Ο κορσές που κάλυπτε κολακευτικά το σώμα της Ελίσα έσφιξε απότομα, προκαλώντας ένα έκπληκτο συνοφρίωμα στο πρόσωπο της κοπέλας. Η Γυναίκα των Τιμών της την προετοίμαζε για τον μεγάλο χορό επιλογής. Εκεί ο πρίγκιπας θα χόρευε με τις πιο όμορφες και γοητευτικές γυναίκες που εκείνος έκρινε. Όσες νεαρές δεν κατάφερναν να πατήσουν το πόδι τους στο κέντρο της σάλας χορεύοντας στην αγκαλιά του Καρλομάν θα γυρνούσαν αμέσως πίσω στο σπίτι τους. Για αυτό και η Ελίσα θα έπρεπε να δείχνει εκθαμβωτική.

Η Έμμα άνοιξε ένα μικρό κουτί με χρυσά σχέδια να το κοσμούν. Μέσα του βρίσκονταν αρκετά χρυσαφικά και μαργαριτάρια που θα κοσμούσαν το λαιμό, τα χέρια και τα αυτιά της Ελίσα. Τοποθέτησε γύρω από το λαιμό της νεαρής ένα χρυσό κολιέ που έφτανε μέχρι το τονισμένο μπούστο της και χρυσά μακριά σκουλαρίκια που κρέμονταν σαν χρυσά ρυάκια. Σήκωσε τα μαύρα μαλλιά της νεαρής ψηλά σε έναν ιδανικό για την περίσταση κότσο, τοποθετώντας μικρές χρυσές λεπτομέρειες πάνω τους και αφήνοντας εκτεθημένους τους ώμους και τον μακρύ λαιμό της. Τέλος, τοποθέτησε κόκκινη απόχρωση στα χείλη της Ελίσα, το μυστικό που θα έφερνε τον πρίγκιπα κοντά της. Έτσι τουλάχιστον έλεγε η Έμμα.

Η Ελίσα σηκώθηκε όρθια όταν ένας δυνατός χτύπος ακούστηκε στην πόρτα της καμάρας της. Το σώμα της ήταν καλυμμένο με ένα χρυσαφένιο φόρεμα γεμάτο με κεντητά λευκά σχέδια από την κορφή μέχρι και το τέλος του. Πίσω από την πόρτα στεκόταν ένας από τους αυλικούς του Βασιλιά που θα οδηγούσε την Ελίσα και την Έμμα στην σάλα του χορού.

Καθώς οι δύο νεαρές περπατούσαν πιο μπροστά από τον αυλικό και το άγχος είχε κυριεύσει την Ελίσα θέλησε να συζητήσει. <<Έμμα τι ακριβώς θα κερδίσεις με το να είσαι η Γυναίκα των Τιμών μου;>> αναφώνησε με περιέργεια και η Έμμα δίπλα της χαμογέλασε ελάχιστα.

<<Θα ήταν ψέματα εάν έλεγα πως είναι τιμή μου να σε υπηρετώ, αφού εάν δεν παντρευτείς τον πρίγκιπα δεν θα μπορέσεις να μου προσφέρεις τίποτα. >> το βλέμμα της χάθηκε για λίγα λεπτά παρατηρώντας το κενό, αλλά διατηρώντας σταθερό τον βηματισμό της. <<Χρέος μου είναι να σε βοηθήσω να γίνεις εσύ η μελλοντική βασίλισσα στο πλευρό του Πρίγκιπα Καρλομάν. >> αναφώνησε τελικά και κοίταξε ξανά την Ελίσα στα μάτια.

<<Ναι αλλά εσύ τι θα κερδίσεις; >> επέμεινε η Ελίσα, αφού δεν ήταν ευχαριστημένη με την απάντηση που πείρε.

<<Θα κερδίσω μια σίγουρη ζωή και έναν άνδρα μέρος του παλατιού που θα μου χαρίσει την ευτυχία. Τουλάχιστον έτσι ελπίζουμε όλες... >> θα έλεγε <<οι Γυναίκες των Τιμών >> εάν δεν είχαν φτάσει έξω από την σάλα του χορού. Έτσι η συζήτησή τους διακόπηκε και εισήλθαν στο εσωτερικό του χώρου.

Τεράστιοι πολυέλαιοι κρέμονταν από το ψηλό ταβάνι και γυάλιζαν σαν άστρα. Οι τοίχοι κοσμημένοι με ζωγραφιές προηγούμενων μελών της βασιλικής οικογένειας. Στο δάπεδο μπορούσες να δεις το πρόσωπό σου εάν ήθελες, σαν μια λιμνούλα που περίμενε να τους καταβρέξει όλους.

Ο χώρος ήταν γεμάτος με νεαρές που αναζητούσαν το ίδιο με την Ελίσα. Κρατούσαν ψηλά ποτήρια γεμάτα από την καλύτερη σαμπάνια του παλατιού και κοιτούσαν η μία την άλλη με αγριεμένα και επικριτικά βλέμματα. Ενώ δεν σταμάτησαν να σχολιάζουν μεταξύ τους. Απέναντι στέκονταν αρκετοί αξιωματικοί, λόρδοι και άνδρες διαφορετικών τάξεων παρεβρισκόμενοι για να παρακολουθήσουν την επιλογή. Δεν απέφευγαν όμως να γλυκοκοιτάζουν τις γυναικείες υπάρξεις απέναντί τους. Ανάμεσα τους και ο ξάδερφος του πρίγκιπα ο Κάρολος περίμενε με ανυπομονησία στα μάτια του.

Η Ελίσα είχε βρεθεί, πλέον, μόνη της μέσα σε αυτό το χώρο γεμάτο αρπακτικά που με το παραμικρό λάθος θα της επιτίθονταν. Η Έμμα είχε αποχωρήσει και βρισκόταν στην κουζίνα του παλατιού με τις υπόλοιπες Γυναίκες των Τιμών. Η νεαρή, λοιπόν, πήρε μια σαμπάνια στα χέρια της και πλησίασε τους εκθαμβωτικούς πίνακες για να παρατηρήσει την λεπτομερή τους δουλειά.

Οι γυναίκες, όμως, κοντά της δεν έπαψαν να την σχολιάζουν όταν την παρατήρησαν. Σχόλια όπως :<<Ήρθε πράγματι με χρυσό φόρεμα για να μην ξεχωρίζει από τους πολυέλαιους; >>, <<Κόκκινο χρώμα στα χείλη να προκαλέσει τις αντιδράσεις θέλει ή να φανεί ως πόρνη; >> και πολλά ακόμη στα οποία η Ελίσα δεν έδωσε σημασία, καθώς πνευστά άρχισαν να ηχούν και όλη η προσοχή στράφηκε στην είσοδο του χώρου.

Ο ψηλόλιγνος άνδρας που είχε μεταφέρει την απόφαση του Βασιλιά στην πλατεία βρισκόταν για άλλη μια φορά κορδομένος. <<Η Αυτού Μεγαλειότης του Βασιλιάς Λουδοβίκος! >> φώναξε και την εμφάνισή του έκανε ο Βασιλιάς. Το κεφάλι του κοσμούσε το χρυσό του στέμμα και το βήμα του ήταν αργό και σταθερό. Δεν έμοιαζε με άρρωστο αντιθέτως έμοιαζε με άνδρα υγειέστατο και δυνατό. Όλοι υποκλίθηκαν μπροστά του και άνοιξαν έναν μεγάλο διάδρομο για να κατευθυνθεί ο Βασιλιάς μέχρι το θρόνο του στην άλλη άκρη της σάλας. Όταν, πλέον, με αργές κινήσεις είχε καθίσει όλα τα βλέμματα στράφηκαν για άλλη μια φορά στην είσοδο της σάλας.

<<Ο Πρίγκιπας Λουδοβίκος! >> αναφώνησε ο ψηλόλιγνος άνδρας και την εμφάνισή του έκανε ο νεαρός πρίγκιπας. Ψηλός και αδύνατος με τα ξανθά μαλλιά του να μοιάζουν με τις αχτίδες του ήλιου εισήλθε στο χώρο και όλοι υποκλίθηκαν. Τα μάτια των νεαρών γυναικών έλαμψαν, καθώς σκέφτηκαν πως επρόκειτο για τον πρίγκιπα που θα παντρεύονταν. Ο νεαρός περπάτησε το διάδρομο που είχε δημιουργηθεί και στάθηκε χαμογελαστός δίπλα στον πατέρα του.

Δεν πρόλαβαν να τραβήξουν τις ματιές τους από το νεαρό πρίγκιπα όταν ακούστηκε <<Ο Πρίγκιπας Καρλομάν! >> φώναξε για τελευταία φορά και οι πόρτες έκλεισαν πίσω από τον άνδρα που εισήλθε. Η ψηλή του εμφάνιση και η ψυχρή αίσθηση που απέδιδε έκανε ορισμένες από τις κοπέλες να μορφάσουν. Με μαύρη στολή και χρυσές λεπτομέρειες περπατούσε μπροστά στις υποκλιμένες γυναίκες με αργό βήμα σαν ίσκιος που απλωνόταν. Ξαφνικά το αργόσυρτο βήμα του σταμάτησε και στάθηκε μπροστά στην Ελίσα. Η ίδια, ενώ ήταν υποκλιμένη παρατήρησε τα μαύρα παπούτσια του που είχαν σταθεί μπροστά της και ανασηκωσε το βλέμμα της γεμάτη περιέργεια. Τα μάτια της ενώθηκαν με τα δικά του και η άγρια όψη του της φάνηκε γνώριμη. Η μνήμη εκείνης της νύχτας στο πανδοχείο επανήλθε στο νου της. Όταν η ίδια τον αναγνώρισε φάνηκε στο πρόσωπό της και τότε ο πρίγκιπας με ένα αχνό χαμόγελο που μόνο εκείνη κατάφερε να διακρίνει προχώρησε και στάθηκε δίπλα στον Βασιλιά.

Αμέσως, η μουσική ξεκίνησε και αρκετοί από τους λόρδους και τους αξιωματικούς ζήτησαν να χορέψουν με τις νεαρές. Η Ελίσα συνέχισε να κοιτάζει τους πίνακες, ενώ οι υπόλοιπες γυναίκες κοιτούσαν συνεχώς τον πρίγκιπα περιμένοντας να τις καλέσει να χορέψουν.

Η πρώτη γυναίκα με την οποία χόρεψε ήταν η Ροσαλία μια νεαρή με ροδαλό πρόσωπο και στητό κορμί. Ο πρίγκιπας χόρεψε για λίγο μαζί της και στη συνέχεια αρκέστηκε στην συντροφιά των αξιωματικών του. Το ψυχρό βλέμμα του κοιτούσε τις υποψήφιες μια προς μια έτσι ώστε να κάνει μια καλή επιλογή. Όταν ελάχιστες στιγμές το βλέμμα του τύχαινε να διασταυρωθεί με της Ελίσα εκείνη κοιτούσε αμέσως αλλού. Βαθιά μέσα της ήλπιζε να μην την επιλέξει για να γυρίσει πίσω στη μητέρα της.

Η επόμενη τυχερή που είχε την τιμή να χορέψει με τον Καρλομάν ήταν η Λάουρα μια ξανθιά καλλονή, που ο ίδιος ο Βασιλιάς την είχε προτείνει. Εκείνη χάρηκε ιδιαίτερα που βρέθηκε στην αγκαλιά του πρίγκιπα και η δραματικότητα της συμπεριφοράς της ήταν υπεράνω φαντασίας. Ο πρίγκιπας άρχισε να έχει δεύτερες σκέψεις για εκείνη μα είχαν ήδη χορέψει. Το υπόλοιπο βράδυ πέρασε αργά. Όλες οι υποψήφιες κατάφεραν να χορέψουν με λόρδους και αξιωματικούς μα καμία άλλη δεν κατάφερε να χορέψει με τον πρίγκιπα.

Η Ελίσα από την άλλη έδειχνε απόμακρη για κάθε αρσενικό. Η μεθυστική ομορφιά της υπνώτιζε τους πάντες, αλλά ελάχιστοι ήταν εκείνοι που την πλησίασαν και όταν το έκαναν η αρνητική απάντηση από τα κόκκινα χείλη της δεν αργούσε να έρθει. Τώρα το βλέμμα της ήταν εστιασμένο στον πίνακα του Καρλομάγνου, του φοβερού μονάρχη της Γαλλίας. Ο ίδιος ήταν ζωγραφισμένος με ψυχρά μαύρα μάτια και χρυσή ενδυμασία, όπως ακριβώς αντιστοιχεί σε τρανούς άνδρες σαν εκείνον. Βαριά βήματα ακούστηκαν ξαφνικά πίσω της και η βραχνή και έντονη φωνή του πρίγκιπα ήχησε στα αυτιά της <<Χορεύουμε; >>

  Ξέρω ξέρω είμαι εξαφανισμένη ένα μήνα τώρα, αλλά πιστεύω άξιζε η αναμονή. Απλώς η έμπνευση έρχεται οπότε της καπνίσει. Χεχ😅

Πως σας φάνηκε;