Κεφάλαιο 11
Αυτό που μου συνέβη είναι σχετικά πρόσφατο και δεν το έχω πει γενικά σε πολύ κόσμο.
Το καλοκαίρι καθώς γυρίζαμε από τις διακοπές μας με την οικογένεια μου, πήγα να κοιμηθώ στην καμπίνα που είχαμε νοικιάσει στο πλοίο.
Λίγη ώρα μετά τα φώτα άνοιξαν. Αφού είχα ξυπνήσει, κατέβηκα από την κουκετα.
Όπως κατέβαινα τα σκαλιά θυμάμαι να βλέπω τους γονείς μου να κάθονται στο απέναντι κρεβάτι μαζί με την θεία μου.
Μόλις με είδαν σταμάτησαν να μιλούν. Θυμάμαι να τους ρωτάω ατάραχα τι έλεγαν αλλά δεν απαντούσαν.
Τότε η θεία μου λεει "Να προσέχεις." την ρώτησα τι να προσέχω αφού δεν καταλάβαινα αλλά δεν μου απάντησε.
Λίγα δευτερόλεπτα μετά ξανά το ίδιο "να προσέχεις." λέει. "Ναι τι να προσέχω;" ρώτησα. Αλλά έμοιαζε πως δεν άκουγε τι έλεγα ούτε και κανείς άλλος.
Τότε ένιωθα το σώμα μου να προσπαθεί να με ξυπνήσει και εγώ να μην μπορώ να κουνηθώ!
Είχα παραλύσει! Μόνο τα μάτια μου ήταν ανοιχτά και κοιτούσα το σκοτάδι.
Μόλις τελείωσε όλο αυτό δεν ξανακοιμηθηκα..
Η αλήθεια είναι πως η θεία μου έχει πεθάνει αρκετά χρόνια και ήταν η πρώτη φορά που είδα ένα όνειρο με εκείνη.
Το πιο τρομακτικό ήταν πως με προειδοποιούσε για κάτι που δεν ξέρω αν έχει γίνει ή αν θα γίνει!
Πάντως κάθε φορά που το φέρω στο μυαλό μου ανατριχιάζω!
Γιατί τα όνειρα με συγγενής είναι οτι πιο κριπι υπάρχει στον πλανήτη;;;
Μα πραγματικά τώρα
Εσείς τι νέα;;
Πως πάνε οι ζωές;;
Εγώ πάντως ζω ακόμα θα δείξει στην συνέχεια...όχι νταξει 😂
Τα λέμε στο επόμενο!!! <3333
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro