*POV Πωλίνα*

«ΕΚΠΛΗΞΗ» Ακούστηκε να λένε πολλοί μαζί

«Δεν το πιστεύω.... Τι κάνετε ρε πλάσματα.... Σας αγαπάω ρε όλους!!» Δάκρυα συγκίνησης κυλούν από τα μάτια μου. Ναι είμαι τόσο ευαίσθητη! Άλλωστε θα το έχετε παρατηρήσει νομίζω. Το σαλόνι ήταν γεμάτο μπαλόνια σημαιάκια και άλλα τέτοια καταλαβαίνετε. Party έκπληξη είναι αυτό. Εξάλλου δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα μπαλόνια αφού μου αρέσουν τόσο πολύ από τότε που ήμουν πολλή μικρή, βλέπεις κάποια πράγματα δεν σταματάνε να σου αρέσουν ακόμα και όταν μεγαλώνεις.

Είναι όλοι εδώ ακόμα και Αλκιβιάδης. Είναι τόσο όμορφος. Γιατί να μου αρέσει τόσα χρόνια, θεεέ μου..;; Αλλά σίγουρα δεν θα με κοιτούσε αλλιώς δηλαδή εγώ είμαι η κολλητή της αδερφής του τίποτε άλλο και είμαι πιο μικρή από αυτόν και βγαίνει με κάτι μοντελάκια. Εγώ είναι χοντρή δεν νομίζω να με δει αλλιώς ποτέ των ποτών. Μάλλον θα συνεχίσω να το κρύβω, όπως κάνω εδώ και εφτά χρόνια, γιατί δεν θέλω να φανταστώ τι έχει να γίνει και να ειπωθεί αν το μάθει. Φυσικά η Κάλλια δεν ξέρει τίποτα, το ξέρω δεν είναι σωστό αλλά είναι αδερφός της τι να κάνω;!! Άσε που νομίζω ότι Αλκιβιάδης έχει σχέση με μια Στέλλα και πρέπει να είναι καιρό μαζί.

«Μπράβο αγάπη μου, ήμουν σίγουρη για σένα, ότι θα τα καταφέρεις όλοι το πιστεύανε εκτός από σένα.» Μου είπε η Κάλλια και μου έδωσε μια μεγάλη και ζέστη αγκαλιά.

«Ευχαριστώ πολύ μωρό μου για όλα! Να φανταστώ ότι όλο αυτό εσύ το έκανες και καλά πότε προλάβατε;» Την ρώτησα, γιατί απορούσα.

«Εγώ φυσικά το έκανα αλλά τι περιμένεις να το κάνει Αχιλλέας;!! Τεμπελόσκυλο είναι εδώ με βρίζει από το πρωί μέχρι και τώρα από μέσα του γιατί, τον ξύπνησα για να φουσκώσει κάνα μπαλόνι τέλος πάντων να κάνει κάτι, να βοηθήσει. Για το πότε προλάβαμε, εγώ πήγα πρωί πρωί στο σχολείο για να δω και για τις δυο μας. Εντωμεταξύ είχα πει στους γονείς σου να σε ξυπνήσουν λίγο πιο αργά για να προλάβω. Όταν έφτασα εκεί τους πήρα τηλέφωνο και τους είπα για σένα. Ξέρω θα θυμώσεις, αλλά ήθελα να σου κάνω το πάρτυ...» Είπε η Κάλλια ενώ ήθελα τόσο πολύ να την ξανά αγκαλιάσω. Είμαι τόσο τυχερή που την έχω στην ζωή μου και αυτήν αλλά και όλους τους άλλους.

«Δεν πειράζει αγάπη μου σ' ευχαριστώ πολύ ,για όλα, για το ότι με στήριξες τόσα χρόνια, που είσαι δίπλα μου και τώρα γι' αυτό χίλια ευχαριστώ.» Της είπα.

«Άσε τώρα αυτά θα μας πάρουν τα ζουμιά παιδάκι μου. Να μη σου πω τώρα και για μένα...;;» Είπε σαν να μου έκανε παράπονάκια.

«Το ρωτάς ρε ...Λέγε λέγε...» Περίμενα και εγώ με αγωνία να μου πει, αφού την νοιάζομαι τόσο πολύ, σαν αδερφές είμαστε τόσα χρόνια.

«Εγώ πέρασα οργάνωση και διοίκηση επιχειρήσεων που λες... Στο Ρέθυμνο.»

«Δεν γίνονται αυτά, πόσο πιο ωραία να γίνουν τα πράγματα από ότι είναι τώρα. Μας φαντάζεσαι φοιτητριούλες, συγκάτοικοι;;!! Φοιτητική ζωάρα επιτέλους, αλλά o Βαγγέλης;;» Της ρώτησα, γιατί με τον Βαγγέλη είναι πολύ καιρό μαζί και είναι κρίμα να χωριστούν.

«Γιατί ποιος σου είπε ότι δεν, θα έρθει και θα μένει δίπλα μας. Βρήκα διαμέρισμα και έκλεισα αυτό και το διπλανό για να έρθει να μείνω Βαγγέλης μαζί με τον....... Αλκιβιάδη.» Τιιιιιι;;; Τι είπε μόλις τώρα;

«Ο Αλκιβιάδης;;; Την ρώτησα για να επιβεβαιώσω αυτό που μόλις πριν από λίγα δευτερόλεπτα άκουσα.

«Ναι δεν μ' αφήνει μόνη μου βρήκε και δουλειά εκεί σε ένα δικηγορικό γραφείο. Φοβάται λέει για την αδερφή του. Εσύ πως νιώθεις που θα μείνει στο νησί σου, στα πάτρια εδάφη σου;;...Χαχαχαχα» Απάντησε ενώ ταυτόχρονα γελούσαμε και οι δυο.

«Πως να μου φανεί, χαίρομαι που θα είμαστε μαζί. Επίσης δεν έχω καταγωγή από το Ρέθυμνο από το Ηράκλειο. Αλλά δεν με πειράζει η Ελλαδάρα μας είναι ωραία όπου και να πας.» Της είπα και κάποιες σκέψεις για το τι θα κάνουμε εκεί ξετρύπωσαν στο μυαλό μου.

«Ναι ρε συ κρητικοπούλα μου.» Αρχίσαμε και γελούσαμε σαν χαζά, αλλά δεν είμαστε;!! Ακούω μουσική όλοι χόρευαν ήταν και κάτι φίλους από το σχολείο ήταν και ο Βαγγέλης Χόρευε μαζί με την Κάλλια αγκαλιά. Ο Αχιλλέας με την Ιφιγένεια, τα γλυκά μου, όχι δεν μπορώ να πω μπορεί να μας πειράζει αλλά μας αγαπάει πολύ και μας το δείχνει κάποιες φορές. Τα άλλα κορίτσια είχαν δώσει ρέστα, ο Αλκιβιάδης δεν ξέρω τώρα που είναι πριν τον είχα δει τώρα δεν ξέρω. Τέλος πάντων δε με νοιάζει, αλλά... μήπως με ενδιαφέρει κιόλας λίγο,....όχι με νοιάζει!!Ουυφφφ....

Εγώ είμαι στην κουζίνα και έπινα νερό όχι ότι δεν χόρεψα κάτι έκανα και εγώ άπλα λίγο κουράστηκα. Ξαφνικά νιώθω δυο χέρια στη μέση μου να με γυρνάνε και είμαι σίγουρη, ότι είναι η Κάλλια, της αρέσει να με πειράζει μερικές φορές. Γυρνάω και τι να δω.........

Είναι... οοοοο, ρε μπας και τα έχασα από το πολύ το διάβασμα... Και δε βλέπω την τύφλα μου;;;;;

«Πωλίνα συγχαρητήρια μπράβο σου έκανες περήφανη την κολλητή σου.» Ακούστηκε μια φωνή να λέει.

«Ευχαριστώ πολύ να σε καλά, εσύ ήρθες;;;Πως και έτσι;;;» Ευχαρίστησα την φωνή που μόλις μου μίλησε.

«Ναι μου είπε η αδερφή μου να έρθω εξάλλου τόσα χρόνια σε ξέρω να μην έρθω να σε συγχαρώ;;» Η φωνή αυτή τελικά ήταν ο Αλκιβιάδης.

«Καλά βρε εντάξει δεν είπα τίποτα ευχαριστώ πολύ που ήρθες.» Είπα ενώ στο ύφος του φαινόταν ότι πρέπει να ενοχλήθηκε λίγο.

«Άντε έλα πάμε να χορέψουμε.» Είπε και σάστισα.

«Εμείς οι δύο....; Τον ρωτάω για να επιβιώσω πως αυτό δεν είναι η φαντασία μου που οργιάζει.

«Ποιος καλέ άντε έλα πάμε.» Είπε και με πήρε από το χέρι και με πήγε στο σαλόνι με έπιασε από τη μέση και αρχίσαμε να χορεύουμε εγώ είχα παγώσει. Αυτό που με παραξένεψε ήταν ότι τόση ώρα δεν έπαιζαν τραγούδια τέτοια που να μπορούν να χορέψουμε αγκαζέ δύο άνθρωποι, αλλά ξέρετε ποπ και τέτοια αυτά που ακούμε σήμερα. Η Κάλια ήταν με τον Βαγγέλη και ο Αχιλλέας με την Σίσσυ την κοπέλα του έχουν σχέση πολλά χρόνια. Και το ανήκουστο είναι ότι εγώ χορεύω με τον Αλκιβιάδη. Δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος μου κάνει πλάκα σήμερα τόσο καλά μαζεμένα .Κάτι δεν θα πάει καλά άλλωστε εγώ φημίζομαι για τη γκαντεμιά μου.

Γνώμες παιδιά εγώ νομίζω πως είναι λίγο καλύτερο το προηγούμενο Αλλά θέλω να μου πείτε τη γνώμη σας μπορεί να σας φάνηκε λίγο κάπως στην αρχή όταν διαβάσατε την ιστορία μου αλλά ξεκίνησα απότομα και έτσι ώστε να περάσω κάποια πράγματα και να μη σας κουράσω.

Μέχρι το επόμενο,φιλάκια!!!!!!!