(1) Τα παιδιά και οι γονείς
<< Σήμερα το μεσημέρι έφαγα ΔΗΜΗΤΡΗΔΕΣ ΨΗΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ !>>
Η δεκατετράχρονη Ταμάρα έγινε έξαλλη. Έγραφε το ημερολόγιό της πριν από λίγη ώρα και μετά έφυγε από το δωμάτιο όπου κοιμόταν αυτή και ο Λουκάς,ο δίδυμος αδελφός της, για να πάει στην τουαλέτα.Παρόλο που δεν έλειψε ούτε πέντε λεπτά ,ο Λουκάς πρόλαβε να γράψει την ανοησία του.
Στο δωμάτιο με τους λαχανί τοίχους όπου η δεκατριάχρονη Ταμάρα κοιμόταν μαζί με τον δίδυμο αδελφό της,τον Λουκά ,υπήρχαν δύο γραφεία,ένα για τον καθένα, που ήταν τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο.Πάνω στο γραφείο της Ταμάρα υπήρχε ένα τετράδιο,το οποίο η Ταμάρα χρησιμοποιούσε ως ημερολόγιο.Εκείνο το απόγευμα η Ταμάρα ξεκίνησε να γράφει στο ημερολόγιό της όπως έκανε κάθε απόγευμα,αλλά έφυγε βιαστικά από το δωμάτιο για να πάει στην τουαλέτα δίχως να ολοκληρώσει τη φράση που είχε ξεκινήσει να γράφει.
Ο Λουκάς, καθόταν στο γραφείο του και έκανε μια άσκηση στο μάθημα της λογοτεχνίας αλλά βαριόταν να την ολοκληρώσει.Μόλις η αδελφή του έφυγε από το δωμάτιο,αποφάσισε να κάνει κάτι που θα ενοχλούσε την Ταμάρα,θα γινόταν αφορμή για να αρχίσουν να μαλώνουν και έτσι θα σταματούσε να βαριέται.
Το τετράδιο της Ταμάρα που βρισκόταν πάνω στο γραφείο της ήταν ανοιχτό σε μια σελίδα σχεδόν κενή,μόνο στο πάνω μέρος της σελίδας ήταν γραμμένη η μισοτελειωμένη φράση:<<Χθες το μεσημέρι έφαγα...>>. Ο Λουκάς πήρε το στυλό που βρισκόταν στο γραφείο της Ταμάρα και ολοκλήρωσε τη συγκεκριμένη φράση όπως εκείνος ήθελε,γράφοντας βιαστικά και άτσαλα με κεφαλαία γράμματα που ήταν τεράστια σε αντίθεση με τα μικροσκοπικά καλλιγραφικά γράμματα της Ταμάρα. Και έτσι σχηματίστηκε η φράση <<Σήμερα το μεσημέρι έφαγα ΔΗΜΗΤΡΗΔΕΣ ΨΗΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΦΟΥΡΝΟ ΜΕ ΠΑΤΑΤΕΣ!>>
Για να φανεί ότι δεν έκανε τίποτα, ο Λουκάς είχε σκύψει πάνω από το τετράδιο της λογοτεχνίας και έκανε πως γράφει.Στην πραγματικότητα ήταν ακόμα στην πρώτη πρόταση και για να φανεί ότι γράφει έκανε ανάλαφρες μουτζούρες στο πάνω μέρος της σελίδας με το στυλό.
"Πάλι μου ζωγράφισες το ημερολόγιο!"
"Δεν το ζωγράφισα! Έγραψα!"απάντησε ο Λουκάς με ένα ύφος λες και δεν συνέβαινε τίποτα.
"Γράμματα είναι αυτά,σαν ορνιθοσκαλίσματα μοιάζουν έτσι όπως είναι!"σχολίασε η Ταμάρα.
"Από τον Δημήτρη κάνω σίγουρα καλύτερα γράμματα!"είπε ο Λουκάς αναφερόμενος στο αγόρι που άρεσε στην Ταμάρα.
"Που έχεις δει εσύ τα γράμματα του Δημήτρη;"
"Τα φαντάζομαι!"
"Αχ,σαν τώρα τη θυμάμαι εκείνη την ημέρα! Είχαμε πάει στο σπίτι της Μαρίας,στο πάρτυ για τα γενέθλια του Γιαννάκη. Τότε έκλεινε τα δύο..."
"Πω,ναι, και η μάνα μας με τη μάνα της τον έλεγαν Cookie επειδή και καλά είναι κιουτ! Ό,τι πιο κρίντζ!"
"Κι εγώ ήθελα να λέω Cookie τον Δημήτρη συνθηματικά!"
"Και ναι, εδώ βλέπουμε ότι το κρίντζ είναι κληρονομικό!"
"Σκάσε, ήθελα να τον λέω cookie γιατί ήταν γλυκός σαν μπισκότο!"
"Αν το πας έτσι τον Δημήτρη θα έπρεπε να τον λένε μπρόκολο!"
"Δεν θα σχολιάσω! Τέλος πάντων, ακόμα σκέφτομαι ότι όλα άρχισαν κάπως έτσι:η μαμά με φώναξε και όταν ήρθα δίπλα της ήταν ο Δημήτρης!<<Ταμάρα ο Δημήτρης! Δημήτρη η Ταμάρα!>>Τότε σκέφτηκα..."
"Να πας τουαλέτα!"
"Όχι! Σκέφτηκα τι άσχημος που είναι με τα γυαλιά! Δηλαδή, στην αρχή όντως δεν μου άρεσε..."
"Κάτι μας είπες τώρα!"
"Μην διακόπτεις!Στην πορεία, βλέποντας τον να μιλάει ευγενικά σε όλους,να παίζει με τα μικρά παιδάκια,να τους φουσκώνει μπαλόνια,τον συμπάθησα! Μάλιστα ένιωσα μεγάλη ντροπή για τις σκέψεις που έκανα για αυτόν αρχικά!"
Ο Λουκάς δεν πρόλαβε να απαντήσει γιατί εκείνη την στιγμή ακούστηκε η ειδοποίηση από το κινητό του. Είχε ένα νέο μήνυμα.
"Ποιος είναι;"τον ρώτησε η Ταμάρα.
"Ο Ιάσονας!"
"Και τι σου έστειλε;"
"Να μη σε νοιάζει!"
"Ο Ιάσονας δεν είναι αυτός που ήσασταν φίλοι στο νηπιαγωγείο, μετακόμισε και μετά ήρθε ξανά εδώ;"
"Ναι, έξι χρόνια είχα να τον δω!"
Ο Λουκάς και η Ταμάρα διασκέδαζαν μαζί πειράζοντας ο ένας τον άλλον. Ήταν δύο δίδυμα αδέλφια στα οποία η Ελπίδα έμεινε έγκυος καταλάθος,σε μία περίοδο που αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα στον γάμο της με τον πατέρα τους τον Παύλο.Τελικά ήρθαν στον κόσμο εννέα μήνες αργότερα και από τότε και οι δύο γονείς έκαναν τα πάντα για να κάνουν τα παιδιά τους ευτυχισμένα.Και τα κατάφεραν! Σαν ζευγάρι όμως, η σχέση τους είχε καταστραφεί...
......................
Η Ελπίδα ήταν μία πολύ έξυπνη γυναίκα και ταυτόχρονα υπέροχος άνθρωπος.Αν και στο παρελθόν ήταν όμορφη, μετά τη γέννηση των παιδιών της, του Λουκά και της Ταμάρα, είχε πάρει αρκετά κιλά. Ο Παύλος ήταν ένας πολύ ωραίος άντρας, όμως συχνά γινόταν αλαζόνας και εγωιστής. Παρόλο που η Ελπίδα και ο Παύλος ήταν δύο εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι, γνωρίστηκαν μέσα από μια περιπέτεια στο παρελθόν.Και δυστυχώς η σχέση τους στο παρόν έχει γίνει εντελώς τυπική εξαιτίας του Παύλου.
Ο εγωισμός του και η αλαζονεία του τον έκαναν να κοιτάξει μια άλλη γυναίκα, χωρίς όμως να έχει το θάρρος να το παραδεχτεί ευθέως. Έτσι συναντούσε την άλλη γυναίκα κρυφά από την Ελπίδα.Είχε ένα δικό του ιδιωτικό σχολείο,"Εκπαιδευτήρια Αλεξανδροπούλου" ονομαζόταν και ως διευθυντής είχε διάφορες εκκρεμότητες.
Η Ελπίδα δεν ήξερε τίποτα για τη λειτουργία του σχολείου, έτσι εκείνος της είχε πει ψέματα ότι μια από τις εκκρεμότητές του ήταν να πηγαίνει στο σχολείο κάθε απόγευμα γιατί είχε αναλάβει το μάθημα ενισχυτικής διδασκαλίας. Όποτε ήθελε να συναντήσει μία άλλη γυναίκα με την οποία απατούσε την Ελπίδα, χρησιμοποιούσε τη συγκεκριμένη δικαιολογία για να φύγει από το σπίτι. Και υπήρχε μία συγκεκριμένη γυναίκα από ένα σημείο και έπειτα...Στο δικό της σπίτι ετοιμαζόταν να πάει για άλλη μια φορά και εκείνη την μέρα...
Όταν ετοιμάστηκε, λίγο πριν φύγει, κοιτάχτηκε στον καθρέφτη.Ήταν πράγματι πολύ ωραίος! Τα ξανθά μαλλιά του είχαν γίνει σχεδόν καστανά από την λακ.Τα γαλάζια μάτια του κοιτούσαν με ικανοποίηση το είδωλό του στον καθρέφτη.Ήταν γύρω στα σαράντα,κι όμως, το σώμα του έμοιαζε με το σώμα ενός μοντέλου.Φόρεσε ένα δερμάτινο μπουφάν, στις τσέπες του οποίου έβαλε το κινητό του και το πορτοφόλι του.
Βγαίνοντας από την κρεβατοκάμαρα και πηγαίνοντας στο σαλόνι, είδε την Ελπίδα να κάθεται στο τραπέζι και να διορθώνει διαγωνίσματα μαθηματικών.Δεν έδειχνε καθόλου μα καθόλου ικανοποιημένη...
"Γιατί μου κάνουν τέτοια λάθη!Να πω ότι ήταν σε καμία δύσκολη άσκηση καλά, αλλά όταν τους ζητάω θεωρία και μου γράφουν ό,τι να'ναι, είναι αδικαιολόγητο!"
"Εγώ στη θέση σου θα έβαζα υψηλούς βαθμούς για να περνάνε και να μην τους έχω μετά μέσ' στα πόδια μου και να μην ακούω και παράπονα από τους γονείς!"της είπε ο Παύλος έχοντας ένα υπεροπτικό ύφος.
"Βλέπεις, εμείς στα δημόσια σχολεία έχουμε καλύτερο σύστημα, δεν είμαστε τεμπέληδες σαν κάποιους άλλους!"είπε η Ελπίδα υπονοώντας ότι ο Παύλος ήταν τεμπέλης και έκανε ό,τι ήταν βολικό για αυτόν χωρίς να νοιάζεται για την πραγματική πρόοδο των μαθητών του.
"Δεν ξέρω τι σύστημα έχετε Ελπίδα, πάντως στο Αλεξανδροπούλου έρχονται πολλά παιδιά! Πάω τώρα! Έχω μάθημα!"
Λέγοντας αυτό,βγήκε από το σπίτι,μπήκε στο αυτοκίνητό του και έφυγε για το σπίτι της άλλης γυναίκας.
...................
Όταν ο Παύλος έφτασε έξω από την λευκή πόρτα της διώροφης μονοκατοικίας όπου έμενε η γυναίκα εκείνη, χτύπησε το κουδούνι περιμένοντας με ανυπομονησία τη στιγμή που θα άνοιγε η πόρτα.Όταν τελικά η πόρτα άνοιξε, εκείνη φάνηκε στην είσοδο.Το όνομά της ήταν Ούρσουλα. Παρόλο που ήταν περίπου στην ηλικία του, το αδύνατο κορμί της και το χαμηλό ύψος της σε συνδυασμό με το ντύσιμό της έδιναν την εντύπωση ότι βρισκόταν ακόμα στην εφηβεία. Στα μάτια της ήταν ζωγραφισμένο ένα παραπονιάρικο ύφος και σε μερικά δευτερόλεπτα άρχισε να παίζει με μια τούφα από τα ξανθά μαλλιά της.
"Επιτέλους ήρθες! Είχες πει έξι και ήρθες εξήμισι!Τι έκανες μισή ώρα;"τον ρώτησε ναζιάρικα.
"Ετοιμαζόμουν μωρό μου!"
"Μπορούσες να βάλεις κάτι πρόχειρο! Άλλωστε δεν θα μείνουμε ντυμένοι για πολύ!"
"Αυτό να μου πεις! Στο μεταξύ,ο Άγγελος και η Χριστίνα τι ώρα θα έρθουν;"
"Έχουν βγει βόλτα και θα γυρίσουν αργά το βράδυ, μην ανησυχείς!"
....................
Και κάποτε έφτασε το βράδυ, εκείνο το βράδυ ένα συνηθισμένο βράδυ σαν όλα τα υπόλοιπα που ο Άγγελος και η Χριστίνα, τα παιδιά της Ούρσουλας, είχαν επιστρέψει σπίτι τους και χαλάρωναν στο δωμάτιό τους χαζεύοντας στιγμιότυπα μόνο από έναν παλιό αγώνα ποδοσφαίρου που η Χριστίνα δεν είχε προλάβει να δει... Η Χριστίνα ήταν στην ίδια ηλικία με τα παιδιά του Παύλου, ενώ ο αδελφός της ήταν μερικά χρόνια πιο μεγάλος.Είχαν μάθει και εκείνοι να έχουν καλή σχέση και επαφή σαν αδέλφια παρόλο που είχαν διαφορά ηλικίας και παρά το γεγονός ότι η Ούρσουλα είχε πάρει διαζύγιο όταν ήταν μικροί.
"Αχ, αυτός εκεί είναι ίδιος ο Ιάσονας ! Αυτόν λέω,τον ξανθό!"είπε η Χριστίνα εννοώντας έναν ποδοσφαιριστή που της θύμιζε έναν συμμαθητή της με τον οποίο ήταν ερωτευμένη.
"Ο Ιάσονας Τοξότης ή ο Ιάσονας Γόης; Στο σχολείο σου υπάρχουν δύο άτομα με το συγκεκριμένο όνομα και με ηλίθιο επώνυμο, ποιον από τους δύο εννοείς;"την ρώτησε ο Άγγελος θέλοντας να μάθει με ποιον ήταν ερωτευμένη η μικρή του αδελφή.
"Με τον Ιάσονα Τοξότη είμαστε μόνο φίλοι,όπως με τον Λουκά.Εγώ γουστάρω τον Ιάσονα Γόη! Ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής μοιάζει πολύ με τον Γόη!"είπε η Χριστίνα δείχνοντας στον αδελφό της τον ξανθό ποδοσφαιριστή που της θύμιζε τον Γόη.
"Όντως του μοιάζει,αλλά εγώ θέλω να σε ρωτήσω κάτι άλλο.Τι σου αρέσει σε αυτόν τον βλάκα;"τη ρώτησε ο Άγγελος,του οποίου η ερώτηση έδειχνε κάποια αποστροφή.Ήξερε ότι επρόκειτο για ένα ωραίο αγόρι με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης που άρεσε στην πλειοψηφία των κοριτσιών στο σχολείο της Χριστίνας.Το μόνο που ήξερε να κάνει ήταν να φλερτάρει κορίτσια και να παίζει με τα αισθήματά τους, καθώς είχε <<και καλά>> σχέση με διαφορετικό κορίτσι κάθε εβδομάδα.
"Δεν είναι βλάκας, όλα τα κορίτσια στο σχολείο τον θέλουν!"επέμεινε η Χριστίνα.
"Για αυτό είναι βλάκας! Όποιος βλάκας υπάρχει,τον θέλουν όλα τα κορίτσια!"
"Όμως εγώ έχω μεγαλύτερες ελπίδες να γίνω η κοπέλα του σε σχέση με κάποιες χαζές που δεν τις ξέρει ούτε η μάνα τους και δεν τα έχουν φτιάξει ποτέ με αγόρι!Φέτος εγώ και αυτός είμαστε στο δεκαπενταμελές του σχολείου,είμαι σίγουρη ότι κάτι θα συμβεί μεταξύ μας!Άλλωστε με συμπαθεί!"
"Μπορεί να σε βλέπει φιλικά."
"Εγώ θα τον κάνω να με θέλει!Δεν είναι δύσκολο,υπάρχουν πολλοί που με γουστάρουν αλλά ντρέπονται να μου το πουν γιατί είμαι famous! Όλοι στο σχολείο με συμπαθούν και πολλοί με γουστάρουν, αλλά είναι χαζοί και μόλις τους κοιτάξω νομίζουν ότι τους γουστάρω κι εγώ.Ο Γόης είναι διαφορετικός από αυτούς, πάντα παίρνει αυτό που θέλει και αυτό είναι που μου αρέσει σε εκείνον!"
Ο Άγγελος κοίταξε χαμογελώντας τη μικρή του αδελφή και διαπίστωσε πόσο έμοιαζε με τη μητέρα τους.Η μητέρα τους ήταν επιπόλαιη, αλλά μονίμως ευτυχισμένη, ακριβώς όπως η Χριστίνα. Εκείνος έμοιαζε στον πατέρα τους .Ο πατέρας τους ήταν έξυπνος και μετριόφρων, αλλά μονίμως δυστυχισμένος.Οι γονείς τους πήραν διαζύγιο για ασυμφωνία χαρακτήρων,ο πατέρας τους ζούσε μόνος χωρίς να έχει κάνει σχέση με άλλη γυναίκα, ενώ η μητέρα τους είχε σχέση με διαφορετικό άντρα κάθε μήνα.
Ο ίδιος πήγαινε τρίτη λυκείου και δεν είχε κάνει ποτέ έρωτα με κάποια κοπέλα.Δεν ήθελε να τα φτιάξει με μια οποιαδήποτε κοπέλα και ήξερε να ξεχωρίζει τους καλούς από τους κακούς ανθρώπους, όμως ήταν δυστυχισμένος και ένιωθε ασήμαντος όταν ήξερε ότι αρκετοί συμμαθητές του είχαν κάνει έρωτα με κοπέλες σε μικρότερη ηλικία από τη δική του.
Η αδελφή του έκρινε τα αγόρια μόνο από την εξωτερική τους εμφάνιση και έκανε συχνά κακές επιλογές στις σχέσεις της,όμως η ίδια ήταν ευτυχισμένη επειδή είχε κάνει σχέσεις άπειρες φορές που αν και δεν είχε κάνει έρωτα λόγω του νεαρού της ηλικίας της, βιαζόταν να μεγαλώσει και να μπορεί κάνει.Ο Άγγελος σκεφτόταν τον λόγο για τον οποίο χώρισαν οι γονείς του και την προσωπική ζωή της αδελφής του σε σύγκριση με τη δική του και αναρωτιόταν: τι είναι καλύτερο,να είσαι χαζός και ευτυχισμένος ή έξυπνος και δυστυχισμένος;
<<Οι μεγάλοι δεν ξέρουν τι θέλουν στη ζωή τους και τα παιδιά μαθαίνουν από αυτούς για τη ζωή!Κυκλοφορούν στη λεωφόρο των χαμένων ονείρων χωρίς να κυνηγήσουν ποτέ τα δικά τους όνειρα!>>
(Όλο το παρακάτω είναι σχόλια δικά μου που τα έγραψα στη φάση που έγραφα αυτή την ιστορία πρώτη φορά στο τέλος της τρίτης γυμνασίου. Τα αφήνω όπως είναι γιατί είναι ωραίο να βλέπω πώς ξεκίνησα σαν συγγραφέας.)
Γεια σας,
Επιτέλους ανέβηκε το πρώτο παρτ!Πως σας φαίνεται; Θέλετε να δείτε το επόμενο;"
Τελικά δεν θα έχουμε καστ με τους καθηγητές. Θα τους ανεβάζω στα κεφάλαια που εμφανίζονται.
Λοιπόν, συμπαθήσατε την Ταμάρα;
Τον Λουκά;
Την Χριστίνα και τον Άγγελο;
Την Ελπίδα;
Για τον Παύλο τι γνώμη έχετε;
😈😈😈😈
Σποιλερ: Θα υπάρξουν πολλά μπερδέματα στα επόμενα κεφάλαια
Επίσης άλλο ένα καλό νέο,βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή και έχουμε 25 αστέρια. Σας ευχαριστώ πολύ όλους
Τα λέμε❤❤
Αναστασία❤❤
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro