Άνοιξε την πόρτα για να έρθει αντιμέτωπη με τον τελευταίο άνθρωπο που ήθελε να συναντήσει.Η Έβελυν αστραπιαία αποπειράθηκε να κλείσει την πόρτα αλλά ο Edward είχε άλλα σχέδια.Έβαλε το πόδι στο κάσωμα εμποδίζοντας την Έβελυν να του την φέρει στα μούτρα.

"Πρέπει να μιλήσουμε."

"Δεν θέλω να μιλήσουμε"
ανταπάντησε, τα μάτια της πετούσαν φλόγες απο τον θυμό.

"Είμαι ικανός να κάνω σκηνή και να βγουν οι μαθήτριες από τα δωμάτια τους να δουν τι συμβαίνει.Δεν θέλεις να με προκαλέσεις"κοιτάχτηκαν στα μάτια, το βλέμμα του καθηγητή έδειχνε σιγουριά και αυτοπεποίθηση.Η Έβελυν δίστασε, δεν ήθελε επουδενί να προκαλέσει την παραμικρή υποψία που μπορούσε να την φέρει σε ρήξη με την Διεύθυνση του οικοτροφείου και ως εκ τούτου την πιθανότητα απόλυσης.

Οπισθοχώρησε ηττημένη δίνοντας χώρο στον Edward να μπει στο δωμάτιο της.Εκείνος δεν είπε τίποτα, υπό άλλες συνθήκες ίσως και να χαμογελούσε νικητήρια αλλά αφενός μπορούσε να καταλάβει ότι στην συγκεκριμένη περίσταση δεν άρμοζε τέτοια παιδιάστικη συμπεριφορά αφετέρου δεν είχε διάθεση πλέον για τέτοια πράγματα.

Μπήκε μέσα κλείνοντας την πόρτα.Είδε την μέχρι πρότινος ερωμένη του να μαζεύει τα μαλλιά της σε μια πρόχειρη κοτσίδα και ύστερα να σταυρώνει τα χέρια της μπροστά από το στήθος της.

"Λέγε τι θες"τον πρόσταξε αιφνιδιάζοντας τον με την σκληρή στάση της.Ο Edward σκέφτηκε να κάτσει στο κρεββάτι αλλά καταλάβαινε ότι ο διάλογος τους θα ήταν έντονος και έτσι παρέμεινε όρθιος προκειμένου να αντιμετωπίσει το κύμα οργής που θα ακολουθούσε.Δεν ήταν βέβαιος για τα όσα ήθελε να πει και η άκαμπτη στάση της Έβελυν τον έκανε ακόμη πιο αβέβαιο για τα επόμενα λόγια του.

"Θέλω να συνεχίσουμε από εκεί που το αφήσαμε"η δήλωση του προκάλεσε ένα μειδίαμα στα χείλη της νεαρής γυναίκας.

"Ουάου.Σου πήρε 3 εβδομάδες να επικοινωνήσεις μαζί μου αλλά ήρθες αποφασισμένος"τον ειρωνεύτηκε, ήταν εμφανές πως ο Edward δεν αισθανόταν άνετα με αυτό που μόλις είχε ξεστομίσει.

Νόμιζε ότι αυτό ήθελε, τις τελευταίες μέρες μάλιστα είχε πείσει τον εαυτό του με νύχια και με δόντια πως αυτό που είχε με την Έβελυν φάνταζε ονειρικό, ήταν αυτό που επιθυμούσε κάθε άνδρας και μέχρι ένα σημείο αυτή η σκέψη ίσχυε: δεν υπήρχαν δεσμεύσεις με εξαίρεση αυτή την ανεπιθύμητη κύηση και κάθε φορά που ερχόταν στο διαμέρισμα του περνούσαν..ωραία.Δεν χρειαζόταν να προσποιείται κάποιον που δεν ήθελε να είναι ούτε αισθανόταν τύψεις για την απουσία βαθιών και ουσιαστικών αισθημάτων καθώς και η Έβελυν βρισκόταν στην ίδια συναισθηματική κατάσταση με αυτόν.Όμως..έπιανε τον εαυτό του κάποιες στιγμές να συλλογίζεται πως θα ήταν αν βρισκόταν σε σχέση παρά όλες τις υποχρεώσεις που θα είχε και τις παραχωρήσεις που θα έπρεπε να κάνει και η Έβελυν δυστυχώς δεν ήταν το πρόσωπο που φανταζόταν όταν έκανε αυτές τις σκέψεις.

"Ηθελα να σου αφήσω λίγο χώρο και χρόνο μιας και την τελευταία φορά ήσουν σε σύγχυση, δεν ήξερες τι θες"την πλησίασε και τα χέρια του άγγιξαν την επιδερμίδα του προσώπου της χαϊδεύοντας την απαλά.Το χάδι του έμοιαζε πιο πολύ με αγγαρεία παρά με εκούσια κίνηση τρυφερότητας.Η Έβελυν έμοιαζε να το αντιλαμβάνεται αυτό αλλά δεν απομακρύνθηκε κάτι που του δημιούργησε την λανθασμένη πεποίθηση πως όλα πήγαιναν έτσι όπως τα είχε σχεδιάσει, δυστυχώς, αγνοούσε το γεγονός πως εκείνη έμενε ασυγκίνητη από τα χάδια του και ο μόνος λόγος που δεν απομακρυνόταν ήταν επειδή αδιαφορούσε.

"Νομίζεις ότι σε τέτοιες στιγμές πρέπει να αφήνεις τον άλλον μόνο του να αποφασίζει;Γαμώτο Edward.."ξεφύσηξε αγανακτισμένα τρίβοντας του κροτάφους της.

"Σε τι θα ωφελούσε το να σε έπρηζα με την καθημερινή παρουσία μου;Αφού την τελευταία φορά που ήρθες σπίτι μου, εσύ η ίδια έφυγες και δεν έκατσες να βρούμε μια λύση"επινόησε μια ευφάνταστη δικαιολογία για να εξηγήσει την πολυήμερη απουσία του.Τι να έλεγε;

Ξέχασα οτιδήποτε συνέβη μεταξύ μας από εκείνο το βράδυ που εισέβαλε στο διαμέρισμα μου η Κασσάνδρα.Από τότε δεν σκέφτομαι κανένα άλλον εκτός από εμένα και αυτήν, είναι αδύνατο να είμαστε μαζί για αυτό και ήρθα να σε βρω ώστε να με βοηθήσεις να ξεφύγω από την σκέψη της που με έχει στοιχειώσει;

Όχι, σίγουρα δεν ήταν καλή ιδέα αυτό.

"Και εσύ αποφάσισες από εκείνο το περιστατικό το οποίο ήταν το πρώτο σοκ για εμένα, να κρατήσεις σιγή ιχθύος σχεδόν ένα μήνα!Και τώρα ήρθες να μου πεις τι;"

"Ήρθα να βρούμε μια λύση μαζί.Έβελυν ξέρω ότι έχω μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό και δεν το αποποιούμαι.Αλλά πίστεψε με είναι δύσκολη περίοδος όχι μόνο για εσένα αλλά και για εμένα.Συνέβησαν διάφορα..το μυαλό μου δεν είναι σύμμαχος μου και κοντεύω να τρελαθώ.Έλα να καθίσουμε να μιλήσουμε και να δούμε τι θα κάνουμε.Αποφάσισα να σε στηρίξω σε ο,τι απόφαση πάρεις τελικά.Αν το κρατήσεις, θα περιμένουμε μέχρι το τέλος της χρονιάς και μετά θα δηλώσω παραίτηση"ξεκίνησε να εξηγεί, έπιασε την Έβελυν από τους ώμους προκειμένου να διεκδικήσει την αμέριστη προσοχή της.

"Θα βρω δουλειά σε άλλο σχολείο μιας και σχέσεις μεταξύ καθηγητών απαγορεύονται εδώ.Είμαι βέβαιος ότι δεν θα ζοριστώ πολύ μιας και έχω ήδη στο βιογραφικό μου θητεία στα δύο καλύτερα οικοτροφεία της χωρίς αν όχι της Ηπείρου.Αν πάλι δεν θες να το κρατήσεις, θα το συνεχίσουμε εκεί που το αφήσαμε.Θα δεις, θα τα φτιάξουμε όλα.Μείνε μαζί μου, σε έχω ανάγκη"δεν της είπε ψέματα.Όντως την είχε ανάγκη, δεν μπορούσε πλέον να είναι μόνος του χωρίς καμία γυναικεία παρουσία στην ζωή του.Το μυαλό του τον οδηγούσε σε επικίνδυνες σκέψεις και σκοτεινά μονοπάτια που αν ακολουθούσε δεν θα τον έβγαζαν σε καλό.Τουλάχιστον με την Έβελυν πίστευε ότι θα κατάφερνε να τον κάνει να ξεφύγει λίγο, ίσως και να ξεχάσει.Αναμφίβολα ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα, ίσως αν του ξυπνούσε το πάθος που κατά καιρούς τον έκανε να νιώθει όταν βρισκόταν στο κρεββάτι του γυμνή και ερεθισμένη..ίσως να μην βασανιζόταν το μυαλό του με την σκέψη της μαθήτριας του.

