Η 15χρονη Λετίσια ήταν γέννημα θρέμμα του Μεξικού. Λάτρευε τον πολιτισμό της χώρας της με την μουσική, την καυτερή κουζίνα και τα ψηλά της κτίρια. Αυτό ωστόσο που σιχαινόταν ήταν η ανταλλαγή πυροβολισμών μεταξύ αντίπαλων καρτέλ ναρκωτικών που πάλευαν για την κυριαρχία εμπορίου ουσιών στις ΗΠΑ. Επίσης, είχε παρατηρήσει πως η αστυνομία κώφευε όσον αφορά τα περιστατικά βίας, απαγωγής και δολοφονιών γυναικών.
  Καθώς περπατούσε στον δρόμο, άκουγε σφυρίγματα των ανδρών και πρόστυχα σχόλια. Προσποιούνταν πως δεν είχε ακούσει τίποτα όταν ένιωσε κάποιον να την πιάνει με δύναμη από το πίσω μέρος του σώματος της. Ξαφνιασμένη, γύρισε και αντίκρισε έναν ένστολο να την κοιτάζει πονηρά. Χωρίς να το σκεφτεί, γύρισε και του έδωσε ένα χαστούκι. Ο Αστυνομικός έμεινε έκπληκτος από αυτήν της την κίνηση.
««Πας καλά ρε ανώμαλε? Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να βάζεις χέρι σε κοπέλες?»» ρώτησε χωρίς να μπορέσει να συγκρατήσει την γλώσσα της.
««Ο νόμος. Όπως βλέπεις, φοράω στολή και αυτό που θα έκανες θα μου το πληρώσεις μαλακισμένο»» αναφώνησε άγρια σπρώχνοντας την.
Γύρω από αυτό το περιστατικό, είχαν μαζευτεί πολλοί άνθρωποι παρακολουθώντας αμέτοχοι το σκηνικό. Κανένας δεν έκανε την κίνηση να συντρέξει ή να διαμαρτυρηθεί για την σεξιστική συμπεριφορά των περισσότερων ανδρών οι οποίοι μπορεί να ήταν επιφανείς στην κοινωνία φορώντας ακριβά κουστούμια   υποκρινόμενοι τους καλούς οικογενειάρχες και τους τίμιους επιχειρηματίες, όμως έξω από το σπίτι τους παρενοχλούσαν κοπέλες κάνοντας του κόσμου τα εγκλήματα. Ειδικά αυτοί που ανήκαν σε κάποια συμμορία, εξασφάλιζαν πλήρη προστασία από ενδεχόμενη σύλληψη αφού εξαγόραζαν την σιωπή των αστυνομικών.
    Η Λετίσια έφυγε τρέχοντας από εκείνο το μέρος. Ήθελε να πάει στην ασφάλεια της πολυκατοικίας της για να εκμηστηρευτεί στην μητέρα της τα καθέκαστα. Η Λεϊλά ήταν μια γυναίκα χαρούμενη που θυσίασε τις σπουδές της καθώς είχε μείνει έγκυος σε εκείνη. Ήταν το μοναδικό της παιδί και κατάφεραν να ζουν αξιοπρεπώς με την σκληρή της δουλειά στο πλύσιμο και σιδέρωμα των ρούχων στους γείτονες. Ο πατέρας της πέθανε προπέρυσι από ένα άσχημο εγκεφαλικό επεισόδιο.
  Η Λετίσια αγκάλιασε με δάκρυα στα μάτια την μητέρα της. Εκείνη τρομαγμένη της σκούπισε τα δάκρυα πιάνοντας το πρόσωπό της με τα δύο της χέρια τρυφερά.
  ««Τι συμβαίνει αγάπη μου? Γιατί είσαι δακρυσμένη σε πείραξε κάποιος?»» ρώτησε η μεγαλύτερη γυναίκα δίνοντας της ένα ποτήρι νερό και οδηγώντας την να καθίσει σε ένα παλιό καναπέ.
««Μαμά, ένας αστυνομικός μου έβαλε χέρι όταν ερχόμουν και με απείλησε ότι θα μου κάνει κακό επειδή τον χαστούκισα. Μαμά φοβάμαι»» πανικοβλημένη έβαλε τα κλάματα γοερά.
««Βρε κοριτσάκι μου, δεν το ξέρεις ότι ζούμε σε έναν φαλλοκρατικό κόσμο? Ανδρες πολιτικοί είναι μπλεγμένοι σε σκάνδαλα και κανένας δεν αποδίδει δικαιοσύνη, γυναίκες σκοτώνονται καθημερινά ενώ η αστυνομία είναι πουλημενη στα καρτέλ μαζί με την κυβέρνηση! Ανάθεμα τα τα ναρκωτικά!»» προσπάθησε να την παρηγορήσει.
««Ναι βρε μαμά όμως αυτό δεν είναι δίκαιο. Ξέρεις πόσα παιδάκια έχω δει να δουλεύουν ως πλανόδιοι πωλητές όπως είμαι εγώ μαζί με τις φίλες μου ή πόσα παιδάκια έχω δει να ζητιανεύουν? Ενώ η αστυνομία μαζί με τους πολιτικούς τρώνε και πίνουν σαν βασιλιάδες εις βάρος του λαού μας κοιτώντας τα ναρκωτικά και όχι την ευημερία των πολιτών τους! Είναι κρίμα μαμά πολύ κρίμα!»» είπε κλαίγοντας η μικρή.
««Έλα κορίτσι μου μην κάνεις έτσι, θα πάθεις τίποτα και δεν έχουμε λεφτά για γιατρούς! Θα ήθελες να παραμείνεις εδώ σήμερα?»» ρώτησε η Λεϊλά ανήσυχη.
««Όχι θα πάω στο σπίτι της Μάργκαρετ να φτιάξουμε σάντουιτς μπας και βγάλουμε τίποτα.»» είπε αποφασιστικά και έφυγε για να αλλάξει ρούχα με την Λεϊλά να κουνάει απελπισμένα το κεφάλι της.
  Πού να ήξερε ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα έβλεπε την κόρη της ζωντανή...

Στην φώτο η μικρή Λετίσια