Έχει πλέον ξημερώσει και μαζί με τον Νίκο καθόμαστε στο σαλόνι του σπιτιού της και περιμένουμε μήπως μάθουμε κανένα νέο για την Νεφέλη.

Το κεφάλι μου πάει να σπάσει τίποτα από όσα περιμέναμε μέχρι τώρα δεν έγινε ούτε ένα τηλεφώνημα δεν δεχτήκαμε. Από την άλλη όση ώρα μιλάγαμε δεν μπορούσαμε να κατανοήσουμε τον λόγο που έχουν να απαγάγουν την Νεφέλη, όμως αν δεν την έχει πάρει κάποιος, που μπορεί να έχει εξαφανιστεί τόσες ώρες, και γιατί να μην επικοινωνεί μαζί μας.

«Αν το κινητό της είναι ανοιχτό μπορούμε να την εντοπίσουμε σωστά;» ρωτάω ξαφνικά, διακόπτοντας και τους δύο από τις σκέψεις μας.

«Σωστά.»

«Τότε γιατί δεν προσπαθούμε να το κάνουμε;»

«Γιατί κανένας από τους δύο μας δεν ξέρουμε να χειριζόμαστε τέτοια λογισμικά.»

«Ναι αλλά μπορούν σίγουρα να το κάνουν στην αστυνομία.»

«Ότι μπορούν μπορούν, όμως δεν γνωρίζουμε κάποιον ο οποίος θα μπορούσε να μας βοηθήσει χωρίς να αναφερθεί κάτι, και για να την δηλώσει ως αγνοουμένη πρέπει να περάσουν σαράντα οκτώ ώρες. Αυτός που θα μας ήταν χρήσιμος αυτή την στιγμή είναι ένας χάκερ.» είπε και από τον τρόπου που μου μιλούσε ήταν κάτι που έβρισκε απίθανο να βρούμε.

«Και αν σου πω ότι μπορούμε να βρούμε;» τον ρώτησα και μόλις μου ήρθε μια τρελή ιδέα στο μυαλό μου.

Με κοίταξε και χωρίς να μου μιλήσει έβλεπα στο βλέμμα του πως ήθελε να συνεχίσω, χωρίς να χάσω χρόνο ξεκίνησα να του λέω για αυτό που μόλις είχα σκεφτεί.

«Φαντάζομαι ότι ο τεχνικός υπολογιστών που έχουμε στην εταιρία θα μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο και μάλιστα κρυφά.»

«Αυτή είναι μια καταπληκτική ιδέα, δεν χρειάζεται να περιμένουμε παρ' τον τηλέφωνο να συναντηθούμε στην εταιρία σας, σε μισή ώρα δεν χρειάζεται να το αργούμε αργούμε κι άλλο ήδη χάσαμε πολύ χρόνο περιμένοντας κάποιο νέο.»

«Πήγαινε με το δικό σου και θα τα πούμε σε δέκα λεπτά εκεί και θα πάρω τηλέφωνο τον δικό μου.» είπα και μετά από αυτό βγήκαμε από το διαμέρισμα με κατεύθυνση τα αυτοκίνητα μας.

Χωριστήκαμε έξω από την πολυκατοικία με προορισμό το αυτοκίνητο μου. Η πρώτη κίνηση μου είναι να πάρω τηλέφωνο τον Άρη.

«Έλα Ιάκωβε.» λέει μόλις σηκώνει και καταλαβαίνω ότι απορεί που τον παίρνω τηλέφωνο τέτοια ώρα.

«Θέλω μια χάρη ξέρω ότι είναι αργά αλλά είναι επείγον.»

«Και το ρωτάς πες μου τι χάρη θες.»

«Δεν μπορώ να στο πω από το τηλέφωνο, θα ήθελα να βρεθούμε στην εταιρία, αν αργήσω εκεί θα είναι και κάποιος Νίκος πες του και θα σου πει αυτό που θέλω να σου ζητήσω.»

«Εντάξει ρε έγινε, όλα καλά;»

«Πραγματικά δεν μπορώ να σου μιλήσω από το τηλέφωνο.»

Την ώρα που πάω να ανοίξω την πόρτα βλέπω από το τζάμι της πόρτα μια μαύρη φιγούρα πίσω μου, σχεδόν ακίνητη, το μόνο που προδίδει πως αυτό το πλάσμα είναι ζωντανό είναι η έντονη κίνηση του στέρνου του που μου δείχνει πως αναπνέει έντονα. Κάνει ένα βήμα προς το μέρος μου, και εμφανίζεται το πρόσωπο του. Δεν μου θυμίζει κάτι όμως ξέρω πως αυτό δεν θα καταλήξει σε καλό.

«Ιάκωβος Ιωάννου;» ρωτάει και η φωνή του είναι αγρία.

«Ποιος είσαι εσύ;»

«Δεν μου απάντησες, και για το καλό σου να μου απαντήσεις γρήγορα.»

«Ναι αυτός είμαι, πες μου τώρα ποιος είσαι;»

«Δεν χρειάζεται να μάθεις, το μόνο που πρέπει να ξέρεις είναι ότι δεν θα σου βγει σε καλό με αυτή που έμπλεξες.» είπε και με μια γρήγορη κίνηση έπιασε το κεφάλι μου και το χτύπησε στην πόρτα του αυτοκινήτου.

Δεν μπόρεσα να κάνω κάτι πέρα από το να πέσω στο έδαφος σχεδόν αναίσθητος, όμως ένιωθα τα χτυπήματα να έρχονται ένα ένα όλο και πιο δυνατά.

«Αυτό είναι η αρχή η συνέχεια θα είναι χειρότερη άμα δεν μείνεις μακρυά της.» ήταν η τελευταίες του κουβέντες πριν αρχίσει να απομακρύνεται.

Έφυγε αφήνοντάς με στον δρόμο δεν μπορούσα να κουνηθώ, δεν ξέρω πόση ώρα κράτησα τις αισθήσεις, αλλά δεν μπόρεσα να μείνω ξύπνιος για πολύ.

Δεν ήξερα πόσες ώρες κοιμόμουν μα δεν ήθελα να ξυπνήσω από τώρα ήθελα να κοιμηθώ. Ο ήχος από ένα μηχάνημα δίπλα μου όμως δεν μου το έκανε εύκολο. Άνοιξα τα ματιά αλλά αμέσως τα ξανά έκλεισα το έντονο φως δεν μου το έκανε εύκολο να τα ανοίξω. Κάνω άλλη μία προσπάθεια να τα ανοίξω και αυτή την φορά ήταν πιο πετυχημένη. Βλέπω από πάνω μου τον αδελφό και να μου χαμογελάει ανακουφισμένα.

Συγνώμη για την καθυστέρηση αλλά δύσκολη προσαρμογή στην πραγματικότητα... 

Ελπίζω να σας αρέσει... 

Με αγάπη #Αγγελική