Cam pov
Αν είναι δυνατόν έμπλεξα με ηλιθια έλεος. Έτρωγε κιόλας! Εδώ που τα λέμε πεινάω. Μέχρι να έρθει για να δω τι έχει η τσάντα της, την πήρα και κατάλαβα ότι είναι πολύ βαριά. Καλά πέτρες έχει μέσα! Την άνοιξα και είδα πολλά μπλοκ ζωγραφικής, μεγάλα και μικρά, κινητό, πορτοφόλι, κλειδιά και πολλά φάρμακα. Θα πρέπει να είναι βαριά άρρωστη αυτή. Πήρα το πορτοφόλι και είδα την ταυτότητα της, η οποία ήταν ξένη και από τις παλιές. Από κανένα φτωχό πολιτισμό θα ήρθε αυτή, όμως να ζει σε μια τέτοια γειτονιά, τι να πεις, ενώ κοιτούσα τα πράγματα ο οδηγός μιλούσε με αυτήν. Αμέσως έκλεισα την τσάντα και την πέταξα στο διπλανό κάθισμα. Τότε άνοιξε ο οδηγός την πόρτα και μπήκε μέσα. Όταν με είδε έμεινε να με κοιτάει μάλλον έπεσα σε φαν μου και γέλασα αμυδρά.

Emma pov
Ενώ κατέβαινα αργά τις σκάλες όσο μπορούσα, μάζεψα και τα μαλλιά μου μια κοτσίδα. Εφτασα έξω και είδα ακριβώς μπροστά μου έναν κύριο με κοιλιά, μαγουλάκια περίπου στα 50 να με κοιτάει. Τότε με πλησίασε και μου είπε στα αγγλικά...

?) Συγνωμη είσαι η κοπέλα με την χαμένη τσάντα?
Emma: Ναι εγώ είμαι!
?: Λέγομαι Mark και είσαι?
Emma: Ναι μάλιστα είπα από μέσα μου. Με λένε Emma κύριε Mark. Εσείς είστε που έχετε την τσάντα μου.
Mark: Όχι εγώ, κάποιος άλλος έλα μαζί μου.
Emma: Okay!

Emma pov
Παραξενευτηκα που με πηγαινε σε ένα μαύρο βαν το οποίο είχε φιμε τζάμια και δεν έβλεπα τίποτα από μέσα. Μου άνοιξε την πόρτα και μπήκα ενώ κάθισα κοίταξα ποιος ήταν ο τύπος που έμεινα παγακι ενώ αυτός γέλαγε με αυτό το υπέροχο χαμόγελο. Το καλύτερο στην Νέα Υόρκη! Το μόνο που είπα ήταν μια λέξη WTF!

Cam: Εγω δεν σε βρίζω ηλιθια!
Emma: Okay λάθος μου, θα τον έβριζα που με είπε έτσι, αλλά μπορεί να μην μου δώσει την τσάντα μου.
Cam: Ορίστε η τσάντα σου.
Emma: Ευχαριστώ πολύ Cam!
Cam: Ώστε με ξέρεις? Εγώ όμως όχι!

Cam pov
Απλά δεν είπε τίποτα και άνοιξε την τσάντα και έβγαλε τα φάρμακα της και αμέσως ρούφηξε το φάρμακο με το στόμα της. Μόλις το είδα αυτό, είπα φωναχτά..

Cam: Ναρκομανής είσαι? (Τότε μου έκλεισε το στόμα και είπε όχι με νεύρα).
Cam: Τότε? (Της είπα).
Emma: Έχω άσθμα και οι σκάλες με κούρασαν.
Cam: Γιατί δεν πήγες από το ασανσέρ? Ηλιθια! (Την βρίζω και αυτή ούτε που λέει κάτι για αυτό).
Emma: Απλά έτσι!
Cam: Φοβάσαι τους κλειστούς χώρους εε?
Emma: Και εσύ τα ύψη εε? Πρέπει να φύγω, αντίο!
Cam: Στάσου! Ποιο είναι το όνομα σου?
Emma: Πάντως ΟΧΙ ΗΛΙΘΙΑ! ΗΛΙΘΙΕ! Και έφυγα.

Cam pov
Εγώ ηλιθιος? Ευτυχώς που δεν θα την ξανά δω την ηλιθια μου έσπασε τα νεύρα. Είπα στον οδηγό να φύγουμε και αυτό κάναμε. Άκου εγώ ηλιθιος η χοντρή βγάζει και γλώσσα. Σίγουρα 100 κιλά θα ζυγίζει αυτή. Τότε ο οδηγός μου είπε ότι και 100 μην τα παραλές. 100 είμαι εγώ και έχω και κοιλιές. Τότε του είπα σκάσε και οδηγα. Πήγα στην εταιρεία με τα νεύρα τσαταλια. Είχε και ψίχουλα η μουλάρα στο στόμα.

Cam pov
Η ηλιθια δεν μου είπε ούτε το όνομα της, αλλά ούτε από που κατάγεται. Αλλά τι με νοιάζει εμένα κατάφερε να μου σπάσει τα νεύρα. Πέταξα την τσάντα στο πάτωμα στην αίθουσα χορού και ενώ όλοι με περίμεναν για εξάσκηση τους, εγώ δεν τους είπα τίποτα και πήγα στο γυμναστήριο της εταιρείας να κάνω γυμναστική για να σταματήσω να έχω νεύρα..

Emma pov
Τελικά όπως το πιστευα δεν είναι όλοι τόσο καλοί όσο δείχνουν στο γυαλί της κάμερας. Δεν τον περίμενα έτσι τον Cam, αλλά να μου πεις ότι έχουν πει ότι ήταν Bad boy στο σχολείο μικρός οπότε οι άνθρωποι δεν αλλάζουν. Όχι που θα μιλούσε καλά σε εμένα που είμαι χοντρη. Τέλος πάντων είπα να πάω στο διαμέρισμα μου για να κάτσω να ζωγραφίσω αφού πήρα τα συνεργα μου ξανά πίσω...

Emily pov
Ήμουν με την θεία στο σούπερ μάρκετ και περνάμε όσα μπορούσαμε να βρούμε φαγητά για το σπίτι όπως τρώνε όλοι οι κανονικοί άνθρωποι όμως ελάχιστα πράγματα βρήκαμε και πήραμε..

Mary: Έλεος όμως για να τα βρούμε αυτά ψάχναμε ώρες, ευτυχώς που θα κάτσω 1 μήνα και θα φύγω γιατί δεν θα αντέξω εδώ σου το λέω αυτό Emily, δεν ξέρω εσείς τι θα τρώτε εδώ, αλλά εσείς το αποφασίσατε να έρθετε εδώ..
Emily: Θεία έχουμε και τα ντελιβερι, όπως τις πίτσες, τα burger τα σάντουιτς εντάξει καλά είναι.
Mary: Τι σόι ζωή θα κάνετε με τέτοια φαγητά. Πάντως εάν είναι μέχρι τότε θα μπορέσω να σας κάνω λιγα από τα ελληνικά φαγητά.
Emily: Χαίρομαι που σε έχουμε εδώ έστω για λίγο.
Mary: Και εγώ κορίτσι μου. Στην αρχή δεν γνώρισα την αδερφή σου καθόλου στο αεροδρόμιο εκείνη με πλησίασε. Αλλάξατε και μεγαλώσατε πολύ.
Emily: Είδες τι κάνει το φάει και το νερό!
Emma: Όχι σε εμενα εξυπνάδες μικρή.
Emily: Χαχαχα και γελάσαμε.

Emily pov
Όταν φτάσαμε στο σπίτι ήταν πολύ ήσυχα και νόμιζα ότι η Emma δεν είχε έρθει ακόμα. Βάλαμε τα πράγματα στα συρτάρια και στο ψυγείο όσα ήταν για εκεί και πήγα στο δωμάτιο μας. Ενώ είδα την Emma στο γραφείο με ακουστικά και ως συνήθως να ζωγραφιζει. Της μιλούσα για να δω τι έγινε αλλά δεν ακουγε αφού είχε τα ακουστικά.  Πήγα και τις έβγαλα τα ακουστικά ενώ της έλεγα τι έγινε με τον κύριο που είχε την τσάντα?
Emma: Τίποτα!
Emily: Ναι καλά, λεγε τι έγινε?
Emma: Απλά ήταν ένα ειδωλο.
Emily: ΤΙ?
Emma: Με ξεκουφανες ρε!
Emily: Καλά και το λες έτσι?
Emma: Ναι πως θέλεις να κάνω αφού είναι μαλακας.
Emily: Ποιον συνάντησες και σε έκανε έτσι?
Emma: Τον Cam και από ότι φαίνεται δεν είναι όπως είναι μπροστά στην κάμερα.
Emily: Είδες από κοντά αυτό το σώμα και το χαμόγελο που αγαπάς τόσο πολύ?
Emma: Ναι και αυτό το χαμόγελο δεν έχει σχέση με τον χαρακτήρα που με έλεγε ηλιθια και ηλιθια.
Emily: Άρα εγώ τώρα στο κινητό έχω το τηλέφωνο του Cam?
Emma: Ναι!
Emily: Ευχαριστώ! Ευχαριστώ πολύ είσαι η καλύτερη αδερφή!
Emma: Δηλαδή αν είχες του Christoff τι θα έκανες?
Emily: Θα σου φιλουσα τα πόδια και θα έκανα τα πάντα για σένα.
Emma+Emily: Χαχαχα και λιώσαμε στα γέλια.
Emily: Που να το φανταζομασταν αυτό το πράγμα να γνωρίσουμε είδωλα..
Emma: Γιατί είμαστε στην χώρα τους και όχι στην Ελλάδα.
Emily: Σωστό και αυτό, καλά πάω να δω καμία σειρά.
Emma: Περίμενε η συναυλία πότε είναι?
Emily: Ποια συναυλία?
Emma: Ο Leo στο αεροπλάνο δεν σου έδωσε εισιτήρια για συναυλία?
Emily: Ηλιθια και γιατί δεν μου το είπες ρε?
Emma: Μόλις στο είπα ηλιθια...

Emily pov
Έτρεξα και την αγνόησα παντελώς για να δω που τα είχα βάλει και στο τέλος τα βρήκα στο παντελόνι που φορούσα στο αεροδρόμιο....