Η απόσταση μας άνιση,
η λοξά μου παράδοξη κι η όψη μου ανάρμοστη.
Πυρακτωμένο τάλιρο, οι λέξεις
που φτύνω μ' αυταπάρνηση
νομίζοντας πως γνώρισα να εννοώ την κάτοψη.

Η έκφραση μου άλογη,
πεποίθηση πυρηνική παράλογη
μου μοιάζει ακατάλληλη°
ξεσταχιασμένο κόκκινο σα να ναι μια επανάσταση
-και λίγο σκοτωμένο-
Η λοξά μου παράλληλη:
πλαγιάζει με την τρέλα
και μια με την κατάθλιψη.

Η σύσταση μου άνιση,
η σφαίρα μου αλάθητη και γω κοιμάμαι άθικτη
σε πάτωμα ανισόπεδο
και πλήρως ραγισμένο.
Ισορροπώ σε τοίχους,
συνομιλώ με γρίφους
σε μια γωνιά ακάλυπτη.

- Σ