○ Κάθε φορά που βλέπω φυλλάδια να απεικονίζουν ανθρώπους που έχουν εξαφανιστεί, κάτι γελάει μέσα μου πονηρά. Δεν ξέρω γιατί, αλλά θα ήθελα πολύ να το μάθω. Μάλλον έχω αξιολογήσει τη ζωή μου τόσο λανθασμένα που θα μου άξιζε μια γερή σφαλιάρα για να συνέλθω.

○ Ξέρεις, τα αστέρια έχουν πολλά να μας διδάξουν. Και μόνο το γεγονός ότι φωτίζουν τον ουρανό κάθε βράδυ και πεθαίνουν, πέφτοντας με μεγαλειώδη τρόπο σαν φωτεινά βέλη στο σκοτάδι είναι από μόνο του θαυμάσιο.

○ Όλες τις φορές που πέθανα, το έβλεπα σαν αναγκαίο κακό. Αυτό που με ενοχλούσε περισσότερο ήταν τα δευτερόλεπτα που μεσολαβούν πριν κλείσει κανείς τα μάτια του...

○ Η Δάφνη έλεγε πως όταν γεννήθηκα είχα μεγάλο κεφάλι. Μάλλον την ξεγέλασε το μέγεθός του και δεν ασχολήθηκε ποτέ με τα μυαλά που κουβαλούσα.

○ Ο Ράνταλ είπε ότι το βλέμμα μου κόβει σαν ξυράφι κι ότι αν κάποιος θα μπορούσε ποτέ να σκοτώσει με μια μονάχα ματιά εκείνος θα ήμουν εγώ. Έχω βάσιμες υποψίες ότι κάτι που έκανα τον τρόμαξε. Να θυμηθώ να θέσω ένα νοητό υπόμνημα στον εαυτό μου: ο Ράνταλ είναι καλό σκυλάκι και δεν πρέπει να φοβάται... Αστειεύομαι.

○ Κοιτούσα τον Στίβεν να νευριάζει προσπαθώντας να αντικαταστήσει τη φθαρμένη ζάντα του πίσω λάστιχου του αυτοκινήτου με μια καινούργια. Το χειρότερο ήταν ότι τον άκουγα κιόλας. Άκουγα τις σκέψεις του ολοκάθαρα, σαν σε συχνότητα ραδιοφώνου. Οι βρισιές που σκεφτόταν ήταν ιδιαίτερα ευφάνταστες. Αναμφίβολα, μου είχε μοιάσει σε αυτό το κομμάτι...

○ Βρικόλακες που γυαλίζουν, λέει. Το μόνο πράγμα που γυαλίζει είναι το μάτι μου όταν τα νεύρα μου ξεφεύγουν από τον έλεγχο μου.