Οι ημέρες πέρασαν και τα δάκρυα στέρεψαν. Πλέον, είχε έρθει η πολυπόθητη στιγμή του γάμου και η Ελίσα βρισκόταν στο δωμάτιό της με την συντροφιά της Λόρελαϊ, η οποία είχε πάρει τη θέση της Έμμα.

<<Είσαστε έτοιμη για την πιο σημαντική ημέρα της ζωής σας, υψηλοτάτη;>> η Λόρελαϊ αναφώνησε, καθώς έπλεκε περίτεχνα τα μαλλιά της Ελίσα. Εξακολουθούσε να αποφεύγει την οπτική επαφή, αλλά η Ελίσα δεν έδινε τόση σημασία σε αυτό.

<<Δεν νομίζω πως θα είμαι ποτέ στη ζωή μου έτοιμη. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως η καρδιά μου δεν χτυπά δυνατά και μόνο στη σκέψη πως σε λίγες ώρες θα είμαι, πλέον, η γυναίκα του Καρλομάν.>> απάντησε η Ελίσα και έκλεισε τα μάτια της στην ιδέα. Εκείνη τη στιγμή η Λόρελαϊ άπλωσε το χέρι της στην τσέπη του φουστανιού της και άγγιξε την παγωμένη λεπίδα.

<<Λόρελαϊ>> αναφώνησε ξαφνικά η Ελίσα και η νεαρή ταραχτηκε στη θέση της, χωρίς να πάρει το χέρι της από τη λεπίδα.

<<Μάλιστα κυρία.>> απάντησε απότομα και η Ελίσα της χαμογέλασε γλυκά.

<<Η θλίψη μου για τον άδικο χαμό της Έμμα δεν έχει εξαφανιστεί και δεν νομίζω πως θα το κάνει όσο ακόμη την κρατώ στη μνήμη μου. Σου υπόσχομαι όμως το εξής...>> είπε και γύρισε να την κοιτάξει <<Θα φροντίσω όσο περνάει από το χέρι μου να μην σου κάνουν ποτέ κακό. Δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να χάσω άλλο ένα κομμάτι της ζωής μου τόσο εύκολα.>>

<<Σας ευχαριστώ πολύ, υψηλοτάτη.>> τα μάτια της γέμισαν με δάκρυα και άφησε αμέσως από το κράτημά της το μαχαίρι, σκουπίζοντας τα μάτια της.

<<Τι έπαθες ψυχή μου;>> η Ελίσα σηκώθηκε και προσπάθησε να την πλησιάσει, αλλά η νεαρή έτρεξε έξω από το δωμάτιο. Δεν πρόσεχε, όμως, που κατευθυνόταν και έπεσε πάνω σε ένα στιβαρό κορμί. Ο άνδρας την έπιασε βίαια από το μπράτσο και την οδήγησε στα σκοτάδια.

<<Έκανες αυτό που σου ζήτησα;>> ρώτησε αυστηρά και η νεαρή ξέσπασε σε λυγμούς. <<Απάντησε μου, διάολε!>> είπε και την ταρακούνησε.

<<Ο-οχι, δεν τα κατάφερα...>> ο άνδρας άφησε το χέρι της και την κοίταξε στα μάτια με σκληρότητα.

<<Σε κατάλαβε;>> ήταν το μόνο που τον ενδιέφερε πλέον.

<<Δεν νομίζω...γιατί όμως θέλετε να της κάνετε κακό; Δεν το αξίζει. >> σαν ψίθυρος ξέφυγαν τα λόγια από τα χείλη της και ο άνδρας γέλασε.

<<Αυτό δεν σε αφορά! Εάν μάθω πως άνοιξε το στοματάκι σου, θα αποκτήσεις χειρότερο τέλος από την προηγούμενη.>> είπε και εξαφανίστηκε στα σκοτάδια.

~

Ο Καρλομάν βρίσκεται στην εκκλησία περιμένοντας με ανυπομονησία τη νύφη του. Στέκεται όρθιος δίπλα από τον Αρχιεπίσκοπο, ντυμένος με την Βασιλική,πλέον, ενδυμασία και το στέμμα στο κεφάλι, αναμένοντας με καλά κρυμμένη την αγωνία του. Στο πλάι του βρίσκεται ο αδερφός του ο Λουδοβίκος που προσπαθεί να τον καθισησυχάσει με το βλέμμα του και λίγο πιο πέρα ο Κάρολος, κοιτάζοντας εξεταστικά το πλήθος.

Ξαφνικά ο ήχος πιάνου και βιολιού άρχισε να παίζει και η πόρτα της εκκλησίας άνοιξε. Η Ελίσα άρχισε να περπατά καταμήκος ρης εκκλησίας με σταθερό βηματισμό κοιτάζοντας τον αγαπημένο της ενθουσιασμένη. Όταν έφτασε δίπλα του στάθηκε απέναντί του και ο Καρλομάν έπιασε τα λεπτά της χέρια μέσα στα σκληρά δικά του. Το μυστήριο τελέστηκε γρήγορα, με τον γαμπρό και τη νύφη να μην παίρνουν τα μάτια τους ο ένας από τον άλλο. Σαν να μην υπάρχει κανένας στην εκκλησία πέρα από αυτούς και τον Αρχιεπίσκοπο. Ξαφνικά,όμως η κρίσιμη ερώτηση ακούστηκε από τα χείλη του ηλικιωμένου άνδρα.

<<Βασιλιά Καρλομάν της Γαλλίας, δέχεσαι για σύζυγό σου και Βασίλισσά σου την Ελίσα;>> ο Καρλομαν έσφιξε το κράτημα των χεριών του.

<<Δέχομαι!>> είπε αυστηρά.

<<Εσύ Ελίσα, δέχεσαι για σύζυγό σου τον Βασιλιά Καρλομάν;>>

<<Δέχομαι. >> είπε εκείνη και αμέσως τα χέρια του Καρλομάν μετακινήθηκαν στη μέση της τραβώντας τη απότομα κοντά του και ένωσε τα χείλη τους.

<<Ο, εμ, σας ανακηρύσσω συζύγους και εύχομαι να Βασιλέψετε αιώνια πλάι ο ένας στον άλλο.>> ταραγμένος από το γεγονός που εξελισσόταν μπροστά του ο Αρχιεπίσκοπος κατέβηκε από το βάθρο του και το μυστήριο ολοκληρώθηκε.

Το ζεύγος εξαφανίστηκε γρήγορα από όλους τους καλεσμένους και κατευθύνθηκε στο δωμάτιο του Καρλομάν, το οποίο είχε δεχθεί αρκετές επισκευές για να μετατραπεί στη Βασιλική φωλιά τους. Έκλεισαν τις πόρτες πίσω τους και αμέσως οι υπηρέτριες, οι καμαριέρες και μάγειρες έστησαν αυτί. Όλοι γνώριζαν τι θα επακολουθούσε και έπρεπε κατά τα βασιλικά πρωτόκολλα να βεβαιωθούν πως το ζευγάρι έσμιξε, για να προκύψει σύντομα και ο διάδοχος.

<<Επιτέλους είσαι και επισήμως δική μου.>> αναφώνησε ο Καρλομάν και την φίλησε ξανά με μανία. Τα χέρια της περιπλανήθηκαν στην ενδυμασία του. <<Τι περιμένεις, λοιπόν;>> είπε ξέπνοος και η Ελίσα χαμογέλασε ελαφρά.

Αφαίρεσε οτιδήποτε κάλυπτε το πανω μέρος του σώματος του και οι γυμνασμένοι μυς και τα σημάδια του έμειναν εκτεθειμένα στο σκοτεινό βλέμμα της. Άγγιξε με τα ακροδάχτυλά της τα σημάδια στο στήθος του και εκείνος τη φίλησε για άλλη μια φορά.

Τα χέρια του ήρθαν σε επαφή με τον κορσέ που ήταν δεμένος σφιχτά γύρω από το σώμα της. Προσπάθησε να τον λύσει χωρίς αποτέλεσμα, για αυτό και έτρεξε στα ρούχα του και πήρε ένα μικρό μαχαίρι. Το έφερε σε επαφή με το σχοινί του κορσέ και το έλυσε σε δευτερόλεπτα. Τόση ήταν η μανία του να δει τη Βασίλισσά του ολόγυμνη και εκτεθειμένη μπροστά του.

Άγγιξε με την ματιά του την κάθε καμπύλη του σώματος της και την τοποθέτησε πάνω στο κρεβάτι. Άρχισε να αφήνει υγρά φιλιά στο λαιμό της, το στήθος, την κοιλιά και τέλος την ευαίσθητη περιοχή της. Ήθελε να γευτεί την αιθέρια ύπαρξη που του είχε κλέψει το μυαλό και σαν ανταμοιβή κατάφερε να ακούσει τον αναστεναγμό της. Εκείνη γράπωσε με τα νύχια της τα σεντόνια του κρεβατιού και αφέθηκε στην ηδονή που της πρόσφεραν τα χείλη του, όταν ξαφνικά απομακρύνθηκε από κοντά της.

Τον έψαξε με το βλέμμα της, ενώ εκείνος αφαίρεσε τα παπούτσια του και το παντελόνι του. Την πλησίασε φιλώντας την ξανά σε όλα τα σημεία του σώματός της κατευθυνόμενος αυτή τη φορά στα χείλη της. Εκείνη τοποθέτησε τα χέρια της ανάμεσα στα μαλλιά του και τον τράβηξε γρήγορα κοντά της ενώνοντας για άλλη μια φορά τα χείλη τους, και τότε εκείνος ένωσε τα σώματά τους και την παρατήρησε ικανοποιημένος με τις αντιδράσεις της, καθώς εισχωρούσε μέσα της ξανά και ξανά.

Τοποθέτησε τα χέρια της στις μεγάλες του πλάτες, τραβώντας τον κοντά και χώνοντας τα νύχια της στη σάρκα του,έτσι έκλεψε κόφτους και βραχνούς αναστεναγμούς από τον Καρλομάν. Μέσα σε λίγα λεπτά το σώμα της κύρτωσε απότομα από κάτω του και μια δυνατή κραυγή ξέφυγε από τα χείλη της, πριν σφραγιστούν από το παθιασμένο φιλί του.

Έτσι όλοι στο παλάτι κοιμήθηκαν ήρεμοι και ικανοποιημένοι που το βασιλικό ζεύγος πραγματοποίησε τα καθήκοντα του και σύντομα θα αποκτούσαν διάδοχο.