Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Ραντεβού Στο Σπίτι Μου

-"Όλα είναι έτοιμα." είπα καθώς κοίταξα το σπίτι μου.

Ο Gaara γύρισε χθες από το εξωτερικό και θα έρθει σήμερα σπίτι μου. Του είπα ότι θα ετοιμάσω ένα μικρό ραντεβού έτσι από το πρωί καθαρίζω και μαγειρεύω.

Θέλω να είναι όλα τέλεια. Όπως και εγώ. Φοράω ένα μπλε τζιν με ένα κόκκινο πουκάμισο και τα μαλλιά μου τα έχω αφήσει κάτω. Η ώρα είναι 7 σχεδόν και όπου να ναι έρχεται ο Gaara. Έχω άγχος. Τον έχω καλέσει ξανά σπίτι μου, όμως νιώθω ότι τώρα είναι η πρώτη φορά.

Τότε χτύπησε η πόρτα. Ηρθε!! Πηγαίνω στην πόρτα και την ανοίγω χαμογελώντας. Αμέσως τον αγκάλιασα και μετά του είπα να περάσει.

-"Είσαι πολύ όμορφη." μου είπε καθώς με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω.

-"Ευχαριστώ." του είπα έχοντας ένα ελαφρύ κοκκινησμα.
-"Ας κάτσουμε να φάμε."

-"Φυσικά αλλά πρώτα... " είπε και βγάζει ένα κουτάκι από την τσέπη του.

Το ανοίγει και μέσα έχει ένα κολιέ με μια καρδιά.

-"Για μένα;;" τον ρώτησα καθώς κοιτούσα πόσο όμορφο είναι το κολιέ.

-"Φυσικά. Για ποια άλλη μπορεί να το πήρα;" είπε με λίγη ειρωνεία.

-"Gaara δεν μπορώ να το πάρω. Φαίνεται πολύ ακριβό."

-"Πολύ αργά. Είναι ήδη δικό σου." είπε καθώς το έβγαλε από το κουτί.

-"Gaara όχι. Δεν θα το πάρω." είπα και σταυρωσα τα χέρια μου.

-"Όταν το είδα σκέφτηκα ότι θα σου πήγαινε πολύ, έτσι χωρίς δεύτερη σκέψη το πήρα." είπε καθώς με πλησίασε.

-"Gaara δεν θέλω να ξοδεύεις τα λεφτά σου για μένα." είπα και τον κοίταξα στα μάτια.

-"Το ξέρω, όμως θέλω να ξέρεις ότι σε αγαπώ."

-"Το ξέρω ήδη αυτό." είπα καθώς ακούμπησα το μέτωπό μου στο δικό του.
-"Δεν χρειάζομαι δώρα για να είμαι δικιά σου και να σε αγαπάω. Το κάνω πολύ καιρό αυτό και θα συνεχίσω να το κάνω."

Εκείνος χαμογέλασε και με φίλησε. Δεν θα χορτάσω ποτέ τον τρόπο που με κρατάει και με φιλάει. Μετά από λίγο όμως χωριστηκαμε.

-"Το ξέρω ότι δεν τα χρειάζεσαι για να με αγαπάς, όμως θέλω να το πάρεις. Θέλω να έχεις τα πάντα." είπε καθώς με αγκάλιασε.

-"Απο την ώρα που έγινα η κοπέλα σου τα έχω όλα." είπα και τον είδα να κοκκινίζει.

Μετά από αυτό δεν μίλησε κανένας. Απλά κοιτούσε ο ένας τον άλλον στα μάτια καθώς ήμασταν αγκαλιά.

-"Ας φάμε." του είπα μετά από λίγο και πήγαμε στην τραπεζαρία.

Πρώτα μου έβαλε το κολιε και μετά καθησαμε να φάμε. Καθώς τρώγαμε μιλούσαμε για διάφορα πράγματα. Μιλήσαμε για το ταξίδι του και για το πού πήγε και τι έκανε εκεί. Μιλήσαμε για μένα ότι όλοι με έχουν ζαλίσει με ερωτήσεις. Και μιλήσαμε και για μας ή για την ακρίβεια κάναμε κάτι σαν παιχνίδι. Ρωτούσε ο ένας κάτι και ο άλλος έπρεπε να απαντήσει. Ακόμα μιλάμε για μας καθώς καθόμαστε στον καναπέ.

-"Η σειρά μου να σε ρωτήσω κάτι." είπε και εγώ περιμένω να μου κάνει μια ερώτηση.
-"Πόσο καιρό με αγαπάς;"

-"Από την μέρα που αρχίσαμε
να κάνουμε παρέα." είπα και κοίταξα αλλού, καθώς ήμουν κατακόκκινη από ντροπή.

Ο Gaara με κοίταξε λίγο έκπληκτος. Μάλλον δεν περίμενε τόσο πολύ.

-"Η σειρά μου τώρα. Εσύ πόσο καιρό με αγαπάς;"

-"Από την στιγμή που έπεσες πάνω μου." είπε και έξυσε αμήχανα το κεφάλι του.

-"Εννοείς όταν συστηθήκαμε; Όταν έπεσα με τα τετράδια πάνω σου;;"

-"Ναι."

Εγώ τον κοιτούσα με γουρλωμένα ματιά. Με αγαπά από τότε και δεν είπε τίποτα;; Εντάξει και εγώ σχεδόν τόσο τον αγαπώ αλλά και πάλι τα αγόρια κάνουν πρώτη κίνηση.

-"Και γιατί δεν είπες κάτι;" τον ρώτησα καθώς άρχισα να τον πλησιάζω.

-"Εσύ γιατί δεν είπες;" με ρώτησε καθώς με πλησίασε και αυτός.

-"Γιατί τα αγόρια κάνουν πρώτη κίνηση."

-"Και την έκανα."

-"Σου πήρε πολύ όμως."

-"Δεν σε πείραξε όμως."

-"Πως το ξέρεις;"

-"Δεν θα ήσουν μαζί μου εάν σε είχε πειράξει."

-"Μπορεί να θέλω να σε χρησιμοποιήσω."

-"Δεν θα το κάνεις."

-"Πως το ξέρεις;"

-"Γιατί με αγαπάς." είπε και με φίλησε.

Δεν μπορώ να αντισταθώ στο φιλί του. Καθώς με φιλάει βάζω τα χέρια μου γύρο από τον λαιμό του και τον φέρνω πιο κοντά μου. Αυτός βάζει το ένα χέρι στην πλάτη μου και το άλλο στα μαλλιά μου.

Μετά από αρκετή ώρα χωριζόμαστε και περνουμε μεγάλες ποσότητες οξυγόνου. Με κοιτάει στα μάτια και χαμογελάει.

-"Γιατί γελάς;" τον ρώτησα καθώς χαμογέλασα και εγώ.

-"Γιατί είμαι ο πιο τυχερός άνθρωπος στον κόσμο."

-"Και γιατί αυτό;"

-"Γιατί έχω εσένα." είπε και με αγκάλιασε.

-"Σε αγαπώ." του είπα καθώς τον αγκάλιασα.

-"Και εγώ σε αγαπώ." είπε και φίλησε τα μαλλιά μου.

Καθησαμε έτσι πολύ ώρα, ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Δεν ήθελα να με αφήσει ποτέ. Ένιωθα τόσο ασφαλείς. Όμως έπρεπε να φύγει έτσι με άφησε. Πριν, φύγει όμως, με αγκάλιασε πάλι και με φίλησε στο μέτωπο.

-"Την επόμενη φορά θα διαλέξω εγώ τι θα κάνουμε και που θα πάμε." είπε καθώς με αγκάλιαζε.

-"Ανυπομονώ για την επόμενη φορά τότε." του είπα και τον άφησα.

Όταν έφυγε και κοίταξα το σπίτι μου ένιωσα μόνη. Σίγουρα είναι άδειο χωρίς αυτόν. Αναστέναξα και άρχισα να περπατάω στο δωμάτιο μου για να κοιμηθώ.

-"Η καλύτερη μέρα της ζωής μου." είπα καθώς ξάπλωσα στο κρεβάτι.

♥♥ Comment and Vote ♥♥

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro