Ο γάμος {21}
"Ναι Μαρία μου μέσα είμαι τώρα σε λίγο έρχομαι να φύγουμε."
"Εντάξει περιμένω στο τραπέζι. Μην αργήσεις γιατί σε μία μισή ώρα πρέπει να είμαστε στον χώρο για την δεξίωση." λέει και ακούγοντας τον ήχος της πόρτας να κλείνει κατάλαβα ότι έχει φύγει και αρχίζουμε να ντυνόμαστε.
"Θα σε πάρω τηλέφωνο μόλις μπορέσω." του είπα μόλις ντύθηκα, του έδωσα ένα φιλί και έφυγα.
Τι ακριβώς έκανα μόλις τώρα.
"Βλέπω πέρασες καλά στην τουαλέτα."
"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς;"
"Οοό καταλαβαίνεις και πολύ καλά μάλιστα, αλλά δεν θα κάνω περισσότερες ερωτήσεις. Αλλά από ότι είδα ο Νίκος είναι πολύ ωραίος πάντως."
"Τι; Πώς το κατάλαβες;" τι με πρόδωσε;
"Δεν ήταν δύσκολο να το καταλάβω. Όταν μπήκε αυτός και η παρέα του καρφωθήκατε ο ένας στα μάτια του άλλου. Και μόλις σηκώθηκες να πας στο μπάνιο έτρεξε σχεδόν από πίσω σου, οπότε δεν ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβω πως αυτό είναι κάποιος που δεν ήθελες να δεις και μετά τις πρωινές σου εξομολογήσεις ήταν εύκολο να καταλάβω ποιος ήταν."
"Δεν σου ξεφεύγει τίποτα βλέπω."
"Δυστυχώς καλή μου αδελφούλα όχι, μαζί έχουμε μεγαλώσει και σε έχω μάθει πλέον"
"Χάχα έχεις δίκιο" είπα και σηκωθήκαμε να φύγουμε και τότε είδα τον Νίκο να βγαίνει από την τουαλέτα και να με κοιτάζει.
________________________________________________________________________________
Σήμερα είναι ή μέρα του γάμου. Από εκείνο το απόγευμα με τον Νίκο, δεν ξέρω πως καταλήξαμε να είμαστε όλη μέρα στο σπίτι του και συγκεκριμένα στο κρεβάτι του. Εντάξει η Μαρία με βρίζει κάθε φορά που με βλέπει, όμως παρόλο που με βρίζει που το κάνω αυτό αποφάσισε ένα βράδυ να βγούμε για να τον γνωρίσει και όχι μόνο αυτό αλλά τον κάλεσε και στον γάμο.
"Είσαι έτοιμη για σήμερα."
"Έτσι νομίζω. Το νυφικό μου είναι εντάξει ε;"
"Είσαι μια κούκλα Μαρία μου."
"Σίγουρα δεν φαίνομαι χοντρή έτσι."
"Μα Μαρία μου είσαι ακόμα πλάκα."
"Σίγουρα έτσι;"
"Ναι βρε Μαράκι μου, είσαι μια κούκλα, είμαι σίγουρη πως θα καταπλήξεις όλους τους καλεσμένους και προπάντων τον Μίλτο" λέει η Κατερίνα μου μόλις ακούει ότι την γκρίνια της.
"Άντε πάμε αρκετά αργήσαμε και μέχρι να φτάσουμε θα αργήσουμε και θα γκρινιάζει το μωρό μου."
Και ξεκινήσαμε να πάμε στην εκκλησιά. Εντάξει η Μαρία έχει αγχωθεί και είναι λογικό είναι η μέρα του γάμου της.
"Να μου προσέχεις το κοριτσάκι μου." λέει ο πατέρας μου στον Μίλτο, κλασσικός Έλληνας μπαμπά.
"Ναι κύριε Πέτρο σαν τα μάτια μου θα την έχω."
Και έτσι ξεκίνησε η λειτουργία και μέχρι να τελειώσουν οι χαιρετούρες πέρασαν σχεδόν τρεις ώρες. Η δεξίωση πήγαινε τέλεια εγώ με τον Νίκο ήμασταν μέσα στα μέλια, θέλω να δω πόσο θα κρατήσει όλο αυτό.
"Μωρό μου σε θέλω." άκουσα την φωνή του κοντά στο αυτί μου, ενώ τα χέρια του να μου χαϊδεύουν την μέση.
"Και εγώ μωρό μου, αλλά δεν μπορώ άμα φύγω έστω και για λίγο η αδελφή μου θα μου το χτυπάει για πάντα." λέω και γυρνάω και τον φιλάω με πολύ πάθος.
Πόσο λατρεύω να με φιλάει, αλλά δυστυχώς ξέρω πως είναι για λίγο.
"Τελικά λέω να πάρω ρίσκο και να πάμε κάπου που θα είμαστε μόνοι μας, όμως πάω πρώτα να το πω στην Κατερίνα για να με κάλυψη."
"Οκ μωρό μου, σε περιμένω εδώ." λέει και μου δίνει ένα απαλό φιλί που με κάνει να τον θέλω όλο και πιο πολύ.
"Κατερίνα μπορείς να με καλύψεις λίγο στην Μαρία για να μείνω λίγο μόνη με τον Νίκο."
"Δεν νομίζεις ότι όλο αυτό είναι λάθος;" λέει έχοντας ένα βλέμμα ανησυχίας.
"Είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος που θα με πληγώσει πάρα πολύ απλά δεν μπόρεσα να τον κρατήσω μακριά, ούτε που κατάλαβα πως έγιναν όλα αυτές τις μέρες."
"Ελπίζω κοριτσάκι μου τουλάχιστον τώρα να είσαι ευτυχισμένη, έστω και για λίγο." λέει καθώς με αγκαλιάζει, μόλις χωριζόμαστε πάω να βρω τον Νίκο.
Μόλις βγαίνουμε έξω με κολλάει στον τοίχο δίπλα από την πόρτα και ξεκινάει να με φιλάει όπως εκείνος ξέρει. Όμως κάτι, μάλλον κάποιος μας χαλάει την στιγμή.
"Τι κάνεις ρε μαλάκα;" λέει αυτός.
"Εγώ τι κάνω; Εσύ μας διακόπτεις μαλάκα;"
"Σε βλέπω να φιλάς την κοπέλα μου και θες να μην σας διακόψω."
"Τι ποια σου; Όχι όχι, εδώ μάλλον Κώστα έχεις κάνει κάποιο λάθος. Δεν είμαι αλλά ήμουν η κοπέλα σου. Μόνος σου με έχασες."
"Έκανα ένα λάθος είπα να σε αφήσω για λίγο καιρό μόνη σου, σε άφησα και με το παραπάνω και εσύ πας και φιλιέσαι με τον κάθε μαλάκα."
"Για πρόσεχε πως μιλάς. Να χαίρεσαι που κρατιέμαι και δεν σε πλακώνω για ότι της έχεις κάνει."
"Συγνώμη, για να δω αν κατάλαβα καλά, μου λες ότι περιμένεις από εμένα να σου παραμείνω πιστή και όχι μόνο αυτό αλλά πίστευες και πως θα σε συγχωρήσω."
"Έκανα ένα λάθος ήταν μόνο ένα βράδυ που παρασύρθηκα γιατί είχα πιει."
"Μία νύχτα μπορεί να ήταν για να μας καταστρέψει, όμως δεν ήταν μόνο μια νύχτα αλλά μια εβδομάδα αυτό που είχες μαζί της."
"Ότι κι αν ήταν έχει τελειώσει με την Χαρά εγώ μόνο εσένα θέλω και καμία άλλη."
"Ναι αν θυμάμαι καλά τα ίδια έλεγες και την προηγούμενη φορά που ειδωθήκαμε όμως έχει τελειώσει η υπομονή μου."
"Και θες δηλαδή να πετάξουμε ότι έχουμε ζήσει;"
"Τι δεν καταλαβαίνεις ρε από αυτό που σου λέει;"
"Εσύ τι πετάγεσαι ρε;"
"Γιατί δεν καταλαβαίνεις αυτά που σου λένε. Πρώτα την απατάς και τώρα έρχεσαι και τις ζητάς και τα ρέστα."
"Νίκο σε παρακαλώ άσ' τον και πάμε μέσα."
"Ναι Νικολάκη πήγαινε μέσα και άσε μας εμάς να μιλήσουμε"
"Σιγά μην σε αφήσω μόνο μαζί της." είπε ο Νίκος και έβαλε τα χέρια του κτητικά γύρω μου.
"Ρε κατέβασε τα χέρια σου από πάνω της."
"Όχι ρε." είπε ο Νίκος και ο Κώστας τον πλησίασε και του έδωσε μια μπουνιά.
"Τι έκανες ρε μαλάκα." και τότε του επιτέθηκε και ο Νίκος.
Δεν άργησαν να πιαστούν στα χέρια και εγώ να προσπαθώ να τραβήξω τον Νίκο αλλά μάταια.
Γεια σας τι μου κάνετε.?
Καινούριο κεφάλαιο... Ελπίζω να σας άρεσε.
Αν σας άρεσε ψηφίστε το και αφήστε σε σχόλια την γνώμη σας.
Μέχρι το επόμενο φιλάκια..
#Αγγελική
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro