Αν δεν ήταν η Βέρα αυτή που προσπάθησε να με πνίξει στην μπανιέρα, τότε ποι-

"Τι ώρα γυρίσατε σπίτι χθές το βράδυ;" σταμάτησε στην πόρτα, λίγο πριν την ανοίξει να βγει έξω και γύρισε πίσω και με κοίταξε μπερδεμένος. "Από το ραντεβού" συμπλήρωσα.

"Δεν θυμάμαι" έξησε τον σβέρκο του και κοίταξε κάτω "Ίσως κάπου στις 2:00 το πρωί"

2:00 το πρωί; που είχανε πάει και επέστρεψαν τόσο αργά; είχανε φύγει από το σπίτι νομίζω γύρω στις 7:00 Θυμάμαι πως λίγο πριν πέσω στο κρεβάτι για να κοιμηθώ η ώρα είχε πάει κάπου στη 1:00 και μετά ξεκίνησε ο εφιάλτης.

Η σκιά.
Το μαχαίρι.
Το αυτοκίνητο.

Άκουσα ένα αυτοκίνητο να παρκάρει έξω από το σπίτι λίγο πριν φύγει το άτομο που προσπάθησε να με σκοτώσει με το μαχαίρι. Από την στιγμή που ήρθε στο δωμάτιο μου μέχρι την στιγμή που έφυγε δεν νομίζω πως πέρασαν πάνω από 10 λεπτά. Άρα αν το άτομο εκείνο ήρθε κάπου κοντά στη 1:00 η ώρα, θα έφυγε σίγουρα πριν τις 2:00. Αλλά η σκιά έφυγε όταν άκουσε το αυτοκίνητο. Άρα εκείνο το αυτοκίνητο ήρθε πριν τις 2:00. Η σκιά όμως ήταν σαν να φοβήθηκε μην την δει οποίος βρισκόταν στο αυτοκίνητο, σαν να ήξερε πως ήταν ο Άλεξ και η Βέρα αλλιώς δεν θα έφευγε από το δωμάτιο μου αν πίστευε πως οι ιδιοκτήτες του αυτοκινήτου δεν μένουν σε αυτό το σπίτι. Άρα δεν θα μπορούσε η σκιά να ήταν η Βέρα ή ο Άλεξ, αφού επέστρεψαν σπίτι μαζί και λίγο μετά αφότου έφυγε η σκιά.

"Και που πήγατε ραντεβού;" ρώτησα όσο πιο αδιάφορα μπορούσα.

"Δική της ήταν η ιδέα να βγούμε..." είπε και έκανε δύο βήματα πιο κοντά μου, σαν να νόμιζε ότι ζήλευα και για αυτό ήθελα να μάθω λεπτομέρειες για το ραντεβού τους.

"Δεν είναι αυτό που ρώτησα" είπα αδιάφορα.

Με κοίταξε λίγο χωρίς να πει κάτι και μετά άνοιξε το στόμα του να μιλήσει, αλλά λίγο πριν προλάβει να βγει η λέξη έκλεισε το στόμα του ξανά σαν να μετάνιωσε και τελικά είπε "σε ένα εστιατόριο." Αυτό μου το είχε πει και η Βέρα πριν φύγουν αλλά δεν γίνεται να έτρωγαν για πάνω από 5 ώρες. Εκτός και αν έφαγαν όλο το εστιατόριο.

"Μόνο εκεί πήγατε δηλαδή;" κοιταξε έξω από την μισάνοιχτη πόρτα του δωμάτιο μου μάλλον για να βεβαιωθεί ότι η Βέρα δεν ήταν έξω.

Όταν σιγουρεύτηκε ότι η Βέρα δεν είναι εκεί, χαμήλωσε ελάχιστα την φωνή του και έκανε μερικά βήματα πιο κοντά μου για να μπορέσω να τον ακούσω. "Γυρίσαμε κάποια στιγμή πίσω στο σπίτι για να πάρουμε έξτρα χρήματα για βενζίνη και παγωτό"

Ήρθαν πίσω; Τι ώρα;
Για βενζίνη και παγωτό, άρα μετά που έφυγαν από το εστιατόριο.
Αλλά τι ώρα έφυγαν από το εστιατόριο;
Αν τον ρωτήσω όλα αυτά θα φανεί σαν να του κάνω ανάκριση και ίσως να μην απαντήσει. Και αν αυτός έχει κάποια εμπλοκή με το χθεσινοβραδινό περιστατικό και όλα τα προηγούμενα τότε σίγουρα δεν θα απαντήσει. Μπορεί όμως να μην έχουν καμία ανάμιξη. Ή να τα έκαναν μαζί. Και οι δύο.

Έκανα ένα μεγάλο βήμα μπροστά για να τον πλησιάσω ακόμη περισσότερο και κοίταξα κάτω, σήκωσα ξανά το κεφάλι μου πάνω και είπα "Παγωτό ε;" προσπαθώντας να ακουστώ σαν να ζηλεύω. Αφού πριν πίστεψε πως ζηλεύω που βγήκαν ραντεβού, μπορώ να το εκμεταλλευτώ ώστε να μάθω όσα θέλω χωρίς να υποψιαστεί κάτι. "Και τι κάνατε δηλαδή από την στιγμή που ήρθατε σπίτι για να πάρετε τα χρήματα;" έπιασα το δεξί του χέρι και άρχισα να το χαϊδεύω αργά και απαλά με τον αντίχειρα μου. Ξαφνιάστηκε στην αρχή αλλά μετά αφέθηκε. "Τι ώρα ήρθατε σπίτι;" ρώτησα ξανά κοιτώντας τον στα μάτια όσο πιο γλυκά και αθώα μπορούσα.

"Μάλλον γύρω στη 1:00, κατέβηκα σπίτι πήρα τα χρήματα και πήγαμε στο βενζινάδικο"

Επέστρεψαν σπίτι στη 1:00, δηλαδή περίπου την ώρα που έγινε το περιστατικό, αλλά δεν άκουσα το αυτοκίνητο τους να παρκάρει. Ίσως να μην πάρκαραν απέξω ή απλά να μην το άκουσα.
Ο Άλεξ μπήκε στο σπίτι την ώρα που γινόταν το περιστατικό στο δωμάτιο μου, αλλά αυτό σημαίνει πως με άκουσε να φωνάζω.
Αν όμως με άκουσε γιατί δεν ήρθε πάνω να δει γιατί φωνάζω, αν είμαι καλά;
Αν όταν ήρθε στο σπίτι η σκιά δεν είχε ακόμη εμφανιστεί και γιαυτό δεν με άκουσε;
Αν με άκουσε γιατί αυτός ήταν η σκιά στο δωμάτιο μου;

"Εδώ είσαι; σε ψάχνω τόση ώρα" οι σκέψεις που διακόπηκαν όταν εμφανίστηκε η Βέρα, στεκόταν λίγο έξω από το δωμάτιο μου και κοίταζε μια εμένα και μια τον Άλεξ.

Προσπάθησα με ένα χαμόγελο να κρύψω την απογοήτευση στο πρόσωπο μου από το γεγονός πως μόλις μου χάλασε την ευκαιρία να αποσπάσω τις πληροφορίες που ήθελα. "Όλος δικός σου" είπα και βγήκα από το δωμάτιο. Όταν πέρασα από την πόρτα έσπρωξα με τον ώμο μου ελάχιστα την Βέρα και κτύπησε ο άλλος της ώμος στην άλλη πλευρά της πόρτας. Ήταν μισάνοιχτη και δεν μας χωρούσε και τις δύο τι να έκανα;