Η Αλίνα κατάλαβε αμέσως τον λόγο που την έφερε στην Αμερική ο θείος της. Την ήθελε για παραδουλεύτρα καθώς δεν ήθελε να πληρώνει μισθούς. Η γυναίκα του η οποία είχε γεννήσει ένα αγοράκι χρειαζόταν βοήθεια. Η καημένη η κοπέλα ξυπνούσε από το πρωί για να πλένει, να καθαρίζει, να μαγειρεύει και να βοηθά με το μωρό  προσπαθώντας να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των συγγενών της.
  Εκείνη η νύχτα θα της έμενε ανεξίτηλη στο μυαλό της για πάντα. Ο θείος της  είχε γυρίσει από ένα δείπνο με συναδέλφους του και τα μάτια του ήταν κομμένα και κόκκινα από το αλκοόλ. Πλησίασε με γατίσια βήματα την Αλίνα που είχε γυρισμένη την πλάτη της πλένοντας τα πιάτα και χωρίς να έχει παρατηρήσει την παρουσία του. Ο θείος της την χούφτωσε και μόλις γύρισε ξαφνιασμένη το πρόσωπο της ξεκίνησε να την φιλά με μανία στο στόμα. Τα χέρια του την τοποθέτησαν επάνω στο δρύινο τραπέζι σκίζοντας με βία την στολή της και μπαίνοντας με φόρα μέσα της. Η Αλίνα ξεκίνησε να ουρλιάζει για να την αφήσει μα εκείνος την χτύπησε στο πρόσωπο και της έκλεισε το στόμα. Η κοπέλα παραδόθηκε στη μοίρα της και τον άφησε να ολοκληρώσει την βίαιη πράξη του. Εκείνος , ακόμη ολόγυμνος την σήκωσε αγκαλιά και την έριξε με φόρα  στο κρεβάτι της. Έφυγε για λίγο και ξαναγύρισε με καθαρά ρούχα. Την κοίταξε για λίγο και της είπε :
««Για κάθε βράδυ που κοιμάσαι μαζί μου, η οικογένεια σου στην Ταϊλάνδη θα παίρνει τα διπλάσια χρήματα. Παλι καλά που η άλλη η τσούλα ξεραίνεται στον ύπνο από νωρίς και δεν μας ακούει »». Πέταξε επάνω στο σώμα της με δύναμη πάρα πολλά χαρτονομίσματα και γελούσε καθώς έφευγε από το δωμάτιο. Και ήταν σαν να γελούσε ο Διάβολος με τους ανθρώπους...
Η Αλίνα ένιωσε η πιο φθηνή κοπέλα του κόσμου. Μετά απο πολύ μεγάλη προσπάθεια, κατάφερε να σταθεί όρθια και να προχωρήσει ως την κουζίνα. Τα χέρια της έτρεμαν καθώς έπαιρνε στα χέρια της το μαχαίρι που έκοβαν το ψωμί. Το έσυρε αργά πάνω στις φλέβες της και έπειτα γρατζούνισε τα πόδια της. Το άλικο υγρό ξεκίνησε να στάζει στο πάτωμα της κουζίνας, σημάδι πως η ζωη πετούσε πια από μέσα της με αργό ρυθμό.
Προτιμούσε τον άδοξο θάνατο, την αυτοκτονία παρά την ψυχική και σωματική κακοποίηση που βίωνε από συγγενικά της πρόσωπα. Το μόνο που ευχόταν ήταν να είναι η οικογένεια πίσω στην πατρίδα της καλά...

Και κάπου εδώ ολοκληρώθηκε η ιστορία της Αλίνας μας η οποία δεν άντεξε άλλο την ψυχική μα και σωματική κακοποίηση. Η Αλίνα αυτοκτόνησε και οι θείοι της δεν έδωσαν την παραμικρή σημασία αναθέτοντας την κηδεία της σε άλλους ανθρώπους. Οι δικοί της ποτέ δεν έμαθαν τι απέγινε η κόρη τους ούτε έλαβαν τα χρήματα που έταζε ο θείος της...