- "Ημασταν ξαπλωμενοι στην ακτη για ωρες...Δεν μπορεις να φανταστεις πως ηταν..." μου ελεγε εκστασιασμενη η Μαρία.
-"Κανω μια αποπειρα να το φανταστω.." της ελεγα  φαινομενικα χαρουμενη
-"Μετα πηγαμε βολτα στην αμμο και ημασταν αγκαλισμενοι σε ολη τη διαδρομη .Μετα παιξαμε και με τα κυματα."
-"Στα μέσα του Νοεμβρη με τετοιο κρυο;Δεν κρυωσατε;"
-"Καλα δε γιναμε και μουσκεμα.Ειχε φερει κι αλλες πετσετες μαζι του ο Βαγγελης κι ηταν τοσο περιποιητικος...."
-"Μπραβο σας τα περασατε πολυ ομορφα.Συγχαριτηρια Μαρια τα καταφερες."της χαμογελασα ψευτικα
-" Ω ναι  τα καταφερα κι ούτε μπορω να το πιστεψω." ειπε κι αναστεναξε χαμενη σε μια νιρβανα η οποια με εκνευριζε πολυ.Συνεχιζα ομως να την κοιταζω παριστανοντας τη χαρουμενη εχωντας κολλημενο ενα επιπλαστο χαμογελο στο προσωπο μου.
-"Κριμα που στο παρτυ της Κυριακης δεν εισαι καλεσμενη. Εχω ακουσει πολλα. Θα γινει χαμος λενε."
-"Δεν με ενοχλει καθολου αυτο Μαρια.Εξαλλου την Κυριακη την αντιπαθω θυμασαι;" ειπα αφηνοντας αθελα μου να φανει ο εκνευρισμος μου.
Η Μαρια σαστισε.
-"Νικολ εισαι καλα;"
-"Μια χαρα Μαρια γιατι ρωτας;"
-"Φερεσαι παραξενα.Αντικοινωνικα θα ελεγα. Τι εγινε , αντιμετωπιζεις καμια ερωτικη απογοητευση;"
-"Οχι καθολου μια χαρα ειμαι κι ουτε βιωνω τιποτα τετοιο. Πως σου περασε απο το μυαλο; Οπως ημουν ειμαι."
-"Ελα τωρα Νικολ ανοιξου.Κολλητες ειμαστε.Τι συμβαινει;"μου είπε δείχνοντας ενδιαφέρον

   Την κοιταξα τοτε σοβαρα στα ματια.
-"Εχεις πολλες υποχρεωσεις με αλλα ατομα  και δεν συναντιομαστε συχνα  κι αν συναντηθουμε θα μιλησουμε για αλλα πραγματα λιγοτερο ενδιαφεροντα σε εμενα."
-"Οπως;"
-"Το παρτυ της Κυριακης ,τι θα κανεις με την καινουργια σου παρεα και γενικα τι θα κανεις εσυ.,"
-"Με βαρεθηκες δηλαδη;"
-"Βασικα βαρεθηκα να σε ακουω να μιλας μονο για τον εαυτο σου.Δεν με εχεις ρωτησει εδω και καιρο πως τα περναω εγω."
-"Το ξερω ειναι δυσκολο Νικολ αυτο, αλλα δεν μπορω να κρατηθω. Ειναι τοσα πολλα που ζω κι αλλα τοσα που μου μενει να ζησω...."
-" Που δεν μπορεις να με ακουσεις προς το παρων σωστα;"
Η Μαρια δε μιλησε μα συμφωνησε κανωντας νοημα με το κεφαλι.Ηθελα να την αρπαξω απο τα μαλλια και να της τα βγαλω της προδοτριας.Πηρα μια βαθεια αναπνοη να ηρεμησω ομως και αποκριθηκα ηρεμα:
-"Δεν πειραζει. Καταλαβαινω. "
Η Μαρια  χαμογελασε ανακουφισμενη τοτε.
Μεσα μου εβραζα σαν καζανι γεματο μολυβι
" Θα βαλω τα πραγματα στη σειρα που τους πρεπει" σκεφτομουν και πισω απο το μειδιαμα μου εσφιγγα απο οργη τα δοντια μου.

      Με το καιρο καταφερα  να φερω τα πραγματα στην πρωτη τους ισορροπια στο σχολειο. Απεκτησα τις δικες μου κλικες στις οποιες ειχα μεταφερει τα λεγομενα της Μαριας για την Κυριακη οταν την αντιπαθουσε κι φροντησα να ακουστουν μεχρι τα αυτια τη Κυριακης και των αλλων αριστουχων φιλων της.Οταν το εμαθε αυτο η Κυριακη  κι οι αλλοι εψησαν για αρκετο καιρο το ψαρι στα χειλη της Μαριας πριν τη ξεκοψουν οριστικα απο παρεα.Με τη φασαρια αυτη αποκοπηκε κι απο τον Βαγγελη ο οποιος ομως δεν πτοηθηκε και της εστειλε ενα τραγουδι του που ειχε μολις κυκλοφορησει."Να μ αγαπας " λεγοταν ο τιτλος του.Οπως ειπε στη Μαρια ο Βαγγελης ,το εγραψε απο εκεινη τη βολτα στη παραλια που πηγαν μαζι.Η Μαρια πεταγε στα συννεφα ενω εγω λυσσαγα.
"Εννοια σου Βαγγελη και θα εισαι ο επομενος."σκεφτομουν εξοργισμενη