Η συντροφιά συνέχισε κατά μήκος του μονοπατιού προς τις πολεμικές μηχανές. Ο Έρανταν και ο Έλροχιρ έσπρωχναν και οι δύο τις πόρτες να ανοίξουν και οι υπόλοιποι της ομάδας έμπαιναν με τον Φάριν να προπορεύεται. Μετά από μια μάχη έκαναν μια πέτρινη κατασκευή να γκρεμιστεί προκαλώντας στην άκρη να υποχωρήσει. Ήταν μεγάλο το ύψος αν κάποιος ή κάτι έπεφτε. Ο Φάριν προσεκτικά κοίταξε από την άκρη.

«προσέχετε την άκρη. Είναι πολύ το ύψος,» είπε ο Φάριν. Ο Έλανταν μειδίασε και κοίταξε κάτω από την άκρη και έπειτα έστρεψε τα μάτια του στον νάνο.

«Πρόσεχε, δεν θα ήθελες να πέσεις μέσα,» είπε αστειευόμενος ο Έλανταν και σκούντησε το Φάριν με το χέρι του. Τα μάτια του νάνου άνοιξαν διάπλατα από σοκ, αλλά σύντομα συνήλθε και κοίταξε έντονα τον Έλανταν που συνέχισε να περπατάει μαζί εμ τους υπόλοιπους.

«Υπομονή Φάριν,» είπε ο Έρανταν κοιτάζοντας τον Έλανταν. «Θα φύγουν σύντομα.»

«Το καλό που τους θέλω!» απάντησε γκρινιάζοντας ο Φάριν,

«Ορκ!» φώναξε δυνατά ο Έλανταν. Όλοι στη συντροφιά ύψωσαν τα όπλα τους και είτε πέταξαν βέλη, έκοψαν, ή μπλόκαραν βολές.

Ο Έρανταν έκοψε το κεφάλι ενός ορκ καθώς ο Φάριν πέταξε ένα βέλος απ' τη βαλλίστρα του σε ένα άλλο ορκ που επρόκειτο να κάνει έφοδο στον Έρανταν. Το βέλος βρήκε τη θέση του στο λαιμό του ορκ.

Ένα ορκ τον άρπαξε από πίσω και εκείνος έβγαλε το τσεκούρι του και έκοψε το χέρι του ορκ προτού τον αποτελειώσει. Προτού προλάβει να βγάλει ξανά τη βαλλίστρα και τα βέλη του, ένα ορκ που είχε ένα τσεκούρι όρμησε από πάνω του, έπεσε με ένα γδούπο στα πόδια του. Ο Έλροχιρ στεκόταν πίσω από το ορκ που έπεσε μπροστά του.

Το κράνος του κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος του προσώπου του και δεν μπορούσε να συναντήσει τα μάτια του κανονικά γιατί τα ορκ απέσπασαν την προσοχή του γύρω τους. Έτσι ένευσε ευχαριστώντας προτού αρχίσει να ρίχνει στα ορκ.

Η Άντριελ έριξε με τη ράβδο της μια γαλάζια μπάλα σε ένα ορκ πετώντας το στον τοίχο προτού το καρφώσει μ' αυτήν. Ο Φάριν πολέμησε τα τελευταία από αυτά προτού όλοι τους δουν τον Μεγάλο Αετό να προσγειώνεται σε μια συστάδα γρασιδιού ανάμεσα στις μορφές των βράχων και στο παλιό φρούριο.

Ο Έρανταν έτρεξε στον αετό με τους άλλους πίσω του.

«Το τείχος καθάρισε! Μπράβο!» ξεκίνησε ο Μπέλεραμ. «Είμαι ελεύθερος να πετάξω ανενόχλητος. Αλλά υπάρχουν περισσότερα ορκ στην πόλη.»

Ο Φάριν γρύλισε κάτω απ' την αναπνοή του μ' αυτό.

«Πόσα είναι εκεί;» ρώτησε ο Φάριν.

«Δεν μπορώ να πω. Αλλά μπορώ να πω ότι είδα όλους σας να πολεμάτε με ισχύ και να αφήνετε ένα μονοπάτι σκοτωμένους εχθρούς στο διάβα σας. Προς τα πού κατευθύνεστε τώρα;» ρώτησε ο Μπέλεραμ.

«Στην ακρόπολη,» απάντησε η Άντριελ αφού κοίταξε τον Έλανταν.

«Θα σκιάζω τις κινήσεις σας από ψηλά, σε ανοιχτό έδαφος μπορώ να χτυπάω ενάντια στους εχθρούς μας. Καλέστε με όταν η ανάγκη είναι μεγάλη,» είπε ο Μπέλεραμ προτού κρώξει και πετάξει ψηλά στον ουρανό.

«Εντάξει τότε, ας προχωρήσουμε,» είπε ο Φάριν.

~~~

Στην Ακρόπολη...

Αφού πολέμησαν δεκάδες ορκ αφήνοντας τα σκοτωμένα στο πέρασμα τους, επιτέλους έφτασαν στην ακρόπολη όταν έπεσε η νύχτα.

«Υπομονή είπες, θα φύγουν σύντομα είπες,» γκρίνιαξε σιγανά ο Φάριν στον Έρανταν.

«ηρέμησε Φάριν. Είναι καλό που προσφέρονται να μας βοηθήσουν, και δεν έχεις δει τι πολεμάμε; Είναι καλό να έχουμε κι άλλους πολεμιστές σαν εμάς,» είπε ο Έρανταν. Ο Φάριν ήταν ήσυχος μετά από αυτό. Ήξερε τώρα πως οι γιοι του Έλροντ τους βοηθούσαν πολύ περισσότερο από όσο πίστευε.

Ο Έρανταν και ο Έλανταν ξεκίνησαν να ρίχνουν βέλη στα ορκ που ήταν στην ακρόπολη και έριχναν σ' αυτούς.

Μερικά ορκ έτρεξαν προς αυτούς, αλλά καθαρίστηκαν όλοι γρήγορα από τη ράβδο της Άντριελ.

«Είσαι σαν τον Μιθράντιρ όταν το κάνεις αυτό,» της είπε ο Έλροχιρ με ένα χαμόγελο.

«Έτσι μου έχουν πει,» Η Άντριελ περπάτησε προσπερνώντας τον αλλά κίνησε τους γοφούς της λίγο παραπάνω καθώς πήγε να προφτάσει τον Έρανταν.

Ο Έλροχιρ ύψωσε ένα φρύδι μπερδεμένος παρακολουθώντας την να περπατάει διαφορετικά. Πρόσεξε νωρίτερα ότι η παιδική φίλη εκείνου και του αδελφού του συμπεριφερόταν διαφορετικά μόνο τριγύρω του, αλλά όντας ο αδίστακτος πολεμιστής που ήταν και βάζοντας το καθήκον πάνω από οτιδήποτε άλλο, έσφαζε ορκ και δεν σκεφτόταν τίποτα εκτός από αυτό.

«Υπάρχουν περισσότεροι πάνω στο τείχος!» φώναξε ο Έρανταν ρίχνοντας βέλη προς τα ορκ κατά μήκος του τείχους.

«Δεν θα έχουν το πλεονέκτημα για πολύ,» είπε ο Φάριν.

Ο Έρανταν και ο Έλανταν συνέχισαν να ρίχνουν βέλη καθώς η Άντριελ, ο Φάριν και ο Έλροχιρ όρμησαν σε κοντινή μάχη με τα ορκ στο έδαφος.

«η πύλη ανοίγει!» φώναξε ο Έλανταν πάνω από την κλαγγή των σπαθιών.

Οι υπηρέτες του Άγκανταρ ήρθαν τρέχοντας έξω από την πύλη με είτε ένα μακρύ κοντάρι ή μία δυνατή ράβδο σκοτεινής μαγείας. Υπήρχαν μόνο τουλάχιστον πέντε από αυτούς οπότε ρίχτηκαν γρήγορα με τη βοήθεια της Άντριελ και της ράβδου της.

Περπάτησαν μέσα στην ακρόπολη και στράφηκαν δεξιά σε μία σκάλα που οδηγούσε ψηλά μα πίσω στον εξωτερικό χώρο όπου τα ορκ έριχναν από πάνω με βέλη.

Ο Έλανταν έριξε στα τρία Ορ καθώς όλοι συνέχιζαν να τρέχουν. Πίσω στον εσωτερικό χώρο, αρκετοί ακόμα υπηρέτες του Άγκανταρ εμφανίζονταν κατεβαίνοντας τους τοίχους και όρμησαν σε περισσότερη μάχη.

Όταν τους νίκησαν όλους, Ο Έρανταν πέταξε ένα μαχαίρι σε ένα σχοινί το οποίο άνοιξε την πύλη. Ανέβηκαν όλοι το πρώτο σετ σκαλοπατιών καθώς ο Έρανταν πήγε να σηκώσει πάλι το μαχαίρι του προτού ανέβουν άλλο ένα σετ σκαλιών το οποίο οδηγούσε στη μεγαλύτερη πύλη του μεγαλύτερου μέρους της ακρόπολης.

Η ομάδα σταμάτησε μπροστά και την κοίταξε.

«Ο Άγκανταρ μπορεί να είναι μέσα εκεί,» είπε ο Έρανταν κοιτάζοντας ψηλά.

«Τότε εκεί είναι που πρέπει να πάμε,» είπε ο Έλροχιρ καθώς έκανε ένα προσεκτικό βήμα προς την πύλη. Σταματώντας μπροστά από τα κάγκελα, το χέρι του πήγε να γλιστρήσει μέσα από αυτά, αλλά πετάχτηκε απλώς πίσω από ένα κύμα δυνατής μαγείες και το κράνος του έπεσε κάτω.

Η Άντριελ τέντωσε το χέρι της προς τα κάτω για να τον βοηθήσει αλλά τα κατάφερε μόνος του.

«Η πύλη είναι σφραγισμένη από ένα ισχυρό μαγικό ξόρκι,» είπε ο Έλροχιρ καθώς σηκωνόταν πάλι στα πόδια του.

«Μπορείτε να σπάσετε το ξόρκι;» ρώτησε ο Έρανταν.

Ο Έλανταν κοίταξε την πύλη προτού απαντήσει, «Ίσως, αλλά θα πάρει χρόνο και αυτοσυγκέντρωση,»

Τα Ορκ που ούρλιαξαν σε κάποια απόσταση τους έκαναν όλους να κοιτάξουν προς τα εκεί, «Καλύτερα να ξεκινήσετε. Θα σας φρουρούμε καθώς δουλεύετε,» είπε ο Έρανταν στο ξωτικό.

Η Άντριελ έδωσε το κράνος του Έλροχιρ σε αυτόν, «θα το χρειαστείς. Σε έχει υπηρετήσει καλά μέχρι τώρα.»

Ο Έλροχιρ το πήρε από αυτήν με ένα νεύμα του κεφαλιού του. «Ευχαριστώ.» είπε και έβαλε πάλι το κράνος στο κεφάλι του προτού εκείνη προχωρήσει προς το μέρος του Φάριν και του Έρανταν για α βοηθήσει στη φρούρηση.

Παρόλο που φαίνονταν ολόιδιοι, η Άντριελ είχε μάθει να εντοπίζει τις διαφορές που τους έκαναν να ξεχωρίζουν. Ο Έλροχιρ είχε ένα πιο προτεταμένο και τετραγωνισμένο σαγόνι και πιγούνι από τον αδελφό του, του οποίου το σαγόνι ήταν πιο στρογγυλεμένο και προτεταμένο. Ο Έλροχιρ έμοιαζε στη μητέρα του Σελέμπριαν με τα ανοιχτά ασημένια μάτια της ενώ ο Έλανταν πήρε ένα σκούρο γκρι χρώμα όπως ο πατέρας του. Όμως όπως και να 'χε, ήταν δίδυμοι και έμοιαζαν και οι δυο πολύ στον πατέρα τους.

Ο Έλανταν και ο Έλροχιρ έβαλαν τα χέρια τους στην πύλη με τα κάγκελα και ξεκίνησαν να προσπαθούν να σπάσουν το ξόρκι.

~~~

Ο Φάριν, η Άντριελ και ο Έρανταν κατέληξαν να πολεμούν ορκ.

Αφού σκότωσαν την πρώτη ομάδα από ορκ, ο Έρανταν φώναξε, «Φέρνουν ενισχύσεις!»

Καθώς η δεύτερη ομάδα των ορκ βγήκαν απ' τις κρυψώνες τους, η Άντριελ είπε, «Είναι αδύναμοι στα χέρια, τα γόνατα, και το λαιμό.»

Η ομάδα τους σκότωσε όλους γρηγορότερα από πριν ρίχνοντας βέλη στο γόνατο, καρφώνοντας και κόβοντας τους στο χέρι, και σχίζοντας το λαιμό.

«Έρχονται ακόμα! Δεν φεύγουν ποτέ;» φώναξε ο Φάριν θυμωμένα. Κυμάτισε το τσεκούρι του γύρω του σκοτώνοντας ορκ με περισσότερη δύναμη.

Τα ορκ τους έσπρωξαν πιο κοντά στον Έλανταν και τον Έλροχιρ.

Η Άντριελ κυμάτισε τη ράβδο της αφήνοντας ένα κύμα μαγείας να βγει και χτυπώντας πολλά από τα ορκ καθώς ο Έρανταν τους έριξε μέχρι θανάτου. Έβγαλε το σπαθί του μια τελευταία φορά και σκότωσε τα υπόλοιπα με τον Φάριν.

Ένας βρυχηθμός τότε αντήχησε από την άλλη μεριά.

«Ένα τρολ των σπηλαίων.» είπε η Άντριελ καθώς το τρολ τους πλησίαζε. Αλλά το τρολ σύντομα ρίχτηκε κάτω από τον Μπέλεραμ.

Ο Μπέλεραμ βύθισε τα νύχια του μέσα στο τρολ και τον σκότωσε.

()

Οι δίδυμοι άφησαν μια βαθιά ανάσα και πήραν τα χέρια τους μακριά από την πύλη.

«Ορίστε! Το ξόρκι έχει απομακρυνθεί,» είπε ο Έλανταν.

«Ελάτε γρήγορα! Η πύλη έχει ανοίξει!» φώναξε ο Έλροχιρ εκεί όπου η ομάδα ήταν την άλλη πλευρά.

()

«Εδώ πρέπει να αποχωριστούμε για λίγο φίλοι μου, διότι δεν μπορώ να σας ακολουθήσω μέσα σε εκείνους τους στενούς διαδρόμους,» είπε ο Μπέλεραμ στην ομάδα.

«Θα αναχωρήσεις για το σπίτι σου;» ρώτησε η Άντριελ.

«όχι, κυρά, θα ήταν άδικο για μένα να πω αντίο όσο ζωές φίλων κρέμονται ακόμα από μια κλωστή. Θα περιμένω την επιστροφή σας. Θα μπορούσα να αποτρέψω ενισχύσεις από το να σας ακολουθήσουν μέσα στον πύργο,» απάντησε ο Μπέλεραμ,

«Καλύτερα να βιαστούμε. Τα ξωτικά προπορεύονται από εμάς!» είπε ο Φάριν κάνοντας την Άντριελ να στριφογυρίσει τα μάτια της και τον Έρανταν να κρυφογελάσει.

«Είθε η τύχη να σας συντροφεύει όλους,» είπε ο Μπέλεραμ παρακολουθώντας την ομάδα να μπαίνει με ασφάλεια μέσα στην πύλη.

()()

«Έλανταν! Έλροχιρ! Μείνετε μαζί μας!» φώναξε ο Έρανταν τρέχοντας στους διαδρόμους με τους άλλους δύο να ακολουθούν πίσω.

«Φυσικά,» είπε ο Έλανταν που στεκόταν κάτω από μια σκάλα με τον αδελφό του. Όλοι ανέβηκαν τη σκάλα μαζί και διέσχισαν ένα άλλο διάδρομο προτού φτάσουν σε μια άλλη πύλη.

Άνοιξε, αλλά ο Έλανταν και ο Έλροχιρ σιωπηλά κατέβηκαν τη σκάλα που οδηγούσε έξω πρώτα. Στάθηκαν σε κάθε πλευρά πίσω από μια κολώνα κατά μήκος του τοίχου.

Ο Έλανταν έκανε σήμα στην ομάδα να κατέβουν κάτω σιωπηλά τότε.

Ο Έρανταν κατέβηκε πρώτος τα σκαλιά σιγά και ακολούθησαν οι σύντροφοι του.

Κρύφτηκε πίσω από μια άλλη κολώνα για να έχει μια καλύτερη θέα των ορκ στο κέντρο μπροστά από μια μεγάλη πόρτα.

Οι πόρτες άνοιξαν αποκαλύπτοντας έναν ψηλό άνδρα καλυμμένο με πανοπλία από την κορυφή ως τα νύχτια. Τον Άγκανταρ,

«Θάρζογκ! Τι συμβαίνει εκεί έξω;» φώναξε θυμωμένα ο Άγκανταρ.

«Εισβολείς!» είπε ο Θάρζογκ.

«Πόσοι;» ρώτησε ο Άγκανταρ,

«όχι πολλοί, αλλά ελευθέρωσαν τον αετό,» απάντησε ο Θάρζογκ.

«Ηλίθιοι! Τώρα η παρουσία μας εδώ θα αποκαλυφθεί. Αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει η πλέμπα σου;» γρύλισε ο Άγκανταρ.

«Πρέπει να είναι τρανοί πολεμιστές. Αιματοβαμμένα Ξωτικά ή κάποιοι από αυτούς τους βρωμιάρηδες...» υποστήριξε ο Θάρζογκ.

«Δεν με νοιάζει,» επισήμανε ο Άγκανταρ. «Βρείτε τους και σκοτώστε τους όλους. Κάλεσε τους φρουρούς σου. Μην τους αφήσετε να δραπετεύσουν!»

Και με αυτά στράφηκε πάλι μέσα και οι πόρτες έκλεισαν πίσω του.

Ο Θάρζογκ στράφηκε στα άλλα ορκ, «Κάλεσε τη φρουρά μου, και κάντε το γρήγορα!»

Ο Έρανταν άκουσε κίνηση πίσω του και είδε τους συντρόφους του να τρέχουν σε μια κατεύθυνση πίσω του. Ο Έλροχιρ σταμάτησε και έκανε νόημα στον Έρανταν να ακολουθήσει, και αυτό έκανε.

Με τον Έλανταν και τον Έλροχιρ μπροστά, τα κατάφεραν μέχρι τα σκαλοπάτια ώσπου τους πρόσεξε ο Θάρζογκ.

«Σκοτώστε τους εισβολείς!» φώναξε ο Θάρζογκ και μια σειρά από απαίσια, χαλασμένα δόντια φάνηκε.

Ο Έλανταν και ο Έλροχιρ πρόλαβαν και πέρασαν την πύλη, όμως αυτή έκλεισε προτού ο Έρανταν και οι άλλοι περάσουν Ο Θάρζογκ φύσηξε ένα κέρας καθώς ορκ έβγαιναν τρέχοντας στον ήχο με τα όπλα τους έτοιμα.

Ο Έλανταν και ο Έλροχιρ πήγαν στην πύλη και προσπάθησαν μάταια να την ανοίξουν.

«Περιμένετε! Θα σας βοηθήσουμε!» είπε ο Έλανταν.

«όχι! Δεν πρέπει να αφήσουμε στην Άγκανταρ χρόνο να αποδράσει. Πηγαίνετε! Εμείς Θα αναμετρηθούμε με τους φρουρούς του,» είπε ο Έρανταν κοιτάζοντας τους συντρόφους του που έδειχναν ανήσυχοι αλλά είχαν ακόμα λίγη μάχη μέσα τους και εκείνη την ίδια ελπίδα στα μάτια τους που είχαν απ' την αρχή.

Έπειτα στράφηκε και επικεντρώθηκε στα ορκ που έρχονταν προς το μέρος τους. Και τότε ξεκίνησαν να πολεμούν.

«Ο μεγάλος είναι ο Θάρζογκ, ένας λοχαγός των Ορκ του Όρους Γκραμ!» φώναξε ο Έρανταν ρίχνοντας ένα βέλος στον Θάρζογκ που πήδησε κάτω από ψηλά.

«Λοχαγός, ε;» είπε ο Φάριν. «Ωραία! Κουράστηκα να πολεμάω με λακέδες.»

Ο Έρανταν συνέχισε να ρίχνει βέλη στον Θάρζογκ καθώς ο Φάριν κράδαινε το τσεκούρι του.

Η Άντριελ σκότωσε τα υπόλοιπα ορκ καθώς οι δύο άντρες πολεμούσαν τον λοχαγό.

Μετά από μια στιγμή που έμοιαζε αιωνιότητα, όλα τα ορκ και ο λοχαγός είχαν επιτέλους σκοτωθεί.

«Γρήγορα! Πρέπει να φτάσουμε τον Έλανταν και τον Έλροχιρ! Μπορεί να χρειάζονται τη βοήθεια μας,» είπε η Άντριελ καθώς άνοιγαν την πύλη και ανέβηκαν τα σκαλοπάτια που οδηγούσαν στην κορυφή του πύργου της ακρόπολης.

()()

Ο Έλανταν διασταύρωσε σπαθιά με τον Άγκανταρ, ο οποίος βρήκε ένα άνοιγμα και κλώτσησε τον Έλανταν στο έδαφος. Ο Έλροχιρ πήδησε ξανά στα πόδια του γρήγορα και γύρισε για να αποφύγει ένα χτύπημα, και το σπαθί του συγκρούστηκε με του Άγκανταρ.

«Έπρεπε να το είχατε σκάσει από τη Μέση Γη με τους υπόλοιπους του δειλού είδους σας, όσο είχατε ακόμα την ευκαιρία!» μούγκρισε ο Άγκανταρ με μίσος.

«Δεν το σκάμε από τίποτα,» γρύλισε ο Έλροχιρ, «πόσο μάλλον από εσένα, λακέ του Σάουρον!» Κεραυνοί άστραφταν στον σκοτεινό ουρανό πίσω του.

«Αργκ!» Ο Άγκανταρ χρησιμοποίησε όλο του το θυμό και έσπρωξε τον Έλροχιρ πίσω στο δάπεδο κάνοντας τον να γλιστρήσει κατά μήκος του.

«Ανόητοι! Είμαι το Δεξί Χέρι του Σάουρον! Θα δω το πολύτιμο Σχιστό Λαγκάδι σας να καίγεται, και τον μιγά πατέρα σας να γονατίζει μπροστά μου με αλυσίδες!» Βρυχήθηκε ο Άγκαντας περπατώντας πιο κοντά στον Έλροχιρ ο οποίος ήταν ακόμα στο έδαφος.

Ένα βέλος πέταξε ξυστά από τον Άγκανταρ αστοχώντας, μα το επόμενο που θα τον είχε καρφώσει εκτοξεύτηκε, αλλά πιάστηκε στον αέρα από τον Άγκανταρ.

Ο Έλανταν έβαλε στη χορδή του τόξου του άλλο ένα βέλος, «Δεν θα κάνεις τίποτα! Τα σχέδια σου τελειώνουν εδώ!»

Ο Άγκανταρ στράφηκε στον Ελανταν, «Η δουλειά μου μόλις ξεκίνησε! Νομίζετε ότι εσείς οι δύο μόνοι θα μπορέσετε να με σταματήσετε;»

«Δεν είναι μόνοι!» είπε η Άντριελ με τους άλλους δύο της συντροφιάς πίσω της.

«Μην ψάξεις για τους φρουρούς σου. Δεν θα έρθουν,» είπε ο Έρανταν.

«Το Φόρνοστ δεν σημαίνει τίποτα!» είπε ο Άγκανταρ περπατώντας στην άκρη του πύργου, «Δεν έχετε κερδίσει τίποτα εδώ!»

Τα μάτια της ομάδας άνοιξαν διάπλατα καθώς ο Άγκανταρ έπεσε από την άκρη του πύργου. Πήγαν στην άκρη και κοίταξαν κάτω για να δουν τον Άγκανταρ να πετάει ψηλά και μακριά σε ένα πλάσμα που έμοιαζε με δράκο.

«Δεν μπορούμε να ελπίζουμε στο να τον ακολουθήσουμε τώρα,» είπε ο Φάριν κοιτάζοντας πάνω.

«Αλλά εγώ μπορώ!» φώναξε ο Μπέλεραμ πετώντας από πάνω τους και πέταξε κυνηγώντας τον Άγκανταρ.

«όχι, δεν μπορεί...» είπε η Άντριελ κοιτάζοντας τον Μεγάλο Αετό με διάπλατα ανοιχτά μάτια. Ο Έλροχιρ έβαλε ένα χέρι γύρω της.

Καθώς ο Μπέλεραμ κυνηγούσε τον Άγκανταρ με κεραυνούς στον ουρανό, ο Άγκανταρ έφτιαξε μια μπλε σφαίρα στο χέρι του και έριξε κεραυνό στον Μπέλεραμ κάνοντας τον να κάνει μανούβρα χάνοντας λίγο ύψος.

«Μαγεία του Σάουρον! Αυτή δεν είναι φυσιολογική καταιγίδα!» φώναξε ο Μπέλεραμ προτού άλλος ένας κεραυνός τον πετύχει κάνοντας τον να χάσει ύψος πέφτοντας αυτή τη φορά.

Πλησίασαν όλοι στην άκρη του πύργου και ο Έλροχιρ με την Άντριελ ανέβηκαν πάνω στο περβάζι και κοίταξαν από κάτω με αγωνία. Δεν φαινόταν κανένα ίχνος του ανάμεσα στα σύννεφα.

«Δεν μπορώ να τον δω πια.» είπε ο Έλροχιρ λυπημένος και έσκυψαν όλοι τα κεφάλια με θλίψη.

Όμως τότε ο Μπέλεραμ πέταξε ψηλά και προσγειώθηκε μπροστά τους.

«Είναι μάταιο, έχει δραπετεύσει για τώρα,» είπε ο Μπέλεραμ.

«ναι, αλλά δεν μπορείς να κατηγορηθείς. Ήταν γενναίο εκ μέρους σου να τον κυνηγήσεις μόνος σου,» είπε ο Έλροχιρ ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στην Άντριελ που φοβήθηκε για τα χειρότερα πριν.

«Όντως. Παρόλο που ίσως δεν ήταν και ο πιο ασφαλής τρόπος...» πρόσθεσε ο Έλανταν.

«Προκάλεσε μια καταιγίδα! Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να φέρει τόση δύναμη;» ρώτησε ο Έρανταν.

«Ο Σάουρον είναι ειδικός σε σκοτεινή μαγεία. Έχει διδάξει αυτές τις τεχνικές σε θνητούς στο παρελθόν. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο Άγκανταρ έμαθε από τον ίδιο τον Σκοτεινό Άρχοντα,» είπε ο Έλανταν σκεπτικός.

«Είναι χειρότερο από τον Άγκανταρ,» είπε ο Φάριν. «υπήρχαν Ορκ εκεί κάτω που έκαναν ξόρκια εναντίον μας. Έχω αντιμετωπίσει πολλά Ορκ, αλλά αυτή είναι η πρώτη φορά που κάποιος χρησιμοποίησε μαγεία εναντίον μου.»

«Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι Άγκανταρ πέρασε τις γνώσεις του σε άλλους. Ακόμα και στα Ορκ,» είπε ο Έρανταν.

«Αυτό θα ήταν μεγάλο κακό, ακόμα και για κάποιον σαν εκείνον,» είπε ο Έλροχιρ.

«Τι ήταν αυτό το τέρας που καβαλίκευε;» ρώτησε ο Έρανταν τους δίδυμους σκεπτόμενος ότι ίσως ήξεραν.

Ο Έλανταν κούνησε το κεφάλι του, «Δε μπορώ να πω, δεν έχω δει ούτε ακούσει κάτι σαν αυτό μέχρι σήμερα.»

«Ούτε εγώ,» είπε ο Μπέλεραμ. «ίσως ο Σκοτεινός Άρχοντας έχει εκτρέψει αυτά τα πλάσματα ως πρόκληση στο λαό μου. Μπορώ μόνο να φανταστώ πόσα από αυτά τα πλάσματα έχει βάλει στις διαταγές του Άγκανταρ.»

Ο Έρανταν κοίταξε προς την καταιγίδα, «Πού μπορεί να πηγαίνει;»

«Είναι δύσκολο να πούμε αλλά θα μπορούσε να είναι οπουδήποτε. Τα Ομιχλιασμένα Όρη, Η Χώρα του Χειμώνα, ο μακρινός Βορράς η ακόμα και να επιστρέψει στη Μόρντορ,» απάντησε ο Έλροχιρ.

«Αυτό φαίνεται απίθανο, έκανε απειλές κατά του Βορρά,» είπε η Άντριελ.

«Ναι έχεις δίκιο. Και φοβάμαι πως έχε τα μέσα να πραγματοποιήσει εκείνες τις απειλές,» αναστέναξε ο Έλροχιρ.

«Από μέρους μου, θα συμμετείχα μετά χαράς στο κυνήγι κατά του Άγκανταρ, ωστόσο έχω το καθήκον μου να σκεφτώ. Πρέπει να επιστρέψω σπίτι να ενημερώσω τον Άρχοντα Γκουαχίρ για όλα όσα έμαθα εδώ,» είπε ο Μπέλεραμ.

«Το καθήκον για το λαό σου πρέπει να έρχεται πρώτο. Καλή σου τύχη Μπέλεραμ,» του είπε ο Έρανταν

«Έχε γεια όπου και αν πετάς,» είπε ο Έλανταν στον αετό.

«...μέχρι η φωλιά σου να σε λάβει ασφαλή στο τέλος του ταξιδίου σου,» πρόσθεσε ο Έλροχιρ.

«Τις ευχαριστίες μου! Τους χαιρετισμούς μου στον Έλροντ, τον πατέρα σας, και έχετε γεια,» είπε ο Μπέλεραμ στους δίδυμους προτού απογειωθεί αφήνοντας τη ομάδα και τους δίδυμους στη σιωπή.

Ο Έλροχιρ ήταν ο πρώτος που την έσπασε, «Όσο για εμάς, πιστεύω ως έχουμε ένα καθήκον να ενημερώσουμε τους συμμάχους μας γι όλα όσα έχουμε μάθει.»

«Τότε εμείς οι τρεις πρέπει να επιστρέψουμε στην κατασκήνωση των Περιφερόμενων Φυλάκων στη Διάβαση Σαρν. Ο Χάλμπαραντ θα αγωνιά για ότι νέα μπορούμε να φέρουμε,» είπε η Άντριελ.

«Ναι, το Σάιρ μπορεί να είναι ακόμα σε κίνδυνο. Ίσως χρειαζόμαστε εκεί,» πρόσθεσε ο Φάριν.

«Εάν μάθετε πως ο Χάλμπαραντ δεν έχει επείγουσα ανάγκη τις υπηρεσίες σας, θα σας πρότεινα να έρθετε στο Ιμλάντρις. Ίσως χρειαστούμε τη δύναμη και τη μαχητικότητα σας σύντομα,» είπε ο Έλροχιρ.

«Όμως τι θα γίνει με τον Άραγκορν και το Χόμπιτ που έψαχνε; Οι Μαύροι Καβαλάρηδες θα το κυνηγούν. Δεν θα έπρεπε να προσπαθήσουμε να τους βοηθήσουμε;» ρώτησε ο Έρανταν.

«αν ο Άραγκορν έχει βρει εκείνο το Χόμπιτ, είναι βέβαιο ότι θα κατευθύνονται και οι δυο προς το Ιμλάντρις,» απάντησε ο Έλανταν.

«Πολύ καλά λοιπόν, η Διάβαση Σαρν είναι ο προορισμός μας. Έχετε γεια προς το παρόν,» είπε ο Έρανταν.

~~

Φιου! Μεγάλο κεφάλαιο βγήκε, ίσως το μεγαλύτερο που έχω γράψει σε βιβλίο μου Πώς σας φάνηκε;