Καποια στιγμή έγραψα σε μια λεζάντα «ολες μου οι λέξεις για εσενα»
Βλέπεις ημουν τοσο ερωτευμένη ! Μαζι σου, με κανεναν αλλον. Ολα για εσενα. Ολα σου τα εδωσα. Την ύπαρξη μου, τη ζωη μου, το μυαλό μου, πηρα την καρδιά μου και στην χάρισα. Τι να την κανω; Ετσι κι αλλιώς για εσενα χτυπούσε.
Εφτασα στο σημείο να σε ευχαριστώ που δεν την άρπαξες τελικά. Δεν μπόρεσες να την κανεις δική σου για τον απλούστατο λογο οτι δεν ήσουν άξιος να την προσέχεις.
Το έμαθες;
Την διέλυσα, την έκανα κομμάτια και δίνω στον καθένα απο ενα. Ετσι για να με θυμάται και να τον θυμάμαι και εγω. Δεν ειμαι πλεον το δειλό κορίτσι που φοβόταν να πει «ειμαι ερωτευμένη μαζι σου», δεν συναντώ δειλούς που δεν ξέρουν να αναγνωρίζουν συναισθήματα.

Άλλαξα! Εξαιτίας σου φορεσα ενα προσωπείο το οποίο δεν ήθελα μα ηταν επιτακτική ανάγκη να φορέσω.

Το έμαθες;
Δεν υπάρχει προσωπείο πια, γιατι μεσα μου δεν υπάρχεις εσυ.

Οι λεξεις αν και φαίνεται να ειναι για εσενα... Συγγνώμη αλλα δεν ειναι.

Τωρα με ρωτούν πως με λενε, η σκιά σου δεν υπάρχει πια, η φωνή σου δεν ακούγεται στο βάθος. Η απουσία σου με λυτρώνει «Ιολη» απαντώ και προσποιούμαι πως αλλο όνομα όμοιο με αυτο δεν υπάρχει

Είμαι η Ιόλη μία απο τις πολλες που ήθελες.
Είμαι η Ιόλη η μονη που αυτος ερωτεύτηκε.

******

«Ειπαμε να χάσουμε κιλα αλλα οχι και ετσι. Παίζει να έχουμε περασει 5 φορες για να τον δεις.» η Βασω ήταν εκνευρισμένη με τη φιλη της. Όταν αποφάσιζαν πού θα έκαναν τις διακοπές τους διαφώνησαν αρκετά. Η Βάσω ηθελε στην Πάρο ενω η Ιόλη οπουδήποτε αλλού. Τονιζε διαρκώς πως η Πάρος ηταν πολος έλξης για τους μαθητές που εδωσαν πανελλήνιες και έπνιγαν τον πονο τους ή φωναζαν την επιτυχία των πανελλαδικών. Η Βάσω υποχώρησε και ετσι βρεθηκαν να νοικιάζουν δωμάτιο για 20 μερες στη Κέρκυρα αφότου εγινε κλήρωση με διάφορα νησιά της Ελλάδας. Οι δύο γυναίκες σημείωσαν σε χαρτάκια αγαπημένους προορισμούς για το καλοκαίρι και τράβηξαν κλήρο με το νησί της Κέρκυρας να κερδίζει. Είχαν τη τύχη με το μέρος τους επειδή η μητέρα της Βάσως ηταν Κερκυραία, μεγάλωσε εκει και ολοι οι παλιοί κάτοικοι την ήξεραν. Έτσι δεν αναγκάστηκαν να πληρώσουν μεγάλο ποσο για την διαμονή τους. Το καλύτερο βέβαια θα ηταν να εμεναν στο σπίτι της γιαγιάς της Βάσως αλλα ήταν ακατοίκητο καθώς η γιαγιά της πλέον ζούσε στην Αθήνα με το ενα απο τα τρια της παιδιά.

«Ουφ, σταμάτα. ερωτεύτηκα σου λέω.» Χαμογελάει στο άκουσμα της πρότασης «Παραδεξου το. Ειναι ωραίος.»

«Καλος ειναι, αλλα οχι του γούστου μου. »

Η Ιόλη γουρλωνει τα ματια της και πιάνει αγκαζε την Βασιλική. «Βγήκε στο πεζοδρόμιο να κάνει τσιγάρο. Παμε να περάσουμε απο δίπλα του.» Μια γλυκιά προσμονή την κυρίευσε. Το σωμα της τρέμει στην συνειδητοποίηση οτι αυτοι δυο θα απέχουν σε λίγο μερικά εκατοστά

«Είσαι τρελή; Μας εχει παρει χαμπάρι, εγώ δεν περνάω» δήλωσε κατηγορηματικά η Βασούλα, η Ιόλη του γυρίζει πλάτη για να μην του δωσει την εντύπωση καμιας έφηβης κοπελας που δεν εχει κανει σχεση ποτέ διότι δεν ισχύει αυτο. Απο χθες νιώθει κατι να πλάθεται μέσα της, να αποκτά διαστάσεις.

«Τι κανει τωρα; » δυστυχώς δεν εχει το προνομιο να τον χαίρεται με τα μάτια της

«Καπνίζει και κοιτάει προς το μέρος μας.» Η Ιόλη χαμογελάει ασυναίσθητα
«μας κοιταζει ε;» Θελει να το ξανακουσει. Βιώνει το κόλλημα των ερωτευμένων.

«Ναι ειπαμε, τώρα βγήκε ένας άλλος τουλάχιστον 10 χρόνια μεγαλύτερος και βαλε, του δίνει ενα ποτήρι. Φραπές νομίζω ειναι. Κατι του λεει, ο δικος σου κουναει τα χερια και γελαει. Ο 10 χρονια μεγαλύτερος κοιταζει εμενα που σου μιλαω....Παναγια μου!» γυρίζει την πλάτη και εκείνη ενω το πρόσωπο της έχει αποκτήσει ενα ροδαλο χρώμα απο ντροπή «Ιόλη μας πήραν χαμπάρι ολοι οι μάστορες μη σου πω και οι γείτονες.»

«Ε και; Αυτο δεν θέλουμε; Παμε να περάσουμε κοντα του και τέλος για σήμερα. Υπόσχομαι ! » για πρώτη φορά στη ζωη της η Ιόλη ειχε τρομερή αυτοπεποίθηση.
Η Βασιλική ξεφυσηξε. Το υπόλοιπο των διακοπών τους μαλλον θα ηταν οι βόλτες εξω απο το σπίτι που φτιάχνεται. «Δες αν θα με κοιτάξει.» τη πρόσταξε η Ιόλη. Η Βασιλική είχε ζήσει απο κοντά τους έρωτες της φίλης της. Τα καρδιοχτύπια, τα τραγούδια που αφιερωνε, τα κλάματα, τον χωρισμό μα κάτι αντίστοιχο δεν ειχε συμβεί ποτέ άλλοτε.

Η Ιόλη έριξε μια πρόχειρη ματια στον εαυτό της. Ειχε τα κοντά μαλλια της κυματιστά, ειχε βαλει λιγη μάσκαρα, φορούσε ενα κοντό τζιν σορτσακι, μια τιραντε λευκή μπλουζιτσα και τα φλατ παντοφλακια της. Ηταν μια χαρα. Κατευθυνόταν με άνεση για να του χαρίσει ενα απο τα πιο λαμπερα της χαμόγελα μα ο νεαρός οικοδόμος μόλις την ειδε να πλησιάζει προς το μερος του μπήκε μεσα και άρχισε να δουλεύει. Η Ιόλη κατσουφιασε , μολις περασε την κόκκινη σιδερένια πορτα τον αναζήτησε και τον ειδε να κουβαλά ενα μεγάλο εργαλείο. Μπορεί να την απέφυγε μα την επόμενη φορα θα χανόταν ξανα στα ματια του. Το είχε ανάγκη. Έπαιρνε δυναμη απο αυτο. Επουλωνε παλιες πληγές.

Ο Οδυσσέας ειχε ένα πρόσωπο που το ζήλευαν ολοι. Δεν ηταν ώριμο αντιθέτως έδειχνε νεανικό. Αν και 25χρονος έμοιαζε τουλάχιστον με 20χρονο. Πράγμα που τον εκανε πιο γοητευτικό και ωθούσε γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας να θέλουν αλλοτε ενα βράδυ κι αλλοτε μια σχέση μαζι του. Ήταν ψηλός γύρω στο 1.82 περίπου, τα μαλλια του ηταν καστανά και το σώμα του γυμνασμενο καθώς έπαιζε ποδόσφαιρο τα απογεύματα που ειχε ελεύθερο χρόνο. Το ποδόσφαιρο, η πιο μεγάλη του αγάπη και συγχρόνως ο πιο δυνατός του έρωτας, ειναι μια συνήθεια που ειχε αποκτήσει από μικρό παιδί. Λάτρευε να πηγαίνει στο γήπεδο με μια μπάλα και να διασκεδάζει με τα παιδιά της περιοχής. Αν ψάξεις στο λεξικό το επίθετο δραστήριος δίπλα απο την λέξη θα συναντήσεις το όνομα του. Δεν κάθεται ποτέ σε μια θέση, δεν βαριέται. Έχει όρεξη για ζωη και δεν διστάζει να το δείξει.  

«Για εσένα περνάνε τα κορίτσια» του λεει ο Μάκης. Γελάει, ολοι στη δουλειά τις έχουν καταλάβει μα εκείνες ανεπηρέαστες συνεχίζουν να κάνουν βόλτες μπροστα απο την κόκκινη πόρτα. Η κοπελα με τα κοντά μαλλια προσπαθεί συνεχώς να του κερδισει ενα βλεμμα. Δεν τα καταφέρνει γιατί συνήθως επικεντρώνεται στα μάτια του. Πρώτη φορά του συμβαίνει ανάλογο περιστατικό. Οχι οτι δεν έχουν περασει μπροστά απο καθε λογής πορτα γυναίκες για χάρη του αλλά πρώτη φορά νιώθει ενδιαφέρον να γνωρίσει μια κοπελα που φλέγεται μονο και μονο για εκείνον. Που οταν την κοιτά κοκκινίζει και γελά.  

«Ξαναπερνανε» του λεει ο φίλος του και τον σκουντα
«Αντε παλι, άλλη δουλειά δεν έχουν; »
«Εχουν, έχουν να κοιτάνε εσενα.» ο Οδυσσέας κούνησε περα δώθε το κεφάλι του. Είχε γίνει έρμαιο των συναδέλφων του. Τον κορόιδευαν συνεχώς για τα δυο κορίτσια που απο τοτε που τον ανακάλυψαν δεν τον είχαν αφήσει σε ησυχία. Δεν διέπρατταν κακό μα γινόταν περίγελος και δεν το ήθελε
«Καλα μπαίνω μεσα εγω, μη ξεχασεις να φερεις αρμοστοκο » πέταξε το απομεινάρι του τσιγάρου του και το πάτησε ελαφρά για να σβήσει τη στάχτη

Με την άκρη του ματιού του την ειδε να πλησιάζει ολο και περισσότερο. Ποια ειναι;
Πως την λένε άραγε;