδρυμα, η πρώην γυναίκα σου, παίζει να ήξερε ότι είμαι κόρη σου, οπότε και εκείνη με πλάκωνε στο ξύλο καθημερινά. Ώσπου ένα παιδί που και εκείνο τον πλάκωνε, μας είπε να το σκάσουμε. Και το κάναμε με επιτυχία. Μόνο που ζούσαμε σε άθλιες συνθήκες και με εκείνον, το τελευταίο διάστημα να ασκεί βία πάνω μου.» είπα και σκούπισα τα μάγουλα μου.
«Μικρή μου...» είπε και με αγκάλιασε.
«Αν όντως ισχύει ότι είσαι κόρη μου, θα σε πάρω από όλα αυτά και θα μεγαλώσεις με αγάπη. Θα μπορούσες να μου δώσεις κάτι για να κάνουμε το τεστ DNA;» ρώτησε και εγνευσα καταφατικά.
«Θες να κοιμηθώ μαζί σου σήμερα;» ρώτησε και εγνευσα αντιφατικά.
«Έχω συνηθίσει μόνη μου... Το καλό σε όλο αυτό είναι ότι βρήκα τον μπαμπά μου.» είπα και με φίλησε στο μέτωπο.
«Θα περάσω αύριο να πάρουμε μαζί πρωινό ή όχι, αύριο το πρωί θα περάσω να σε πάρω να πάμε να πάρουμε στο σπίτι μας.» είπε και απομακρύνθηκε, πηγαίνοντας προς την πόρτα.
«Καληνύχτα...» είπε ενώ άνοιξε την πόρτα και είδαμε απέξω την Ελένη να περιμένει.
«Έλα μέσα...«είπα εγώ και εκείνη αφού χαιρέτησε τον μπαμπά μου που έφευγε, έκλεισε την πόρτα.
«Ποιος ήταν αυτός;» ρώτησε και χαμογέλασα.
«Ο πατέρας μου...» είπα και γουρλωσε τα μάτια της, ενώ κάθισε δίπλα μου στον καναπέ.
«Ο ποιος σου;» ρωτησε και γέλασα.
«Ο πατέρας μου... Ήρθε να βρει την μητέρα μου, αλλά του εξήγησα τι έγινε και μετά του είπα και την αλήθεια.» είπα ενώ με αγκαλιασε και εκείνη.
«Πες μου τώρα τι έγινε με εκείνο το παιδί.» είπε ήρεμα και πήρα μια βαθιά ανάσα.
«Τ-τον φίλησα.» είπα κλείνοντας σφιχτά τα μάτια μου για να μην δω την αντίδραση της.
«ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΛΕΕΙ;» φώναξε και την συγκράτησα.
«Το έχω μετανιώσει και γι αυτό σου είπα να πάρεις τα πράγματα μου.» είπα και χαχάνισε.
«Η πιο σωστή απόφαση που έχεις πάρει μέχρι τώρα.» είπε και ξεφυσιξα.
«Τι κάνουν τα παιδιά;» πήρα το ρίσκο να ρωτήσω και εκείνη γελασε πονηρά.
«Ο Γρηγόρης θα πιάσει δουλειά μαζί με τους άλλους σε ένα σαν κετερινγκ της περιοχής. Την Μαριτίνα την έδιωξαν από το σπίτι, διότι έδινε ναρκωτικά στον Αχιλλέα ενώ ο ίδιος, έφυγε...» είπε και την κοίταξα παράξενα.
«Τι εννοείς έφυγε;» ρώτησα και πήρε μια βαθιά ανάσα.
«Έφυγε από την πόλη, Εμίλια...» είπε και στεναχωρήθηκα.
«Γιατί μου το λες εμένα όμως αυτό;» ρώτησα και γέλασε.
«Είπες "τι κάνουν τα παιδιά" ή δεν είπες;» ρώτησε και γελάσαμε.
Σωστό και αυτό...
«Θα δούμε καμία ταινία ή θα κοιμηθούμε;» ρώτησε και χαμογέλασα.
Όλα αρχίζουν και φτιάχνουν σιγά σιγά...
-----------------------------------------------------------
Που το είδες;😂
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro