Εισαγωγή
Σημείωση: τα πλάγια γράμματα ανάμεσα στις γραμμές θα είναι flashback. To εξηγώ εδώ για να μη διακόπτω την αφήγηση γράφοντας τη λέξη flashback συνεχώς
Οι ασημένιες σταγόνες διέσχιζαν το σκοτάδι και έπεφταν στον πλακόστρωτο δρόμο κάτω. Το αχνό φως από τα σπίτια μόλις και μετά βίας αντανακλούσε στις λασπωμένες λιμνούλες που σχηματίζονταν. Δεν ήταν συνηθισμένο να δεις ένα ξωτικό, έναν περιφερόμενο φύλακα και έναν νάνο να περπατούν στους δρόμους το Μπρι, Ο Έρανταν, περπατώντας στ δρόμο με το τόξο του στερεωμένο στη πλάτη του και το μακρύ του σπαθί στη ζώνη του οδηγούσε την ομάδα. Μονάχα μερικοί άνθρωπο ήταν έξω, και πάλι όμως ήταν κάτω από την οροφή του σπιτικούς τους στη βεράντα, ή κάτω απ0ό κάποιο άλλο είδος κάλυψης παρακολουθώντας τη μυστηριώδες ομάδα των τριών να περνούν.
«Είναι καταθλιπτικό,» επισήμανε ο νάνος κρατώντας το τσεκούρι του καθώς παρακολουθούσε όλους όσους τους κοιτούσαν. Η βροχή χτυπούσε απαλά στο κράνος του, και αυτός ήταν ο μόνος ήχος που η ομάδα μπορούσε να ακούσει.
Η βροχή έτρεχε από το κράνος του στο πρόσωπο του, μετά στην πυκνή γενειάδα του. Η βροχή επίσης έπεφτε στα ξανθά μαλλιά του περιφερόμενου φύλακα.
Οι ταξιδιωτικές του μπότες πατούσαν μέσα απ' τις λιμνούλες προκαλώντας τις σόλες τους να είναι λασπωμένες και ακόμα πιο βρώμικες απ0ό την αρχή του ταξιδιού τους.
Από τους τρεις τους, μόνο το ξωτικό ήταν η μόνη που φορούσε ένα μανδύα με κουκούλα που κάλυπτε τα μακριά της μαλλιά κάνοντας τους άλλους δύο να ζηλεύουν.
«Έρανταν, ξέρεις που πάμε;» ρώτησε ο Φάριν κοιτάζοντας την πλάτη του Έρανταν και παρακολουθώντας τις σταγόνες να τρέχουν απ τα ξανθά μαλλιά του.
«Φυσικά και ξέρω.» είπε σίγουρος χωρίς να κοιτάζει πίσω τους άλλους δύο. Ο Φάριν αναστέναξε και έβγαλε την πίπα του.
«Τι προσπαθείς να κάνεις;» ρώτησε η Άντριελ τον Φάριν που προσπαθούσε να ανάψει την πίπα του. Κοίταξε πάνω και σήκωσε την πίπα προς το πρόσωπο της με το κοντό του χέρι.
«Τι σου φαίνεται πως κάνω;» είπε ο Φάριν.
«Πώς θα τη χρησιμοποιήσεις στη βροχή που πέφτει;» Σταμάτησε την προσπάθεια και κοίταξε προς τα πάνω το ξωτικό
«Μπορώ κάλλιστα να προσπαθήσω. Όλοι εδώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν μία. Σκέψου πόσο πιο χαρούμενο θα ήταν αυτό το μέρος.» Ο Φάριν χτύπησε το κράνος του και γέλασε ενώ μετά συνέχισε να προσπαθεί να ανάψει την πίπα.
«Εδώ είμαστε,» ανακοίνωσε ο Έρανταν. Η ομάδα κοίταξεπάνω την πράσινη πινακίδα με ένα λευκό άλογο σ' αυτήν και λευκά γράμματα στοκάτω μέρος. «Το Παιχνιδιάρικο Πόνι.» προχώρησε προς στην ταβέρνα καθώς οι άλλοιδύο τον ακολούθησαν. Υπήρχαν στοίβες άχυρου στην άκρη, ένα κάρο με ένα άλογοστο πίσω μέρος, και μια πόρτα στα αριστερά. Ο Έρανταν σταμάτησε μπροστά από την πόρτα κάνοντας τους άλλους δύο να πέσουν σχεδόν πάνω του.
«Θυμηθείτε πως είμαστε εδώ για να συναντήσουμε τον Άραγκορν, όχι να μεθύσουμε.» είπε ο Έρανταν.
«Δεν πρόκειται να πιω.» είπε η Άντριελ περπατώντας προς την πόρτα.
«Δεν μιλούσα για εσένα.» Είπε κοιτάζοντας τον Φάριν. Ο Φάριν κάγχασε και πήγε δίπλα στην Άντριελ βάζοντας το χέρι του στην πόρτα.
«Είναι ταβέρνα Έρανταν.» Ο Φάριν έσπρωξε την ξύλινη πόρτα της ταβέρνας ανοίγοντας την και η ομάδα μπήκε. Όταν προχώρησαν μέσα, οι σιγανές ομιλίες που ήταν σχεδόν μουρμουρητά σταμάτησαν και η προσοχή πήγε πάνω τους.
Στο βάθος είδαν ένα άντρα με κουκούλα να κάθεται, μόνος του και αμέσως κατάλαβαν ποιος ήταν.
Ο άντρας τους χαιρέτησε διακριτικά με ένα νεύμα του κεφαλιού και πλησίαζαν.
«Άραγκορν.» είπε ο Έρανταν.
«Έρανταν! Καλώς σε βρήκα! Και με τη συντροφιά της Άντριελ απ' το Σκιστό λαγκάδι και του Φάριν απ' το Έρεμπορ. Ένα απρόσμενο τρίο Που θα έβλεπε κανείς να περνά τις πόρτες το Παιχνιδιάρικο Πόνι. Ήσασταν στ Πέρασμα Σαρν ήταν το τελευταίο που έμαθα. Φέρνετε νέα απ' τον Χάλμπαραντ;» είπε ο Άραγκορν.
«Ναι, σκοτεινά νέα.»
«Φοβήθηκα πως θα ήταν έτσι. Γρήγορα, πείτε μου τι συνέβη, αλλά κρατήστε τις φωνές σας χαμηλά. Υπάρχουν εχθρικά αυτιά, ακόμα και εδώ στο Μπρι.»
Η Άντριελ πήρε το λόγο:
«Τρεις μέρες πριν, η φρουρά στο Πέρασμα Σαρν δέχθηκε επίθεση από εννέα Μαύρους Καβαλάρηδες.»
~~~
Οι οπλές των αλόγων τους ακούγονταν σαν κεραυνοί και οι κραυγές τους έκαναν το αίμα ολονών να παγώνει.
«Κινηθείτε γρήγορα φύλακες!» φώναξε ο Χάλμπαραντ. Οι τοξότες πίσω απ' το οχυρό έλαβαν θέση και τέντωσαν τα τόξα τους. Και τότε τους είδαν να έρχονται. Τα βέλη έπεφταν κατά πάνω τους σαν βροχή, όμως εκείνοι τα απέφευγαν. Κάποιοι απ΄ τους Φύλακες έχανα το κουράγιο τους και τράπηκαν σε φυγή. Συγκλονίστηκαν και η φρουρά πέρασε μέσα στο Σάιρ.
~~~
«Αυτό είναι χειρότερο απ' ότι φαντάστηκα. Ξέρω αυτούς τους Καβαλάρηδες. Έρχονται από τη Μόρντορ. Ο λαός μας δεν έχει ελπίδες να εναντιωθεί στους εννέα μαζί. Πόσο άσχημες ήταν οι απώλειες μας;» είπε ο Άραγκορν.
«Πολύ άσχημες. Προσπαθήσαμε να τους εναντιωθούμε αλλά ήμασταν περικυκλωμένοι από μία αύρα αφύσικου τρόμου.» απάντησε το Ξωτικό.
«Υπάρχουν περισσότερα που θα πρέπει να ξέρεις. Μετά την κατατρόπωση ένας από τους Εννέα Καβαλάρηδες συναντήθηκε με έναν σύμμαχο, ένα Άνθρωπο μεγάλης κακίας και δύναμης,» είπε ο Έρανταν.
~~~
Κατέφθασε πάνω σ΄ ένα μαύρο άλογο ,με τους υπηκόους του να τον συνοδεύουν.
«Άγκανταρ.» του είπε ο Καβαλάρης.
«Όπως ο αφέντης μας διέταξε, έχω αφυπνίσει τους Ορκ των βουνών. Ακόμα και τώρα έχω μία δύναμη που συγκεντρώνεται στα ερείπια του παλιού Φόρνοστ.» του είπε εκείνος.
«Επέστρεψε αμέσως και ετοίμασε τις δύναμις σου, θα τους χρειαστούμε σύντομα.» είπε ο Καβαλάρης,
«Οι Ορκ μου θα ένια έτοιμοι. Αυτά τα εδάφη δεν θα έχουν ειρήνη γα πολύ ακόμα, και σύντομα θα νιώσουν την οργή του Σκοτεινού Άρχοντα.» είπε ο Άγκανταρ. Και τότε χωρίστηκαν. Στο μεταξύ οι τρεις σύντροφοι είχαν κρυφτεί πίσω από κάτι δέντρα, γι' αυτό άκουσαν και είδαν όλα αυτά πολύ καλά.
~~~
Όταν τελείωσε την αφήγηση ο Έρανταν, ο Άραγκορν σκοτείνιασε ακόμα περισσότερο.
«Αν αυτός ο Άγκανταρ έχει μια δύναμη στο Φόρνοστ τότε η κατάσταση μας γίνεται ολοένα και πιο απελπιστική.» είπε.
«Μα γιατί όλη αυτή η δύναμη ενάντια σε τόσο ειρηνικά εδάφη; Δεν μπορεί ο Εχθρός να τα βλέπει ως απειλή.» είπε ο Φάριν.
«Θα το έλεγα κι εγώ, αλλά υπάρχει ένα Χόμπιτ από το Σάιρ που θα έρθει από εδώ με... ένα μεγάλο βάρος. Εάν πέσει στα χέρια του εχθρού θα σημάνει το χαμό ολονών μας. Τώρα αυτό το Χόμπι είναι περιτριγυρισμένο στο δρόμο με εχθρούς παντού τριγύρω. Πρέπει να το βρω πριν το κάνουν αυτοί, και σας χρειάζομαι για να τον κρατήσετε ασφαλή.»
«Είσαι ο Αρχηγός μου. Θα έκανα ευχαρίστως ό,τι διατάξεις.» είπε ο Έρανταν.
«Ναι. Κι εγώ θα λάβω μέρος σε αυτό.» είπε ο Φάριν.
«Τότε εμείς οι τρεις έχουμε την ίδια σκέψη, πώς μπορούμε να σε βοηθήσουμε;» ρώτησε η Άντριελ.
«Πρέπει να μειώσουμε την απειλή των εχθρών που είναι συγκεντρωμένοι στο Φόρνοστ. Ταξιδέψτε μέχρι εκεί και κάντε οτιδήποτε μπορείτε για να κρατήσετε το μάτι του εχθρού σε εσάς και μακριά από το Σάιρ!» είπε ο Άραγκορν.
«ίσως έχουμε βοήθεια σε αυτό το θέμα. Ο Έλανταν και ο Έλροχιρ ήταν στον βορρά απ' ότι άκουσα τελευταία. Οποιαδήποτε συγκέντρωση του εχθρού είναι βέβαιο πως θα τραβήξει την προσοχή τους.»
«Καλώς! Δεν θα μπορούσατε να βρείτε καλύτερους συμμάχους από τους γιους του Έλροντ του Μισοξωτικού.»
«Ελπίζω να συναντηθούμε, αλλά με η χωρίς βοήθεια ο εχθρός θα κρατηθεί απασχολημένος. Θα είμαστε βέβαιοι για αυτό.» είπε ο Έρανταν.
~~~
Ο Έρανταν περίμενε έως ότου οι σύντροφοί του δεν είχαν απόσταση ακοής πριν σκύψει μπροστά.
«Άρχοντα μου Άραγκορν...» ψιθύρισε. "...είσαι σίγουρος? Η Κυρά της γνώσης Άντριελ έχει αποδείξει τον εαυτό της στους Περιφερόμενους Φύλακες ξανά και ξανά, αλλά αν ο εχθρός είναι στο Φόρνοστ, αυτός ο θερμοκέφαλος νάνος...»
«Αυτός ο θερμοκέφαλος νάνος δεν είναι μισθοφόροςτου εμπόρου». απάντησε ο Άραγκορν, με τα χείλη να παίζουν με το στέλεχος τηςπίπας του. «Δεν παρατήρησες το έμβλημα στο κράνοςτου; Αυτός ο νάνος είναι ένας από τους έξιπρωταθλητές του Έρεμπορ και ένας ισχυρός πολεμιστής που δεν μπορείς να βρειςανάμεσα σε όλους τους Περιφερόμενους Φύλακες του Βορρά». Ο Έρανταν δίστασε και κοίταξε τον νάνο, που φαινόταν να μιλούσε με ένα χόμπιτ δίπλα στη φωτιά.
«Είναι εξαντλημένος. Ο θάνατος των συγγενών του τον οδηγεί σε δρόμους χωρίς προνοητικότητα».
«Αυτό χρειάζεται να έχει είναι η καθοδήγηση σοφών κεφαλιών όπως το δικό σου και η Κυρά της γνώσης». Ο Άραγκορν ανασήκωσε τους ώμους του. «Δεν ζητώ διακριτικότητα στο Φόρνοστ, αλλά βία».
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro