Jeremy

Μια μέρα μετά τον φόνο

Έχει περάσει μια μέρα από τότε που είδα τον πιο αγαπημένο μου άνθρωπο να διαπράττει την πιο φρικτή πράξη στον κόσμο.

Φόνο.

Δεν πίστευα στα μάτια μου. Δεν το περίμενα ποτέ. Μακάρι να μπορούσα να την μισήσω αλλά δεν μπορώ. Όμως δεν μπορώ ούτε να την συγχωρέσω.

Χθες με ρωτούσε για τους γονείς μου, δεν έχω καταλάβει ακόμη γιατί και όσες φορές την ρώτησα δεν μου απάντησε. Σκέφτηκα πως ίσως να έμαθε την αλήθεια. Ότι η βασίλισσα μου ζήτησε να δουλέψω στο παλάτι.
Μου είχε φανεί πολύ παράξενο τότε, αλλά ο πατέρας μου είπε πως είχε ακούσει για εμένα και έψαχνε καινούριους μάγειρες, έτσι έστειλε γράμμα στον πατέρα μου λέγοντας του πως θέλει να εργαστώ στο παλάτι. Όταν μου το είπε είχα ενθουσιαστεί, ένιωσα πως το όνειρο μου είχε πραγματοποιηθεί. Πάντα ήθελα να εργάζομαι σε ένα τέτοιο χώρο. Η μητέρα μου όμως ήταν αντίθετη. Το βράδυ πριν φύγω για το κάστρο είχε τσακωθεί πολύ με τον πατέρα μου, αλλά εγώ ήθελα να πάω και θα το έκανα. Ήταν η ευκαιρία μου. Και την άρπαξα. Και ίσως τώρα να το μετανιώνω.

Ποτέ δεν είχα φανταστεί πως θα ερχόμουν εδώ και θα ερωτευόμουν μια πριγκίπισσα. Την ερωτεύτηκα την πρώτη στιγμή που την είδα. Πιστεύω και αυτή το ίδιο. Για περίπου ένα χρόνο καταφέραμε να κρατήσουμε τη σχέση μας κρυφή, αλλά η βασίλισσα μας ανακάλυψε και είχε προσπαθήσει πολλές φορές να εμποδίσει αυτή την σχέση. Αλλά μάταια. Μέχρι τώρα.

Μετά τον φόνο, η αδερφή της με τον Jason ήρθαν να με βρουν στην κουζίνα και είπαν πως ήθελαν να συζητήσουμε για την σχέση μου με την Annelise, πως ήθελαν να με βοηθήσουν να φύγω μαζί της από το παλάτι απόψε, να με βοηθήσουν να πετύχει το σχέδιο μου. Δεν τους πίστεψα.

Είχα δει τον Jason προηγουμένως να κρύβεται λίγο πιο πέρα από την σκάλα στην οποία η μητέρα του είχε πέσει. Ή μάλλον ο Jason την είχε σπρώξει. Δεν θα ήταν τυχαίο που βρέθηκε εκεί. Λίγα λεπτά μετά, έφυγαν και πήγαν μέσα στην αίθουσα του χορού και σκέφτηκα πως αργά ή γρήγορα θα βρουν το πτώμα της Βασίλισσας και θα αναζητήσουν τον ένοχο. Και σίγουρα θα το πετύγχαιναν. Έτσι αποφάσισα να προσποιηθώ πως την βρήκα νεκρή.
Όμως δεν είχα προβλέψει πως θα θεωρηθώ ύποπτος. Συνήθως αυτός που παραδίδει το νεκρό σώμα, δεν είναι αυτός που διέπραξε το έγκλημα.
Τελικά ο Nathaniel έπεισε τους φρουρούς να με ελευθερώσουν μέχρι να βρουν στοιχεία. Και θα τα έβρισκαν. Σύντομα. Είχα φροντίσει εγώ για αυτό.

Πριν πάω στην κουζίνα κατάλαβα πως δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Jason και η Katherine προσπάθησαν να σκοτώσουν την βασίλισσα. Είχε τύχει να είμαι μπροστά σε παρόμοια περιστατικά αλλά δεν με είχαν δει και τότε δεν είχα υποψιαστεί τίποτα.
Πήγα στο υπνοδωμάτιο τους, βρήκα τις χτένες των μαλλιών τους, πήρα μερικές τρίχες και τις τοποθέτησα στο νεκρό σώμα της βασίλισσας, πάνω στα ρούχα της, ελπίζοντας πως ο καιρός θα συνεχίσει να είναι το ίδιο ηλιόλουστος ώστε να μην φυσήξει.

Δεν θα άφηνα την Annelise να συλληφθεί για κάτι το οποίο διέπραξε εν βρασμό ψυχής και στο οποίο είχα ένας μέρος ευθύνης, αν όχι ολόκληρη την ευθύνη. Το έκανε για εμένα. Για εμάς. Ήθελα να την βοηθήσω. Ένιωθα τύψεις. Η αδερφή της και ο άντρας της το άξιζαν περισσότερο από αυτήν.
Έτσι αποφάσισα εγώ για την μοίρα τους. Ίσως να το μετανιώνω. Αλλά η αγάπη σε τυφλώνει. Μάλλον έχω δικαιολογητικό.

Σκέφτηκα πως θα ήθελα πριν φύγω οριστικά από το παλάτι, να δώσω στην Annelise ένα γράμμα με όσα θα ήθελα να της πω. Είχα ήδη βρει καινούρια δουλειά κάπου εξίσου ωραία και θα έκανα ένα καινούριο ξεκίνημα μακριά από ίντριγκες και φόνους. Δεν μπορώ να διαγράψω το παρελθόν μου αλλά μπορώ να γράψω το μέλλον μου.

Αυτός ήταν και ο σκοπός.