Ήταν τόσο επιπόλαιος και εγωιστής, ωστόσο, που δεν μπορούσε να αντιληφθεί σε τι όλεθρο έσερνε συνειδητά τον εαυτό του.Υποσχόταν τα πάντα στην Έβελυν προκειμένου να την λυγίσει και να την φέρει πάλι κοντά του χωρίς να έχει σκεφτεί ούτε εκείνη ούτε το επερχόμενο παιδί που κουβαλούσε.Η νευρωτική εμμονή που είχε αποκτήσει με την μαθήτρια του και με το πόσο λάθος είναι να την σκέφτεται -πόσο μάλλον να κάνει το οτιδήποτε μαζί της- τον έκανε να παίρνει βιαστικές αποφάσεις την μια μετά την άλλη και να μην υπολογίζει ούτε πόσο μεγάλη ευθύνη είναι να δέσει την ζωή του με μια γυναίκα που δεν ξέρει καν αν αισθάνεται κάτι για αυτή και να γίνει πατέρας ενός παιδιού που όχι μόνο δεν ήθελε την δεδομένη στιγμή στην ζωή του αλλά και δεν είχε αισθανθεί το παραμικρό από τότε που έμαθε την ύπαρξη του.

"Ώστε δεν έχεις μιλήσει με τον Adam;"είπε η Έβελυν προσπερνώντας τον κατευθυνόμενη προς το παράθυρο.Ο Edward έσμιξε τα φρύδια του με απορία.

Με τον Adam;

Τον έζωσαν τα φίδια.Γιατί η Έβελυν τον ρωτούσε κάτι τέτοιο;Το μυαλό του ταξίδεψε αυτόματα σε εκείνο το βράδυ.Όχι, ο Adam δεν θα τον πρόδιδε με αυτό τον τρόπο.Δεν θα αποκάλυπτε το μυστικό του χωρίς να τον έχει ενημερώσει πρώτα.Άλλωστε δεν έγινε τίποτα με την Κασσάνδρα.

"Όχι, δεν έχουμε μιλήσει.Γιατί θα έπρεπε;"την πλησίασε και την κοίταξε ανήσυχος.Τράβηξε την κουρτίνα κρύβοντας βίαια την θέα που εκείνη ρέμβαζε.Εκείνη εσφιξε τα χείλη της και κοίταξε το πάτωμα.Έπειτα, πήρε μια βαθιά ανάσα και παραδέχτηκε:"Δεν υπάρχει παιδί πλέον Edward.Έκανα έκτρωση την προηγούμενη εβδομάδα.Ο Adam έτυχε να με δει εκεί, μιας και το ραντεβού με την γυναικολόγο ήταν στο νοσοκομείο όπου εργάζεται.Τον έβαλα να υποσχεθεί πως δεν θα σου έλεγε τίποτα μέχρι να τα μάθεις από εμένα.Χαίρομαι που κράτησε τον λόγο του."

Ακολούθησε μια αμήχανη σιωπή.Ο Edward δεν ήξερε τι να πει.Ήταν εξοργισμένος με τον Adam αλλά δεν θα έκανε σκηνή στην Έβελυν για αυτό το πράγμα.Αυτό που προείχε ήταν να αποκαταστήσει την ατμόσφαιρα μεταξύ τους.Το ενδεχόμενο να είναι μαζί χωρίς το παιδί πλέον φάνταζε το ιδανικότερο σενάριο, εκείνο που ήθελε.Η εγκυμοσύνη περιέπλεκε πολύ τα πράγματα μεταξύ τους και τώρα που δεν υπήρχε, τον είχε λυτρώσει από ευθύνες που δεν ήταν προετοιμασμένος να αναλάβει.

Εκείνος ήθελε μόνο την Έβελυν δίπλα του καθώς αυτή ήταν η μόνη που μπορούσε να ξεμπερδέψει με την παρουσία της το κουβάρι σκέψεων που τον είχε διχάσει.Έκατσε στο κρεββάτι και την τράβηξε πάνω του χωρίς προειδοποίηση.Η Έβελυν έκατσε στα πόδια του χωρίς να προλάβει να φέρει γερές αντιστάσεις.

"Έπρεπε να είχες έρθει να με βρεις, να μου το ανακοινώσεις και να πάμε μαζί όπως την πρώτη φορά.Δεν έπρεπε να το περάσεις όλο αυτό μόνη σου"την συμβούλεψε.

"Όχι Edward"διαφώνησε εκείνη και σηκώθηκε από τα πόδια του.

"Εσύ έπρεπε να έρθεις να με βρεις.Εγώ την έκτρωση την έκανα πριν λίγες μέρες.Τόσο καιρό σε περίμενα να έρθεις να με βρεις.Και εσύ άφαντος"συμπλήρωσε στο τέλος.

"Κάθε φορά που συναντιόμασταν στο γραφείο των καθηγητών ή στους διαδρόμους με κοιτούσες αγριεμένα χωρίς να μου αφήνεις την παραμικρή ευκαιρία να σε πλησιάσω.Τι ήθελες να κάνω όταν η στάση σου φώναζε να μείνω μακριά;"αντιγύρισε ο καθηγητής, όρθιος πλέον.Ενστικτωδώς υπερασπίστηκε τον εαυτό του και τις πράξεις του.Αν επικρατούσε νηνεμία στις σκέψεις του, θα αντιλαμβανόταν την ανοησία της πράξης του.Η συνάδελφος του τον κοίταξε υποτιμητικά σκεπτόμενη πως μετά από όσα είχαν συμβεί είχε το θράσος να δικαιολογεί την εξαφάνιση του και το γεγονός ότι την άφησε μετέωρη χωρίς να δείξει ένα σημάδι ενδιαφέροντος.Αυτό ήταν και το κερασάκι στην τούρτα που την έκανε να αποφασίσει να διακόψει την κύηση και να μην φορτώσει ουσιαστικά αυτό το παιδί σε κάποιον που δεν το ήθελε.

"Ίσως να μην έχει σημασία πια να αναμοχλεύουμε τα λάθη, ποιος έφταιξε.Σημασία έχει το τώρα και το ότι πλέον δεν μπορούμε να είμαστε μαζί"η τελευταία της πρόταση έσκασε σαν κεραυνός εν αιθρία.Ο Edward σοκαρισμένος, έπνιξε ένα επιφώνημα έκπληξης.Δεν περίμενε καθόλου αυτή την εξέλιξη.

"Τι;Έβελυν τι λες;"

"Αυτό που άκουσες.Ας λήξουμε εδώ ο,τι είχαμε.Όχι ότι είχαμε κάτι αξιόλογο το τελευταίο διάστημα.Από τότε που ήρθες Ελβετία τις πιο πολλές φορές συναντιόμασταν για σεξ."

"Μην θυματοποιείσαι γιατί δεν σου ταιριάζει αυτός ο ρόλος!"φώναξε εκείνος έξαλλος.

"Και οι δύο κάτι χαλαρό θέλαμε, η οικειότητα που είχαμε λόγω της πολυετούς γνωριμίας μας βοήθησε να είμαστε ξεκάθαροι.Μην προσποιείσαι τώρα ότι εγώ σε πίεσα να ακολουθήσεις τις δικές μου ορέξεις και να καταπιέσεις τις δικές σου επιθυμίες"ο Edward ένιωσε την ανάγκη να προστατέψει τον εαυτό του.Το στέρνο του παλλόταν καθώς διεκδικούσε το δικό του μερίδιο αλήθειας σε όλη αυτή την ιστορία που η Έβελυν είχε βαλθεί να τον παρουσιάσει ως τέρας χωρίς να τον ενδιαφέρει αν έβαζε λάδι στην φωτιά με τα λόγια του.Μάλιστα, έμοιαζε να είχε ξεχάσει ποιός ήταν ο αρχικός σκοπός του, ότι ήθελε να τα βρει με αυτή την γυναίκα και όχι να κάνει το κλίμα περισσότερο τεταμένο από ότι ήδη ήταν.

"Όπως και να 'χει εγώ έχω άλλες προτεραιότητες πλέον."

"Τι προτεραιότητες;"

"Θέλω να γνωρίσω κάποιον και να κάνω οικογένεια μαζί του"του ανακοίνωσε εκπλήσσοντας τον για δεύτερη φορά την ίδια μέρα.

"Δεν σου έχει περάσει από το μυαλό αυτός ο κάποιος να είμαι εγώ;"την ρώτησε πλησιάζοντας και κοιτάζοντας την ευθεία στα μάτια.Έγειρε το κεφάλι του στο πλάι, το στόμα του με τα μούσια να το περιβάλλουν το έκαναν να φαίνεται ελκυστικό.

