το αμφίβολο του κενού
κι η σπίθα στο βλέμμα
μηχανικά οι κινήσεις
κρύβουν από κάτω
μια ξεχασμένη παιδικότητα
ο γδούπος της παλεύει
να σαλεψει απ'τα μάτια
σα να θέλει να κατασπαράξει
και στρίβω το βλέμμα
τρομάζω
ξεχύνεται ο εαυτός μου
εδώ κι εκεί