Αλλά η Έβελυν δεν ήταν η Κασσάνδρα.Δεν την συγκινούσε πλέον τίποτα πάνω σε αυτό τον άνδρα, είναι λες και η έκτρωση μαζί με το έμβρυο πήρε μαζί και κάθε συναίσθημα της.

"Edward ξέρεις ποιό είναι το μεγαλύτερο σου ελάττωμα;"

"Ποιό;"

"Ότι δεν ξέρεις πότε πρέπει να φεύγεις, να εγκαταλείπεις την προσπάθεια.Θεωρείς στα αλήθεια πως μετά από αυτό που συνέβη υπάρχει μέλλον μεταξύ μας;Πρέπει να είσαι ανόητος αν πιστεύεις κάτι τέτοιο"συμπέρανε για να κερδίσει ένα πληγωμένο βλέμμα από την πλευρά του πρώην εραστή της.

Δεν πτοήθηκε.Ήξερε πως αυτό το πληγωμένο βλέμμα αντιστοιχούσε σε πληγωμένο εγωισμό και όχι σε κάτι βαθύτερο.Ήξερε, μπορούσε πλέον να ξεχωρίζει τα βλέμματα.

"Αν δεν το παλέψουμε δεν μπορούμε να ξέρουμε"σχολίασε εκείνος σε μια ύστατη προσπάθεια να σώσει ο,τι σώζεται.Όχι, δεν ήθελε να χωρίσουν.Η μοναξιά θα τον έκανε πιο επιρρεπή σε πειρασμούς και δεν το ήθελε καθόλου αυτό.

"Δεν έμεινε τίποτα για το οποίο μπορούμε να παλέψουμε.Δεν νιώθω τίποτα πλέον για εσένα.Δεν το βλέπεις;Δεν μου προκαλεί καμία συγκίνηση ούτε το άγγιγμα σου ούτε τα λόγια σου.Η σκέψη να με φιλάς και να με χαϊδεύεις μου προκαλεί αποτροπιασμό και έμετο.Τώρα έγινα πιο ξεκάθαρη;"ο Edward ένωσε τα χείλη του σε μια ίσια γραμμή.Ήταν η στιγμή που κατάλαβε ότι η Έβελυν είχε απομακρυνθεί από κοντά του μια και καλή και δεν είχε κανένα σκοπό να σμίξουν ξανά.Βούλιαξε στην απελπισία του στην συνειδητοποίηση ότι δεν θα ήταν ξανά μαζί.

Και τώρα τι θα έκανε;Δεν είχε αποκούμπι καμία άλλη.

Δεν ήταν σε θέση να της απαντήσει.Κυρίως γιατί δεν ήξερε τι έπρεπε να πει, τα είχε χάσει.Την προσπέρασε και κατευθύνθηκε προς την πόρτα.Πριν την ανοίξει, στάθηκε λίγο εκεί και χωρίς να μετακινηθεί ούτε χιλιοστό είπε:"Ξέρεις κάτι;Έκανες λάθος όταν μου είπες ότι το μεγαλύτερο ελάττωμα μου είναι ότι δεν ξέρω πότε να φεύγω.Γιατί τώρα κάνω ακριβώς αυτό, παρατάω την προσπάθεια και εγκαταλείπω."

Με ενοχλεί που το λέω συνέχεια αυτό αλλά κάποιες μέρες πραγματικά δεν έχω χρόνο να απαντήσω ούτε στα ΥΠΈΡΟΧΑ σχόλια που αφήνετε και με κατενθουσιάζετε κάθε φορά ούτε στα όμορφα μηνύματα σας🖤🥺

Δεν θέλω να δίνω την εντύπωση ότι είμαι σνομπ και ότι αδιαφορώ γιατί ΔΕΝ ισχύει (κυριολεκτικά τα διαβάζω όλα!) αλλά σήμερα ας πούμε μπήκα στην εφαρμογή αποκλειστικά για να ανεβάσω κεφάλαιο το οποίο το άργησα κιόλας.Θα επανορθώσω αυτήν την εβδομάδα (με πιο ενδιαφέροντα κεφάλαια)

Επίσης πήρε το μάτι μου σήμερα ότι το Ολέθριο λάθος βρίσκεται #8 στην κατηγορία αγάπη!Σας ευχαριστώ για όλα ρε παιδιά🖤
Ειλικρινά δεν μου αξίζουν τέτοιες αναγνώστριες αλλά σας ευχαριστώ εκ βαθεων για όλα..